Hoe doen de moeders dat die nog 1 of meerdere kids thuis hebben terwijl ze zich super beroerd voelen? Mijn eerste zwangerschap was ik veel misselijk en overgeven maar ik kom me rustig terug trekken overdag. Nu bij mijn tweede zwangerschap voel ik me weer zo ziek, al vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was. (Ben nu iets meer dan 7 wk) maar heb ik hier nog mijn dochter van bijna 4 rondlopen. Ze is gelukkig wel groot, maar zolang ik lamlendig op de bank of op bed lig gaat zij ook niet ff lekker zelfstandig spelen.. Ik probeer dr maar een beetje af te leiden met tv maar ik voel me zo schuldig. Het huishouden blift liggen en vooral m'n dochter kan ik zo weinig aandacht geven. Ik kan zo weinig hebben en wil het liefst de hele dag rust, maar dat kan natuurlijk niet.. Hoe doen andere dames dat? Mijn man werkt onregelmatig dus is helaas weinig thuis..
Ik ben nu zwanger van de vierde en vaak alleen thuis met de andere kinderen. Ik zet ze inderdaad nu ook wakker voor de tv of probeer ze om te kopen met een slaapje De jongste en middelste trappen er nog wel in maar de oudste niet. Hij mag dus iets vaker gamen. Het zijn nog maar (hopelijk) 5 weekjes, dus nog even iets vaker bij jou knuffelen terwijl jullie samen een film kijken. Hier nog 2 weekjes en dan hoop ik dat de normale ritme weer kan beginnen.
Heb je geen familie in de buurt? Ik ben regelmatig bij familie te vinden die maar al te graag mijn zoon willen vermaken en dan hang ik daar lekker op de bank.. En anders is het gewoon een paar weken uitzingen, van die paar weken extra tv zou ik niet wakker liggen
Hoi! Ook ik erg misselijk... maar ik hoef niet te spugen. Gewoon de hele dag lamlendig en moe en vies gevoel... Bij mij gaat het wel op en af, en ik vind dat de kinderen zichzelf iets meer moeten vermaken. En huishouden doe ik iets minder goed, ha!
Herkenbaar! Vaak voel ik me 's ochtends nog redelijk en doe ik wat huishouden en iets samen met mn dochter maar na de lunch begint het... beroerd, misselijk en mn energie is op. Hoop dat het bij mij nu snel beter zal gaan. Voel me ook schuldig naar mn dochter toe. Ze zit nu veel vaker tv te kijken of op de ipad. Maar het is maar tijdelijk!
Ik ken het ja.. ik doe wat ik kan en als ik echt op ben dan moeten ze zichzelf maar even zien te vermaken en dat doen ze heel goed gelukkig. Ze kunnen leuk samen spelen en als dat niet lukt gaan ze tv kijken of ieder apart spelen. Kom ik ook een beetje aan mn rust toe. Het huishouden...ach jaaa Ahummmm. . Heb net de badkamer met pijn en moeite gepoetst en meer dan dat komt er niet uit. Ik probeer elke dag een beetje te doen en als het me niet lukt..jammer dan
Ik was zo enorm ziek bij mijn vierde Van week 6 tot week 20 60 keer per dag spugen, maag en slokdarm irritatie door het spugen waardoor ik dikke bloed klonters ging spugen, Galsteen aanvallen gehad, de hele zwangerschap en vanaf week 25 hevige cholestase waardoor ik mijzelf Krabte met een vork, de teennagels letterlijk uit het vlees knipte en hooguit 1 uur op 24 de ogen dicht kon doen, ik heb de hele zwangerschap hulp moeten hebben ik lag elke 2 weken een week in het ziekenhuis. Mijn man is verpleegkundige die heeft op zijn werk kunnen regelen tijdens mijn zwangerschap alleen maar avonden te werken, Om 16.30 kwam mijn schoonmoeder uit haar werk naar ons, zij kookte voor de kinderen zij at met de kinderen zij deed ze in bad of onder de douche en bracht ze naar boven , eerst naar mijn bed waar ik met al mijn energie met veel pijn en moeite hun een verhaaltje voorlas, dan bracht zij ze naar bed en zodra alle kids sliepen ging zij beneden zitten voor als ik weer moest spugen, als ik moest plassen ( kon niet alleen opstaan was te slap) dan kwam ze boven om mij te helpen, 23.30 als mijn man thuis kwam ging zij weer naar huis. Het zijn heftige maanden geweest, ook na de geboorte ivm lange opname van onze zoon ( twee dagen na geboorte operatie ) En wat heb ik mij elke dag schuldig gevoeld voor het verwaarlozen van mijn kinderen, maar nu is alles weer goed, we genieten allemaal met volle teugen en de kinderen blijken zich er sneller overheen gezet te hebben dan mama Grijp alle hulp die je kunt krijgen ! En als het echt niet gaat ..... Zofran was hier de redding ! Vanaf week 18 heb ik zofran gekregen, omdat ik te vaak in het ziekenhuis lag, van 60 keer per dag spugen ging ik naar 15 keer per dag spugen dus echt een opluchting !
Jeetje hippo heftig! Ik heb trouwens emasafene gekregen. Helpt een beetje tegen het spugen alleen het misselijke heb ik nog steeds.