Hai meiden, Omdat ik na lang lezen op dit geweldige forum eindelijk ergens een topic geopend heb zal ik me ook maar even voorstellen... Ik ben een prettig gestoorde meid van 26 jr., werkzaam als verpleegkundige in de psychiatrie, trotse stiefmama van een lekker jochie en sinds juni dit jaar getrouwd met mijn hubbie! We woonden al een jaar samen, maar besloten toch om eerst te gaan trouwen voordat de pil de deur uit ging... 12 juli was het dan eindelijk zover, laatste pil geslikt en 16 juli onttrekkingsbloeding! Vol goede moed gingen we aan de klus, want ja... ondanks alle verhalen weet je maar nooit, 1e ronde kan raak zijn toch?! 17 en 18 posi. zw.test in handen en omdat ik nog nooit gehoord had van vals positieve testen ging ik er vanuit dat ik zwanger was, 21 aug. een theelepeltje bruinverlies, maar verder niks... Mn testen werden weer negatief dus ik was in de veronderstelling dat het een vmk was geworden... Niks bleek minder waar, na bloedonderzoek bleek dat ik helemaal niet zwanger was geweest en zelfs geen eisprong had gehad, waar die posi. testen vandaan komen zal altijd een raadsel blijven! Volgens de huisarts mocht ik het bruinverlies niet als ongi. tellen en dus was het gewoon afwachten... De weken die er op volgden kreeg ik veel pijn in mn buik, opgezet, krampen, steken enz. Begin oktober maar weer naar de huisarts (nog steeds niet ongi. geworden) en die dacht een licht vergrote baarmoeder te voelen via inwendig onderzoek, dus op naar het ziekenhuis voor een inwendige echo en opnieuw bloed afnemen... Echo was goed, geen gekke afwijkingen, geen vruchtzakje, geen klaarliggende eitjes, ook uit het bloedonderzoek bleek niks geks... 3 dagen later moest ik terugkomen bij de huisarts en adviseerde ze me om primolut te gaan slikken, en iets voor mn darmen te gebruiken! Blijkbaar reageren mn darmen erg spastisch op het feit dat ik geen cyclus heb, dus hop... ook daar maar weer pilletjes voor meegenomen! Toen ik de 100 dagen grens had bereikt ben ik begonnen met primolut en 26 okt. kreeg ik netjes mn onttrekkingsbloeding... Op advies van de huisarts (die niet gelooft in ontpillen) gestart met ovu. testen, maar ook dat is een mysterie... Posi. nega. posi. nega... Om kriebelig van te worden!!! We zijn dus al een week druk aan de klus... Inmiddels zitten we in de 4e maand maar eigenlijk pas de 1e officiele klusronde... Wie heeft toch bedacht dat een vrouwenlichaam zo ingewikkeld in elkaar moet zitten? :x We gaan weer vol goede moed verder, in de hoop dat wij ook ooit een wondertje mogen verwachten!!!