Ik vind het zo lief van jullie dat jullie je eigen ervaring met me willen delen, echt het helpt me op de een of andere manier. Ik weet wel dat er meer meiden zijn die dit overkomt maar het voelt zo alleen, en hierdoor voel ik me minder alleen, jullie hebben het ook meegemaakt. We hebben besloten samen na overleg met de gyn en vk om nog even een paar dagen te wachten met weggaan, het kan zo zijn dat ik me nof een paar dagen best lichamelijk zwak voel en dan is het wel fijn als de vk langs kan komen voor de controle enzo. Verder maak ik me nu erg ongerust over mijn gezondheid, ik ben een vreselijke verkoudheid/griep aan het ontwikkelen en mijn vriend is ook grieperig, dat zal het er dinsdag niet beter op maken en vraag me zelfs af of het wel dor kan gaan als ik koorts heb bijvoorbeeld... Ik ga de vk maar bellen denk ik. liefs Nicole
hoi nicole ook al is onze situatie anders, toch wil ik ook even reageren en mijn ervaring kwijt om je ook te steunen. ik ben spontaan bevallen met 25wk en 5dgn en onze dochter heeft 9 dagen geleefd. wij hebben uiteindelijk samen met de artsen besloten om haar rustig in te laten slapen omdat ze een grote hersenbloeding had en ze had weinig kans van (gezond) leven. wij hebben zoveel mogelijk bewaard van haar. hand en voet afdrukjes, haartjes, luiertje en zelfs de hechting die in haar naveltje zat. we hebben ook een dagboek bijgehouden en heel veel foto`s en video`s gemaakt. ik ben zo blij met al deze herrinneringen! we hebben een grote houten `speelgoed` kist gekocht, en hier zit alles in van haar. en wanneer ik er behoefte heb trek ik de kist open en bekijk ik alle spulletjes.. het heeft mij erg door de moeilijke tijden heen geholpen. en wat ik je nog wil zeggen, doe alles wat in je opkomt! want het is een tijd wat je niet meer terug kunt draaien en dan alleen nog de herrinneringen hebt. heel erg veel sterkte de komende tijden en neem alle tijd die je nodig hebt om het verlies van je kindje een plek in je hart te geven! hier staat geen tijd voor hoor! dus doe rustig aan en denk aan jezelf liefs nance
Hoi Nicole, Hoe is het met de griep? Heeft deze nog doorgezet? Ben benieuwd wat de VK er van heeft gezegd. Kom je verder een beetje de dag door? Liefs, Romy
Hoi Romy, en alle andere lieverds hier die mij steunen. De griep heeft gelukkig niet doorgezet, voel me vandaag wel heel erg snotterig maar ben wel aangekleed en gedouched , doe het gewoon rustig aan. De vk heeft me afgeraden als ik me erg zwak voel om dan ook nog eens te gaan bevallen, het vraagt heel wat zegt ze en dat kun je er dan niet bij hebben, maar zoals het er nu naar uitziet ga ik gewoon morgen, ik hoef er pas om 16.00 te zijn. De dag doorkomen gaat niet zo best vandaag. Ik kwam vandaag tot de conclusie dat ik echt wel een megabuik heb nu die voor iedereen heel duidelijk te zien is en ik vind het zoooo confronterend, ben er nu nog heel blij mee en wil er eigenlijk helemaal geen afscheid van nemen, hoop nog steeds wakker te worden uit deze nachtmerrie. Ook heb ik gisteravond ond kindje heel duildelijk en best lang gevoeld, voor het eerst zo duidelijk, heel erg van genoten maar ook heel verdrietig, die kleine weet nog helemaal niet dat ie binnen een paar dagen al uit mijn buik moet verdwijnen. Verder een heel gesprek met mijn vriend gehad net, was wel goed maar ook moeilijk. Hij probeert toch echt meer afstand te nemen, nu blijkt als gevolg van de ma bij 10 weken vorig jaar april. Voor hem is dat een manier van overleven en hij is bang dat als hij zich gaat hecjten aan dit kindje en te veel details weet hij het echt niet gaat trekken. En verder wil hij er zo graag voor mij zijn, het eigenlijk van me overnemen maar dat gaat niet en dat vind hij heel erg moeilijk. Ik heb hem gezegd en dat vind ik ook echt dat hij me geweldig steunt, ik kan echt op hem leunen, hoe moeilijk ik dat ook vind want hij moet ook zelf verdrietig kunnen zijn. Hij had het net over dat kind in jouw buik, daar word ik dus erg verdrietig van, het is mijn kleine meisje of knulletje en ik zit er ook over te denken of ik het een naam wil geven, we waren er nog lang niet uit met de namen en moet dan dus wel heel erg opschieten met een naam bedenken, maar ja mijn vriend wil dat eigenlijk liever niet, dat is dan een beetje lastig. Ik heb dus net weer enorm lopen huilen, net nadat ik al mijn pasgekochte dure make-up erop had gesmeerd poeh, lekker gaat dat. Ik wil gewoon geen afscheid nemen van dit kindje, ik loop het liefst mijn hele leven zo mooi zwanger als ik nu ben rond, hoef dan ook geen ander kindje, ook dat kan helaas niet. Ik denk dat het verstandig is morgen in het ziekenhuis aan te geven dat we erg graag met iemand hierover willen praten , misschien helpt dat dan nog wel een beetje. Gewoon een rotdag dus , ik denk omdat de dag heel dichtbij komt en dat ik voor mijn gevoel nog veel beslissingen moet nemen. Uitstellen wil ik ook niet. Ik heb van veel meiden die hier gereageerd hebben ook jullie topics gelezen en vind het allemaal zo oneerlijk eigenlijk, zo verdrietig maar ook zo mooi en krachtig hoe jullie er allemaal voor elkaar zijn. Als ik de ergste ellende over een paar dagen achter de rug heb, wil ik er ook zijn voor jullie en voor anderen. liefs Nicole
Meid toch, ik voel gewoon je verdriet als ik zo lees... Denk goed na over wel of geen naam. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om geen naam te geven. Voor mij bestond mijn meisje al en ze was compleet. En ik was nog 'maar' 14 weken zwanger. Het niet geven van de naam voelde voor mij als het ontkennen van dit kindje. Een kindje waar ik al bijna 14 weken voor had gezorgd. Ik hoop voor jou en je vriend dat jullie daar samen uit kunnen komen. Verder is het geweldig dat je zo op hem kan steunen. Hij zal zich ongetwijfeld ook machteloos voelen. Het is misschien geen troost voor nu, maar mijn vriend en ik hebben het gevoel dat onze relatie nu nog veel hechter is en dat we nog dichter naar elkaar zijn toegegroeid. Ondanks het vele verdriet, heeft het ons dus ook iets positiefs gebracht. X Romy
lieve nicolioo, Verwacht niet dat het verdriet snel over zal gaan, het slijt wel.... Ieder heft zijn eigen manier van verwerken gun elkaar daar de ruimte in. Wij hebben haar zoals je kunt zien Frédèrique genoemd, deze naam heb ik al zolang ik me kan herinneren voor een meisje in gedachte, dus die heeft ze gekregen...... Nou zorg goed voor jezelf en elkaar Ik zal morgen aan je denken
Lieve Nicole, Graag wil ik nog even reageren op je berichtje hier over het wel of niet bekijken van jullie kindje. Ik kan je geen eigen ervaring geven maar wel die van mijn moeder. Mijn moeder heeft een opgewekte bevalling gehad met 20 weken. Het kindje was met 16 weken overleden. Ze heeft het kindje nooit mogen zien (dat mocht toen nog niet) en weet ook niet welk geslacht het had. Daar heeft ze tot op de dag van vandaag heel veel moeite mee. Graag wilde ik toch even met je delen. Verder wil ik je morgen heel veel sterkte toewensen, voor jou en je vriend. Dikke knuffel Ingrid
Lieve lieve Nicole Ik wens jullie ernom veel strekte toe voor morgen en de komende tijd. Ik zal zeker aan jullie denken morgen. Luister naar je hart en laat niemand iets beslissen in jou plaats. Dikke knuf Babs
Nicole-- Ik wens je alle kracht van de wereld toe voor morgen. Hoop voor je dat het allemaal niet te lang zal duren. Gelukkig heb je hier meiden kunnen vinden die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt en hopelijk kunnen zij je goed steunen.
A;llereerste wil ik je voor morgen veel sterkte toewensen. Ik ben vorig jaar juli 2008 ook bevallen met 16 weken omdat ons kindje bij de 15 weken controle niet meer bleek te leven. Ik moest ook op de verlosafdeling komen en om 8u werd ik opgenomen en uiteindelijk na 6 opwekkingspilletjes is ons zoontje om 19:15 geboren. Ik had er in eerste instamstie ook niet naar willen kijken maar heb het toch gedaan en ik heb er geen moment spijt van gehad. Ik ben nog wel de volgende dag gecurriteerd van de moederkoek omdat die niet meekwaam. Wij hebben ons zoontje meegenomen naar huis en waar de opa en oma's hun kleinkind konden zien als ze daar behoefte aan hadden. Wij hebben het ook onofficiel begraven bij mijn vader achter zijn steen met ssymbolisch een boompje zodat we toch een plek hebben waar we onze zoon kunnen herdenken tegelijk met zijn opa. Wij hebben het niet laten onderzoeken wat de oorzaak was. Maar in mijn bloed was er niks te vinden. Wij hebben wel foto's gemaakt van alles.
lieve nicole, tranen golven over mijn wangen geen woord die jouw verdriet zal kunnen beschrijven ik kan niet veel doen voor je maar wil je laten weten dat je in mijn gedachte bent en ik vannavond voor jouw gezinnetje een kaarsje zal branden. Ik wens je alle kracht en liefde toe gr patricia
Lieve Nicole (en vriend natuulijk), Ik weet niet of het vandaag echt is doorgegaan allemaal maar ik denk al heel de dag aan je. Ik weet eigenlijk ook helemaal niet wat ik moet zeggen nu... ik vind het vreselijk voor jullie. Maar dat had ik je al gezegd. Mijn kaarsje brand vanavond voor jouw kleintje. Ik hoop dat jullie samen door deze moeilijke tijd heenkomen en dat jullie veel steun in elkaar en vriend en familie zullen vinden. Dikke kus, Cindy
We zijn vanmiddag thuisgekomen uit het ziekenhuis en gelukkig is het allemaal zonder complicaties verlopen, ben er heel gelaten onder maar dat zal de vermoeidheid wel zijn. Het is een meisje en we hebben haar Eline genoemd, vanochtend om 6.22 geboren. Iedereen in het ziekenhuis was erg lief voor ons en ik kreeg al vrij snel weeen die ik overigens goed te verdragen vond. Tegen de tijd dat ik dacht nu doet het toch wel echt zeer bleek ik al 7 cm ontsluiting te hebben en waren de vliezen gebroken. We hebben echt hele superlieve mooie voetafdrukjes meegekregen, ik wist niet dat ik daar zo veel waarde aan zou hechten. Ik weet niet meer bij wie ik dat heb gezien maar iemand hier heeft de voetjes op haar buik laten tatoeeren, vind ik zo'n mooi idee. Misschien dat ik ook wel zoiets de, dan is ze echt altijd dicht bij me. Ben nu heerlijk thuis op de bank aan het hangen en net even de pc aangezwengeld om wat mensen op de hoogte te stellen. Voel me lichamelijk in ieder geval best ok. Ik ben zo blij dat het niet dagen heeft geduurd, heb niets gehad, geen ruggenprik, geen narcose, echt fijn dat ik het zo heb kunnen doen. Ik heb heel erg veel gehad aan de lieve woorden en gedeelde ervaringen van jullie hier , dank jullie wel voor alles! liefs Nicole
hoi nicollio en vriend wat een mooie naam voor een meid, en wat mooi dat je de voetafdrukjes heb, het idee om van de voetjes een tatoo te nemen, vind ik een mooie gedachtte zo is jullie meisje toch altijd bij jullie. ik wens je veel sterkte toe de komende tijd.