Die vraag is hier vaker gesteld, volgens mij een paar pagina's terug nog. Hoe je er achter komt of ze HB is of 'gewoon' slim is juist met een IQ-test, maar wel uitgebreider dan puur en alleen het cijfertje. Het ligt natuurlijk ook aan de definitie van HB die je hanteert, maar over het algemeen is dat een IQ boven de 130 en daarnaast nog wat kenmerken (zoals doorzettingsvermogen en creativiteit). Het is erg belangrijk dat een tester verstand heeft van mb/hb, zodat er breder gekeken wordt. Zoals al eerder geschreven is, is het op zich niet zo boeiend om te weten of ze hb is of niet. Wat wel interessant is, is om te kijken hoe school haar beter kan ondersteunen. En dus is zo'n test alleen interessant als er een vraag ligt, vanuit ouders of vanuit school (of eventueel het kind). Als alles goed gaat, iedereen tevreden is en school genoeg uitdaging kan bieden ed, dan lijkt een test me overbodig.
Dank je! Voor ons is het ook niet belangrijk of ze wel of niet hb is maar dat ze het leuk vindt op school en dat begint nu steeds minder te worden, ze ziet het nut er niet van in. De jufs willen deskundig advies omdat ze soms niet weten hoe ze moeten handelen als ze gefrustreerd is of huilt. Daarnaast gaat ze steeds meer aansluiting zoeken bij de oudste kinderen of wil ze alleen met juf praten omdat de rest niet weet wat ze bedoelt en dat vergt veel aandacht, tijd en energie van juf. Ook komt ze met vragen waar ze de juf mee in verlegenheid brengt tov de andere kinderen: het is toch raar juf dat mensen verbrand willen worden als ze gestorven zijn? Of vind jij dat wel gewoon? Doet dat dan niet meer pijn? Bah, je hebt bacteriën want je waste je handen niet na de wc! Hoe werkt stroom juf? Wat moet juf dan zeggen als ze dat midden in een kringgesprek zegt of vraagt? Daar weten ze soms geen raad mee en ze gaat vaak huilen als ze dan geen serieus antwoord krijgt....
Ik moet inwendig ook wel grinniken om die vragen. Maar snap dat ze lastig kunnen zijn af en toe. Juf die oudste in groep 1 had heeft eens verteld dat bij kleuters nog lastig vastte stellen is of hij HB is of gewoon voorloopt. De vraag kwam toen niet van ons. Wij zagen destijds niks bijzonders, maar gewoon een slim leergierig mannetje. Dit is ook het enige gesprek geweest waarop HB ter sprake is gekomen. Geen reden voor ons om te testen. Ook niet nu hij 8 is en nog altijd slim en leergierig (hoewel... Ik ben soms wel gewoon nieuwsgierig )
Heel herkenbaar. Om vergelijkbare redenen heeft de juf bij ons gevraagd om zoontje te laten testen in groep 3. Test gaf precies aan wat de school ook vermoedde. Hij heeft een 'vragen-schrift' op school om dat soort vragen op te schrijven. Thuis gaan we dan samen op zoek naar antwoorden, en hij mag op bepaalde momenten naar de juf met zijn vragen. Vragen leiden ook vaak tot leuke projecten, en dus uitdaging 😀
Wat kwam er precies uit de test? En wat kon hij toen hij in groep 1 zat? En wat is er allemaal getest? Stel dat we haar laten testen en er komt 125 uit de IQ test dan gaat ze vanaf groep 3 naar de verrijkingsgroep 1 ochtend in de week en verder zit ze al in een plusgroepje dat voor haar geen uitdaging meer geeft. Oftewel: als we haar laten testen en er komt geen 130 uit dan blijft het hierbij op school en wordt ze gezien als gewoon slim en emotioneel niet sterk en moet ze aan haar sterke emoties gaan werken, ermee leren omgaan zodat het beter te hanteren is voor de jufs. Wij denken alleen dat deze sterke emoties een uiting zijn van achterliggende frustratie en niet het probleem op zich. Testen we haar niet dan gaan ze ervoor proberen te zorgen dat ze het beter naar haar zin krijgt op school en zijn er begeleidingsuren beschikbaar omdat ze mogelijk hb is maar dan moeten we eerst hele goede redenen aandragen waarom we haar niet willen laten testen. Testen we haar wel en er komt 130 of meer uit dan heeft ze sowieso recht op begeleidingsuren. Tis een beetje gekke redenering vind ik.... Maar school wil haar dus nu laten testen en wij weten niet of we dat wel moeten doen. Vandaar dat ik graag wil weten wat andere hb kinderen op deze leeftijd beheersten/bedachten/deden....zijn die sterke emoties ook herkenbaar? Huilen als iets niet eerlijk gaat of als je niet kunt uitleggen wat er in je hoofd voor ideeen leven?
Kwam de school zelf met die 'aanpak per uitkomst'? Hier hebben ze dat helemaal niet zo bekeken, het ging vooral om het beter begrijpen en begeleiden. We hebben geen aparte plusklassen helaas, hij heeft nu een aangepaste leerlijn. Hij heeft WISC-III test gedaan en kwam boven 130 uit, maar met een kloof tussen formale en performale iq en met een uitzonderlijk hoge verwerkingssnelheid. Dit is voor school wel belangrijke info. Qua emoties is hij erg alert en gevoelig voor alles om hem heen, en wordt vooral boos als iets hem niet meteen lukt of anderen hem niet lijken te begrijpen.
Qua handelen in de klas lijken het me op zich geen dingen waar per se een IQ-score voor nodig is... In de zin van dat als ze teveel vragen stelt op verkeerde momenten, dan moet de juf daar toch iets op kunnen bedenken? Zo iets spreekt de juf met andere kinderen neem ik aan ook af. En lijkt me dat je dochter met uitleg best kan accepteren dat ze op sommige momenten geen vragen kan stellen of antwoord krijgt, maar op een ander moment wel. Bv. inderdaad een vragenschriftje en/of een bepaalde tijd waarop ze die vragen wel mag stellen ofzo. En is het een probleem als ze met de oudste kinderen speelt/werkt? Lijkt mij niet per definitie? Bij een kleuter wordt sowieso gesproken van een ontwikkelingsvoorsprong ipv hb, omdat de ontwikkeling in principe nog alle kanten op kan. Jammer dat school zo vast houdt aan dat cijfertje ipv veel meer te kijken naar wat het kind nodig heeft... Ik zou daar dus wel over in gesprek gaan met school...130 is ook maar een getalletje...wat als ze bv. verbaal uitkomt op 140 en performaal op 120 en er dus geen totaal IQ te geven is? Wat doen ze dan? Of als blijkt dat ze enorm faalangstig is of om een andere reden niet of niet goed te testen is? Wat dan? Heeft ze dan gewoon pech of kijken ze dan wel wat ze nodig heeft? Heftige gevoelens is iets wat je heel veel hoort bij mb/hb kinderen, heeft lang niet altijd iets te maken met emotioneel niet sterk. Naar mijn idee zijn lijstjes met wat andere kinderen konden niet zo zinvol, omdat ieder kind compleet anders is, zeker op jonge leeftijd. Mijn dochters konden en kunnen, in mijn ogen, helemaal geen uitzonderlijk bijzondere dingen oid, vooral bij de oudste is het vooral haar 'anders denken' wat opvalt. Sterke emoties hebben ze allebei en ze bedenken altijd meer en mooiere dingen dan dat ze uit kunnen voeren en dan valt het dus vaak tegen (zonder dat ze dat kunnen verwoorden vaak, de jongste is daar wel beter in dan de oudste), de oudste wil dingen ook altijd op haar manier doen. Ze worden wel eens verkeerd ingeschat qua sociaal en emotioneel, maar als mensen ze beter kennen zien ze dat het anders zit dan het in eerste instantie lijkt. Wat zijn jullie eigen argumenten om haar wel of juist niet te laten testen?
Dank voor jullie antwoorden! niekekris: dat je een idee hebt en het in de uitvoering tegenvalt dat heeft onze dochter ook vaak. Zo wilde ze een sokkenmachine maken die zelf de sokken sorteert, van alles klaargelegd en bedacht maar uiteindelijk moest ze toch nog steeds zelf de sokken bij elkaar zoeken, haha. Wat ons tegenhoudt om te testen is dat een IQ test op deze leeftijd nog helemaal niet betrouwbaar is (toch?) en ze is uitvoerig geobserveerd door de jufs voor haar rapport. Daar komt uit dat ze met rekenen en taal een ontwikkelingsvoorsprong van bijna anderhalf jaar heeft. Qua leerstof kan zou ze bijna met groep 3 mee kunnen draaien dus genoeg redenen voor de jufs om daar iets mee te doen. Een test lijkt ons dan niet nodig... het gaat ons er niet om hoe hoog haar IQ is maar dat ze uitdaging krijgt op school en als ze dat nu oppakken gaat ze hopelijk niet onderpresteren of stil staan maar wel blijft ontwikkelen. Aan de andere kant kan een test wel het e.e.a. Duidelijk maken misschien maar dan miet een test wel een goed beeld geven... Dat van die heftige emoties vind ik zo lastig omdat de jufs zelfs gezegd hebben (tegen onze dochter):' mama verwent jou misschien wel een beetje hoor, je kunt niet altijd doen wat je wilt' Daar was ze behoorlijk van ondersteboven geweest want ze begreep heel goed wat juf daarmee bedoelde maar ze zeurt eigenlijk nooit om snoep, cadeautjes of dat ze haar zin doordramt. Het gaat er dan om dat ze zo graag haar idee uit wil voeren of vertellen welke mogelijkheden er ergens voor zijn. En als daar dan geen ruimte voor is krijgt ze een huilbui. Maar volgens mij loopt ze niet emotioneel achter hoor. Wel is het zo dat haar interesses soms te heftig zijn voor haar emotionele leeftijd (nadenken over de dood bijvoorbeeld, waarom sterft iemand? En is dat altijd als je oud bent? Hoe komt dat dan?) en ze durft veel filmpjes niet te kijken die leeftijdsgenoten wel kijken, allemaal te eng/heftig, ze droomt ervan....
Annemeis, sterke emoties herken ik ook wel dochter. Soms kan ze van het minste, geringste een groot drama maken omdat het (in haar ogen) niet eerlijk gaat. Dit gebeurt trouwens vooral thuis en niet op school. Wij hebben haar (nog) niet laten testen. Ik vind het nog lastig in hoeverre een testuitslag haar gaat helpen.
Sec een IQ-cijfer is misschien niet zo interessant, maar als je een begaafdheidsonderzoek laat doen, krijg je ook vragenlijsten over bijvoorbeeld de overexcitabilities van Darbrowski. Er wordt een hele anamnese afgenomen (de ontwikkeling van je kind tot nu toe) en samen met het IQ-cijfer komt er dan een conclusie uit. Onze oudste is met 5 jaar en 9 maanden getest vanwege het feit dat ze op school niet voldoende werd uitgedaagd. In haar rapport staat inderdaad dat het op haar leeftijd nog 'ontwikkelingsvoorsprong' heet, maar dat het gezien haar gevoeligheden en haar ontwikkeling tot dan toe zeer onwaarschijnlijk is dat die voorsprong zal afvlakken. Plus: als kleuters zich in sprongen ontwikkelen, kan het dus ook zijn dat de uitslag van de test eigenlijk te laag is, misschien zit ze wel vlak voor een sprong. Juist alles eromheen maakte dat het testverslag voor ons en voor school een zeer waardevol document is gebleken.
Annemeis, die sokkensorteermachine! Die wil ik ook. Dus als het haar ooit lukt een echte te maken, laat het me dan weten 😂 Sterke emoties zijn hier ook erg herkenbaar. Vooral de verontwaardiging over dingen die niet eerlijk zijn. Over kinderen die pesten of buitensluiten. Daar kan hij heel slecht tegen, en dat uit hij ook.
Ik twijfel steeds of ik hier wel/niet mee zal schrijven. Mijn dochter is een slimme meid, verbaal erg sterk, zeer gevoelig, verveelt zich geregeld dood in de klas, heeft volop vriendinnen, is volgens de IB'er (& mij) niet HB, maar gaat soms huilend naar school (verrijkingsklas vindt ze niks aan, moeilijker werk is niet moeilijk), heeft haar weektaak van rekenen bijna af op maandag en ze heeft heel hoge cito-scores. Het gesprek met de juf is inmiddels beter dan begin van het jaar, maar de oplossing is er nog niet en manlief en ik zitten geregeld met onze handen in het haar. Ze is lief, zorgzaam en zit geen moment stil. Iemand tips?! En mag ik meeschrijven?
Heel herkenbaar, Miss T. Krijgt je dochter geen extra werk in de klas? Wat doet ze bijvoorbeeld nadat haar rekenwerk klaar is, werkt ze dan uit een plus boekje of moet ze verrijkingsopdrachten maken? Ik zou sowieso met juf (en evt dochter) een duidelijk plan maken. We zijn hier ook nog een beetje aan het kijken wat werkt, maar sinds de kerstvakantie hebben we bijv. de volgende afspraken: - Taal: maandag en woensdag doet ze mee met de klassikale les, de andere dagen werkt ze zelfstandig uit in een plus schrift en met verrijkingsstof - Rekenen: iedere dag xx blz uit haar extra rekenschrift Nav de de Cito uitslagen en het rapportgesprek wil juf haar nog wat meer uitdaging bieden, maar dit schema zo ongeveer zo blijven. Vooral de duidelijkheid werkt voor onze dochter tot nu toe heel goed; ze weet precies wat er van haar verwacht wordt. De eerste maanden was het allemaal heel vrijblijvend, wat resulteerde in een dochter die vooral druk was met uit het raam staren
Dat 'uit het raam staren'-principe ken ik wel. In groep 3 kreeg mijn dochter ook moeilijker werk. Omdat het niet verplicht was, ging ze liever makkelijkere werkjes doen. De juf heeft toen haar aanpak veranderd en dat werkte. Mijn dochter werkt ook dit jaar aan plustaken en met verrijkingsstof. Na ons laatste gesprek met de juf - toen mijn dochter 's ochtends huilend zei dat ze niet meer naar school wilde - heeft de juf een boekje samengesteld met extra werk voor taal, rekenen en spelling. Het pluswerk dat ze eerst kreeg, vond ze ook erg makkelijk. De eerste gesprekken met de juf waren moeizaam. Achteraf begrijp ik waarom. De juf heeft heel erg lang les gegeven in de groepen 6/7. Haar lat wat betreft zelfstandigheid, kennis en vaardigheden lag dus hoog. Ze gaf tijdens het laatste gesprek aan dat ze verbaasd was hoeveel sturing en begeleiding groep 4 nog nodig heeft. Nu zijn de cito-uitslagen binnen en die waren extreem hoog, op alle gebieden. Ik vraag me eigenlijk ook af wat ik nu nog van de juf kan en mag verwachten. Ik begrijp heel goed dat ze niet alles kan, dus misschien moet ik thuis ook dingen oppakken. Maar wat dan? En hoe? Verder gaat ze naar de verrijkingsklas. Dat is 1 middag per week. Heeft iemand tips voor me?
Miss T misschien kan een gesprek met de juf én IBer een idee zijn? Dan leg je je zorgen voor en kijk je hoe zij hier tegenaan kijken. Van daar uit kun je misschien verdere acties ondernemen. Wat wij thuis doen is niet heel veel speciaals. We gaan wel een aantal keer per jaar naar musea, hier komen dan wel weer heel veel vragen over (WO2, slavernij, etc). Verder sport Q redelijk veel, nu 4 keer per week en daar gaat gelukkig ook behoorlijk wat energie in zitten zodat ze minder dan voorheen thuis ook steeds met 'schoolse' dingen bezig is. En wat we trouwens ook wel doen is regelmatig Duitse of Engelse tv op zetten.
Laatst hebben man en ik een gesprek met de juf gehad. Dat resulteerde in een boekje met moeilijker werk. Museumkaart hebben we net opgezegd, maar dat was inderdaad leuk. Sporten doet ze ook graag en ze zou liever nog meer willen, maar dat gaat niet (ik werk, dus dan zit ik met wegbrengen en ophalen). Die tv heb ik nog niet aan gedacht. Goed idee! Ik keek vroeger - als kind - ook altijd naar SkyChannel.
Is het pluswerk nu wel structureel en verplicht? En kunnen ze vanuit de verrijkingsklas geen werk/projecten meegeven? Eventueel die ze samen met andere kinderen uit die klas kan maken. Geen idee of ze al smartgames heeft, die vinden sommige kinderen ook erg leuk. En schaken, dat is hier vrij populair (ik kan het zelf alleen niet, haar vader gelukkig wel ). Hier zitten ze ook op een hele actieve bso, daar doen ze dus ook heel veel (dansen, koken, sporten, oudste start nu bv. met een cursus zelfverdediging). Internet wordt ook steeds populairder, maar vind ik zelf wel wat lastig omdat je er dan eigenlijk naast moet zitten om te kijken wat ze zien en lezen ed...tot nog toen probeer ik het dus zoveel mogelijk bij informatieve boeken te houden.