Oudste is ook vrolijk mee naar huis gekomen. BSO was echter geen succes. Ze hebben de regels weer aangescherpt en die zijn echt belachelijk. Kapla (en een aantal spellen die zoon leuk vind) mag pas vanaf 8. Juf 1 is het daar ook niet mee eens en knijpt een oogje toe. Juf 2 (die er vandaag dus ook was) is daar juist heel streng in. Ik hoef niet te vertellen dat zoon BSO niet leuk vind.
Kapla vanaf 8?! Wat een ontzettend onzinnige regel! Hier staat Kapla in de kleuterklas en er wordt echt al heel leuk mee gebouwd, de oudste kleuters (5-6 jaar, dus nog lang geen 8) bouwen ook voorbeelden na etc.
Wat een onzin... Zou in gesprek gaan met de bso over de reden en uitleggen dat dit het er voor je zoon niet leuker op maakt. Hier ook Kapla in de kleuterklas en thuis speelt ze er sinds ze drie is mee oid...
Ja hoor, wat vaag, hier hebben ze Kapla al in de kleuterklassen. Zou het ook zeggen hoor, wat is dat nou voor een onzin.
Heb heg met een van de leidsters over gehad. Ze is het met mij eens, maar moet het beleid volgen. De redenatie is iets in de trant van " anders vinden zehet in groep 8 niet meer leuk" Ehh...... Overigens hebben we thuis Kapla en jongste van 3 speelt er net zo goed mee. Helaas hebben we niet echt een keuze in opvang na school. Ik ga er wel nog over mailen bij bestuur.
Tsjee wat een redenatie. Kapla is volgens mij net als fietsen, voetballen etc., daar hangt niet echt een leeftijd aan. Jammer dat ze daar zo aan vast houden en je niet een keuze hebt qua bso.
Het is ook maf, maar behalve klagen kun je er weinig mee. Nog een paar weekjes en dan is hij 8, dus effe geduld nog. Ik heb gisteren hem voor het eerst gehaald daar. (Normaal ben ik van de breng en man haalt hem). Wat een lawaai binnen! Volgens zoon is dat altijd zo. Behalve als er een groep mee gaat sporten of als ze buiten kunnen spelen. Nou... Ik snap dat hij het echt niet leuk vind. En ik ben blij dat ik een dag extra ouderschapsverlof kon nemen. Op school was hij weer blij. Hij (als in alle kinderen)mag extra taak doen bij rekenen als de normale en plustaak af is.
Daar zouden ze mijn dochter écht niet blij mee maken. Eerst de gewone rekentaak, dan een plustaak en dan nog eens een extra rekentaak maken? Maar mijn dochter maak je dus sowieso niet blij met extra taken.
We hebben het gesprek met de therapeute gehad. Zij had het vermoeden dat haar houding te maken heeft met een andere manier van leren en een te hoge lat voor zichzelf. Niet perse iets motorisch. Ze wil iets eerst goed kunnen voordat ze het laat zien. Volgende week gaat ze wat testjes en oefeningen doen. Juf vertelde dat het gedrag steeds opvallender wordt in de klas. Bij de cito-test (groep2) heeft ze moeite met de 'makkelijke' vragen en kan de 'moeilijke' vragen veel sneller. Hoe de uitslag is weet de juf nog niet, ze had het op dat moment nog niet nagekeken, maar ze vermoedde dat daar geen (heel) hoge score uit zou komen. Inmiddels wil ze geloof ik ook de IB'er inschakelen voor een observatie in de klas. Gelukkig volop actie, dus dat is prima. Wat er uit komt zien we wel.
Hoe gaat het bij jullie allemaal? Hier gaat het redelijk. Ik had een gesprek gehad over Q met de juf. Blijkbaar is er vanaf begin november, sinds het vorige gesprek, niks extra's voor haar gedaan. Nu pas 1,5 week zijn ze er mee bezig. Geen wonder dus dat ik weer van alles merkte qua gedrag. Deze week kreeg ik ook een mail dat Q aan het huilen was in de klas. Ze had ander werk gekregen wat ze zelfstandig moest doen. Ze begreep echter niet wat de bedoeling was en durfde het niet te vragen. De juf heeft daarna met haar gesproken en uitgelegd dat zij ook gewoon om hulp mag vragen. Wij hebben haar ook uitgelegd dat ze niet alles in een keer hoeft te begrijpen en ook zij gewoon om hulp mag vragen. Ze vindt dit echter ontzettend lastig en het voelt voor haar ook écht als falen om hulp te vragen op school. Dit terwijl ze thuis echt wel om hulp vraagt. Als iemand tips heeft..?? Ow, ik vroeg de juf of dit niet als faalangst klinkt maar dat is volgens haar echt niet zo.
Pff lastig. Blijven uitleggen dat het ok is om te vragen. Veel meer kun je niet doen denk ik. En op moment dat ze hulp vraagt ook meteen goed reageren natuurlijk. Dat ze dan ook voelt dat het prima is. Hoe het hier gaat? Op school prima. Ik kreeg voor mij verjaardag de taaltoets (alles goed). Daar was hij zo trots op dat ik het als cadeautje kreeg School vind jij leuk, en hij heeft leuke vriendjes. Ik merk wel dat jij de laatste tijd weer vaak emotioneel kan reageren. Snel huilen om schijnbaar niks. Krijg daar nog niet de vinger achter wat er dan is.
Hier hebben we volgende week de 10 minutengesprekken; onze dochter laat op school gewoon zien wat er wordt verwacht, maar thuis merk ik dat ze steeds onverschillerig wordt. School interesseert haar verder ook niet echt. We hebben juist voor groep 2 gekozen in de hoop dat haar motivatie niet verder zou dalen (eind groep 0/1 leek dit al te gebeuren), maar nu gebeurt dit dus alsnog.
debq, is het de eerste keer dat ze extra werk krijgt? Dan zou ik ook niet meteen aan faalangst denken, maar 'gewoon' aan dat ze voor het eerst te maken krijgt met het feit dat ze iets niet in een keer kan. Dus zal ze moeten leren om daar mee om te gaan en dat zal niet zonder slag of stoot gaan. Pas als het langer aanhoudt en echt problematisch wordt, zou ik aan faalangst gaan denken/het zo gaan noemen. Maar zeker wel iets om in de gaten te houden inderdaad! Dat (in de gaten houden), vooral door blijven gaan op deze manier (dus met moeilijker werk) en haar proberen handvatten te geven hoe om te gaan met dit soort situaties (doet de juf hopelijk ook) zijn, denk ik, de belangrijkste dingen. (Je hoort wel eens dat scholen vanwege zo'n reactie stoppen met extra werk...dat vind ik dus echt heel dom... ) Fietwordtmama, klinkt op zich positief! Behalve het snel emotioneel zijn dan. Hopelijk snel duidelijk wat de oorzaak daar van is! nelta, biedt school haar nog wat anders aan? Versnellen (al is het dat al niet eens) alleen is zelden (of eigenlijk nooit) een oplossing. School zal dus echt meer moeten doen om haar 'tevreden' te houden. Hier modderen we lekker verder aan... Hele rommelige periode op school mbt de oudste achter de rug en bij de jongste gebeurt er helaas ook nog weinig ('ik vraag het, maar ze zegt dat ze niet wil'...nee, duh, heb ze al tig keer uitgelegd hoe dat werkt bij haar, kind heeft in haar hoofd zitten dat ze in groep 1 zit en dan doe je groep 1 dingen (waarop de juf zegt dat zij het niet zo benoemd, nee, dat hoeft ook niet, dat bedenkt ze zelf wel ), daarnaast dacht ze dat groep 2 dingen heel moeilijk waren en zij die niet kon, want ze zit in groep 1 - uiteindelijk toch iets gedaan uit groep 2, viel flink tegen, want ze vond het veel te makkelijk...). Kleuters krijgen geloof ik binnenkort hun rapport hier (beetje onduidelijk...), hogere groepen pas later...maar voor de jongste binnenkort maar weer een gesprek aanvragen.
School biedt haar verder weinig anders aan heb ik het idee. Daar wil ik het van de week ook over hebben. Hebben jullie trouwens je kind laten testen? Ik vind dat nog lastig en schiet ze daar wat mee op; dat weet ik nog niet zo goed. Maar ik zie haar echt veranderen en dat is ook niet goed; ik mis mijn vrolijke, enthousiaste meisje.
Hier 4 weken lang citotoetsen gehad (3 weken de M8 toetsen en daarna nog een proefcito). Tussendoor nog 9 andere toetsen en een werkstuk, kind is alweer aardig toe aan vakantie Ze kwam donderdag wel opgelucht uit school dat al dat getoets nu achter de rug is, ze gaan nu druk bezig met de musical. Dinsdagavond hebben wij het adviesgesprek, vooral dochter is er wel zenuwachtig voor, ze wil nl perse naar het gymnasium en andere kinderen uit de klas zeggen dat ze daar niet slim genoeg voor is dus dat zorgt wel voor onrust...Bewaren
Het is niet de eerste keer dat ze extra werk krijgt maar ook hier is het redelijk vrijblijvend allemaal. Ze is de enige die voor rekenen nog een ander werkboek heeft dan de rest van de klas. Daar mag / moet ze in werken wanneer ze klaar is met ander rekenwerk. Aan de ene kant vind ze het heel leuk dat ze dan iets moeilijkers mag doen, maar aan de andere kant zegt ze ook dat ze het niet eerlijk vindt dat zij alleen een extra boek heeft. Ook vindt ze het maar niks dat ze de enige is met het extra werk. Ze treuzelt dus enorm met het 'normale' werk zodat ze dat andere niet hoeft te doen (zijn haar eigen woorden). Verder is ze met het lezen ook nog steeds de enige in haar klas die de zon boekjes heeft. Dat is ook niet voldoende en hiervoor krijgt ze kinderliteratuur erbij, dat was waar het nu over ging. Binnenkort krijgen gelukkig een paar meer kindjes ook extra werk / ander werk met rekenen, hier is ze heel blij mee. Ik heb het idee dat ze zichzelf echt een bepaalde druk oplegt. Zij is de enige die extra werk krijgt, anderen vinden dingen dus moeilijker en volgens mij wil ze ook daarom niks vragen. Verder had ze afgelopen vrijdag voor het eerst meegedaan met wedstrijdzwemmen. Daarna was ze behoorlijk overstuur. Ze was een paar keer ingehaald door andere kinderen en de trainster had haar een aantal keer iets gezegd wat anders kon. Volgens haar was niks gelukt en ze kon er helemaal niks van. De volgende dag bij doorvragen bleek het allemaal wel mee te vallen en was dit voor het eerst dat ze iets niet meteen goed kon. Ze moet hier dus echt mee om leren gaan. Best zielig en confronterend als je ruim 6,5 jaar bent natuurlijk.
Het laatste is herkenbaar, heb ook zo'n zoon hier in huis . Qua schoolwerk is het misschien handig om gesprek aan te gaan met school? Wij hebben vanaf medio groep 3 geen 'extra' werk meer op sommige vlakken, maar vervangend werk. Voor andere vakken krijgt ie verkorte versie van regulier werk en mag direct door naar extra werk. Qua lezen zijn ze half groep 3 bijv gestopt met Zon-boekjes, want die waren ook belachelijk makkelijk voor een kind dat thuis Roald Dahl las in zijn bed. Hij kreeg samen met nog een meisje een project waar ze zelfstandig aan moesten werken, en dit vervolgens presenteren aan de juf. Nu in groep 4 doet ie ook niet mee met het lezen. Hij krijgt een soort boekenlijst en schrijft/typt daar een boekbespreking over. Wat mij nu dan tegenvalt is dat hij te veel vervangende stof krijgt, en voornamelijk dingen die hij zelf ontzettend leuk vindt om te doen, of voor hem interessante thema's. Dat houdt hem wel tevreden, maar hij krijgt geen uitdaging om zich te ontwikkelen op punten die net iets minder makkelijk gaan. Spelling boeit hem bijv niet en het is 'te makkelijk', terwijl ie nog regelmatig foutjes maakt. Hij wordt ook even hard afgerekend op spellingsoefeningen, terwijl die van hem hele andere categorien en woorden bevatten dan bij de rest van de klas. De school stelt dus veel hogere eisen aan hem voor dezelfde punten, maar biedt hem naar mijn idee daar net te weinig begeleiding in, en laat hem te veel vrij met eigen projecten. Het blijft dus een puzzel om een juiste balans te vinden. Mijn ervaring blijft dat je zeker om de 3-4 weken met school aan tafel moet om ze scherp te houden.
Debq, dat is wel sneu dat zij in haar eentje extra werk krijgt. Hier zit de jongste in een groepje van 4, ben daar heel blij mee. Hier gaat het wel goed gelukkig, ze mag naar de schoolbieb en kiest daar groep 5 boeken, heeft nu ook een infoboekje over paarden (haar passie ) in haar laatje liggen en vertelt af en toe wat ze erin gelezen heeft en leert zo dus ook nog wat Vandaag was ze in de auto briefjes aan het schrijven, dat ze van ons houdt enzo, zo lief! Maar ze schrijft alles aan elkaar, zo opeens, deed ze een paar weken geleden nog niet. Dacht dat schrijven wel een uitdaging zou worden maar dus ook niet . Met rekenen automatiseert ze ook al aardig wat, wat mijn oudste (groep 5) pas dit jaar doorheeft heeft mijn jongste nu dus al. Ik vind het echt zo bijzonder . Verder is ze nog heel speels en mensen verwachten dan ook niet zo snel van haar dat ze cognitief zo ver is. Ze sleept haar pop gerust mee naar school (als we op vrijdagmiddag haar zus ophalen) en behalve het lezen wat ze duidelijk heel graag doet speelt ze het liefst, rollenspellen enzo. Verder ben ik spelenderwijs met haar bezig op cognitief niveau, onderweg (op de fiets, zij achterop bij mij) straatnaambordjes proberen te lezen als we langs rijden (niet veel tijd om soms best mogelijk straatnamen te lezen) of dieren tellen die we onderweg tegenkomen (honden, katten, eenden ). Zo kwam ik er dus achter dat ze 4+4 dus automatiseert (hadden al 4 eenden gezien en er zwommen er nog 4 bij elkaar), en als ik dan vraag hoe ze dat zo snel weet zegt ze: 'oh dat weet ik gewoon'
Bij ons heeft de test vooral ervoor gezorgd dat op scholen deuren open gingen. We hebben hem ook op verzoek van school laten testen begin groep 3 [op school gebeurd + op hun kosten]. Toen vielen heel veel dingen op hun plaats, en kreeg hij een eigen leerlijn aangeboden.