Ik moet even van mij afschrijven.. ik voel me zo ellendig. Op 20 oktober een miskraam gehad met bijna 7 weken. Heel verdrietig wat een ellende. 24-11 weer een positieve zwangerschapstest, echt zo fijn. Zonder menstruatie direct weer zwanger. 19-12 een echo, niet concreet opgemeten, maar de echoscopiste zei ongeveer 6+2 en een kloppend hartje,verder niets gezegd over hoe snel het hartje klopt (dit was een echo op eigen verzoek) 21-12 weer een echo op eigen verzoek, nog steeds een mooi kloppend hartje, geen concrete meting door dezelfde vrouw maar schatte op 6+6 ofzo. Gister was om 14:15u onze eerste vroege echo bij de VK en om 13:30u roze bij het afvegen toen ik naar het toilet was geweest. Wat een schrik, ik werd spontaan misselijk en ging weer terug naar oktober, de miskraam welke ook begon met licht roze verlies... Tranen met tuiten van angst. Gelukkig stond de afspraak al. Ze heeft de echo inwendig gemaakt en constateerde een vruchtje van max 6 weken met een trage hartslag. Ik had zelf verwacht nu 7+4 te zijn. Jeetje wat erg.. Het kan nog alle kanten op gaan maar ik vind dit niet positief. Vorige week dinsdag had ik al een kloppend hartje, dan kan ik niet nu pas 6 weken zijn. Het hartje klopt traag... 24-11 positieve zwangerschapstest. Op 2 jan kan ik pas terecht voor een vervolg echo, ik snap het, door de feestdagen is alles vol en je hebt echt wel ff nodig om juiste groei te kunnen zien. Maar hoe ga ik dit overleven tot 2 januari? Gelukkig gister na 16:00u geen bloedverlies meer gehad... ik maak me zo’n zorgen. Meer mensen die zoiets mee gemaakt hebben met hopelijk goede uitkomst? Lang verhaal, maar wilde het echt even van me af schrijven.
Ik heb geen ervaring maar wil je wel een dikke knuffel geven. Hopelijk zijn er vrouwen die iets soortgelijks hebben meegemaakt met positieve afloop.
Ook geen ervaring, maar kan me voorstellen dat je je rot geschrokken bent. Je zou zo graag anders de feestdagen ingaan Ik kan alleen maar met je mee hopen dat je 2 Januari een prachtige echo zult hebben. Sterkte met afwachten!
Och wat naar, ik hoop dat er gewoon sprake is van een klein meet foutje. Heb je een inwendige echo gehad? Dat kan natuurlijk ook wat Bloedverlies veroorzaken
Bedankt voor je berichtje. Het bloedverlies begon voor de echo. Dus dat kan de oorzaak helaas niet zijn.
Oh , das akelig, die geruststelling heb je dan niet. Meer dan afwachten kun je niet doen. Heel veel sterkte in ieder heval
Lieve meis, Ik heb hier geen ervaring mee, maar er zijn hier op het forum wel dames met de nodige ervaring. Het kan nog beide kanten opgaan. Bij de een krijgt de kleine nog een groeispurt en bij de ander gaat het fout. Probeer de hoop niet helemaal te verliezen. Wat zegt je gevoel? Doe het de aankomende dagen lekker rustig aan. Liefs, Minnie
Ik herken je gevoel en je verhaal..... Zie mijn onderschrift. Hopelijk loopt het bij jullie wel goed af. Ik duim
He gets, wat een verhaal. Hoe je emoties van intens gelukkig naar wanhopig en verdrietig geslingerd kunnen worden.. en dat 2 keer na elkaar... het eerste wat ik dacht toen ik las dat je zo snel zwanger was, is dat je heel vruchtbaar bent! Maar daar heb je nu natuurlijk geen fluit aan... Ik heb geen ervaring. Jammer dat er nog niet veel dames meegelezen hebben die dat wel hebben. Ik lees hier helaas vaak verhalen die niet zo goed aflopen, maar ik ben heel hard aan het duimen dat dat bij jou niet het geval is!