Ik ben 32wkn zwanger van ons 2e kind. Ik sta onder toezicht van een gyn, vanwege de totaalruptuur bij mijn 1e bevalling, nu 4jr geleden. Mijn zoontje werd uiteindelijk gehaald met de vacuumpomp, halverwege het trekken werd een knipje gezet, maar helaas is het toch uitgemond in een totaalruptuur. De gyn vond het ontzettend naar, baalde hier enorm van, maar goed, ik verweet haar niks (doe ik nog steeds niet). Ze heeft me ter plekke in de verloskamer goed gehecht, ik voelde daar overigens niks van (tijdens de knip had ze me ook gelijk verdoofd plaatselijk). Heb er wel lang klachten van gehad, zoals 'pijnlijk wild vlees', pijnlijk littekenweefsel, moeite plas/ontlasting ophouden, pijn bij het vrijen etc. Het duurde denk ik zo'n 1,5 jaar voordat ik van alle klachten helemaal af was (in combinatie met sexuologe en ook met een bekkenbodemtherapeute). Ik heb nu dezelfde gyn van toen en mijn zwangerschap werd direct een medische indicatie vanwege die totaalruptuur van destijds. Heb het er nog eigenlijk niet echt met haar over gehad, ook al ben ik nu een beetje aan het aftellen en ik merk dat ik langzaamaan iets onrustiger wordt (gezonde spanning voor de komende bevalling overigens). Hoe hoog zou de kans zijn op herhaling van totaalruptuur? En ja .. ben er nu goed vanaf gekomen, maar vraag me af of, als ik op herhaling ga, er net zo goed vanaf kom. Aan de ene kant zou ik voorzichtig eens een (geplande) keizersnede voor willen stellen. Aan de andere kant .. mijn bevalling is destijds in allerlei opzicht niet vlekkeloos verlopen (aangezichtshouding, zoon lag klem etc.) en ik zou ergens zo graag een 'normale bevalling' alsnog mee willen maken. Maar ik wil een keizersnede ook weer niet onderschatten, het blijft toch een buikoperatie met weken herstel tenslotte. Dan zit ik ook op mezelf weer mutsig te mopperen, zo van 'Nou Lin...het is pas over 8 weken, ga je je daar nu al druk over maken?'. Maar goed, ik kan het gevoel niet tegenhouden in ieder geval. Iemand ervaring met totaalruptuur en daarna nog een bevalling? Overigens; onze zoon was destijds 3680 gram (iets meer dan 7 pond) dus niet absurd groot. Vorige week groeiecho gehad en ze denkt dat, als ik zo doorga, er wel weer een 7 tot max. 8 pondertje uit zal komen.
Ik denk dat de totaalruptuur het gevolg was van de aangezichtshouding, dan is de omtrek van het hoofdje veel groter dan bij een normale houding van de baby. En de kans dat dat nu weer zou zijn is denk ik klein, dus eigenlijk hoef je je er niet zo druk om te maken. Maar ik kan me goed voorstellen dat je je zorgen maakt... Ik vond een normale ruptuur al ellende... Misschien kun je er gewoon nog even met de gyn over praten, en afspreken dat het een ks wordt zodra blijkt dat de baby weer in aangezichtshouding ligt ofzo? Succes ermee!
mijn moeder heeft hetzelfde gehad. helaas stierf hierbij mijn broertje. daarna is ze bevallen van een gezonde dochter (mijn zusje dus) ik snap dat je je zorgen maakt helaas heb ik er geen verstand van ik kan je dus de laatste weken niet meer wensen dan veel sterkte en succes
Hoi Linda, Ik heb geen ervaring met totaalruptuur, maar herken wel een deel van je verhaal. En misschien heb je iets aan de mijne. Ik ben vorig jaar bevallen (inleiding 42wk1dg) van een dochter die in aangezichtshouding lag. Bleek pas toen ontsluiting niet vorderde en uiteindelijk van 6 naar 4 cm teruggezakt. Uiteindelijk gyn. erbij gehaald. Drie keer vacuum erafgegaan. Hij heeft toen hele grote knip gezet, schuin richting m'n bil om volgens mij totaalruptuur te voorkomen. Vervolgens heeft hij Sophie er met zn handen uitgetrokken. Doordat ik totale bevalling (ook wat begeleiding klinisch vk betreft) als heel naar ervaren heb (maar godzijdank goed afgelopen), heb ik dit keer al op tijd gesprek met gyn. aangevraagd. Inmiddels met 29 weken gesprek gehad en met 34 weken. Hier zijn mijn angsten en wensen besproken en ook heb ik een geboorteplan gegeven. Hierin heb ik ook gezet dat ik bij evt. complicaties zoals een aangezichtsligging en gevaar voor kind/moeder over wil gaan tot keizersnee. Ook pijnbestrijding e.d. heb ik erin opgenomen. De gyn. heeft meerdere malen gezegd dat de kans groot is dat deze bevalling veel beter verloopt. Zekerheid heb je natuurlijk niet. Maar het heeft mij veel rust gegeven mijn angsten uit te spreken. Misschien heb je iets aan mijn verhaal. Sterkte/succes en ik duim voor een hele goede bevalling voor je. xx Sophie
anderhalf jaar geleden heb ik een totaal ruptuur gehad. nu ook bang voor de bevalling geweest, maar dit keer alleen klein beetje ingescheurd. dus het kan zeker goed gaan