Mijn oudste van 3 is op het moment erg bezig met cijfers. Nou geef ik haar echt geen wiskunde-les , maar terloops geef ik haar wel eens een simpel sommetje. Maar nou vroeg ik me af hoe ik die moet uitspreken. In mijn tijd heette 1+1 nog "één plus één" maar ik weet van een vriendin met wat oudere kinderen dat zij in de lagere klassen hebben leren rekenen met "één erbij één". Ik krijg het nauwelijks mn b*k uit, maar als dat aansluit bij wat ze op school leren lijkt het me het minst verwarrend voor haar om het zelf ook zo te noemen. Dus mijn vraag: is "erbij" en "eraf" (nog steeds) gemeengoed of verschilt dat per school? (Of is het alweer achterhaald?)
Van wat ik zie bij Thijmen gebruiken ze in elk geval eraf wel. Het lijkt er soms op dat ze erbij en plus door elkaar gebruiken.
Ze zeggen inderdaad "3 eraf 2" of "1 erbij 1" Het bekt echt niet inderdaad. Maar in het begin maken ze helemaal nog geen sommen Zijn ze veel meer bezig met groeperen en verdelen. Ik was licht in shock toen ik de eerste rekenboeken onder ogen kreeg
Tot groep 3 erbij en eraf. Vanaf groep 4 komt meestal plus en min tevoorschijn (soms eerder). Went vanzelf!
Dank voor jullie antwoorden. We gaan dochterlief binnenkort inschrijven op school, dus als ik er aan denk kan ik dan nog even vragen wat ze daar gebruiken
Hier ook een juf. Eraf en erbij geven 'echt' aan voor kinderen wat er met de som gebeurt. Plus en min zijn veel meer abstracte begrippen. Veelal wordt optellen en aftrekken aangeleerd via het busmodel en daar is eraf en erbij een logische gevolgtrekking.
Ik snap de theorie erachter wel... Alleen jammer dat het grammaticaal zo onlogisch voelt "er zijn er 3 en dan komen er 4 bij", dat snap ik. Of "je hebt er 3 en dan doe je nog 4 erbij" ook goed... maar "3 erbij 4"? hmmm, ik mot er effe an wennen, denk ik
Klinkt inderdaad voor geen meter Ik weet niet wat ze hier gebruiken, zover is het nog niet, maar ik hoop gewoon plus en min haha
Wat ze op school gebruiken, weet ik niet. Ze mag van de juf nog geen rekensommen maken Maar ze snapt 'plus' goed. Echter, als ik min zeg, zegt ze 'weet ik niet' (behalve min 1). Als ik dan vervolgens zeg, dan haal je er zoveel af, weet ze t wel. Dus kennelijk is 'eraf' logischer voor dr.