ik ben nu pas 30 weken maar ben toch steeds meer bezig met de bevalling... De vorige bevalling is in principe heel goed gegaan, ik heb er geen trauma's van en het ging behoorlijk snel voor een eerste, binnen 5 uur. Alleen... mijn vliezen braken en daarna kwamen er geen weeën, waardoor ik na 48 uur ben ingeleid met 40+4 weken. Maar ik heb twee dingen waar ik me een beetje zenuwachtig over maak: ten eerste zei de verloskundige laatste keer dat een bevalling maar in 10% van de gevallen begint met weeen. Wat nou als ik nu weer niet uit mezelf weeën krijg, maar mijn vliezen ook niet breken... dan zou ik dus tot 42 weken kunnen doorlopen. En het is niet eens dat ik er tegenop zie dat ik dan zo lang zou moeten wachten, maar ik vind het gewoon eng om zo lang door te lopen omdat je weleens van die horrorverhalen hoort dat de placenta opraakt en het kind uithongert e.d. Ik denk echt dat ik dan ontzettend ongerust zou zijn, als ik zo lang zou moeten doorlopen... en daarnaast heb ik nu geen idee hoe het zou gaan als ik zonder weeenopwekkers zou bevallen, zou het dan ineens veel langzamer gaan, of zou het zo snel gaan dat ik geen tijd meer heb om naar het ziekenhuis te rijden, want ik wil echt persee in het ziekenhuis bevallen... (bij mn dochter viel de hartslag een paar minuten weg en ik moet er echt niet aan denken dat ik dan nog thuis was geweest)... nou ja ik ben gewoon nu al een beetje onzeker!
Ik denk dat je verloskundige bedoelde dat maar 10% van de bevallingen begint met het breken van de vliezen. Ze beginnen juist vaak met weeen Niet teveel nadenken joh.. 8)
ja dat vertelde mijn vk ook dat de meesten met weeën beginnen Hoe groot is de kans dat je inderdaad bevalt op de dag dat je uitgerekend bent? Slechts vier procent van de zwangere vrouwen bevalt inderdaad op de dag dat ze zijn uitgerekend. Op zich is dit niet verwonderlijk, want de bevalling is een natuurverschijnsel dat zich niet laat regelen door 'het afgaan van een wekker'. De bevalling begint pas wanneer de natuur daaraan toe is en dit verschilt van zwangerschap tot zwangerschap. Ondanks het feit dat maar weinig vrouwen op de uitgerekende dag bevallen, bevallen veruit de meesten toch wel in de buurt van die datum. In zo'n 75 procent van de gevallen gebeurt het namelijk in de periode tussen twee weken voor en twee weken na de uitgerekende datum. Uitgaande van een berekende zwangerschapsduur van 40 weken, gaat het dus om de periode van het begin van de 38e tot het eind van de 41e week. Een bevalling ergens in die periode is heel normaal en wordt dan ook op tijd (a terme) genoemd. De resterende 25 procent van de vrouwen bevalt voor de 38e week of na de 42e week.
Slechts 10% van de bevallingen start met het breken van de vliezen. Tot de 42ste week is gewoon veilig. Vaak wordt bij/na de 41ste week een vruchtwater meting gedaan. Als je voldoende vruchtwater heb, dan werkt je placenta ook goed. Het risico voor je kindje is groter bij het inleiden van de bealling als het natuurlijk beloop af wachten. Daarom wordt er nu nauwelijks nog ingeleid voor de 42 ste week op indicatie van over tijd lopen (serotiniteit)
Ik ben vandaag 41 weken en 1 dag. Maandag krijg ik onderzoeken voor mij en de conditie van m`n meisje. Ik vind overtijd lopen best eng en je gedachte laten je snel slechte dingen geloven.
Jullie hebben er niets aan, maar ik wilde even zeggen dat ik met 41+6 weken ben bevallen en alles was helemaal in orde. De placenta was nog helemaal goed, ik had nog genoeg vruchtwater en mijn meisje was kerngezond. Omdat mijn meisje zo laat geboren is, is ze helemaal niet geel geweest. Omdat ze in het begin weinig aankwam (problemen met borstvoeding), was dat minder een probleem omdat ze al iets sterker was dan een pasgeboren babietje die eerder geboren was. Dus achteraf vond ik het ook wel voordelen hebben om later te bevallen.
ik zag inderdaad dat ik het verkeerd om heb geschreven, 10% van de gevallen begint met het breken van de vliezen idd
Nou zal ik dan maar mijn 2 ervaringen vertellen De eerste bij 42,1 ingeleid....placenta nog oke, vruchtwater nog genoeg en ook dochter supergezond De 2e bij 41,3 ingeleid, had met gemak tot 42 weken kun blijven zitten placenta en vruchtwater nog prima....maar mams had er genoeg van hihi
Ik zou op 17 december uitgerekend zijn, maar onze kleine man bleef lekker zitten... op een gegeven moment wilde ik toch (ivm hoge bloeddruk) weten waar ik aan toe was, dit was inmiddels 27 december... De arts in het ziekenhuis zei ohhw mevrouw dan gaan we u 3 januari inleiden (!!!) Dik 17 dagen over tijd... Gelukkig begonnen op 28 december de weeen vanzelf! Maak je niet te druk, ze houden je goed in de gate Liefs!
Suf hoe je dingen kan verzinnen. Met 37 weken was ik er helemaal klaar voor: tasje klaar (voor zhuis bevalling), zeiltje op bed, kamertje tip-top etc. Het kan ieder moment gebeuren! Nu ben ik 40 weken en heb in mijn hoofd gehaald dat beeb helemaal geen afscheid van me wil nemen en dat hij/zij dus nog wel een week of meer gaat blijven zitten, als ie uberhaupt al vrijwillig z'n veilige plekje wil verlaten. Is toch echt te suf?
@ Marrie28 Ik heb precies het zelfde... ben nu 40 weken en 4 dagen. Ik had eerst een voorgevoel dat ie te vroeg geboren zou worden. Was er met 37 weken helemaal klaar voor. Nu heb ik ook het idee dat ie niet meer uit z'n eigen gaat komen. Aanstaande donderdag naar zkh voor ctg scan en word dan eventueel gestript maar hoop dat het niet meer nodig is en dat ik voor die tijd beval. Ik voel me ook wel onzeker hoor. Ik hoop maar dat placenta het goed blijft doen en ik genoeg vruchtwater heb. Ik ben normaal iemand met veel geduld maar die word nu wel op de proef gesteld hoor.
Nou hier ook de 1e keer met 42+1 bevallen (moest wel ingeleid worden) maar alles was in orde nog genoeg vruchtwater en placenta was nog goed. Moet zeggen dat die zwangerschap erg makkelijk ging en ik er dus niet echt een probleem mee had dat ik tot 42 wekenmoest lopen. Bij de 2e bevalling d8 ik wel elke keer nee niet tot 42 weken aub, maar dat kwam meer omdat deze zwangerschap niet zo makkelijk ging.
Overtijd lopen is vooral heel vervelend voor jezelf. De vk houdt je de laatste dagen echt heel goed in de gaten, ik moest om de twee/drie dagen op controle komen en met 41+3 stond er een onderzoek in het ziekenhuis gepland met een echo en CTG. Gelukkig werd de baby uiteindelijk met 41+2 geboren, ging heel snel en thuis. Als ze ook maar iets vermoeden dat niet goed zit, wordt je gelijk overgedragen aan het ziekenhuis en extra onderzocht, dus volgens mij hoef je je wat dat betreft niet echt zorgen te maken.
Ik ga bij mijn vk aangeven dat ik absoluut niet langer door wil lopen dan 1 week na de uitgerekende datum. Dit naar aanleiding van de uitzending van 22 november 2009. Daarin heb ik genoeg gehoord: langer doorlopen heeft geen meerwaarde voor het kindje. Het brengt wel risico's met zich mee. Het vruchtwater loopt dan behoorlijk terug. Gevolg: 2,5 per 1000 meer sterftes als er na 41 weken wordt gewacht met inleiden! Dan kun je denken: wat is nu 2,5 promille. 't Is inderdaad erg weinig... maar het zal jouw kindje maar zijn, terwijl het voorkomen had kunnen worden door een weekje eerder in te leiden! Ben trouwens wel benieuwd wat de vk er van gaat vinden. Ik krijg de indruk dat het zo'n Beatrijs Smulders-type is, dus ze zal wel stijgeren.
gelukkig zijn het vooral positieve dingen die jullie zeggen, dat stelt wel een beetje gerust. Dat gevoel dat je eerst denkt dat de baby eerder komt, en na de uitgerekende datum ineens denkt dat het überhaupt niet meer uit zichzelf zal komen, dat herken ik ook van m'n eerste zwangerschap hihi @tupp Jammer genoeg blijft jouw berichtje dan toch weer meer hangen bij mij dan de geruststellende, het lijkt wel alsof ik gewoon niet wil geloven dat het niet gevaarlijk is ik heb namelijk ook een keer zo'n verhaal gehoord van iemand met een doodgeboren kindje met 42 weken, ik geloof zelfs dat ik het van m'n schoonmoeder hoorde toen ik nog zwanger was van nr. 1... vind ik zelf nooit zo geslaagd, om dat soort horrorverhalen aan een zwangere vrouw te vertellen maar okee
Sorry Nijntje, je hebt helemaal gelijk. Ik wil dat soort dingen ook helemaal niet weten. Het liefst word ik over een week of 34 gewoon wakker met een prachtig kindje. Ik moet me dus ook niet schuldig maken aan zulke verhalen. Aan de andere kant merk ik ook wel weer dat ik er veel over wil weten. Ik roep nu wel: met 41 weken inleiden. Maar eigenlijk moet ik nog opzoeken wat daar de eventuele nadelen of risico's van zijn. Want hoewel ik het eigenlijk niet wil weten, wil ik wel zelf een goede afweging kunnen maken.
Ik denk dat het inleiden van je bevalling meer risico's met zich meebrengt, dan nog een weekje wachten op een spontane bevalling. En ze houden echt je vruchtwater en placenta wel in de gaten en gaan niet onnodig risico's nemen Sowieso vond ik ingeleid worden (met 40 weken hier) absoluut geen pretje. Het natuurlijk verloop van een bevalling lijkt mij veel beter dan elk half uur de pomp 6 standjes hoger te zetten. Mijn ingeleide bevalling is dan ook in een ks afgelopen.
ik ben nu 35 weken zwanger maar trek het nu al bijna niet meer wordt erg zwaar dus ik moet er ook niet aan denken om langer dan 40 weken te lopen zeker na mijn eerder ervaring met mijn zoontje hij heeft ook langer gezeten en had een long infectie opgelopen of het daar door kwam weet ik niet maar was geen leuk kraamtijd. het is wel goed gekomen hoor maar ik ga het ook vragen of het met 40 weken gehaald kan worden ook omdat ik van mijn zoontje een keizersnede heb gehad. misschien via strippen wat dat hadden ze toen ook gedaan en werkte goed bij mij maar wacht af wat de gyno zegt. maar het kan ook zijn dat ik gewoon echt moet afwachten en ja dan moet het maar en hopen dat het gewoon goed blijft gaan. kindje komt echt meestal wanneer het zelf wilt en sommige zijn een beetje koppig hahaha die denken blijf lekker langer zitten. meid maak je niet te veel zorgen en als je onzeker bent praat er over met de vk of gyno gr jojo
Bij mij zijn na 3x gestript te zijn mijn weeën begonnen met 42,1 dag. Ik was het helemaal zat en ik zou de volgende dag ingeleid worden. Ik zag daar best tegen op en uiteindelijk kondigde mijn dochter zich toch nog zelf aan.