Hoi dames, ik moet even mijn hart luchten. Toen Veerle na haar geboorte meteen goed uit de borst dronk, was ik heel blij en trots, want ik wilde dolgraag borstvoeding geven. Ook mijn omgeving reageerde positief, want het is toch wel iets heel moois. Heel fijn! Sinds Veerle 3 maanden oud is, reageren mijn moeder, oma en tante juist negatief als ze hoorden dat ik borstvoeding gaf: zou je er zo onderhand niet eens mee stoppen, het is toch wel mooi geweest? Zeker toen ik ging werken, werd ik voor gek verklaard dat ik ging kolven: ach, bouw toch af meid, al die rompslomp er omheen! Ik ben geen kolfwonder, dus de opbrengst was meestal niet om over naar huis te schrijven, maar door extra aanleggen/kolven en een neusspray wist ik de boel toch op gang te houden. Nu is Veerle 6 maanden, ik ben inmiddels voor de eerste keer ongesteld geweest en mijn borstvoeding is gigantisch teruggelopen. Ze heeft niet genoeg aan mijn borsten, we moeten haar er echt nog een flesje achteraan geven, ze is gewoon niet voldaan. Kolven lukt ook niet meer, ik kolf 30 cc per dag... Ik heb daarom besloten om af te bouwen. Ik heb een half jaar fulltime borstvoeding gegeven en daar ben ik trots op, maar nu lukt het gewoon niet meer. Ik heb er wel vrede mee, omdat ik gewoon echt geen melk meer heb, maar ik vind het zo jammer! Ik heb zo genoten van die tijd en die intieme momenten, ik baal echt dat het afgelopen is! Maar... mijn familie reageert zo stom. Dat ik blij moet zijn dat het vanzelf ophoudt, dat het nu wel mooi geweest is, dat ik niet zo moet zeuren, dat er geen reden is om het jammer te vinden en, nu komt-ie, dat het "tijd wordt dat Veerle leert dat ze onafhankelijk van haar moeder ook aan eten kan komen"(mijn broertje heeft verstand van zaken zien jullie wel). Aaargh... ik mag het toch wel jammer vinden??? Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie omgeving reageert/reageerde op borstvoeding en borstvoedingsperikelen. Dank voor het lezen en een fijne dag nog
Nou, zeker rond die tijd nog niet van dat soort k*t-reacties! Jeetje, lekker zeg, dat je familie zich zo lekker inleeft in je Dat maakt het volgens mij ook alleen maar zuurder, denk dat als je familie wel begripvol zou reageren, je misschien de helft beter erover zou voelen? Dit strooit natuurlijk extra zout in de wond, of niet? Tja, en inhoudelijk over de reacties van je familie, vooral die van je broertje: Ik moet het eerste kind van 6 mnd nog zien dat zelfstandig zonder z'n ouders aan eten kan komen. Als hij zo'n kind vindt, mag ie de krant wel bellen en CNN er achteraan, want dat zou geen nieuws zijn, maar wereldnieuws. Zoiets zou ik hem gezegd hebben. Want kom op: als een kind nog de fles krijgt van z'n ouders op die leeftijd en dat is wel OK, waarom is BV dan ineens niet OK? Terwijl dat laatste NATUURLIJK is en het eerste chemisch bewerkt spul.... Dus ja: je mag het hardstikke jammer vinden, dat is je volste recht, want het is niet de normale gang van zaken dat BV nu al ophoudt! Echt jammer dat jouw lijf er wel mee ophoudt, kan me voorstellen dat dat even flink slikken is.... Is je kleintje wel tevreden met de fles ook? Want dat scheelt natuurlijk de helft
Het is zo jammer dat het eigenlijk nooit goed is.. of je nu bv geeft of kv of een combinatie etc. Uit alle verhalen die ik ken blijkt maar weer hoe belangrijk het is om achter je eigen keuze / besluit te staan want een ander zal er altijd wel iets van vinden. Het is zeker jammer dat jij niet hebt kunnen voeden zoals jij dat graag wilt en nog jammerder dat anderen vinden dat ze daar een mening over moeten hebben. Soms is het goed bedoeld maar komt het niet zo over (zeker mannen hebben daar een handje van maar ook de generatie van moeders jaren 60 en 70. In deze tijd was het hartstikke hip om kunstvoeding te geven. Dit was zgn "bevrijdend" voor de vrouw en het was de 1e kv die goed te noemen was) Ik heb ook aan mijn moeder gemerkt dat zij in ieder geval niet stimuleerde om te blijven proberen met de bv toen de productie sterk afnam door ziekte. Dat had voor een deel te maken met het feit dat ze mij rust gunde maar ook omdat ze zelf kv heeft gegeven. Zuslief was daarin wat objectiever. Zij heeft 9 maanden borstvoeding gegeven en probeerde vooral goed te luisteren naar hoe het met mij ging etc. Ach, op het forum wordt wel duidelijk dat iedereen er wel iets van vindt. Jij vindt het jammer en dat is je goed recht. Neem de tijd om even afscheid te nemen van deze periode en laat niemand je wijsmaken dat je daar niet een beetje om mag rouwen. Sterkte en geniet van alle dingen die komen gaan!
Ik kreeg ruim een maand geleden al steevast verbaasde reacties: geef je nu NOG bv? Snap ik niks van, maar oke. Inmiddels ben ik wel aan het afbouwen (bijna mee klaar) maar ook ik vind het vreselijk jammer... Ook al vind/vond ik het best heel zwaar (bv geven), het is wel iets wat nooit meer terugkomt... Dus ja, ik ga het best een beetje missen en ik vind het daarom echt wel moeilijk om ermee te stoppen. Maar goed, ik weet waar ik het voor doe (het werd te onrustig, de combi fles en borst), en als de kleine zich straks fijn voelt is me dat eigenlijk alles wel waard. Dus, meid, super dat je het half jaar hebt kunnen volmaken! Je mag echt wel trots zijn op jezelf, want zo te lezen heb je het niet cadeau gekregen. Zolang je er zelf maar wel vrede mee hebt dat het nu stopt das het belangrijkste! En je omgeving.. Ach, laat maar lullen!
Super dat je een half jaar hebt gevoed! Heel vervelend zulke reacties, tuurlijk mag je het jammer vinden zeg! Iedereen heeft altijd overal een mening over, heel fijn is dat . Ik hoop dat je met een fijn gevoel terug kijkt op je BV-tijd (heb je foto's gemaakt?) en dat de fles nu ook lekker loopt.
Natuurlijk mag je het jammer vinden! Het is toch een vorm van afscheid nemen. Als je familie zo naar reageert dan zou ik op dit punt ze maar gewoon niet te veel vertellen. Dat voorkomt bij jezelf teleurstelling. En ook al is je kind nu niet meer helemaal van je borsten afhankelijk, je kunt nog maanden lang gewoon voor het gevoel en de gezelligheid blijven aanleggen hoor. Afbouwen hoeft helemaal niet zo drastisch te gaan als de meeste mensen denken.
Bedankt voor de lieve reacties, dat doet een mens goed @ Rozemarijke: begrip zou inderdaad fijn zijn, nu voelt het allebei rot, zowel het stoppen als het onbegrip. Mijn broertje kon ik wel wat doen toen hij dat zei, waar haalt hij die onzin vandaan... Maar dat heb ik hem ook wel duidelijk gemaakt. Niet dat hij het nu begrijpt, maar dat zal wel man-eigen zijn. Gelukkig is Veerle heel tevreden met de fles, dat maakt een hoop goed, zo'n tevreden glimlach na een voeding! @ MG2009: jaaa, we hebben foto's gemaakt en gefilmd! Het was zo'n heerlijke tijd, dat moest vastgelegd worden. @ dirksmama: dat aanleggen voor de gezelligheid is eigenlijk wat ik nu ook al wel doe, hoor. Er komt namelijk gewoon helemaal niets meer uit... 's Morgens en 's avonds leg ik haar nog wel aan en dan hebben we echt ons momentje samen nog even... en dan vervolgens drinkt ze zo 180 cc uit de fles, omdat er niets uit mijn borsten is gekomen. Dat blijf ik lekker nog even doen!
En dan straks bij nummer twee (als jullie daar voor gaan tenminste ) lekker voor een jaar BV gaan, hihi. Zien wat je familie daar dan over te zeggen heeft, (Oh, wat ben ik erg... ) Maarreh, lekker nog even genieten zo idd met z'n tweetjes en superfijn dat ze geen problemen met de fles heeft! (Weet er alles van hoe zo'n drama het kan zijn als dat anders gaat en dat zou wel helemaal drama zijn om er bij jullie nog bij te hebben ).
Ik heb exact hetzelfde probleem. mijn kleine mannetje was zo mager dat ik kv erbij heb gegeven. TS, Als ik jou was zou ik nog niet helemaal stoppen hoor. Al krijgt je beebje maar een beetje per dag binnen, het is wel héél goed. Toen ik bij mn andere zoontje omdezelfde reden gestopt ben is hij nog heel vaak ziek geweest na die tijd. Mijn jongste is nog nooit ziek geweest al krijgt hij maar een klein beetje bv. Ook het kindje van mn schoonzus is voor het eerst ziek geworden toen ze helemaal gestopt is met zelf voeden (mijn schoonzus had ook telkens te weinig bv en heeft nog bijna een jaar allebei gegeven). Uiteraard is de keuze helemaal aan jou, maar als je het zo jammer vindt dat je het gevoel hebt dat je moet stoppen, zou ik gewoon lekker doorgaan en aanvullen met kv.
Jemig hé! Wat een negatieve reacties van je familie! En terwijl het zo ongelooflijk knap van je is! Ik geef ook nog volledig bv met nu elke dag een paar lepeltjes groente tussendoor (vervangt nog geen voeding). Ook ik krijg regelmatig de verbaasde reactie: "geef je NOG STEEDS borstvoeding?!?" Maar daarna zeggen veel mensen wel dat ze het heel erg knap vinden. Vorige week had ik een borstontsteking en ik heb al een tijd spruw wat maar niet weg lijkt te gaan (ondanks zalfjes en gel). Mijn huisarts zei dat het misschien tijd was om af te gaan bouwen. Daar heb ik serieus oer nagedacht maar ik ben daar echt nog niet aan toe. Kan wel huilen als ik eraan denk om af te bouwen. Ik heb nog meer dan genog melk, ik kolf veel af op mijn werk en we genieten er allebei nog heerlijk van. Dus dat moment komt vanzelf denk ik, om af te bouwen. En dat moment is nu bij jou gekomen en het is heeeel normaal dat je het jammer vindt. Je kunt echt super trots op jezelf zijn hoor! Laat ze maar kletsen! Lisszy
Natuurlijk mag je het jammer vinden! Het is toch ook gewoon zo! Het is jouw gevoel en zeker niet onbegrijpelijk. Ik vind het heel normaal dat je dat gevoel hebt, het is toch iets van jouw en je dochter samen waar jullie afscheid van moeten nemen. En die reacties van je familie, dat lijkt me nog extra erg zegmaar voor je gevoel. Gezien hun nu dus soort van 'gelijk' gaan krijgen en jij moet stoppen met de borstvoeding. Iets dat hun maar al te graag zien gebeuren. Op die manier (tenzij ik het verkeerd 'voel') hun dus de zin geven, maakt het voor jou degene die stopt het extra vervelend. Maar meid, die kleine heeft een super start gekregen met 6 maanden heerlijke melk speciaal voor haar! Dat heb jij maar eens mooi gedaan ook joh! Toppie! Nu rustig samen afscheid nemen van misschien nog een aantal momentjes aan de borst. Liefs, Hanneke!