Verschijnselen Mensen met borderline hebben minstens 5 van de volgende verschijnselen. * Ze proberen krampachtig te voorkomen dat iemand ze in de steek laat. En alleen maar denken dat ze in de steek gelaten worden, is al genoeg om krampachtig te proberen dat te voorkomen. * Ze hebben intense relaties met anderen, maar die zijn ook heel instabiel. Ze denken heel zwart-wit over hun relaties: of iemand is geweldig of hij is waardeloos. * Ze hebben steeds een ander beeld of gevoel van zichzelf. Dat wisselt sterk. * Ze zijn impulsief. Dat heeft negatieve gevolgen voor henzelf op minstens twee gebieden: geldverspilling, veel wisselende seksuele contacten, misbruik van alcohol en drugs, roekeloos rijden, vreetbuien. * Ze doen pogingen tot zelfdoding, dreigen daarmee, of verwonden zichzelf. * Ze hebben sterk wisselende stemmingen als reactie op gebeurtenissen. Dit geeft periodes van grote somberheid, prikkelbaarheid of angst. Dit duurt meestal enkele uren, en bijna nooit langer dan een paar dagen. * Ze hebben een blijvend gevoel van leegte. * Ze hebben last van intense woede, die niet past in de situatie en de situatie ook niet oplost. Of ze hebben moeite hun boosheid te beheersen. Ze hebben dan ook driftbuien, blijvende woede, of hebben geregeld vechtpartijen. * Ze hebben paranoïde ideeën. Dit is het idee achtervolgd of bedreigd te worden. Die ideeën komen in stress-situaties. De ideeën gaan ook weer voorbij. Of ze dissociëren ernstig. Dan hebben ze het gevoel er niet meer bij te zijn en als het ware weg te raken. Soms weten ze dan niet meer precies wat er gebeurd is. Hier staat wat de verscheinselen "kunnen" zijn. Ik zelf vind dat mensen met bordeline met kinderen wel begeleiding kunnen gebruiken, natuurlijk merkt je kind er wel wat van.
Mijn vader is nu een heel stuk stabieler! pftt. ik ken hem NIET EENS TERUG. Moet je nagaan wat medicatie niet kan doen! Ze kwamen er pas achter na de opname wat hem mankeerde, na diverse onderzoeken en bezoekjes met artsen enzo! Hij is nu opa van twee dochters, en een hele lieve! Ik wou dat hij vroeger zo lief voor ons was. Maar dat is niet meer terug te halen. Mijn vader had geen keus, hij werdt na een zelfmoordpoging opgenomen. Toen wist mijn familie ook wel dat het moest en dat het niet anders kon. Ik heb toen ook gezegd dat er geen keuze meer over bleef. Het heeft hem erg goed gedaan. Als ik hem nu zie omgaan met mijn dochters heb ik hem allang vergeven wat er is gebeurt hoor! Maar toch.. het blijft voor de persoon zelf heel erg vervelend, zoals hij zo mooi zei een constant gevecht met je innerlijke ik!
Positief stuk! ====================================== U kent de term wel: borderline. Iemand die deze ziekte heeft wordt vaak niet gezien als de meest makkelijke persoon. Helaas voor deze mensen, worden ze vaak als agressief, manipulatief, leugenachtig en impulsief bestempeld. Het wordt door onder andere de media, afgeraden om vrienden met deze lastige persoonlijkheden te worden. En een relatie beginnen, is al helemaal geen slim idee. Maar heeft deze ziekte ook voordelen? En hebben deze mensen stiekem niet een goed hartje? Kenmerken van borderline Borderline is vooral dat je instabiel bent. En dat op drie gebieden: zelfbeeld, relaties en stemming. Deze drie dingen zijn met elkaar verweven en beïnvloeden elkaar enorm. Belangrijke symptomen, die onder deze drie kenmerken te scharen zijn, zijn de volgende: *Extreme verlatingsangst *Onevenwichtige en intense relaties *Identiteitsproblemen (gestoord beeld van zichzelf) *Impulsief gedrag (te veel of te weinig eten, roekeloos rijgedrag, drugsgebruik, alcoholgebruik, riskant seskueel gedrag en/of geld verkwisten.) *Suïcidaal gedrag en/of automutilatie (van dreigen met t/m het werkelijk doen) *Een zeer onevenwichtige stemming *Zich chronisch leeg voelen *Misplaatste, hevige woede (kan alleen van binnen zijn, maar leidt vaak tot een woedeaanval/ruzies) *Dissociatieve verschijnselen en/of Psychotische verschijnselen Dat zijn dus nogal wat kenmerken. Om de borderline persoonlijkheidsstoornis te diagnosticeren, moet men voldoen aan minimaal vijf van deze kenmerken. En ze moeten duidelijk en al een lange tijd aanwezig zijn. Het klopt dus dat veel mensen met deze stoornis impulsief zijn, maar lang niet allemaal. Ook kunnen ze behoorlijk agressief zijn. Maar ook niet allemaal. Er zijn zelfs heel veel mensen met borderline, die niet boos kunnen worden, terwijl ze van binnen wel koken. Daarnaast kunnen de zogenaamde borderliners zeker manipulatief en leugenachtig zijn. Maar niet veel meer dan "gewone" mensen dat zijn. Natuurlijk zijn er gevallen die dit wel heel extreem hebben, maar er is geen reden om dit als een kenmerk van borderline te zien. Maar wat is er positief aan de borderliner? Naast dat deze mensen hele vervelende klachten hebben, zijn er tal van eigenschappen die zij vaak ook bezitten en die eigenschappen maken het juist mooi om met ze om te gaan. Vaak zijn deze persoonlijkheden enorm creatief, hartelijk, spontaan, vriendelijk, begripvol, intelligent, gezellig, verassend, romantisch, humoristisch, vrolijk, zorgzaam en aardig. En natuurlijk zijn er nog veel meer positieve dingen. Zo kunnen mensen met borderline vaak ook heel charmant zijn, en ze kunnen je werkelijk begeren, wat sommige mensen zeer prettig vinden. Omdat ze van de ene in de andere stemming vallen en dus meestal (wat) impulsief zijn, kunnen ze je enorm verassen, de gekste dingen met je doen en je uit je slechte humeur halen om je vervolgens compleet vrolijk te maken. We kunnen gerust zeggen dat het veelzijdige mensen zijn. Wel of geen vriendschap met een borderliner? Een vriendschap met iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis kan hartstikke leuk zijn. Juist omdat ze veel positieve eigenschappen hebben. Het wil niet zeggen dat het altijd even gemakkelijk is. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat je duidelijk bent; in alle opzichten. Je moet als het ware voorspelbaar zijn. Dit omdat deze mensen behoefte hebben aan duidelijkheid, structuur, voorspelbaarheid en grenzen. Meestal zijn ze dit tekort gekomen. Natuurlijk kan je tegen verschillende dingen aanlopen bij de borderliner, maar dat heb je bij elk mens. Het is belangrijk dat je ze als volwaardig blijft zien en open staat voor gesprek. Mensen met borderline willen zelf heel graag begrijpen hoe alles zit, bijvoorbeeld hoe iemand in elkaar zit. Dit leidt ertoe dat ze zelf nogal snel oordelen in zwart of wit. Dit maakt hun wereld overzichtelijk en begrijpelijk. Probeer dit zelf niet te doen, en probeer in gesprek te gaan over nuances in het leven. Soms moet je met deze mensen wat meer geduld hebben dan met andere mensen. Maar ze zijn het allemaal waard om gekend te worden. En ze zijn zeker je vriendschap waard. Borderline is een extra gevoeligheid die je meekrijgt, of niet, in je leven. We kunnen eigenlijk wel zeggen: borderliners zijn 200% mens ============================================= Babylover Ik heb voor de juistheid een ander stukje gevonden wat iets positiever is als jouw stukje . En laat ik op je laatste zin eigenlijk maar niet reageren. Nouja, vooruit, wel dan. Waarom vind je dat?
Tja het staat op internet he! niet mijn eigen verzonnen stukje! Waarom ik dat vind? legt het bovenstaande van mijn bericht al uit. Ik zeg niet dat deze mensen geen kinderen mogen hebben maar begeleiding lijkt me "persoonlijk"wel op zijn plaats
En dat ben ik dus niet met je eens, niet iedereeen die aan borderline lijdt heeft per definitie begeleiding nodig. Er zijn er zat die het wel nodig hebben, en zat die het niet nodig hebben omdat ze met de juiste medicatie stabiel genoeg zijn om normaal kunnen te functioneren. Dus kijk naar ieder individu, hoe die het doet. En niet naar een groep of stempel of aandoening alleen Ik weet ook wel dat je het stukje tekst van internet afgehaald hebt, maar wat er bij mij nog als extra stond is juist positief, mag ook gezegd worden toch?
Natuurlijk hangt het er van af hoe erg je het hebt! en als je het met medicijnen kunt onderdrukken prima!
sommige mensen weten ook echt alles en kunnen precies invullen hoe het er bij anderen aan toe gaat ik spreek nu even voor mezelf dat ik in het dagelijks leven niet vaak denk aan mijn stoornis. hier niets van een geheimzinnig sfeertje thuis. we hebben lol, we hebben verdriet, soms is er ruzie en meestal niet enzenz. soms ben ik vrolijk,moe,boos,verdrietig,melig (zo ook mijn dochter en vriend) gewoon een gezin zijn wij. van mij mag iedereen het weten, als ernaar gevraagd wordt zal ik het echt niet ontkennen. maar ik zal het niet uit mezelf zeggen. wanneer jij iemand ontmoet zal je ook niet zeggen: hoi ik ben (naam) en ik heb (gebrek) dat je er ff rekening mee houdt ik geloof ook niet dat iemand wat heeft gemerkt, anders had ik het wel gehoord (viavia of direct) om het even samen te vatten(schrijf/typetalent heb ik niet) ik word een beetje moe van mensen die precies denken te weten hoe alles in elkaar zit. want weten hoe het is zul je nooit doen en kom je met 'rare' verhalen van een mysterieuze sfeer bij bijvoorbeeld mij.
hoe jij het beschrijft had jou vader het wel erg heftig en had hij niet alleen last van zichzelf, maar ook jullie hadden er erge last van.. dan ben ik ook van mening dat er iemand hoort te zijn die het een beetje stuurt.. lijkt me heel erg rot om je eigen vader zo te moeten zien als kind.. dus jou verhaal begrijp ik wel..
Dus eigenlijk zouden dan alle ouders, dus ook de psychisch gezonde ouders, bekeken moeten worden? Ik heb er niet echt problemen mee mocht het nodig zijn, vind het alleen behoorlijk jammer dat er onderscheid gemaakt wordt. Net of we zo apart zijn. Zoals al vaak eerder gezegd hier, je hoeft geen psychische aandoening te hebben om je kinderen te verwaarlozen of te mishandelen (kijk maar naar mijn ouders ). Ik ben maar al te blij dat het CB en de HA mij als een gewoon iemand beschouwt, en niet als een moeder die borderline heeft. Omdat ze dus blijkbaar weten dat het goed gaat in mijn gezin. Nogmaals, ik ben er niet op tegen als er hulp geboden wordt als het nodig is. Maar ons onnodig in de gaten houden vind ik eigenlijk een beetje discriminerend, sorry. Het maakt "ons" apart terwijl we er zo hard voor vechten om normaal te zijn. Dus als het nodig is, prima. Maar als blijkt dat alles goed gaat zoals het zou moeten gaan in een gezin, dan de ouders als ieder andere ouder behandelen. En ik wil je bedanken voor je compliment btw.
Verschillende meningen hier. Ik denk dat het per persoon verschillend is. Ik weet wel dat als ik zou weten dat mijn zusje (20) zwanger zou zijn, ik haar persoonlijk naar een abortuskliniek zou slepen.. Mooi niet dat ZIJ een kind mag opvoeden van mij met haar borderline.. Maar nou is zij erg onstabiel en egoistisch, leeft alleen voor haar vriend en alles wat hij zegt, is zeer respectloos tegen anderen en haat iedereen om haar heen die anders is.. Dit zijn slechts enkele dingen, over haar agressie nog niet te spreken of aandacht vragende ziekelijke acties.. Ik zou het niet aan kunnen zien dat zij, met haar stoornis IN DEZE CONDITIE, een kind zijn/haar leven ruineerd. Maar er zullen vast genoeg mensen zijn met borderline die alles gewoon goed onder controle hebben. Toch ben ik ook van mening dat er ook mensen met borderline zullen zijn die zelf niet hun (slechte) situatie in kunnen zien. Maar zo heb je ook 'normale' mensen die in mijn ogen niet in staat zijn om fatsoenlijk kinderen op te voeden en dit zelf ook niet kunnen of willen zien.. Dus ja, lijkt me niet iets wat borderline afhankelijk is.
Waarom open je een topic hierover? als je niet beoordeeld wilt worden? Je schiet constant in de verdediging je kunt er niet van uitgaan dat iedereen dezelfde mening als jouw deelt.
als je goed de openingspost leest zie je wat mijn vraag is. En ik schiet niet steeds in de verdediging hoor, effe goed teruglezen . Ik weet ook dat niet iedereen mijn mening deelt en ik beweer ook niet dat dat moet. Maar ik vind het gewoon jammer dat mensen een oordeel hebben zonder zich er bewust van te zijn wat ze ermee bereiken. Sorry dat ik het zeg, maar jouw antwoorden kan ik nou niet echt positief noemen. Het lijkt mij dat jij diegene bent die steeds in de verdediging schiet. Dit topic ging over hoe ik met de VOOROORDELEN moest omgaan die mensen hebben, en ik heb zo'n onderbuikgevoel dat jij ook je vooroordelen hebt. En daarom schiet ik in de verdediging. Maar laten we het nou gewoon gezellig houden hier, please?
Ja, dat bedacht ik me na de post ook hoor, het komt een beetje onrespectvol over misschien. Maar om die hele post aan te passen vind ik ook weer zo'n klus..
Ooh! Sleep haar dan naar een hulpverlenende instantie en laat haar opnemen als je het zo goed weet met haar. Jemig...
Acire, ik zég niet dat ik alles weet. Gezellige toon sla je trouwens aan. Ik reageer alleen op mensen hier die zeggen dat níemand er iets mee te maken heeft en dat ze het op 1 of 2 mensen na aan níemand vertellen. Jij hoort daar dus blijkbaar niet bij dus reageer niet zo aangevallen. En nee, ik zeg niet tegen de eerste de beste hoe ik in elkaar zit, maar ik heb wel een netwerk om me heen van mensen die me kennen, mede doordat ik zelf open ben over mijn sterke en minder sterke kanten. En ja, ik ben wel open bij bijv een consultatie bureau omdat die mensen me ws kunnen ondersteunen in het ouderschap. Ik denk dat je als mens nu eenmaal anderen nodig hebt, juist voor de kwetsbare tijden. Tan ik zeg niet dat borderliners, sorry, mensen met borderline, bekeken moeten worden. Ik zeg alleen dat de praktijk nu eenmaal is dat áls je de rotte appels eruit wil vissen, je soms dus ook iemand zal moeten controleren die het zo slecht niet doet. Dit is in reactie op mensen die zeggen dat je meteen een AMK melding aan je broek hebt hangen (wat overigens ook erg overdreven is, maar goed, blijkbaar weten die mensen niet hoe het gaat want anders zouden ze zich daar niet bij voorbaat al zo druk om maken). Daar ben jij trouwens het voorbeeld van toch, je bent er wel open over geweest een geen raadsonderzoeker is er nog bij je langs geweest toch? Dus nee, ik vind niet dat alle mensen met psych achtergrond onderzocht/bekeken moeten worden, maar wel dat alle ouders waarvan er een vermoeden is dat er wellicht een risico is, dat die net ff wat meer moeten laten zien. Rottig voor de 'goeden' maar het beste voor de kinderen van de 'slechten'(overigens denk ik niet dat er 'slechte' ouders zijn, hooguit mensen met goede intenties waarbij het (tijdelijk) niet lukt om het beste te bieden aan hun kind). Zo beter omschreven?
Laat het gewoon duidelijk wezen dat je altijd rotte appels hebt bij een oogst. En die rotte appels verpesten het voor de rest. Zo is het ook met borderline.
Pienie, voor mij was het duidelijk en ik snapte je ook meteen hoor, no worries . Klopt dat ik daar open over ben geweest, maar mijn CB is ook heel coulant. Die behandelen mij als iedere andere ouder, waar ik heel blij mee ben. Waarschijnlijk omdat ze ook zien dat het goed gaat hier. Zou het niet goed gaan hier zou ik hun hulp/meekijken niet storend vinden, maar juist goed. Inderdaad in het belang van Ruben
Dat we van mening verschillen maakt me niet uit hoor en misschien valt het verschil nog reuze mee. maar toen ik je vorige post las voelde ik me wel beledigd, maar misschien heb ik het verkeerd gelezen en bedoelde je het niet zoals ik het opvatte. zou best kunnen.
Ik reageer ook op iets wat ergens over gaat.... Ik ben moderator op een forum met mensen die borderline hebben en 8 van de 10 die daar schrijven zeggen dat ze het niet leuk vinden om aangesproken te worden als borderliner, die zeggen zelf dat ze de ziekte niet zijn..... Dus heeft mijn post wel degelijk inhoudt. En het was niet per defenitie tegen jouw alleen...