Eigenlijk is het toch schandalig om te merken dat ouders met kinderen die meer nodig hebben zo vaak naar school moeten om dit voor elkaar te krijgen. Het kan aan mij liggen, maar ik krijg steeds meer het idee dat er structureel iets mis is met het onderwijs in ons land. Bijna iedereen met 'dit soort kinderen' loopt hier tegenaan. Ik kan hier zó boos om worden. Sterkte Jo..
Vaak naar school om het voor elkaar te krijgen vind ik nog zo erg niet, als je het dan maar wel voor elkaar krijgt.......
Je zou inderdaad denken dat scholen juist blij zouden moeten zijn met uitblinkers. En juist alles uit de kast trekken om deze kinderen zich optimaal te laten ontwikkelen. Vanuit overheidswege zouden er potjes met geld hiervoor moeten zijn. Deze kinderen zijn de genieën van de toekomst. In een wereld waarin kennis en innovatie steeds belangrijker worden heb je ze nodig. Het zou voor ouders ook niet lastig moeten zijn een hoogbegaafd kindte hebben maar juist een zegen. Iets om trots op te zijn. Maar dat mag je bijna nergens hardop zeggen. Ok.... Mss overdrijf ik een beetje. Maar ik vind echt dat we in onze cultuur veel te veel gemiddeld willen zijn.
Eens... dochter van een vriendin zit 1 groep lager als mijn dochter, op dezelfde school. Ze heeft dezelfde leraren gehad als mijn dochter. Het meisje heeft een flinke achterstand (waarschijnlijk icm ADD; onderzoeken lopen nog), het is echt ongelofelijk hoe goed school haar support; eigen leerlijn, hulpmiddelen in de klas, 1 op 1 lessen, evaluaties met juf, etc. Echt fantastisch!! Natuurlijk meer dan terecht en ja ik weet dat ik "gezegend" ben met het feit dat mijn dochter het allemaal gemakkelijk af gaat. Maar het is soms best wel frustrerend om te horen / zien, dat er geen tijd is om mijn dochter extra werk te geven, maar wel om kinderen extra hulp te geven om het gewenste niveau te halen.... ik moet school gewoon bedelen om mijn dochter werk op haar niveau te geven Ik zal wel appels met peren vergelijken, maar soms is het gewoon allemaal behoorlijk frustrerend
Hier op school is het juist aardig andersom (kinderen met ASS worden bv. slecht/niet begeleid en voor kinderen die voorlopen wordt juist veel uit de kast getrokken), maar evengoed moet ik vaak naar school ed. Denk dat vrijwel iedereen met 'niet gemiddelde kinderen' dat wel heeft?
Het zou niet nodig moeten zijn. Leerkrachten zouden met de ervaring die ze hebben moeten kunnen zien wat de kinderen nodig hebben. Ze hebben toch wel vaker kinderen gehad met een voorsprong......
Misschien, maar ook dan verschilt het enorm per kind waar een kind behoefte aan heeft. En sommige kinderen laten hun voorsprong niet zien, dat maakt het dan ook wel flink lastig soms.
Vergeet niet, er zijn ook een hoop middelmatige leerkrachten. Die het moeilijk en lastig kunnen vinden om een leerling in de klas te hebben die ze niet helemaal kunnen volgen. Zo iemand legt eerder de nadruk op negatieve (gedrags-)aspecten dan dat 'ie jubelend denkt: ik heb een toekomstig genie in mn klas...
Maar is het om een toekomstig genie te zijn nodig om voor te lopen? Of kan ieder kind een toekomstig genie zijn? En kan een kind dat voorloopt niet ook totaal het tegenovergestelde worden van een genie (ook zonder dat school daar invloed op heeft)?
Helemaal mee eens! Ieder kind verdient de kans zich optimaal te ontwikkelen. De gemiddelde kinderen hebben daarvoor geen/weinig extra aandacht nodig. De uitschieters wel. Jij vraagt of het voor een toekomstig genie nodig is om voor te lopen. Niet perse denk ik. Het is wel nodig slim te zijn op 1 of meer gebieden. En om die slimheid te ontwikkelen is het soms nodig voor te lopen en/of extra werk en aandachtte krijgen.
Het passend onderwijs maakt het er niet makkelijker op hoor! Er zitten veel kinderen in de klas die allemaal wat nodig hebben en eel op hun eigen plan, met maar 1 leerkracht is dat heel erg moeilijk.
Er js ooit een heel onderzoek gedaan ook. De echte hb-ers vallen vaak uit tijdens hun schoolcarriere. Het is meer de meerbegaafde die juist de studies binnensleept en daadwerkelijk dingen bereikt. Oa omdat die meerbegaafde leerlingen wel al jong studievaardigheden ontwikkelen. En dan vervolgens met die vaardigheden dus de resultaten behalen die je misschien eerder van iemand verwacht die slimmer is. Het gaat niet om het iq-cijfer waar je hoofd mee uitgerust is. Je moet het daadwerkelijk leren gebruiken anders geef je op ruim voor je je "maximale capaciteit" hebt behaalt. Puur... omdat je niet weet hoe het moet of er bij voorbaat maar gewoon. Iet aan begint omdat het vast heel moeilijk is. (Lees: je meer moet doen dan bij de les aanwezig zijn en uit het raam staren...)
Vertel mij wat. Ik zit in het onderwijs. En juist daarom durf ik ook te zeggen dat je als juf zou moeten kunnen zien dat een kind wat anders nodig heeft. Dat het heel moeilijk is snap ik, maar je moet als ouder niet telkens naar school hoeven om er actie op te zetten, en ook slimme kinderen hebben recht op passend onderwijs, want het kan best net zoveel problemen geven als een kind met een etiketje.
Je zou als juf heel veel moeten zien...maar het zijn net mensen, ze kunnen niet alles. De oudste had de eerste maanden van dit jaar een fantastische juf, maar ook zij had bij genoeg dingen onze hulp en de hulp van de ib'er (en het samenwerkingsverband) en de plusklasjuf nodig. Ik neem haar dat niet kwalijk, vind het alleen maar super fijn dat ze overal voor open stond. Helaas gaat ze weg en moeten we nu maar hopen dat haar vervangster ook goed is...
Ik ben ook leerkracht met in een groep 1 28 kinderen waarvan 1 met down en een ander kindje met een andere chromosoom afwijking, 13 kinderen die geen nederlands spreken en 3 met ernstige gedragsproblemen. Ik zie ook zeker kinderen in de klas die meer nodig hebben en dat geven wij ook, ik vind ook niet dat je bij de leerkracht bij wijze van moet bidden en smeken. Het is alleen wel steeds moeilijker om kinderen te geven wat ze nodig hebben.
En voor heel leerkrachten lijkt een dialoog met de ouder als gelijkwaardige gesprekspartner ook enorm lastig. Hoe vaak ik al het gevoel gehad te hebben tegen een blok beton te praten... echt niet nodig.
Mijn oudste dochter draaide in groep nul en één prima mee. In groep twee begon ze al na een aantal weken met tegenzin naar school te gaan. Eerst dacht ik aan pesten, maar dat bleek niet het geval. Ze bleek veel onderuitgezakt in de klas te zitten, ze was veel moe etc. Ik ben met haar naar de huisarts geweest, bloed prikken etc. De Cito's maakte ze I+. Een verrassing want thuis merkten we niets. De tweede Cito idem. Zelf was ze allang begonnen met klagen dat ze school saai vond. Door haar werkhouding mocht ze niet vaker op bezoek in groep 3. Einde schooljaar bleek ze een gigantisch gehoorverlies te hebben door vocht achter de trommelvliezen. In groep 3 kregen we een ander kind: vrolijk, gelukkig. Tot na een paar weken ze school weer saai vond, alles al wist. Gesprek met de juf en aangegeven dat ik aan HB dacht. Zij dacht van niet maar we zouden het in de gaten houden. Een IQ test of doortoetsen was niet nodig vond men (IB en juffen). Thuis werd het steeds heftiger: mijn dochter zocht alleen nog maar ruzie met ons en haar broer en zus, had buikpijn, hoofdpijn, wilde dood. Omdat school geen soelaas bood heb ik haar laten testen. Alleen haar IQ is nu bekend en dat geeft aan dat ze Meerbegaafd is. Ze was de nacht ervoor ziek geweest dus misschien is het ook nog een beetje vertekend. Ze wordt nog verder getest maar deels geeft het mij rust dat ze dus wel degelijk "slim" is. Dat school iets heeft laten liggen en dat dat welllicht verklaard waarom ze zo vastloopt. Gelukkig hoort een ook een schooladviesgesprek bij en ik hoop dat ze gaan adviseren dat ze haar schoolwerk anders gaan aanbieden. Zodat ze het weer naar haar zin krijgt en niet meer zo boos hoeft te zijn...
Ja dat is echt zo jammer! Want school en ouders moeten t samen doen! School en ouders moeten samen op 1 lijn zitten. Dat hoort een basis te zijnniet iets waar je voor moet vechten.