Hoi iedereen, Ik moet even mijn ei kwijt hoor. 11 of 12 januari werd ik ongesteld dacht ik en dat was ik afgelopen maandag nog. Niet ongesteld zoals normaal maar gewoon wat bruinig, beetje helder bloed en krampjes zo nu en dan. Voor de zekerheid een test gedaan 's avonds en knalsteeep, volgende ochtend nog een ergens vandaan gevist en nog steeds. Clear blue gaf aan 2-3 weken wat betekend 5 à 6 weken zwanger. Wauw ja eindelijk!!!! Maar krampjes en licht bloedverlies... ohno Ik mag pas volgende week donderdag de 30e naar het ziekenhuis en dan krijg ik een echo. Verloskundige aan de telefoon zei dat ze dan gaan kijken of het hartje klopt maar ja in mijn achterhoofd weet ik het wel. Voel me moe, verdrietig en onzeker. Pff zo k*t.... Wil het even uit mijn hoofd zetten, maar dan krijg ik weer een krampje of dan heb ik weer wat bloed op m'n wc papiertje en sja, dan kan ik het dus niet uit mijn hoofd zetten. Moest het even kwijt hoor...
Het kan echt nog alle kanten opgaan. Ik bleek minder ver dan eerst gedacht, en na diverse controles is het helaas bij 6,5 week toch niet goed gegaan. Maar er zijn ook verhalen van heel veel bloedverlies waar het wel goed gaat. Het wachten is inderdaad het moeilijkste. Maar zonder absolute duidelijkheid zouden wij nooit voor een ingreep zijn gegaan. Het vruchtje moet alle kansen krijgen.
Je weet t nooit zeker tot aan de echo! Bloedverlies betekent in 50% vd gevallen miskraam maar dus ook in 50% niet! Als t niet doorzet heb je dus nog een kans! Hoop voor jou datje bij de goede 50% hoort! Sterkte met wachten! Tis niet makkelijk
Bedankt voor jullie reactie! Denk inderdaad dat het wachten vooral zo moeilijk is. Wil weten waar we aan toe zijn. Het geeft zo'n rare sfeer in huis... we zijn een beetje beduusd. Terwijl er juist blijheid zou moeten zijn want ben afgelopen weekend ten huwelijk gevraagd en dit kindje is zo welkom!