Mee eens. Ik vind het sneu voor je zoontje. Nu merkt hij er nog niks van, maar dat gaat vanzelf komen. Ik vind dat je stiefmoeder daar rekening mee hoort te houden.
Het lijkt me anders omdat haar eigen dochter zwanger is. Natuurlijk is het niet leuk voor jouw zoontje. Hoe is de band tussen jou en stiefmoeder? Dit speelt ook wel een rol, lijkt me. Ik heb ook een stiefmoeder en onze band is goed. Ze is ook een beppe voor mijn zoontje. Leeftijd tussen mijn zusjes en ik is overigens wel groot. Ik ben 24 en zij zijn bijna 4 en 2 jaar oud. Mijn zoontje is 14 maanden. Wat betreft het voortrekken daar had mijn sm een handje van. Haar eerste kleinzoon vs mijn zoon. Nu hebben we sindskort geen contact meer, om meerdere redenen, maar gelukkig hoeft mijn zoontje hier op latere leeftijd niets van mee te krijgen. Nu is hij nog klein en beseft het niet.
ik zou me er niet druk om maken... en ergens kan ik het wel begrijpen... het is haa dochter... en de kinderen van haar eigen kinderen zijn toch meer eigen... jouw vader zou hierin een rol moeten spelen. hij hoort zulke dingen ook te doen voor jullie... dus ik zou het niet zoeken bij je stiefmoeder maar bij je vader...
+1 Ik vind, als je trouwt met een man/vrouw die al kinderen heeft, dan wéét je dat je die kinderen er OOK bij krijgt. En vind het niet meer dan normaal dat je je eigen kinderen hetzelfde behandelt als de anderen. Wil je toch meer geven, doe dat dan als de ander er niet naast staat te kijken want dat is gewoon van "jij bent niet van mij". Als je niet open staat om jouw en je partners kinderen hetzelfde te behandelen, dan kan je in mijn ogen beter alleen blijven of een partner zoeken die géén kinderen heeft. Maar zo onderscheid maken vind ik echt zielig hoor! Vooral van de stiefmoeder in deze situatie. Zou er zelf ook echt niet mee kunnen lachen. En idd ook niet om het cadeau op zich, maar gewoon het principe van stief(klein)kinderen "af te stoten" en duidelijk te laten merken dat ze ècht wel niet van jou zijn!
Nee ik vind ook zeker niet dat je dat moet doen als de rest erbij is.. mijn intentie was alleen om ook begrip voor stiefmoeder dr keuze te creëren. . Van daaruit kun je veel beter het gesprek met haar aangaan en afspraken maken .. Ontkennen dat er een verschil is tussen stief en eigen is naar mijn idee juist schadelijker dan het accepteren en voor alle partijen goede afspraken maken. .. Nogmaals het gawt niet om meer of minder. . Maar om anders houden van. .
Begrijpelijk en rot. Ik snap het best dat je stiefmoeder haar bloedeigen kleinkinderen anders behandelt dan jouw kinderen, maar doe dat niet als jouw kinderen er ook bij zijn! Goed dat je met ze gaat praten. Als ik je een tip mag geven: probeer voor te stellen of ze de extra cadeau's niet meer geeft waar jij bij bent en niet voor te stellen dat ze iedereen evenveel cadeau's gaat geven. Ik vind het aan jouw vader om jouw kinderen te verwennen, jammer dat hij dat niet zo doet, maar zo gaan de dingen nou eenmaal. Succes!
Ik denk dat het een veel voorkomend probleem is bij samengestelde gezinnen zo ook in die van ons. Want eerlijk is eerlijk voor je "eigen " kids voel je gewoon meer. Nu is het bij ons zo dat is niet te vergelijken met jou situatie dat wij dat hier dus echt willen voorkomen. Als de één wat krijgt dan de ander ook. Mijn man kon zijn eigen dochter ook wel eens voortrekken maar dan in de zin van minder streng zijn. Daar hebben wij heel wat gesprekken voor gevoerd maar inmiddels gaat het heel goed. Ik zou het wel bespreekbaar maken. Succes!
Wow wat een hoop reacties en ook verschillende. Gelukkig maar, want als we allemaal hetzelfde zouden denken dan zou het leven zo saai worden. Maar zal even reageren, voordat jullie denken dat ik met de noorderzon vertrokken ben. @stiefmoeder Mijn band met haar is op zich altijd goed geweest en kan over de meeste dingen wel gewoon met haar praten. Ze is al sinds mijn 12e in mijn leven (ben nu 37) dus ben praktisch met haar opgegroeid. @gevoel Dat je qua gevoel meer voor je "eigen" kleinkind voelt dan voor je stiefkleinkind, dat kan ik me helemaal voorstellen. Het is alleen aan de stiefouder wat hij/zij hiermee doet. Hij/zij is nog steeds degene die zich als volwassene daar volwassen in op moet stellen. Kleinkind kan er niets aan doen dat zijn opa & oma het vroeger nodig vonden om te scheiden en nu een samengesteld gezin zijn. Net als dat wij als de kinderen daar niet om gevraagd hebben toentertijd. @mijn vader Dat hij mijn kinderen dan maar moet verwennen, vind ik echt geen oplossing. Alle kleinkinderen (zometeen 5!) horen gelijk behandeld te worden, maar dat is mijn mening. Bovendien mag hij van mijn stiefmoeder niets meer kopen voor de kleinkinderen, dus alleen daarom is het al krom. Verder is mijn vader een makkelijke man, TE makkelijk vaak en zo is hij altijd geweest. Er zijn daar al genoeg woorden over gevallen in het verleden. Maar 1 ding moet ik hem nageven: hij heeft nog nooit op welke manier dan ook onderscheid tussen zijn eigen kinderen als stiefkinderen gemaakt. En doet dit ook niet met de kleinkinderen. @mijn zoontje Hij is stapelgek op zijn opa en dat is echt geheel wederzijds. Oma doet echt verder niet naar tegen hem ofzo, knuffelt ook met hem en is ook oprecht blij (in mijn ogen) als ze hem weer ziet. Maar merk de laatste tijd wel dat hij meer een soort van afstand van oma neemt. Net of hij toch wel degelijk iets voelt van het verschil. En nee, dat komt niet door ons. Wij hebben het hier niet over als hij erbij zit, juist omdat we hem niet willen beïnvloeden. @voortrekken Ik zou met dit ook een probleem hebben als er onderscheid tussen echte kleinkinderen werd gemaakt. Dus als bijv. straks mijn oudste zoontje iets zou krijgen en de jongste niet. Dus eigenlijk heeft het, wat mij betreft, niets ermee te maken of het nu echt of stief is. @gesprek Ik vind dus wel dat het probleem bij mijn stiefmoeder ligt en niet bij mijn vader, dus zal (als ze komen) dit weekend dan ook het gesprek aangaan. Hier wil ik dan wel dat mijn vader en mijn man bij zitten. Ik zal haar recht op de man (uh vrouw) vragen waarom mijn nichtje een cadeautje heeft gekregen zondag en ze voor mijn zoontje niets had. Ik ben erg benieuwd naar hun reactie en hoop echt dat er een oplossing komt. Ik hoop dat ik zo in grote lijnen op iedereen gereageerd heb. Ben wel "blij" te lezen dat ik blijkbaar niet de enige ben die met dit probleem te maken heeft.
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je neefje! Ik hoop dat de praktijk uit zal wijzen dat je het mis hebt. Althans voor je zoontje dan!
Ik vind het niet normaal, ongeacht of het een "echt" kleinkind is of een stiefkleinkind. Daar hebben die kids geen debet aan en kleine kinderen kun je niet uitleggen waarom het ene kleinkind wel krijgt en de andere niet.
Dankje! Hoop dat ik t mis heb ja, zullen er snel achter komen. Succes met gesprek dit weekend, ben benieuwd wat haar smoes ehhhh reden is voor het voortrekken
Wen, als ze al zolang je stiefmoeder is, al 25 jaar, dan snap ik al elemaal niets van et verschil tussen echt en niet -echt bij de kleinkinderen. Dan " hoort" ze ze allemaal gelijk te behandelen, dus ook met cadeautjes... Dat ze misschien iets meer beig is met haar eigen dochter ipv stiefdochter, zo gebeurd dat hier ook zonder dat het een samengesteld gezin is, maar dan zie je verschil tussen de kinderen van een dochter tegenover de kinderen van een schoondochter... Qua aandacht dan, qua cadeautjes is ze tegen allen kleinkinderen hetzelfde.
Wow.. dat is geen vent.. sorry.. Nee serieus.. ik lees in een bericht hiervoor als je voor het ene kind iets koopt MOET je voor het andere kind ook iets kopen. ik ben het hier gewoon niet mee eens. maar ik denk dat er meer speelt dan kado's ... er is iets al waardoor dit gewoon het voorbeeld is wat het duidelijk maakt. ze is gek op haar eigen kleinkinderen maar heeft geen band met haar stief-kleinkinderen. dat kan maar als volwasse vrouw zou ze toch haar best moeten doen om dit te verbergen en der best doen die iig beter te maken. de situatie met de verjaardag.. denk ik ja.. het is de verjaardag van haar dochter en dat ze dan wat koopt voor het dochtertje van de jarige en niet voor jouw zoontje snap ik. MITS ze dan op een andere gelegenheid dit weer doet voor jouw zoontje.. maar waarschijnlijk wringt daar de schoen. ik heb nog niet verder gelezen dus zal ik ff doen. edit: als je in je OP al had aangegeven dat ze al 20jr getrouwd waren vind ik dat dat de zaak wel wat veranderd.. maar nogmaals ze moet niks en blijkbaar wilt ze dat ook niet. en ik denk dat de schoen gewoon wringt in het overduidelijk uiten van je stiefmoeder dat haar kind belangrijker is dan jullie (en dan ook nog veeeeeeeeeel)
Ik zou me in jouw verhaal kunnen vinden als ze bijv. op mijn verjaardag of van mijn man iets voor mijn zoontje zou meenemen, maar dat is tot op heden echt niet gebeurd. Ook niet tussendoor. En dan nog: denk je dat een kind van 2 snapt als zijn nichtje een cadeautje krijgt omdat haar moeder jarig is en hij niets krijgt?
Ik snap er ook echt niets van, daarom ga ik het gewoon maar vragen. Aan de hand van haar antwoord, kan ik reageren. Dus ben echt benieuwd...
dat zeg ik ook. MITS ze dat doet he , maar het zal mij niks verbazen als ze dat als excuus aanhaalt. en ik heb nog iets bewerkt.
Dat het ene kleinkind misschien meer krijgt als het andere, tja dat is dan zo. Ik zou me daar niet druk om maken. Maar wat ik absoluut niet vind kunnen is om dan het ene kind een cadeautje te geven en het andere niet in het bijzijn van de kinderen. Nee, daar zou ik niet vrolijk van worden. Dat laatste zou ik dan ook zeker iets van zeggen.