Hier ook een trotse mama van 3! Het is vreselijk druk (zeker nu ze wat ouder worden) maar ook heel gezellig! Met 3 kom je soms ogen te kort, sommige dingen kun je gewoon even niet alleen maar dit komt allemaal wel weer. Even alleen met de kids zwemmen kon een lange tijd niet maar nu de oudste 2 goed kunnen zwemmen kan ik het er wel weer eens op wagen. Maar met de kids naar de bios lukt niet. Wat de meiden leuk binden is niks voor onze knul en andersom. Wat de oudste twee leuk vinden is niet geschikt voor de jongste en zo heb je altijd oppas nodig. Voorheen konden ze alle 3 super met elkaar overweg. Soms viel er wel een buiten meestal de oudste of de jongste maar dit kun je zelf goed oplossen door de ander 1 op 1 aandacht te geven. Op de dag heb je de eerste tijd geen moment rust. Er is er altijd 1 die aandacht wil. Nu de oudste 2 ouder zijn en ze buiten spelen en ik dan de jongste alleen thuis heb is die rust wel weer een beetje terug. Ze hebben nu wel vaker strijd, maar denk dat dit meer aan de leeftijd ligt dan aan het aantal. De oudste komt in de pre pubertijd en de middelste is vlot of kopieerd het gedrag van haar broer. Hierdoor liggen zij regelmatig met elkaar overhoop. Ze hebben ook momenten dat het super goed gaat maar ook momenten dat het mis is. Maar als ze ouder zijn komen er extra dingen bij. Heen en weer naar school, vriendjes, feestjes, sportverenigingen enz. Ik ren me elke dag rot. Niet vervelend maar af en toe wel vermoeiend. En Tsja.....de kosten... Dat moet iedere voor zich bedenken. Kleding kun je doorgeven als zijn sommige dingen na jaren wel uit de mode is het kindje net in een ander seizoen geboren en past het de winterkleren in de zomer en andersom. Maar in het begin van de winter en het begin van de zomer merk ik het wel echt flink. Allemaal nieuwe schoenen, allemaal sandalen of slippers, jassen, kleren enz en dat x3 dat hakt er dan wel flink in. Het is vreselijk plannen en erg druk maar zooooo gezellig!
Hier ook een trotse moeder van 2 jongens en 1 meisje. En ik vind het heerlijk. Tuurlijk vliegen ze elkaar wel eens in de haren maar ze kunnen ook heel lief zijn met elkaar of apart spelen. Ik vond van 1 na 2 moeilijker dan van 2 na 3. De kleine meid is er echt in gerold. Geen last gehad van ritme zoeken of wat ook maar. Moet zeggen ze zijn ook alle 3 heel makkelijk geweest met slapen en de fles dus nooit problemen gehad. Zou zelfs nog wel een 4e willen maar me man niet meer dus ja dan houd het op he....
Ik heb een tweeling, en daarna nog een kleintje mogen krijgen <3. De tweeling is 4 en de jongste is 2. Ze waren vanaf het begin eigenlijk al heel lief voor hem, geluk heb ik daarmee denk ik. Nu hij ouder word en ook een eigem stem gekregen heeft merk je wel eens wat ruzie maar dat hebben de 2 oudste ook. Ik had het niet anders willen hebben zoals nu. Financieel merk ik weinig, waar er 2 kunnen eten ook 3. Qua kleding en schoenen is het nu x2 maar x3. Maar dingen als dat kun jezelf zo duur en goedkoop maken als je zelf wilt. Hoe ga je met je geld om, en waar geef je het aanuit. Nee er ligt er geen 1 buiten, je zou denken dat de tweeling samen is en de jongste los van hen. Maar nee. In het begin was de jongste een handenbindertje en wilde continue op mij liggen/zitten toen hij nog baby was. Dan zat ik met hem in mijn armen bij de oudste 2, en zorgde zo dat een ieder aandacht kreeg. De jongste moest dan soms ook wel even huilen als ik bijv bezig weas met de oudste 2 om te kleden etc, verder lostte ik het op door de kleinste mee te nemen in de wipstoel overal. Keuken, badkamer etc. Maar dat is nu ook weer anders omdat ie ouder word en zelf loopt, doet en onderneemt. Ik denk dat het goed is om hier eens een confronterend gesprek over te hebben. Dus echt op tafel leggen waarom jij dit graag wilt, waarom hij er wat terughoudend over is, en kijken of zijn hart het van zijn 'verstand' weet te winnen. Het is een verrijking een kindje mogen te krijgen. En als je gevoel zegt het nog een x te willen proberen, go for it. Je weet niet wat je gegeven word in het leven. Ik ben ontzettend dankbaar en blij zo, misschien zeg ik over 10 jaar.. Pooooeeee wat een tijd was dat!! Tropenjaren haha maar nu zit ik er midden in. De oudste gaan volgend jaar starten met school en zie er nu al tegenop. Heb ze alle 3 bij me altijd haha, dag in dag uit overal. Werk dan zelf ook niet. Mijn man studeerd en werkt in de vakantieweken, die is ontzettend druk. Dus ben vaak alleen en qua opvoeding doe ik het grotendeels ook alleeen. En eerlijk ik zou het niet anders willen, in de zin van liever 1 of 2 kindjes gehad hebben. Echt never!