Hallo Even vluchtig jullie berichten gelezen. Hier mijn verhaal: Wij hebben er steeds voor gekozen om 'het vanzelf te laten gebeuren'. Ik voel mijn eisprong meestal wel of merk dat het er aan zit te komen. Zelf heb ik altijd mijn cyclus bijgehouden, ook al was deze vroeger altijd aardig regelmatig. Kon ik er rekening mee houden wanneer ik tampons, condooms e.d. moest inslaan. Gebruikte toen geen anticonceptie, vond de pil en nuvaring niet prettig en een spiraal was ook niet aan mij besteed.) Ik schreef toen altijd alleen op wannneer ik het was geworden en wanneer het weer voorbij was. Op het moment dat we wisten dat we kinderen wilden, hebben we de condooms maar gelaten voor wat het was en hebben alleen sex gehad wanneer we daar beiden zin in hadden. Natuurlijk was ik er als vrouw zijnde gerust mee bezig en dacht ik veel aan zwanger raken en moeder worden, maar toch vond ik de manier waarop wij het 'deden' prettig. Wij vonden het voor onszelf niet nodig om de kansen extra te vergroten door ovu-testen te gebruiken, om op bepaalde dagen sex te hebben en te temperaturen. Al met al heeft het op die manier 6 menstruaties en ca. 4 maanden geduurd voordat ik zwanger raakte van mijn zoontje. Vond dat best vlot. Toch begrijp ik heel goed dat sommige vrouwen wel hun kansen willen vergroten en vind dat ook heel normaal. Na mijn mk begin vorige maand heb ik ovu-testen gekocht om te kijken wanneer ongeveer mijn eisprong zou plaatsvinden. Ik wilde daarmee vooral weten of ik weer snel een menstruatie zou krijgen en hoe mijn cyclus die eerste maand na de mk zou verlopen. Uiteindelijk bleek ik dus dit keer een cyclus van 32/33 dagen te hebben en niet zoals ik had gehoopt van 28/29 dagen. Eerst dacht ik wel snel weer zwanger te willen raken, maar al gauw ging ik eens rustig onze situatie en ons gevoel bekijken en raakte al spoedig overtuigd dat ik nog even wilde wachten. Mijn bevalling is zwaar geweest met een flinke nasleep van bloedarmoede en dus enorme vermoeidheid, ook heb ik mijn zoontje 13 maanden borstvoeding gegeven wat qua energie er ook best ingehakt heeft. Maar dat besefte ik mij pas toen ik was gestopt na 13 maanden. Ik werd voor het eerst weer ongesteld toen mijn zoontje 11 maanden was en begon me vanaf dat moment weer stukken beter te voelen. Uiteindelijk dus weer zwanger geraakt (ook weer 'vanzelf' laten gebeuren en het was toevallig in 1x raak)in augustus en helaas mk 3 nov. Al met al heeft mijn lijf een hoop te verduren gehad en ik ben nu weer fit en geniet van mijn fitte lichaam. Niet voor heel lang.....want we willen in het nieuwe jaar graag weer proberen zwanger te raken. Ik heb nog 5 ovu-testen (sensitest) over, maar ik ga ze niet gebruiken. (dus mocht iemand ze willen overnemen stuur me maar een pb) Ik heb de mazzel rondom mijn ei altijd meer 'zin' te hebben dus heb vertrouwen dat het wel goed gaat komen zonder hulpmiddelen Groeten en veel geluk!!! PS: mijn zoontje heeft alleen gisteren, de dag na de prik, koorts gehad en is vandaag weer helemaal de oude!
Zo, een heel verhaal, April. Wat een heftige tijd moet dat zijn geweest! Hopelijk wordt je snel zwanger in 2010! Je schrijft dat je voor de eisprong meer zin hebt en erop vertrouwd dat dat wel goed zit. Ik heb dat ook, meer zin in de week voor de eisprong. Maar het is mijn vriend die geregeld geen zin heeft, als het aan mij zou liggen, gebeurde het veel vaker . Het is dan ook meer voor hem, die ovutesten, dan weet hij dat hij even zin moet maken. Ik zal nog even uitleggen waarom ik het zo graag in de gaten houd en het niet aan de natuur overlaat, waarom ik niet zeg: We zien wel. Ik ben nl. "gezegend" met de ziekte MS. Met medicijnen was dat redelijk onder controle en heb ik ruim 2 jaar nergens last van gehad. Maar vanwege mijn kinderwens moest ik met de medicijnen stoppen. Ook dat ging goed, totdat ik een MA kreeg. Achteraf gezien heeft de MA zich aangekondigd doordat ik weer last kreeg kreeg van MS, ik kreeg heftige zenuwpijnen in mijn linker arm, schouder en hoofdhuid. Zwangerschap werkt beschermend tegen MS, maar een zwangerschap die misloopt, lokt een aanval uit door daling van hormonen. Na die tijd ben ik nog 2x getroffen, 1x kreeg ik last van die zenuwpijn in mijn voeten en nu zit ik midden in een aanval met zenuwpijn en krachtsverlies in mijn linker arm. En dat allemaal in korte tijd, sinds september dus. Zo ging ik van stabiel onder medicatie naar steeds maar last van mijn lijf zonder medicatie en dat alles vanwege mijn kinderwens. Met de medicatie kan ik niet zomaar weer starten. Een nieuwe (goede) zwangerschap zal mij weer beschermen tegen de ziekte. En aangezien het zo slecht gaat, heb ik niet de tijd om te zeggen: We zien wel wanneer het komt. Ik moet vanwege mijn lijf proberen zo snel mogelijk weer zwanger te worden. Nu heb je dat natuurlijk niet helemaal in de hand, ik ben kennelijk ook gewoon niet iemand die heel makkelijk zwanger raakt. Maar we kunnen wel ons best doen en iig geen ronde missen doordat we door eigen toedoen een ei gemist hebben. Ik zou willen dat we konden zeggen: We zien wel wanneer het komt. Lijkt me zoveel relaxeter. Maar met die kloteziekte kan ik me dat helaas niet permitteren
Hoi Krokodieltje Dat is weer een heel ander verhaal, zeg en absoluut niet te vergelijken met de mijne. Ik ben heel dankbaar dat mijn lichamelijke problemen van tijdelijke aard zijn geweest, zeker wanneer ik jouw verhaal nu zo lees. Inderdaad meid, wat een kloteziekte heb jij. Zelf heb ik een kennis met MS, maar dat is een man, dus ervaring met zwanger raken heeft hij niet, maar is wel vader en heeft door zijn ziekte ook heel veel moeten inleveren. Wat bijzonder dat een zwangerschap beschermend werkt wanneer je MS hebt. Ik weet niet veel van de ziekte, behalve wat die kennis mij erover heeft uitgelegd en nu wat jij verteld. In julie situatie is het inderdaad duidelijk meer dan praktisch en nodig om testen e.d. te gebruiken. En wat vreselijk dat je een ma hebt gehad en dat je lijf daardoor weer zo'n opdonder heeft gekregen. Jouw lichaam heeft wel flink wat te verduren. Tja, en een vriend die niet altijd zin heeft is ook best wel onhandig. Dat hebben wij ook weleens hoor. Wij komen er vaak niet meer aan toe. Ben je soms gewoon te moe voor. En als een van de twee dan wel een keer zin heeft, dan wil de ander niet. Als je een kinderwens hebt en ook nog eens in jouw situatie zit, maakt dat het er inderdaad niet makkelijker op. Ik hoop voor je dat je snel zwanger mag raken en een heerlijk zal kunnen genieten van een gezonde zwangerschap en dat je lijf ook even 'rust' krijgt, als dat mogelijk is..... Liefs
hallo, Jullie hebben veel gekletst weer. gelukkig dat jullie kleintjes weer beter zijn. en wat een verhalen wat sommige van jullie allemaal meemaken Hier eigelijk weinig verandering. Even wat testen in huis gehaald alvast. Dus nog even geduld hebben
Hallo meiden! Gelukkig heeft mn meisje geen koorts meer en gaat alles nu weer goed. Vanochtend nog wat kerstversiering en een cadeautje gekocht en net in huis wat gedaan. Mn meisje ligt nog te slapen en als ze wakker wordt gaan we boodschappen doen. Lekker hoor zo'n vrije dag! @ Krokodieltje & cossy: zit wel wat in zoals jullie met ovutesten/ tempen omgaan. Ik moet zo nog naar de winkel... misschien toch maar een ovutestje er tegenaan gooien.. Op welke dag begin je met zo'n test? Ik ben twee keer in de 1e ronde zwanger geraakt. Eigenlijk heb ik die testen niet nodig. Ik heb nu heel sterk het gevoel dat ik persee deze maand zwanger wil raken... @ krokodieltje: wat naar voor je dat je ms hebt. @ april:gelukkig is jouw zoontje ook weer de oude!
Jeetje Krokodieltje, dat lijkt me heel naar! Bovenop de narigheid van een miskraam heb je ook nog een lijf dat behoorlijk in de stress schiet vanwege de MS. Het lijkt me inderdaad best moeilijk om als het ware "onder druk" zwanger te willen te worden. Je wil het natuurlijk zelf ook wel, maar in jouw geval graag ook snel natuurlijk! Sterkte, ik hoop dat je snel weer zwanger bent! Wbt ons schema... wij doen niet aan temperaturen of ovu-testen. Mijn vriend heeft er moeite mee om het zo "technisch" aan te pakken (ik niet zo eigenlijk). Mijn cyclus heb ik voor de eerste zwangerschap (een vmk) nooit bijgehouden, dus ik heb eigenlijk geen idee. We doen het gewoon maar om de twee of drie dagen. Tot nu toe is het de twee keer dat het raak kon zijn ook raak geweest, dus voor ons werkt het. Alleen heb ik wel een vrij lange cyclus en heb ik juist helemaal geen zin in mijn vriend rondom mijn eisprong. Meestal voel ik hem dus wel aankomen, het is dan even extra hard werken om zin te hebben . Trouwens... even iets anders. Hoe lang duurde het bij jullie voor jullie weer ongesteld werden? Mijn zw-testen werden pas 10 dagen geleden negatief, zou ik dan bijna ongesteld moeten worden? Weet iemand dat, of is dat ook weer zo'n vrouwenlijf-mysterie?
zilvervosje,Bij mij was de menstruatie ook wat later als normaal. Normaal 28 dagen nu na 35 dagen. Dus viek nog wel mee maar toch
dag meiden! Ik vind het altijd wel een spanningsveld tussen rekenen en met je cyclus bezig zijn en soms 'verplicht' vrijen en het een beetje los proberen te laten, ontspannen vrijen en proberen niet te veel te tellen. Ik ga van de ene kant naar de andere.....en kan me heel goed voorstellen dat iedereen hiermee anders om gaat (vanuit verschillende achtergronden). Ik heb niet alles teruggelezen, hoop dat jullie me vergeven. @ Tigger: ben erg benieuwd hoe het met je is. De grote dag(en) komt dichterbij!! @ Nouk: hier hetzelfde: verhoging en onrustig slapen, maar verder rolt ie er wel doorheen. @zilvervosje: denk dat het afhangt van de termijn waarop je de mk kreeg. Bij mij was het redelijk pril (5 wkn 2 dgn) en kwam menstruatie na een normale cyclus (voor mij) van 28 dgn. HCG was na een week al heel erg laag overigens....dus vermoed dat het bloedverlies kwam op het moment dat HCG allang aan het dalen was. Fijne avond!!
Hoi, Hoe gaat het hier? Na een aantal dagen niet hier geweest eens even alles terug gelezen. En ja die vervelende opmerkingen komen me heel bekend voor. Iemand zei tegen mij: je mag mijn kindje wel vasthouden... ik dacht dat ik door de grond zakte! Ook heel herkenbaar dat veel mensen denken dat je er binnen een weekje weer boven op bent. Echt niet. Zeker niet na de curretage. Mijn lichaam heeft echt heel lang de tijd nodig gehad om te herstellen. Mijn hormonen gierde door mijn lichaam, ik huilde om alles... 3 december jl was eigenlijk de uitgerekende datum van de eerste zwangerschap. Die dag had ik het echt heel zwaar... Maar gelukkig voel ik me nu weer goed en gaan we er weer tegen aan. fijne avond
Hier het lijstje: Ano..................................21 december Kirrebir..............................11 december (hoop ik, maar geen spannende nod) L78..................................11 december (vermoed ik) D1982...............................3 januari
Ja ik probéér ook beiden, maarja ik verwachtte mijn ei tussen dag 15 en dag 20, kwam het op dag 30... Dus dat wordt me een duur grapje als ik dat elke maand wil doen... Wel heftig trouwens, met die MS... Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je zo snel mogelijk zwanger wilt raken! Noukje -> In de bijsluiter van de ovu-testen staat op welke dag je moet beginnen. Het ligt eraan hoe lang je cyclus is. Trouwen het hoeft niet per se te kloppen, het is altijd even uitproberen, Ik heb mijn ei namelijk veel later als wat in de bijsluiter staat. Zilvervosje -> Mijn zw-test was al na een weekje negatief, en toch werd ik pas na 2 maanden ongesteld. Dus dat heeft niets met elkaar te maken. En nu even ego... Nog steeds niet ongesteld! Ik zit nu 11 dagen na mijn NOD, en heb nog niet eens roze-verlies. Vorige maand was ik na 9 dagen ongesteld. Mijn temperatuur blijft een beetje hangen rond 36,8/36,9 dus daar is niet echt een touw aan vast te knopen... Maar morgenvroeg ga ik een test doen als ik nog niet ongesteld ben.
Hier het lijstje: Cossy...............................18 december Ano..................................21 december Kirrebir..............................11 december (hoop ik, maar geen spannende nod) L78..................................11 december (vermoed ik) D1982...............................3 januari
Hier het lijstje: Cossy...............................18 december Ano..................................21 december Kirrebir..............................11 december (hoop ik, maar geen spannende nod) L78..................................11 december (vermoed ik) D1982...............................3 januari Noukje..............................4 januari @ cossy; spannend meid! Knap van je dat je nog niet getest hebt...!
Ik kon nog niet testen, zit vandaag pas 11 dagen na mijn ei. De normale testen zijn vanaf 14 dagen na je ei. (ik heb een heel korte lureale fase)
Goedemorgen dames! Morgen ben ik vrij en dan ga ik op mijn gemak terug lezen en reageren! Ben super druk geweest deze week (met werk maar ook met leuke dingen 's avonds), dus verder dan een snelle scan over jullie berichten ben ik niet gekomen... Cossy: je hebt toch ook van die vroege testen van predictor? Die heb ik vorige keer gebruikt (ben verder helemaaaaaal niet ongeduldig). Het voordeel van die is ook dat ze niet veranderen na verloop van tijd en dat je ze dus kunt bewaren (als het positief is)! Misschien kan dat met andere ook wel, maar van deze weet ik het toevallig.
Die heb ik zelfs in huis! Maar ik wacht tot morgenvroeg, dan kan ik met mijn vriend samen testen. Vorige maand had ik trouwens 8 dagen na mijn ei al bloedverlies, en na 9 dagen was ik ongesteld. Inmiddels zit ik dus op dag 11... spannend!
Dankje! Maar ach, ik maak mezelf niet te gek, het kan nog alle kanten op. Mijn temperatuur is niet echt gestegen ofzo, het blijft een beetje hangen.
Hier het lijstje (heb het even op volgorde van datum gezet): Kirrebir..............................11 december (hoop ik, maar geen spannende nod) L78..................................11 december (vermoed ik) Cossy...............................18 december Ano..................................21 december Krokodieltje.......................26 december (gaat 25 dec al testen) D1982...............................3 januari Noukje..............................4 januari