Vraag jij eerst of je iets mag vragen?

Als iemand ergens mee bezig is in een winkel bijvoorbeeld een schap aan het vullen en ik geen oogcontact heb dan vraag ik dat.

 

In Nederland deed ik dat vaak wel ja als openingszin "Mag ik iets vragen?" Hier in Frankrijk is mijn openingszin "Excusez-moi" dus hoef ik niet meer te vragen of ik iets mag vragen, haha.

 

Grappig, nooit bij stil gestaan...maar hier vraag ik in een winkel oid ook altijd of ik iets mag vragen. Bij familie/vrienden niet.

 

uhm ja, eigenlijk zo goed als altijd. OOK bij mijn oudste zoon (18) en mijn man. Zo weet ik zeker dat ze hun aandacht erbij hebben

Uiteraard niet als ze de boter moeten doorgeven, maar wel bijv: Ik wilde even wat vragen, heb je de was al naar boven gebracht?

 

Ja, dit omdat ik een ander de kans wil geven om 'nee' te zeggen (hoe flauw ik dat ook vind ) of om de aandacht te trekken. Soms heb ik haast en dan kan ik reageren met: ik heb haast, sorry, neeee Maar dat is wel afhankelijk van de vraag. Mijn partner zegt het ook wel eens; mag ik je wat vragen? En dan zeg ik: neuj Maar meer om te plagen.

 

Dit inderdaad 😃

 

Afhankelijk van de situatie doe ik het wel/niet. Spreek ik op straat/winkel oid een "vreemde" aan dan zal ik ook zeggen "mag ik u iets vragen?"
Bij collega's brand ik vaak meteen los... tenzij iemand al in gesprek is. Dan vraag ik vaak of ik even tussendoor mag vragen

In een melige bui wordt er nog wel eens terug gevraagd met "Dat doe je al" of "neuj"

 

vaak vraag ik het wel. Sommige wijsneuzen die ik ken zeggen dan: nu heb je toch al iets gevraagd... daar doe ik het niet meer bij

 

In een winkel of tegen iemand op straat zeg ik altijd "Mag ik u iets vragen?" en als ik dan netjes antwoord krijg, dan stel ik mijn vraag.

Zo heb ik dat eigenlijk altijd gedaan, ik vind het redelijk onbeschoft om in een winkel direct te vragen "Waar staan de bonen" bij wijze van en ook om een vreemde om straat direct te vragen waar iets ligt (straat of winkel).

 

Ja ik doe het ook in winkels bij vreemden etc wel zo netjes.

 

Precies dit.

 

Ja, ik doe dat ook.

 

Ja ik doe dat inderdaad ook

En als ik het tegen mn vriend zeg "mag ik jou eens wat vragen?", dan voelt hij meestal de bui wel hangen denk ik.... dat betekent namelijk meestal dat ie iets vergeten is/bonte was bij witte was heeft gedaan oid :')

 

Och, met een goedemorgen ervoor klinkt dat ook al heel anders.


Het ligt er voor mij een beetje aan wat ik wil vragen. Is het een hele korte vraag, dan vind ik het al snel onzin, maar als ik denk iets meer tijd van een ander te vragen doe ik het wel. Dus bijvoorbeeld: als iemand in de trein opstaat en er blijft een set oordopjes liggen, dan roep ik gewoon. "Pardon, zijn dat jouw/uw oordopjes?" En als ik uitgebreid de weg wil weten van iemand, dan is het meer van: "Pardon, mag ik misschien wat vragen? Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen?" Zo dus.

 

Ik doe het ook zo.

 

Ik doe het ook altijd, in de winkel of op straat voor de weg te vragen ofzo
zo heb ik dat geleerd en zo wil ik het mijn kinderen ook leren

 

Ja ik vraag altijd eerst of ik iets mag vragen 😊

 

Dit dus.
Of een 'pardon'.

 

Ik doe het wel altijd, al vinden sommige het wel irritant