Hoi, Ik heb een dochtertje van 13 maanden en we willen heel graag een 2e. Het kriebelt al heel erg maar we hebben geen idee wanneer het beste moment er is. We willen sowieso graag dat de oudste de leeftijd heeft dat ze het leuk vind om een broertje of zusje te krijgen en er ook wat mee kan. Knuffelen, helpen met de fles geven/verschonen etc. Niet dat ze nog te jong is om te begrijpen. Weten jullie uit ervaring wanneer dat zo is. Met 2 jaar al wel? Of toch wat langer wachten. . En hebben jullie met een tweede kindje nog tijd voor jezelf? Ik heb het zo af en toe even nodig om bij te tanken. Lukt jullie dat met2 kindjes? Ben benieuwd naar jullie ervaringen.. Groetjes Chanti
Hoi! leuk dat je voor een 2e wilt gaan! Heb er zelf nog geen ervaring mee, maar ook ik denk weleens aan dezelfde dingen die jij nu noemt. Onze kleine meid is echter nog maar 4,5 maand . Zelf heb ik besloten er pas voor te gaan als mevrouwtje een jaar of 2 is. Dan kan ze zichzelf duidelijk maken door te praten, kan ze lopen, met de pot mee eten, etc. Lijkt mij makkelijker dan een baby & een "halve" baby in huis. Ik vind 1 kind al pittig(maar zal wel komen doordat het de 1e is), moet er dus nog niet aan denken dat ik 2 van die hummeltjes heb, hihi! En ook het feit dat onze dochter er strax bewust van is en een beetje kan helpen speelt mee. Heerlijk lijkt me dat, zie me al in bed liggen met kleine baby en mn dochter die de fles geeft Hopelijk vind je snel antwoord op je vragen! Heel veel suc6!
Ja precies! Dat lijkt me dus ook heerlijk om de eerste er veel bij te betrekken.. Ik denk ook dat ik beter kan wachten dat ze misschien 2,5 - 3 jaar is als de tweede komt. . Maar vind het wel lastig want dat is ook weer de leeftijd dat ze de peuterpuberteit in gaan natuurlijk. Dat lijkt me dan ook weer heftig als je er net een baby bij hebt
vanaf 2.5-3 jaar zijn ze zich wel meer dingen bewust en kunnen ze je meer meehelpen, maar ook dwarsliggen ik denk dat je bij iedere leeftijd wel z'n voordelen en nadelen hebt... zijn ze nog heel jong slapen ze meer en heb je zelf meer "rust" zijn ze wat ouders kunnen ze meer meehelpen maar slapen ze ook minder of niet meer waardoor je nooit meer ff de woonkamer leeg hebt... snapje? en als ze 4 zijn gaan ze naar school en zul je ze moeten halen en brengen waar je kleintje zn slaapjes dan op moet aanpassen...
Ja pff lastig hoor wat is nou handig .. Wat is bij jullie (die 2e kindje hebben) de doorslag geweest om op bepaalde leeftijd voor te gaan? Als ik zo blijf twijfelen komt er nooit een 2e haha,
Onze dochter is 13 maand nu, snapt er nog geen snars van dat mama een baby in buik heeft. Ze kan nu wel Lalo baba zeggen hihi "hallo baby" maar betekenen doet het nog niets. Denk ook niet dat dit de komende maanden al zal komen. Ik denk dat als je wilt dat Mila er echt bewust van is je nog wel even moet wachten...
Bij ons was de doorslag om voor een tweede te gaan juist zo min mogelijk leeftijdsverschil. Dat ze samen opgroeien en de wereld ontdekken. Mijn zusje en ik schelen 20md Emma en aankomend broertje 17md. Zal vast beredruk zijn en veel nadelen hebben, maar dat zien we dan wel weer
De kleine van mijn broer scheelt 2 jaar en 3 maanden met de tweede die elk moment geboren kan worden. En ze is zich er al heel lang van bewust, dat er een baby in de buik bij mama zit. Bij ons scheet het dadelijk 14 maanden en onze kleine is zich er vanzelfsprekend nog niet bewust van.
Bedankt voor jullie reacties.. Ik heb echt respect voor jullie, zo snel weer een 2e lijkt me voor de kinderen zelf wel het leukst maar wel pittig hoor! Ik ga er nog eens goed over nadenken..
Ik denk dat vanaf 2 het een goede leeftijd betreft. Hier scheelt het 2 jaar en 3 maanden en onze 1e is echt trots op zijn broertje en gelukkig niet dwars op de 1e dagen na waarin hij even moest wennen. Hij snapte het eerst nog niet, maar tegen het eind begon hij het te begrijpen. In mijn omgeving ook een aantal waar het 2,5 tot 3 jaar scheelt, en het kan ook aan het karakter liggen, maar deze peuters zijn vooral erg dwars nu er een baby bij is. Maar pittig is het hier zeker, vooral door slecht slapende baby. Ik moet eerlijk bekennen dat ik momenteel wilde dat ik nooit voor een 2e was gegaan. Ik wilde graag beginnen wanneer de 1e wat meer zelfstandig was, dus zelf trap op en af, lopen en zelf eten etc. Dus dat gaf de doorslag.
Achteraf gezien is 3 jaar leeftijdsverschil best pittig, een dwars liggende peuter en een baby die weinig slaapt overdag is geen goede combi voor je gemoedstoestand kan ik je vertellen. Ik denk dat het over het algemeen heel persoonlijk is, iedere leeftijd heeft zijn voor en nadelen. Zelf lijkt me 4 jaar er tussen ideaal, dan gaat de oudste naar school en heb je je handen vrij voor de baby overdag.
Ja Ik denk dat voor ons het fijnst is als er tussen de 2 en 2,5 jaar tussen zit. Onze dochter is best pittig heeft een fel karaktertje dus kan dan maar beter die peuterpuberteit voor zijn of juist wachten tot ze inderdaad 4 is, maar dat vind ik wel weer lang om te wachten, ik weet niet of ik dat kan haha
Hier was de oudste 3,5 toen haar zusje geboren werd en die heeft dit echt enorm bewust meegemaakt. Iedere dag had ze het er wel over en toen de baby er eenmaal was, was ze echt een geweldige mini-mama om het zo maar even te noemen. Kon ook goed begrijpen dat mama soms even geen/minder tijd had etc. Tussen de middelste en jongste zit 22 maanden en de middelste heeft die zwangerschap echt niet bewust meegemaakt. Ze vond het prima dat de baby er was en vond haar hartstikke lief, maar idealiter had er hier wat mij betreft iets langer tussen mogen zitten.. Tussen de 2,5-3,5 zou dan ook mijn 'ideale' verschil zijn als ik dat zo uit mag spreken.
Ikzelf was 4, en kan me niks herineren van mn broertje. Mn ouders probeerden me overal bij te betrekken, maar ik vond er niks aan.. Ik zou er dus niet op wachten, op een broertje of zusje!
Hier scheelde het tussen de eerste 2 twee jaar en drie maanden. Dat ging best goed. De oudste had niet echt een idee dat ik een baby in mijn buik had, maar toen de tweede er eenmaal was, accepteerde hij hem zonder enig probleem. Tussen de tweede en de derde zit bijna 4 jaar. Voor mezelf vind ik dit echt veel fijner. De babytijd van de tweede was zo ontzettend druk, met een energieke peuter en een veeleisende baby die slecht sliep. Deze derde slaapt bijna nog slechter en is ook behoorlijk veeleisend, maar omdat de oudste twee naar school gaan en zich al goed zelf kunnen vermaken of met vriendjes kunnen spelen, heb ik het nu toch makkelijker. Maar het blijft wel druk natuurlijk, ik heb vrijwel nooit tijd voor mezelf. Ik had me er eigenlijk wel een beetje op verheugd dat dat weer zou komen als de tweede naar school zou gaan en toen kwam er ineens toch een derde bij, haha. Ach, het is maar tijdelijk, het gaat zo snel, voor je het weet zijn ze groot en heb je weer alle tijd voor jezelf.
Wij hebben er -helaas door een aantal miskramen, dus niet zelf gekozen- bijna 4 jaar tussen zitten en ik vind dat leeftijdsverschil meer nadelen dan voordelen hebben. Met de baby steeds op en neer moeten naar school, (nog geen continurooster hier), weer aan huis gebonden terwijl de oudste net een half jaar/driekwart jaar van haar middagslaapje af was en er juist op uit wil. Ze is zich zeer bewust van haar zusje, maar dat heeft dus ook nadelen. Juist dwars gaan zijn, omdat de aandacht naar de jongste gaat, (huilbaby, dus het was (en is) ook wel extremer dan gemiddeld hier, die aandacht die ze moet missen). Ze is lang alleen geweest, heeft altijd alle aandacht gehad en juist nu ze zich erg bewust is van hoe dingen gaan, moet die aandacht ineens gedeeld gaan worden... Ik zou je dus niet te blind staren op welke voordelen een bepaald leeftijdsverschil heeft, want elk verschil heeft voor- en nadelen. Je moet er vooral voor gaan wanneer jij het er weer bij kunt hebben.
alles heeft zn voor en nadelen. tussen mijn oudste en middelste zit 20 maanden verschil. en dat was heel pittig toen zij een jaar was. dat zou ik niet weer doen. ze zijn nu 6 en 4 en de jongste 6,5 week. heerlijk dat de kids de hele dag op school zijn maar lastig met halen en brengen omdat de jongste overdag steeds huilt. voor elke leeftijd is wat te zeggen zou 3 jaar doen dan zijn ze er meer bewust van met 2 eigenlijk nog niet. ze zeggen het wel maar snappen niet goed hoe en wat
Hier gekozen voor zo min mogelijk leeftijdsverschil zodat ze straks samen de wereld kunnen ontdekken, er zit straks 2 jaar tussen. Hij is zich niet bewust van iets maar daar geef ik ook niets om eigenlijk. En ben blij dat Sylvano nu nog in de middag slaapt, en nog niet heel dwars is alhoewel het al wel begint te komen..
Oudste was 15 maanden toen ik weer zwanger was. Er zou precies 2 jaar tussen zitten maar het werd een vroeggeboorte. Nu kan ik zeggen dat het helemaal op en top is. Oudste is super zorgzaam voor haar zusje en voor mij. Vanmiddag heeft ze de hele woonkamer gestofzuigd! Ze wilde helpen en ik mocht de stofzuiger niet aanraken! Wel gaan we bewust echt apart met haar iets doen want ze sneeuwt wel veel onder door haar zusje. Ik vind het heerlijk. Heb het geluk dat ze tegenwoordig weer een paar uur slaapt tussen de middag. Dan slapen beide dames en kan ik even bij tanken.