Jammer dat er maar op 1 klein onderdeel van mijn hele post is gereageerd. Meiden met Borderline, Ik hoop echt dat jullie in jezelf kunnen / blijven geloven....jullie zijn het meer dan waard om kindjes te krijgen hoor. Elmo
Hey Elmo, jouw stukje vond ik heel erg mooi, ik deed toen nog niet actief deel aan dit topic, maar jouw stukje als niet borderliner vond ik wel positief! Ik hoop dat in de toekomst meer mensen zoals jij zo over moeders met borderline gaan denken ipv negatief! En heel erg bedankt voor wat je schreef hierboven, erg bemoedigend en lief!
@Elmo: ik heb niet direct op je post gereageerd, maar je mag wel weten dat jij de aanleiding was van dat ik mijn kant van het verhaal durfde neer te zetten! Eindelijk eens een fijn bericht van een buitenstaander om het zo even te noemen. Iemand die werkelijk nadenkt erover. Die ziet dat er iets niet klopt. En dan was het vooral het volgende stukje wat mij zo raakte: Dit is iets waar ik me al zolang over verbaas, iets wat ik me al zolang afvraag. Als je iets verkeerds doet krijg je alles en iedereen over je heen. Probeer je iets verkeerds te voorkomen word je gewoon genegeerd of pas maanden later een keer 'geholpen'. Het is niet eerlijk, het is fout. En o zo belangrijk dat daar iets mee gedaan wordt. Nou ja. Wat ik wilde zeggen is dus dat je post me positief geraakt heeft. Weet dus dat je gelezen bent
Het is gewoon apart te zien dat mensen blijkbaar een klein "negatief" onderdeel zodanig aanstippen zodat de rest onzichtbaar blijft... Mijn bedoeling was goed. Fijn dat het is aangekomen bij de mensen waarvoor ik gepost heb. Daar was het tenslotte voor. Fijne avond, de mijne eindigt hier *gaaaap*
Elmo Ook hier ben je gelezen en aangekomen! Vond het een superfijn en lief bericht! Alle positieve berichten eigenlijk. Deed me beseffen dat er hier dus meer meiden/moeders tegenaan lopen, en dat het dus niet alleen aan "ons" ligt. Maar ik had niet meteen gereageerd omdat het er hier nogal erg heftig aan toe ging en ik me er wijselijk even buiten wilde houden Meiden, jullie verhalen doen me echt goed! Ik bedoel sommige verhalen zijn niet leuk om te lezen, en ik bedoelde "goed" ook niet negatief. Maar gewoon dat ik dus niet de enige ben die hier tegenaan loopt, tegen de vooroordelen. Ben blij dat jullie je verhalen hier neer (durven te) zetten. En ook bedankt voor alle complimenten, dat "wij" ook gewoon goede moeders zijn! Ik ga ook slapen, was ook voor mij allemaal heftig wat hier allemaal gespeeld heeft.
Ik weet trouwens niet of het bestaat, maar zat al een tijdje te denken om een site te beginnen ( met iemand anders die wil helpen ) voor moeders/ouders met een psychische aandoening. Daar dan tips neerzetten en info over hoe je hulp moet zoeken en info over instanties die je kunnen helpen of waar je mee te maken gaat krijgen. En ook info over wat en wanneer je je kinderen dingen over jezelf gaat vertellen. Ook een forum erbij indoen en ook onderwerpen voor de partners. Waar ze op moeten letten en hoe te helpen enzo. Weet iemand of zoiets al bestaat? Zoja : waar? Zo niet : zouden jullie zo'n site interessant vinden?
@ Elmo Ik heb het altijd een hele vermoeiende en zware strijd gevonden ( en soms nog steeds) om met mijn borderline om te leren gaan en mijn eigen grenzen te ontdekken. In mijn geval heeft het krijgen van een kindje mij alleen maar goed gedaan en vind ik mijzelf ook een goede moeder die heel veel van haar kleine meisje houd. Soms denk ik dat als je heel eerlijk naar jezelf luistert je zelf weet wat goed is..
Er bestaan heel veel sites met het onderwerp psychische problemen, ik heb ook al heel veel fora's vooorbij zien komen met dit onderwerp
Volgens mij kraak ik niemand af en hou ik het netjes en geef ik mijn visie weer. Ik probeerde het in het algemene te halen. Door te zeggen dat iedere moeder tegen vooroordelen loopt. Dat iedereen ermee om moet leren gaan. Niet specifiek moeders met borderline. Vooroordelen heb je overal in de wereld en je moet voor jezelf een veilige manier vinden om ermee om te leren gaan. Door je te kunnen afsluiten voor bepaalde dingen, bepaalde dingen even goed door je hoofd te laten spoken en om te kijken wat je ermee kan en er eventueel op een rustiger tijdstip op terug te komen. In 1 van de laatste posts hier wordt er gezegd 'dat ook wij goede moeders zijn'. Eigenlijk plaats je hiermee de borderliners ook heel zwart wit in een hokje. Persoonlijk denk ik dat de enige goede manier om met een psychische aandoening om te gaan, is om er acht op te slaan maar het niet te overtrekken. Niet teveel aandacht op vestigen en er zelf mee leren omgaan. Hulp zoeken daar waar je het nodig hebt en op de juiste plaatsen. Deze mensen kunnen je de hulp bieden en zo leer je er stukje bij stukje nog beter mee om te gaan. Dit is een openbaar forum en nu staat het hier van een hoop mensen open en bloot. Het is erg dapper dat ze dat doen, maar het kan ook tegen ze werken als er een keer wat was. Dan komt het vooroordeel weer. Mensen lezen iets over borderline en wijzen weer met het vingertje. Dit is ook de laatste post die ik hier doe in deze threat (tenzij er aanvulling wordt gevraagd). Maar ik heb het idee dat veel dingen heel aanvallend worden gelezen omdat het niet direct in het straatje past zoals men het wil lezen. En ik wil niemand afkraken, ik wil niemand onderuit halen, maar ik wil alleen laten zien dat niet alleen borderliners het moeilijk hebben. Iedere moeder, hoe sterk ook, hoeveel mogelijkheden om zich heen of hoeveel geld, iedere moeder krijgt in de opvoeding met moeilijke momenten te maken en zit weleens met het handen in het haar. En dat maakt je geen slechte moeder. En iedere moeder wil weleens even ontsnappen aan het mama zijn. En ook dat maakt je geen slechte moeder. Dat maakt ons allemaal mensen van vlees en bloed met ook eigen gevoelens! Slechte moeders? Ik denk dat die vooral worden gemaakt en niet worden geboren! De maatschappij, de omgeving! En niet om te gaan vergelijken, niet om te bagataliseren... maar ook mama's die aan de drugs of drank zijn kunnen goede moeders zijn. Ook mama's die uit onmacht weleens uithalen hoeven niet per se slecht te zijn. Ook mama's die autistisch zijn (en dus moeilijk met hun gevoel omgaan) kunnen verdomd goed zijn! Het is maar hoe je er zelf mee omgaat, hoe je het ervaart, hoe je hulp zoekt, hoe je alles een draai geeft. Zolang je er maar niet in blijft hangen en beseft dat je meer dan de kwaal bent. Dus ook nog gewoon mens! Ik ken niet alle mensen hier in het topic, maar ik weet dat dit zeker voor Tanya geldt. Ze is niet alleen een borderliner, niet alleen een mama, maar ook een mens. En als mens heeft ze goede en slechte kanten, zo ook als mama. En zo ook als borderliner. Sommige dingen weet ze erg goed mee om te gaan en sommige dingen niet. Raar he Het lijkt wel een mens (note... dat laatste is vooral grappig en NIET aanvallend bedoelt)
Evelieveling Dat stukje wat je van mij gequote had sloeg op de laatste paar pagina's, omdat het zo uit de hand begon te lopen. Het ging alleen nog maar over Niva, over wat ze allemaal schreef en dat er alleen posts werden geplaatst om haar te verdedigen of aan te vallen. Dat was nooit de bedoeling van dit topic. De sfeer werd heel akelig hier en het ging geheel offtopic. Dus vandaar mijn berichtje. Ik heb jouw stukjes ook zeer zeker niet ls aanvallend opgevat (en ik denk meerdere met mij, want je schreef ook zinnige dingen). Ik wil ons juist helemaal niet in een hokje plaatsen, maar 1 van de vooroordelen is dat mensen met een psychische aandoening geen goede moeder zou kunnen zijn (ik zeg niet dat dat alleen hier gezegd is, het wordt ook IRL gezegd). Als ik zo de verhalen hier lees wordt juist het tegenovergestelde bewezen, dat wij (en met wij bedoel ik dus moeders met een psychische aandoening) juist wel goede moeders kunnen zijn. Je hebt helemaal gelijk dat er altijd wel vooroordelen zijn en dat iedereen er wel eens tegenaanloopt. En de een kan daar goed meee omgaan en ik dus niet. En dat was nou de hele strekking van dit topic, van hoe moet ik er mee omgaan? Ow en van dat mens zijn vatte ik idd grappig op hoor
Goh zeg, alles lezend na mijn post op pagina 1, ben helemaal perplex. TS vraagt hoe ze met vooroordelen om moet gaan, maar geloof dat haar slechte gevoel alleen maar wordt aangewakkerd... Bedacht me net ineens: ik heb een evenwichtstoornis....mag ik dan ook geen kinderen krijgen, omdat ik sneller van de trap zou kunnen vallen met kind in mijn armen? Blijkbaar word ik wel verstandig genoeg geacht niet zomaar trappen af te lopen oid om mijn kinderen veilig te houden... Je hebt borderline en borderline, je hebt ook andere aandoeningen die bij de één erger zijn dan bij de ander. Wat ik het "mooie" vindt, in hoeverre dat mooi is natuurlijk....alle meiden hier in dit topic die borderline hebben blijken zich heel goed bewust te zijn van hun stoornis. En juist dat maakt ze misschien zelfs wel hele erge goede moeders! Maar goed, dat even om de vraag van TS nog eens te beantwoorden......kom voor je eigen gevoel op!
Ja ik weet wel dat er forums zijn en sites over specifieke stoornissen. Maar dat is allemaal niet echt specifiek voor ouders gemaakt of aanstaande ouders. Mijn idee was eigenlijk om het echt specifiek en alleen voor ouders te doen en ook foonnummers en adressen erbij waar hulp gezocht kan worden en tips geven over welke medicijnen je kan gebruiken tijdens zwangerschap enzo. misschien een appart hoekje voor 'oudere' kinderen waarin uitgelegd word wat mama of papa heeft. Maar misschien is zo'n apparte site niet gewild. dat kan
Jawel, er zijn er ook voor ouders met stoornis, omstanders, kinderen van....ik heb alles op internet zo'n beetje afgetruind in het begin van mijn ziekte En er zijn ook professionele sites waar je kan chatten/bellen etc etc met mensen die luisteren en adviezen geven....
ow oke Dan heb ik dat niet kunnen vinden Was zeker echt voor borderline of ook voor andere aandoeningen? Ik weet wel over DIS dat er niet zo heel veel info is voor ( aanstaande ) ouders en hoe om te gaan met kinderen en wat ze te vertellen als ze er aan toe zijn.
Ik heb misschien 2 pagina's gelezen, dus geen idee wat er voor een hele discussie was. Hoe ik er tegen aan kijk, als buitenstaander die jou dus niet kent, ik weet dondersgoed dat er verschillende 'gradaties' van borderline zijn, zoals met bijna alle ziekte/aandoeningen etc. het geval is. De een zal een prima moeder zijn met borderline en natuurlijk loop je dan tegen de vooroordelen op over borderliners die zwaar gestoord gedrag vertonen, kijk zoiets maakt altijd meer indruk op mensen dan als je niet echt opvallend iets doet of je 'normaal' gedraagt. Helaas ben ik opgegroeid met een borderliner die wel om het minste of geringste uit haar plaat ging, alles en iedereen kort en klein sloeg, alle aandacht opeiste, meestal op een negatieve manier, manipuleert en anderen al haar problemen op liet lossen. Na jaaaaaren is er nog zo bar weinig veranderd en daarvan zou ik me ernstig zorgen maken over de veiligheid van een kind, als zij moeder zou zijn. De ene borderliner is de andere niet, maar is het is ook maar net hoe je zelf met borderline omgaat, zie je het als een vrijbrief voor je gedrag of pak je het werkelijk aan. Voor mij zit daar het verschil, ik heb veel respect voor die moeders die daar keihard voor gewerkt hebben. Vooroordelen zul je altijd houden, mensen hebben toch al snel een beeld in hun hoofd van een of andere doorgeslagen mafkees, maar als ze zien hoe het jou en andere moeders het goed afgaat, trekken ze vaak wel bij. Zo niet, ja, wat moet jij dan met die mensen?
Misschien trouwens als jullie eens goed lezen...want het overgrote deel roept hier maar dat er hier ergens wordt gezegd dat borderliners slechte moeders zouden zijn ofzo..Ik zie dat nergens terug hoor? Ik wil dus nogmaals benadrukken dat ik er voor pas om dat stempel te krijgen want dat heb ik niet gezegd...nergens, hier niet, niet prive, nergens.. Wnu nog blijft denken of vinden dat ik dat wél heb gezegd moet misschien eens naar een opticien.. en verder heb ik t ook niet gelezen, kan zijn dat ik t gemist heb hoor..maar zou het ook zo kunnen zijn dat dat er van wordt gemáákt? Zo kun je allemaal lekker blijven denken dat 'jullie' altijd maar worden bevooroordeelt door heel de maatschappij, je maakt het er zelf van.