Ik was bij de 1e 27, bij de 2e bijna 29, bij de 3e 35, bij de 4e bijna 37 en de 5e kwam een maand voor m'n 40e.
Nr 1 was ik 18 Nr 2 was ik 21 Nr 3 was ik 25 Nr 4 was ik 30 En nu zal ik net 33 zijn als nr 5 komt want ik ben zaterdag jarig.
Leeftijd zegt niks. Alleen zal ik er niet meer aan moeten denken. Mijn lat woord in maart 47. Ik injuli 40' vind mij zelf te oud worden en lat al helemaal. Maar ik ben van mening als je echt nog wilt. Dan moet je er ook voor kunnen.gaan. injul
Ik vraag mij af hoe jullie dat financieel rond brengen??? Niet om onrespectvol te zijn, maar hebben jullie allemaal een uitkering of juist een rijke of hoogopgeleide man? Hier zouden wij van één inkomen niet rond kunnen komen en ik neem aan dat als je 1 of 2 jonge kinderen hebt, dat je als mama zijnde niet kunt gaan werken, en ook niet in verband met de kosten van de kinderopvang. Laat staan dat het allemaal wat gaat kosten om ze gezond en goed op te kunnen voeden... Hoe doen jullie dat??? Het is een oprechte vraag hoor, want ik zou het liefst hier een groot gezin willen a la the sound of music-von trapp family... Maar dat zouden we echt niet trekken met de hypotheek en een studieschuld. Hebben jullie het niet allemaal rete-krap????
O meid, wat erg voor jullie;( Ik volg je andere topic ook....wat krijg jij het voor je kiezen zeg! Ik wil je bij deze heel veel kracht, liefde en sterkte toewensen!
Wij hebben idd. het voorrecht dat ik als fulltime mama thuis kan blijven bij de kinderen. Niet dat mijn man een supergoed betaalde baan heeft, alhoewel we zeker niet mogen klagen. Rijk zijn we sowieso met drie kinderen...en het feit dat ik niet buitenshuis hoef te werken. Financieel redden we het goed op zijn salaris. Ik draag mijn steentje bij door thuis op administratief vlak ea. voor zijn werk (hij is zelfstandige) te doen. Daarnaast hebben we geen mega hoge hypotheek, dat scheelt natuurlijk ook.
Mijn man heeft een eigen zaak maar verdient gewoon modaal. Maar we redden het goed hoor. Ik ben gewoon thuis met de kinderen.
Nee hoor mijn man is alles behalve rijk hij werkt bij een normaal bedrijf in een nog normalere functie. Hij verdient wel ruim in de maand maar daar maakt hij de uren ook voor. Ik heb geen uitkering of iets dergelijks. Toeslagen etc hebben we geen recht op daar verdient mijn man te veel voor. We hebben vrij lage vaste lasten zo'n 1600 euro daar zit dan echt alles bij in. En dan houden we veel over om van te leven.
Ik heb een beetje valsgespeeld nummertje 3 en 4 zijn namelijk een tweeling 1ste 25 jaar 2de 27 jaar 3/4e 30 jaar Ik heb zelfaltijd al een groot gezin gewild maar vind zwanger zijn en bevallen geen pretje dus ben blij dat ik in 1 klap er2 kids bij gekregen heb hihi. Ben zelf trouwens ook thuisblijfmoeder, mijn man verdient boven modaal
Bij de eerste 18jr, 2e 19 jr, 3e 20 jr. 4e en gelijk de laatste is onderweg. Ben dan en nu ook 23 jr. Erna sterilisatie.
Ik was 23 bij de eerste en ben 38 als onze 6e komt. Wat betreft financiën...mijn man en ik hebben beide ons eigen bedrijf en werken allebei fulltime. Maar we hebben allebei wel onze eigen agenda, dus als kinderen van school komen is 1 van ons thuis. Geen oppas of opvang nodig dus. Betekend wel dat we regelmatig nog 's avonds thuis werken. Vinden wij allebei niet erg. De kinderen die nog niet naar school gaan, gaan soms een dag naar oma als we allebei tegelijk een vergadering hebben bijvoorbeeld en anders werken we om de beurt thuis overdag of ik neem ze ook wel eens mee naar mijn kantoor. Ze zijn gelukkig meestal erg lief en spelen gewoon naast mij met blokken oid terwijl ik wat werk... En als ik gewoon zin heb om een dag niet te werken en met de kinderen iets leuks te gaan doen...dan kan dat ook. Voordeel van eigen baas zijn. Ook als er eentje ziek is bijvoorbeeld, dan regelen mijn man of ik gewoon dat 1 van ons beide thuis is om kopjes thee en beschuitjes te maken Toen we allebei nog gewoon in loondienst waren was dit veel stressvoller. Ik weet niet of we dan wel 6 kinderen gehad zouden hebben. Ik vind kinderopvang ook ontzettend duur. Voel me dus erg bevoorrecht dat we nu zo'n groot gezin mogen hebben en het financieel ook heel goed kunnen doen allemaal.
Ik ben een 'oude' moeder. Ik was 35 jaar toen onze 1e dochter werd geboren, 37 toen de 2e dochter werd geboren, 39 bij onze zoon en 41 bij onze 4e.
28 bij de 1e, 31 bij de 2e en 33 bij nr 3 & 4 Kreeg er 2 tegelijk En waarom zou je niet kunnen werken als mama zijnde van 4...? Ik werk wel buiten de deur, een klein contract, 6-12 uur in de week in een verzorgingshuis op de activiteiten afdeling, heerlijk! Papa is thuis als ik aan het werk ben!
Ik ben thuisblijf moeder en doe een aantal uur per week de administratie voor het bedrijf van mijn man. Onze inkomsten zijn ver boven modaal, dus daarom kan dat. Rete krap hebben we het dus absoluut niet Als ik op de centen zou moeten letten weet ik niet of er wel 5 kinderen zouden zijn gekomen. Op dat gebied moet je ook je verantwoordelijkheid kennen vindt ik. Dan gaat het er natuurlijk niet om dat je je kinderen allerlei luxe dingen wil geven, maar als je je als ouders zorgen moet maken om de basisdingen, lijkt me dat echt niet prettig. Ik snap best dat er ouders zijn die, om financiele redenen, echt niet voor een groot gezin kunnen kiezen. Maar je kan best werken hoor, met een groot gezin. Ik heb zelf ook buiten de deur gewerkt toen we 3 jonge kinderen hadden. Ik heb toen verder geen gebruik gemaakt van kinderopvangtoeslag, volgens mij was dat er niet eens toen. Ik had een particulier gastouder gezin die ik betaalde. Dat kon toen allemaal nog, nu zijn de regels heen anders.
het is een verschil met of je je 4e krijgt op je 41ste of je eerste.... Jou lichaam is klaar voor het moederschap........