Hallo, Ik ben "appelboompje" na lang wikken en wegen mij toch hier maar aangemeld. Sinds een paar maanden lees ik eigenlijk al elke dag actief mee, maar soms mis ik het 'reageren' en mee kletsen toch wel Ik ben 30 jaar, getrouwd en proberen een eerste kindje te krijgen.
Hoi appelboompje. Ook ik probeer zwanger te worden van de eerste. Hoe lang ben je bezig? Een half jaartje zo te lezen? Spannend?
Hoi Lizzy, Klopt we zijn afgelopen week ronde 6 ingegaan. Voor mijn gevoel zijn we al wel langer bezig, maar omdat een jaar geleden ik een ingreep heb gehad ivm voorstadia baarmoederhalskanker kregen we voor het eerste half jaar geen groen licht van de gynaecoloog (ik zat 1 stadium onder baarmoederhalskanker, weefsel onderzoek na ingreep bleek kwaadaardig). Gelukkig bleek na de laatste twee controles dat alles weer goed is, maar dat half jaar drukt wel een beetje op mijn schouders mee. We waren namelijk net gestopt met de pil toen we het nieuws kregen. Niet zo leuk. Hoe lang zijn jullie al bezig? En leuk ook voor jullie eerste kindje Ik hoop gauw goed nieuws van je te zien
Hoi! OW jeetje das vervelend. Heb je net de keus gemaakt, moet je wachten! Ik kan me heel goed voorstellen dat t half jaar mee drukt. Heftig hoor. Wanneer moet je ongesteld worden? Wij zitten in de vierde cyclus ook voor het eerste kindje. Ik ben heel lang ziek geweest, een burn-out. Voor mijn gevoel is het dus ook langer. Ik wilde eerst mij goed voelen en medicijnen afbouwen. Dat is allemaal gelukt. Dus nu duimen. Ben je er veel mee bezig? Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Hoi, Welkom, ben ook net nieuw hier. Lijk me ook leuk om wat ervaringen te delen en te reageren om mensen. Succes met zwanger worden
Mijn NOD is 3 juni; nog even wachten dus. Eisprong moet nog komen. Vervelend te horen dat je een burn-out hebt gehad. Is zo'n 'onbegrepen iets' voor veel mensen he. Fijn om te horen dat het nu wel beter met je gaat, en spannend ook om voor jullie eerste kindje te gaan, we lopen niet zo gek veel van elkaar op he? Ik ben er in het begin wel heel veel mee bezig geweest (misschien zelfs wel een beetje te obsessief) maar nu gaat dat wel beter, probeer gewoon ondertussen een hoop andere leuke dingen te doen. Ik ben 30 en jij?
Welkom Lisa! Gezellig dat je je ook hebt aangemeld. Heb je al kinderen of gaan jullie ook voor een eerste kindje?
Een burn-out is zeker een onbegrepen iets voor veel mensen. En een heel lang traject! En ook nu nog zijn er dagen waarop het minder gaat, ws gaat dat niet meer helemaal weg. Ik ben 28 jaar. We zitten inderdaad niet zo ver van elkaar. Leuk Wat was voor jou obsessief? En hoe laat je het wat los? En begrijpt je man/ vriend het goed? Ik ben er veel mee bezig, niet altijd positief. En een vriendin van mij is nu net zwanger, na 1 maand. Die hakte er even in. Ik probeer wel het wat los te laten.
Zeker leuk! Hopelijk mogen we ook beide vlug een positieve test in handen hebben. Vervelend dat je nog altijd je slechte dagen hebt, en het is begrijpelijk dat het niet allemaal in een keer kan. En dat hoeft ook niet (wat mensen er ook van zeggen!) Neem je tijd ervoor, anders moet je vroeg of laat toch weer de rekening ervoor betalen. Het obsessieve zat em vooral in het zo erg mee bezig zijn met je hoofd, dat ik ontroostbaar was wanneer ik weer ongesteld was geworden. Ik weet niet echt wanneer ik het echt los hebt kunnen laten, maar heb met mezelf afgesproken dat het wel even "mag" duren. En dat helpt om er niet zo verschrikkelijke druk op te leggen. Al is die laatste week nog steeds wel een week waarin ik tegen mezelf moet blijven zeggen; maak je niet gek. Ik heb net als jij het wel lastig met zwangeren om mij heen. Het zijn er op dit moment 7 en maakt ook dat ik veel over praat - en dat is nog wel lastig. Mijn man is hierin gelukkig wel echt een steun. Ook al beleeft hij het gevoel anders, hij wilt het wel echt heel graag en zoals met moederdag - gaf hij mij een ontbijtje "voor de mama die nog mama moet worden" zulke dingen helpen wel. Heb jij steun aan je partner? En weten veel mensen in je omgeving ervan?
He appelboom, Hoe is het? Das inderdaad goed om er niet zo'n druk op te leggen. Blijft wel lastig he! Wat enorm veel zwangeren om je heen zeg! Weten ze ook dat jij graag zwanger wilt worden? Of heb je het helemaal niemand vertelt? Fijn iig dat je aan je vent steun hebt. Mijn vriend steunt me ook hoor. Hij is er wel nuchterder in dan ik. Hij heeft zoiets t komt wel. Ik denk dat het voor vrouwen met alle hormonen toch anders is. Zoals met de vriendin die zwanger is, dan vindt hij dat leuk voor haar meteen op dat moment. Terwijl ik het dan echt een plaats moet geven en ook verdrietig ben. Terwijl ik ook blij voor haar wil zijn. Een aantal vriendinnen weten het wel. Mijn schoonzusje ook, aan haar heb ik ook veel steun. Zij heeft al kinderen, dus ze weet hoe het werkt. Overigens moet ik nu ongesteld worden ergens. Hoewel het bijna niet kan, toch weer spannend. Heel stom, ws toch een teleurstelling weer! Fijn weekend!
Hoiiio Herkenbaar! Hoewel je er rekening mee houd, toch spannend! Ik hoop op goed nieuws met je mee. Er is in onze omgeving inderdaad een ware babyboom los gebarsten, sommige weten wel dat we graag kinderen willen, andere niet. Maar door die ziekenhuis situatie is het ook niet zo geheim meer. Hoe voel je je verder? Veel klachten op het moment?
Lijkt me lastig hoor al die zwangeren om je heen! Of valt t mee? Op zich voel ik me lichamelijk goed, vandaag wat vermoeider. En gisteren pijn aan mijn borsten, maar dat heb ik tegenwoordig altijd als ik ongesteld moet worden. Ik verwacht vandaag ongesteld te worden, pfff das altijd een rotdag! Hoe is het met jou? 3 juni is jouw dag toch? Schiet ook al op. Spannend!