Als hij echt voorloopt is het ook verstandig om je af te vragen of je hem wel sociaal sterker moet maken of dat hij daar misschien OOK een voorsprong heeft he. Kan best zijn dat hij daar ook net even wat vlotter mee is. En als hij dan OOK nog andere interesses heeft is het gewoon heel lastig om een klik te vinden bij leeftijdsgenootjes. Niet omdat hij voor/achter loopt maar gewoon omdat ze op een verschillend platform zitten. Hier overgestapt naar een andere school waar meeste kinderen al bijna 10 waren terwijl dochterlief nog 9 moest worden. En deze juf ziet helemaal geen sociale achterstand ineens (Wij hadden dat vermoeden al omdat ze van kleins af aan al meer trekt naar oudere kinderen dan naar jongere kinderen)
Superleuk! Hij mocht eerst ff relaxen en toen samen minecraften met een ander jochie van zijn leeftijd. Ze hebben hem gezegd dat hij een rekenblad van groep 6 mocht maken (zegt rekenen nl moeilijk te vinden). Met 1 op 1 aandacht. Toen hij klaar was zei hij 'dit was niet moeilijk'! Ze vroegen of hij wist voor welke groep die toets bestemd was. 'Ja, groep 6' Wat als we nu vertellen dat je de groep 8 toets hebt gemaakt? Toen geloofde ie t niet, hij moest daarna glunderen . Het is een heel ontspannen sfeer daar, super! Ik ben benieuwd hoe jouw dochter het ervaren heeft. Waar zitten jullie? (Mag in pb evt)
Heel herkenbaar! Ik zal nooit vergeten dat een vriendin jaren geleden tegen me zei dat haar niveau van praten en denken toch echt niet gemiddeld was... Hebben we later zelf ook wel ontdekt. Inmiddels heeft onze 10-jarige een broertje van anderhalf, en bij hem verbazen we ons nog meer om alles wat hij al door heeft en begrijpt, dus we zullen zien waar hij ons brengt... Wij als ouders hebben inmiddels wel een bult ervaring gelukkig.
Die ervaring zal schelen ja.. Merk ook dat je het dan zelf makkelijker "spot" bij anderen. Niet of ze echt hb zijn... maar gewoon het anders denken en reageren. Betrapte me er vandeweek nog op. Klein broertje van meisje op zwemles vroeg wiens skateboard ik had. En waarom ik ging skateboarden en of A dan ook een skateboard had en wat voor skateboard Danwelniet... En terwijl zijn moeder mopperde dat ie niet de kleren van mijn lijf hoefde te vragen betrapte ik me op vertellen dat ze een eigen skateboard had en dat dat anders was omdat zij oranje wielen heeft en een roze onderkant.. Ventje blij... en ik had even een zo'n "oh shit.. ik doe het weer!"-momentje Dochterlief heeft het niet van vreemd
Nee daarin heeft hij echt geen voorsprong. Hij durft kindjes niet te vragen om te spelen. Hij moet echt wan een kind gekoppeld worden wil hij daar iets mee doen. Hij knikt, schudt nee of geeft antwoord in twee woordzinnen terwijl hij je normala de oren van het hoofd praat. Sterker nog, hij mompelt als ie tegen de juf praat en praat zeer zacht terwijl ik hem thuis echt moet vragen zijn stemvolume te verlagen.
Dat anders praten en denken, en dieper op onderwerpen ingaan herken ik ook wel bij oudste Hij wil later sterrenkundige worden en uitvinder. En weet ondertussen al meer van de sterren dan ik. Nouja... Ik weet intussen ook al aardig wat, omdat ik tot een jaar terug iedere avond een hoofdstuk moest lezen uit het boekje 'sterrenkunde voor op het toilet', wat het onderwerp op een voor volwassenen begrijpelijke manier uitlegde. Dus mochten er nog vragen zijn over supernova's of zwarte gaten.... Anderzijds herken ik ook totaal niet het beeld van een kind wat al heel jong leert lezen. Echt pas in groep 3. Dus gewoon slim. En erg leergierig. Hij leest nu zelf iedere avond uit lang geleden. Geschiedenis vind ie ook leuk. Mijn referentie is denk ik ook niet helemaal zuiver. Dochters van zus zijn beiden erg slim. Bij oudste vermoeden hb, bij jongste overduidelijk. Oudste van broertje bracht cb compleet in de war omdat ze de ogentest in het Engels deed. Ze dachten eerst dat het kind de plaatjes nietkende of niet goed zag. Maar ze wat gewoon alles in het Engels aan het benoemen en ook met 3 al volop bezig met letters. Jongste van ons heeft kdv verbaasd met zijn puzzel en concentratie talent. Anderzijds praat hij nog erg slecht. Echt peutertaal. Begint wel te verbeteren, maar loopt beslist niet voor daarmee. Tja... We zullen zien hoe het loopt. Morgen tien minutengesprek op school. Heb een goed gevoel over de juf. Es kijken wat haar gevoel is over onze zoon. En of het rekenen wat meer uitgedaagd kan worden.
Verlegen is iets anders dan sociaal niet meekomen Kun je gelukkig wel oefenen Zou willen dat ze dat hadden gedaan toen ik klein was ipv toen ik 18 was pas.
Eens met Saskia, verlegenheid is maar een aspect en bovendien ook een karaktereigenschap. Het wil niks zeggen over zijn sociale vaardigheden verder. Mijn dochter was als kleuter trouwens nooit verlegen, dat kwam pas later met haar PTSS mee. En dat niet leren lezen voor groep 3 wil zeggen dat een kind niet hb is is niet waar. Het merendeel op mijn dochter haar oude school (voltijds hb) leerde pas lezen in groep 3 (en ging over het algemeen dan wel heel snel) En wat nou hoogbegaafd is, daar zijn de wetenschappers het ook niet over eens. Er horen kenmerken als doorzettingsvermogen en creativiteit bij maar dat is subjectief en is door de omstandigheden te stimuleren of destimuleren. In de praktijk wordt (bij kinderen) toch vaak gewoon een iq boven 130 gebruikt geloof ik. Maar ik vind de term ook niet zo belangrijk. Het gaat erom dat als een kind voorloopt, hij krijgt wat hij nodig heeft en in dit topic is de term hoogbegaafdheid daarbij helemaal niet van belang.
Zijn verlegenheid staat hem jn de weg om socisal mee te komen dus ik vind dat zeker niet los van elkaar staan. Zo is hij in situaties buiten school een stuk minder verlegen maar nog steeds verlegen. Dat zal sowieso een deel van zijn karakter zijn maar hij moet wel leren om meer te durven. Een op een gaat beter dan in een groep.
Maar het is wel iets anders dan sociaal meekomen. Vaak moeten kinderen in de kleuterklas dit gewoon nog ontwikkelen en komt dan vanzelf wel. Mijn oudste had het ook heel erg maar staat inmiddels aardig haar mannetje. Maar die verlegen trekjes blijven, hoort echt bij haar.
Het vraagt ook een andere aanpak. De sociale vaardigheden heeft hij, dat laat hij op andere plekken immers zien, die aan gaan leren is dan niet nodig. Ik zou eerder op zoek gaan naar de redden van die verlegenheid op school vandaan? Als dat bv. angst is, dan vraagt dat wel een specifieke aanpak, maar een hele andere dan wanneer iemand sociale vaardigheden mist.
Hij is niet angstig en heeft het erg naar zijn zin op school. Hij verteld ook een heleboel. Uit ervaring bij mijn oudste weet ik dat het verlegenheid is. De oudste is meer sociaal onhandig. De jongste echt verlegen. Dat merk ik aan alles. Waarom het zo is op school weet ik niet. Wat hij moet leren is bijvoorbeeld zelf op een kindje afstappen, dat doet hij buiten school ook niet tenzij het een hele bekend kindje is (familielid). Als we ergens komen zegt ie weinig, kijkt de kat uit de boom en later pas komt ie los. Misschien klinkt het tegenstrijdig maar het is echt verlegenheid en dat hebben mijn beide kinderen sowieso in hun karakter. Oudste heeft er bijvoorbeeld ook een sova training voor moeten volgen maar de jongste heeft het wel minder,
Hier een goed gesprek gehad op school, ik denk dat we nu weer op de juiste weg zitten. Ben benieuwd hoe het de komende tijd gaat.
Even een andere vraag. Hoe gaat het bij jullie met het maken van speelafspraakjes? Dochter wil wel, maar vraagt altijd veel te laat. En het komt eigenlijk nooit vanuit een ander kindje. Er is 1 jongetje die haar weleens vraagt. Ik maak me er wel wat zorgen om nu want vandaag was ze helemaal over de flos. Ze liep zelfs weg van huis omdat ze niemand had (ze had het wel gevraagd maar dat meisje kon niet, en de anderen waren al voorzien toen). Eenmaal binnen bleef ze huilen en tegen de deur schoppen. Heb haar getroost en het er over gehad. Uiteindelijk heeft ze wel een fijne middag gehad.
Wat fijn, Jo79! En ook fijn dat de plusklassen zo positief zijn verlopen! bonnie1, hoe oud is je dochter? Zit ze al lang op school? Hier was het voor de jongste even wennen met de speelafspraakjes. In het begin liep het vaak 'mis' en dan werd ze erg boos. Ik heb haar uitgelegd hoe ze het het beste aan kan pakken. De eerste keer heb ik haar geholpen door zelf (met haar) naar de moeder van het meisje te gaan waar ze graag mee af wilde spreken. Daarna is ze het zelf gaan doen. In de zin van dat ze het op school afspreekt met een vriendinnetje en dat ze dan samen met dat vriendinnetje naar mij komt en dat we dan de vader of moeder van het vriendinnetje opzoeken om te kijken of het kan (of andersom, dus eerst samen naar de ouder van het vriendinnetje en dan naar mij). Inmiddels heeft ze een echte beste vriendin, waar ze ook redelijk vaak mee afspreekt, dus dat loopt vrij makkelijk. En een meisje uit een andere klas, waarvan de broer een vriendje van haar zus is, dus dat is ook makkelijk. Verder is er nog een meisje wat nu begint te komen met afspreken buiten school. De rest van de kinderen (en dat zijn er veel...) speelt ze alleen nog maar op school mee.
Ze is pas 5 geworden en zit dus al een jaartje op school. In het begin had ze niet zoveel behoefte aan een afspraakje en kwam ze wel eens samen met een vriendinnetje van het kdv (zitten bij elkaar in de klas) aangehuppeld voor een afspraak . Nu komt het afspreken met iemand vanuit haar en niet de ander. Ze bedenkt het vaak ook pas op het schoolplein met als gevolg dat iedereen bezet is of al naar huis. Met haar vriendinnetjes van het kdv, wat echt een drie-eenheid was, speelt ze nu bijna nooit meer. Het lijkt wel of ze geen aansluiting meer vindt.
Hier een redelijk vast vriendenclubje. Op maandag heb ik met een moeder van voetbalvriendje afgesproken dat hij daar speelt en zij ze naar voetbal brengt. Wij halen beide jongens dan weer op en brengen vriendje naar huis. De rest spreekt hij zelf af. Meestal op de dag zelf, maar als dat op een of andere manier misloopt, dan maken ze vast afspraak voor de eerstvolgende mogelijkheid. Eigenlijk is woensdagmiddag vaste prik bij ons thuis. Die twee jongens komen dan voor zoon, maar vooral ook voor mario Ik vind t prima, ze spelen leuk met z'n drieën. Sociale vaardigheden maak ik me niet zo druk om bij oudste. Vandaag gesprek met juf gehad. Was prettig gesprek. Ze heeft hem goed door. Let goed op dat hij met rekenen zijn uitdaging krijgt. Spelling heeft hij juist extra instructie nodig. Ergens ook wel fijn. Dat hij echt moeite moet doen voor iets. Juf vertelde ook dat hij verder doordenkt dan meeste kinderen van zijn leeftijd. Ze doen veel aan onderzoekend leren. En daar kan hij echt zijn ei in kwijt. Kortom. Hij doet het uitstekend in groep 4. En school doet het prima met hem