Ja dat is ook. Maar daarom moeten leidsters en ouders er wel samen voor zorgen dat hun kind niet zo impulsief is
Dit dus ... Overigens zit mijn kind op een verticale groep met kinderen van 0 tot 4 en dat gaat echt prima. Als mij wordt verteld bij overdracht dat mijn dochter zoiets had gedaan, dan zou ik echt niet boos op de leiding zijn ... maar zoeken naar een oplossing samen met de leiding.
Ja maar daarom is het dus imo niet goed opgelost. Ik denk dat het dan handiger is als een kdv wat kan aandragen als in welke stappen de ouder bijvoorbeeld kan nemen om hiermee om te gaan (aangezien het blijkbaar niet helemaal goed gaat) of aangeven dat zij hier niet mee om kunnen gaan en een kind misschien niet op de juiste plek zit op deze manier. Iets even snel doorgeven is ook niet zoeken naar een oplossing. Maar misschien was dit de eerste driftbui daar. Maar aangezien ts aangeeft dat hij vaker driftbuien heeft dacht ik niet gelijk dat dit de eerste op het kdv zou zijn. Offtopic: Zouden de driftbuien te maken kunnen hebben met het gebrek aan verstaanbare woorden? Misschien dat het helpt als de kleine wat woorden heeft om zich anders te kunnen uiten?
Het is niet aan de leiding om het probleem op te lossen. Ik ben het met je eens dat het kdv betrokken moet zijn bij het probleem om op te lossen, maar zij hebben enkel een sturende en wellicht adviserende functie imo. En tijdens opvang zal dit kind waarschijnlijk nu nog meer in de gaten worden gehouden. Maar het begint bij de ouders. En als het thuis al bal is, kunnen ouders natuurlijk ook zelf al eerder aan de bel trekken om aan het probleem te werken. Ik kan niet lezen of TS heeft doorgegeven dat haar zoon driftig is? Zo ja, heeft ze met de leiding gesproken wat zij vind dat er moet gebeuren? Voorbeeld, mijn kind heeft een periode gehad waarin ze fysiek werd (dat is gelukkig al een stukje minder), maar ik heb van te voren met het kdv overlegd wat wij zagen thuis en wat wij daaraan deden zodat zij dat konden matchen. Echter ben ik ook wel eens haar komen halen met de mededeling dat ze een kindje had geslagen ... ze heeft zelfs een leidster geslagen. En nee, dat is niet wat je wilt horen als moeder, maar wel de werkelijkheid wetend dat ze dat thuis dus ook deed. Er wordt nu externe hulp ingeschakeld. Niet omdat ze er lustig op los timmert want gelukkig als een stuk minder, maar het is wel iets wat we willen voorkomen in de toekomst. En mijn kdv heeft daar gelukkig op geanticipeerd, maar het is niet iets wat ik op voorhand van hun had verwacht. Het is namelijk mijn/ons probleem om mijn dochter te leren dat dergelijk gedrag niet gewenst is.
Oei dat is niet leuk om te horen. De leidster op de groep zal vast geschrokken zijn. Ik werk ook in de kinderopvang en dat is bij ons de reden om de kindjes op leeftijd in de groep te zetten. Dan gebeuren zulke naren dingen niet. Jouw kindje is een peuter, een drukke peuter, en wat ik lees wordt hij zo ook belemmerd in zijn spel. Peuters moeten ook even lekker wild kunnen doen, zonder op baby's te vallen Maar uiteraard mogen de leidsters en jullie hem wel goed leren en erop wijzen hoe hij zich hoort te gedragen. Niet op andere kindjes springen en zeker niet met speelgoed gooien, dan gaat het kapot. Maar de leidster had je sowieso apart moeten nemen. Dit doe je niet in de groep waar andere ouders het kunnen horen. En ik heb al helemaal nooit het woordje stout tegenover een ouder gebruikt. Ik zou een gesprekje aanvragen
Ik ben het eens met Strijkkraal. Natuurlijk moeten ouders en Kdv samen zoeken naar een oplossing. Maar het kan natuurlijk dat bij een ophaalmoment daar nog niet direct tijd voor is. Bovendien ligt daar dan direct een plan voor klaar? Daar zullen beide partijen misschien wel over nadenken? Nog niet vertellen omdat je geen plan hebt? Lijkt me ook niet. Lijkt me gewoon de logische volgorde. Eerst vertellen over het voorval. Volgende stap is kijken hoe je dit samen kan aanpakken. Hoe had ts zich gevoeld als ze haar kind had opgehaald, en er was meteen een ib'er bijgekomen voor een zorgplan oid? Dan was ze helemaal geschrokken. Of als ze niks hadden verteld? Ik vind dat de Kdv het juist heeft gedaan. Behalve dan de overdracht doen waar een andere moeder bij is. Als is dat soms moeilijk realiseerbaar. En natuurlijk schrikt ts. De leidster schrok ook. Maar dat wil niet zeggen dat het kind een monster is ofzo. Het wil gewoon zeggen, dat de situatie moet veranderen. Ik verwacht van een kind wel dat ie weet dat dit niet kan. Dat een kind van twee het impulsieve gedrag niet onder controle heeft vind ik het minst erg. Mijn dochter knijpt bijv als ze moeite heeft met samen delen (niet extreem hard, maar knijpen is natuurlijk wel gemeen). Ze heeft het nog niet onder de knie, hoe ze altijd juist kan reageren. Maar ze weet wek dat het niet mag, en je kan het zien aankomen dus voor een leidster of voor mij thuis is het vaak te voorkomen door in te grijpen. Niet altijd. Wat ik het ergste probleem vind, is dat hij niet bewust lijkt. Dat kan je van een kindje van 2 wel verwachten. Van een kind van 1 nog wel.
Nee hoor het zijn bepaalde leden die andere niet uit kunnen staan. Strijkkraal zegt nl precies hetzelfde als ik.
Bij onze verticale groep zitten de baby's apart in een grondbox. Juist om te voorkomen dat grotere kinderen struikelen of ze pijn doen bij wild spelen. Ik dacht eigenlijk dat dit verplicht was, maar misschien is het alleen zo binnen de stichting van ons Kdv. Mijn zoontje heeft een poosje bij een kindje met gedragsproblemen op de groep gezeten en is in die tijd meerdere keren flink hard door deze jongen gebeten. Het is een lastige situatie voor iedereen... Je wil als ouder dat jouw kind veilig op de opvang is. Tegelijkertijd heb je ook begrip voor de leidsters die niet alles kunnen voorkomen en voor de ouders van het betreffende kind is het ook lastig, er gaat vaak nogal wat tijd overheen voor ze de juiste aanpak hebben gevonden. Heel veel succes daarmee! Bij gevoelige zaken tijdens de overdracht willen de leidsters bij ons weleens in een hoekje gaan staan fluisteren met een ouder... Maar apart een kamer opzoeken kan gewoon niet; daar is het te druk voor en de kindjes kunnen niet alleen blijven.
Nee hoor tuc, ik vind jou als mens best prima. Maar het is idd de toon die de muziek maakt. Ik word daar kriegelig van. En ik zeg nergens dat het normaal gedrag is. Vandaar ook mijn advies om naar het cb te gaan en hulp te vragen. Want je kunt wel zeggen dat dit niet normaal is, maar dan geef je enkel een trap na. Draag dan een oplossing aan.
Ik zeg niet dat het niet normaal is, want normaal is maar heel betrekkelijk. Ik geef aan dat je dit inzicht van een 2 jarige mag verwachten. En is het dus aan ts om daar iets mee te doen of niet.
Als ik dit lees, vind ik 3 dingen. 1. Ik vind dat het kdv de veiligheid van babys niet goed kan waarborgen. Want wat iemand anders ook al opmerkte, een 2 jarige kan ook struikelen en bovenop een baby vallen, ik snap dan ook niet zo goed hoe deze situatie heeft kunnen ontstaan, ik zou in ieder geval mijn baby hier niet graag heen brengen. 2. Ik snap het woord 'stout' niet, want het is toch duidelijk dat je zoontje niet begrijpt wat hij fout doet. Verder vind ik het belachelijk dat ze dit op deze manier communiceren. Je zou mogen verwachten dat ze kort de situatie benoemen en voorstellen een gesprek in te plannen. Als referentiekader heb ik hierbij mijn zoon met een zware beperking, hij mocht met 2 jaar starten op de psz (dat is hier geintegreerd in het kdv). Dit ging helemaal niet goed, er is toen iemand komen kijken en ik heb met haar een gesprek gehad. Dit was helemaal geen fijn gesprek voor mij, want het is voor een ouder helemaal niet fijn om te horen dat er serieus wat met je kind aan de hand is (ook al heb je zelf al zorgen). Nooit is er zoiets besproken met andere ouders erbij. De psz was dus een nare ervaring hier, maar hoe het kdv het had opgepakt niet en mijn dochter gaat volgend jaar dan ook naar hetzelfde kdv (ook weer de psz groep dus). 3. Het klinkt wel alsof je zoontje een achterstand heeft, niet alleen met gesproken taal (daar kunnen overigens ook de driftbuien vandaan komen), maar ook met zijn begrip. Wij zijn toen door het cb hier gewezen op integrale vroeghulp, daar hebben we goede ervaringen mee.
Vandaag is hij geweest ja. Ik wilde er liefst de verantwoordelijke over spreken maar die was er vanmorgen niet. Rond de middag heb ik dan gebeld om te vragen of hij flink was. Ik zei dat ik erg onder de indruk was van gisteren. Dat wij thuis proberen om zo consequent mogelijk hem te leren wat kan en niet kan maar dat we ook zien dat het een wildebras is. Ik zei ook dat ze hem zeer zeker moeten straffen als hij zo'n dingen doet en dat ze mij dat ook moeten zegge, maar dat ik het wel jammer vond dat terwijl mij het verhaal gedaan werd een andere mama gewoon kon meeluisteren. Ik heb daarvoor onmiddellijk excuseer gekregen van de verantwoordelijke. Ik vroeg ook of hij vaker stout was en eigenlijk gedrag vertoont dat echt storend is voor de anderen. Daarop zei ze onmiddellijk dat dat zeker niet zo is, dat hij ook erg lief kan zijn enz... Toen ik hem ging halen bleek dat hij heel flink geweest was. Hij wilde ook niet mee naar huis en blijven spelen dus dat gaf me toch het gevoel dat er oor hem zelf niet echt iets anders dan anders voelde, en dat is natuurlijk het voornaamste. Ik ga het nog eens bespreken met mijn huisarts, in verband met zij ontwikkeling enzo. Maar ik hoorde vandaag nog van een collega met een zoontje van 2 maand ouder dan die van mij dat die nog niet alleen kon eten, terwijl mijn zoontje dat wel doet en zelfs net alles wil zelf doen. Dus ja, elk kind zal misschien ook wel anders ontwikkelen. Ik volg het alleszins op. Bedankt voor de vele reacties, tips en visies!
TS, los van alle reacties hier: vraag gewoon een gesprekje aan met de leidster. Win krijgen dit standaard elk jaar aangeboden en elk half jaar als je dat nodig vindt als ouder. Wordt op het kdv van mijn zoontje ook gehonoreerd als je daar behoefte aan hebt. Dan kun je in alle rust zijn ontwikkeling bespreken zonder gedoe met andere ouders tijdens een druk overdracht moment. Wat iemand hier zei over dat er vaak meer leidsters zijn en dat je best even op de gang kunt praten, dat is niet altijd waar. Als ik mijn zoontje op kom halen, dan staat er vaak nog maar één leidster. En dan moet zij dus én oog houden op de andere kinderen én overdragen aan de ouders. Pech dan als er inderdaad nog een andere ouder is, maar dat gebeurt echt regelmatig. Je kunt beter zelf vragen om een rustig gesprek, maar dat moet dan wel op een ander moment. Verder zijn praten op een bepaalde leeftijd én begrijpen wat je zegt twee heel verschillende dingen. Dus je zoontje praat misschien nog niet zo goed, hij begrijpt waarschijnlijk wel meer dan je denkt.
Sorry, ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als de baby in deze situatie mijn dochtertje was. Ik zou op het zachts gezegd er totaal niet blij mee zijn en denk dat ik zowel de leiding als de ouders er zeker op had aangesproken. Het gaat wel om een kwetsbare baby die door deze acties iets op kan lopen. Ik denk dat zowel de leiders als ouders hierop actie moeten ondernemen dat dit voorval niet meer voor gaat komen. Verder zegt Tuc het misschien op een andere manier, maar ik ben het wel met Tuc eens dat je een twee jarige wel erop kan wijzen om zachtjes en niet zo hardhandig om te gaan met baby's en andere kindjes. In ieder geval als ik kijk naar wat mijn dochtertje van nog geen 2 jaar allemaal snapt. Ik snap dat ts nu in de rats zit, maar hoe hard het ook is. De ouders blijven verantwoordelijk voor hun kind of kinderen. In ieder geval dat vind ik.
Soms hoor je dingen die je niet wilt horen. Ik wil ook niet horen dat mijn kind slaat of ander fysiek geweld toepast. helemaal niet. Ik baal ervan Maar weet je, het is gebeurd en men moet er iets mee. Ik vind het altijd zo frappant dat de mededeling dan een beetje buitenproportioneel wordt uitvergroot en dat de reden dan een beetje in de marge wordt aangepakt. Er is imo met een vertikale groep niets mis. Wij hebben onze dochter JUIST op een vertikale groep gezet omdat ze dan met verschillende leeftijden te maken kreeg en dat was voor haar gewoon beter. En de kleine kindjes liggen ook "gewoon" op de groep, uiteraard wel in het bijzijn van de leidsters, maar ze zijn niet afgeschermd. En alle kindjes snappen dat je voorzichting moet zijn met de babies. Zelfs mijn rouwdouwer snapt dat Ik vind zelf dat TS al eerder met de leidsters had moeten overleggen over het gedrag van haar zoontje.
Hoi Ik heb niet alle reacties gelezen, maar natuurlijk wel een mening Ten eerste... Ongeacht of een 2-jarige wel of niet zou moeten weten wat wel/niet kan. De leidsters zijn verantwoordelijk voor de baby. Niet jouw kind. En juist daarom is het ook terechtdat ze boos worden/ingrijpen wanneer ze zien dat jouw kind de baby pijn doet (of mogelijk in gevaar brengt) Ik kan me zomaar voorstellen dat je peuter gewoon bedacht had dat ie baby wilde knuffelen. En er dus maar gewoon bovenop gedoken. Leidster ziet het gebeuren en grijpt in, door hem ercweervaf te trekken, en dat is het moment dat ie boos wordt en begint te trappelen. De manier waarop ze het vertelden was wellicht niet heel handig aangepakt. Ik denk dat je het beste een gesprek kunt aangaan. Met als uitgangspuntdat jullie samen gaan kijken hoe je je kind het beste kunt helpen rustiger te worden. Mss kan er een observatie door deskundige gedaan worden?
Precies! Baby's afschermen van de peutet heeft geen zin want zo leren ze het nooit. Ik heb jaren op een verticale groep gestaan, maar dat ging prima. En ook op een babygroep heb je kleine baby's met 1-1,5 jarige lopertjes erbij. En als je zelf twijfelt over het gedrag van je kind of dingen ziet die misschien een probleem bij de opvang op kunnen leveren dan moet je dat melden. Laatst hier een kindje dat 3x papa en mama gebeten had toen hij boos was. Die ouders hebben dat toen hij kwam meteen gemeld zodat ik het extra goed in de gaten kan houden. Hij heeft het hier nog nooit gedaan, maar een gewaarschuwd mens telt voor 2!
Bedankt nog voor alle reacties die ik mocht krijgen! Maar op deze specifiek moet ik toch echt nog even ingaan! Beste Suzy, jij doet net alsof ik een probleem heb met het feit dat mijn kind gestraft is voor zijn gedrag! Maar dat is helemaal niet waar ik een probleem mee heb, integendeel zelfs, hij MOET gestraft worden voor zo'n gedrag zodat hij leert dat dit niet kan. Blijkbaar is hij zich nog niet genoeg bewust van de gevolgen hiervan (volgens sommigen hier al echt een teken dat er met mijn zoon iets mis is maar daar denk ik het mijne van) en moet er dus geïnvesteerd worden in hem daarop attent maken. Mij ging het om de manier waarop ik hiermee ineens overvallen werd, want het was NOG NOOIT eerder gebeurd dat hij andere kindjes pijn deed, hij is juist altijd heel lief naar de baby's toe. Wat me dan ook nog naadloos brengt bij je laatste uitspraak dat ik al eerder mijn zoontje zijn gedrag had moeten bespreken; ik zou niet weten waarom want er was helemaal niks mis met zijn gedrag in die zin dat het storend of ongepast zou zijn in omgang met anderen!!! Ja hij is actief, wild en altijd enthousiast, houdt ervan om overal op te klimmen en ja soms is dat niet makkelijk voor ons. Dát is wat ik zei en ook toegeef. Jij interpreteert dat dan als zou hij echte gedragsproblemen hebben. Blijf bij wat je feitelijk weet of zeg anders niets. Ik heb geen enkel probleem met eigen meningen van anderen, maar van zo "een zever" (om het op zijn Vlaams te zeggen) als wat jij schrijft gaan mijn haren recht omhoog!