Mn zoontje is op zijn gezichtje gevallen een tijdje terug en heeft daarvan wat littekens overgehouden. Ik heb dus duidelijk tegen mn vriend gezegd dat hij ons zoontje in moet smeren met zonnebrand of een pet op moet zetten omdat die littekens niet in de zon mogen.. Kom ik thuis, komen hun ook binnen.. heeft zoontje dus geen pet of zonnebrand op reactie van vriend "oh.. vergeten" op zo'n nonchalante manier. Zo ook bij veel dingen die nog veel belangrijker zijn, bijv. Tandenpoetsen.. zoontje is nu 2 jaar geweest en de keren dat mn vriend tijdens zn "papa dagen" zn tanden heeft gepoetst zijn op 2 handen te tellen :x ik zie dat aan de tandenborstel, vraag het en dan is het weer "oh vergeten" :x Ik word er echt ontzettend kwaad van ondertussen en mn vriend doet alsof ik een heks ben.. Is het nou zo raar dat ik boos ben?
Nee hoor helemaal niet raar! Maar helaas weinig aan te doen ben ik bang. Je kunt het hem nog 100x zeggen maar als hij er niet aan denkt... Ik heb dat zelf ook met mijn vriend. Heb hem al 100x gezegd dat ik voortaan bij elke maaltijd een slabber om wil hebben omdat ik de vlekken niet meer uit de kleertjes krijg gewassen.......denk je dat hij ooit al een slabber heeft omgedaan? "oh,....vergeten"...
Nee, ik vind dat niet overdreven. Het gaat hier om de verzorging van je kind, punt! Zijn gebit is belangrijk, daar moet je kind zijn hele leven mee doen (en ja, dat begint al bij het melkgebit, als die slecht is, krijg je ook slechte volwassen tanden!!) Mijn zoon had vroeger af en toe last van een impertigo, dat zijn blaasjes, als die open zijn besmette hij zichzelf en een ander ook weer, dus die moesten afgeplakt worden. dat "vergat" mijn exman ook altijd, met het gevolg dat hij dus echte plekken kreeg, wat niet nodig was.
Ik lees mee; ik heb exact dezelfde man en boos worden helpt niet, want ik kan dan wel boos blijven want hij blijft het doen. Soms heb ik echt zin om hem buiten de deur te zetten door dat 'oh vergeten, ach joh, wat geeft het, zo'n ramp is het niet". DAT IS HET WEL!!!! Anders doe ik er niet zo boos over! Pffff. *adem in, adem uit* Wbt kinderen lijken ze wel ineens compleet retarded te worden :x
*even relativeren* Het is soms zooooooooo fijn om alleenstaand moeder te zijn Met zulke dingen die ik dan hoor/lees knijp ik soms even in mijn eigen handjes Sorry,geen tips maar begrijp wel de frustratie!
Ik heb pas een keer een wekker op ZIJN telefoon gezet en de tekst erbij tandenpoetsen zoon hij vind het zwaar overdreven, maar dacht er wel aan. Nu doet hij het zelf wel eens niets overdreven dus dat jij er steeds weer wat van zegt. Zorg er alleen voor dat jullie het op p de juiste manier blijven zeggen en over blijven communiceren
Dat heeft idd zo zn pluspunten zowel de moeder van mn vriend als mijn moeder zijn alleenstaande moeders geweest en die zeggen dat ook tegen me een groot deel vd tijd voel ik me een moeder van 2 ipv dat ik een partner heb.. maarja! Ook hij heeft weer zo zn pluspunten, dat moet ik eerlijk zeggen!
Ligt ook echt aan je partner. Bij mijn exman had ik vaak het idee dat ik 2 kinderen had, ipv 1. En dan is het lekker rustig als je dan alleenstaande moeder bent (ben ik 8 jaar geweest) Nu met een partner die wel meedenkt ben ik blij met hem. Ik "heb geen kind aan hem", zal ik maar zeggen hihi
Mijn partner vind het irritant om een broodje met beleg te moeten smeren voor de baby; want ja, hij kan toch gewoon een flesje melk drinken??? AL DIE MOEITE... Kortom; als ik het aan hem over laat, dan zit ons kind straks over 17 jaar op het HBO nóg aan de nutrilon hypoallergeen
Ja weet je, ergens hoop ik dat mn vriend nog echt volwassen wordt en die dingen wel gewoon gaat doen.. hij is nog best jong (23) en ook al zou hij nu wel volwassen moeten zijn, lopen mannen toch vaak nog wat acher.. P) Misschien is dat naïef om te hopen, misschien komt het echt goed.. who knows, time will tell..
Haha, herkenbaar.. mn vriend zei telkens "oh moet hij nu elke dag een boterham eten?" Nee.. elke dinsdag alleen, nou goed? maar dat is wel goedgekomen!
Herkenbaar, hier ook een 'vergeten' kerel in huis. En als ik dan boos wordt gaat hij in het verweer.... 'Weet je wel hoeveel ik aan mijn hoofd heb?' en 'Mag ik dan niets vergeten of zo?' Echt BLOEDirritant! Maar het tandenpoetsen zit er al aardig in en als ik hem zeg dat hij de kleine in moet smeren (eczeem), dan krijg ik al opmerkingen in de trant van 'Ja dat weet ik wel, denk je dat ik dat vergeet of zo.' *Rol met m'n ogen*
Hier een weigeraar van het inbrengen van een zetpil Want dat is vies en ieieieieieiehhhhh en bah en *rilt zichtbaar van aanstelleritus* "Schatje, wil jij alsjeblieft even baby-paracetamol halen, want het is bijna op" - Ja hoor, tuurlijk, dat kan ik dan weer wel Staat hij in de overvolle winkel en vraagt het meisje of hij ermee bekend is... Zegt hij doodleuk: nee, maar dat hoeft ook niet, want daar is zijn moeder voor. En nog weigert hij... Ook onder het mum van 'vergeten'.