Hoe assertief zijn jullie? Sommigen mensen vinden mij best assertief en ad rem. Nu vind ikzelf juist dat ik best assertiever zou mogen zijn. In 9 van de 10 gevallen zit ik na een gesprek/discussie in de auto en denk ik van had ik dit of dat maar gezegd. Nu waren we afgelopen nieuwjaarsdag bij mijn schoonouders en hadden we het over O&N. Wij waren bij vrienden geweest maar dit was weinig succesvol omdat de jongste daar niet wilde slapen.Nu zegt mijn sm van had je het campingbedje dan niet in de woonkamer kunnen zetten zodat ze daar had kunnen slapen.Ik schoot hartelijk in de lach en zei dat dit natuurlijk never nooit zou werken.Er waren daar zulke harde knallen dat er zelfs een fotolijst met glasplaat en al van de muur kwam zetten.Vervolgens zegt mijn sm van als je het niet probeert dan weet je het ook niet en waarop ik weer zeg van het is mijn eigen kind en ik weet als de beste dat zij daar dus niet gaat slapen in een woonkamer met 20 man en buiten knallen alsof we in een oorlogsgebied zitten. Zegt zij vervolgens weer van nou je hoeft niet zo boos te reageren maar dat was ik helemaal niet maar ik zeg gewoon mijn mening maar vaak wordt dat niet in dank afgenomen.Misschien raakte ze geirriteerd omdat ik in de lach schoot maar vaak wordt ik als arrogant afgescheept wanneer ik een mening geef of heb en daarom houd ik me vaak in om vervolgens later weer te denken van ik lijk wel gek dat ik daarin mee ga. Hoe assertief zijn jullie en wat voor feedback krijgen jullie doorgaans? Groetjes.
Vooral oo school zeggen mensen vaak dat ik heel duidelijk mijn mening geef en dat minder moet want dat is niet goed als je een baan hebt blabla dan moet je gewoon doen wat een ander zegt.. Yeah right, ik heb al jaren een baan(nu ff niet wegend omstandigheden) en daar heb ik er nooit problemen mee gehad. Je mag best zeggen wat je vind en als iemand dat niet kan hebben is dat jammer. Tuurlijk moet je op sommige momenten je mond houden alleen als ik iets echt niet wil of het niet zo vind dat zeg ik dat ja.. En als je mij dan niet aardig vind, nou jammer dan bye bye Ik vind mijzelf goed zo, en ga me niet aanpassen
Ik ben totaal niet assertief jammer genoeg. Wil hier wel aan gaan werken trouwens. Want het is toch beperkend op deze manier voor me.
O vreselijk mijn moeder maar mijn schoonmoeder net zo goed, beide weten ze het beter dan ik en als ik dan dus assertief reageer , reageer ik boos volgens hun. Maar dat is het dus helemaal niet.
Ik ben zeker assertief, maar kan ook heel diplomatiek zijn. Probeer meestal de gouden middenweg daarin te vinden. Feedback is eigenlijk altijd wel positief, heb ook een volwassen en 'wijze' familie -en vriendenkring. Geen kinderachtig gedoe en zo bij ons gelukkig. Op mijn werk moet ik mij als leidingevende natuurlijk weer iets anders profileren, maar uiteraard ook wèl weer assertief en vaak diplomatiek.
Hier dus ook. Vooral sm denkt altijd alles beter te weten. Mijn man zegt weleens van Leven en laten leven en dat mens weet niet beter en ze worden ouder blablabla Maar soms zijn er gewoon dingen waarin ik niet mee kan gaan en geef mijn mening maar dan direct scheve gezichten en dan zit ze met betraande ogen whaahh
Volgens andere ben ik assertief, ad rem, maak ongepaste grapjes. Door eentje werd ik zelf ooit eens emotieloos en keihard genoemd. Zelf zie ik dat niet zo voor mij gevoel laat ik vaak over mij heen lopen, ben ik bang om iets te zeggen, en gooi ik vaak dingen op een grapje als ik merk dat het verkeerd valt. Dit is voornamelijk in familiaire sfeer. (diezelfde die mij wel assertief vinden) Tegen mijn partner en op mijn werk kan ik alles zeggen.....daarom noem ik mijzelf selectief assertief
Ik ben ook erg assertief, en ja dat word hier ook weleens anders opgevat. Vaak door mensen die zelf niet assertief zijn of slecht tegen opbouwende feedback kunnen. Ik houd er wel rekening mee dat er mensen zijn die niet zo goed tegen directe mensen kunnen, ik pas me dus ook weleens aan of nuanceer toch maar even wat ik precies bedoel. Assertief zijn is een goede eigenschap maar hij kan ook tegen je werken. Ik zelf ben dol op assertieve/directe mensen, ik hou niet van dat om de hete brei heen draaien en gedraai eromheen. Maar goed iedereen is anders en respect is het sleutelwoord.
Ik schrik anderen vaak af wanneer ik op een assertieve manier mijn mening probeer te geven. Ik oefen nog met diplomatiek zijn en de mate waarop ik dingen over breng en probeer sommige dingen eigen te maken, maar ik heb er al zoveel oefening/training en cursussen in gedaan dat ik denk dat ik 'as good as it gets' ben en dat de rest niet langer meer 'mij' is. Dat is gewoon een act die te vergelijken valt met een sollicitatiegesprek. Dan loop ik op mijn tenen; prima voor wanneer het nodig is, maar voor in het dagelijks leven begin ik daar niet aan; veel te vermoeiend. Daarom vind ik dat anderen in mijn directe omgeving ook eens een stukje toenadering moeten zoeken en dat ik niet altijd degene moet zijn die zich continu in moet gaan zitten houden om niet op lange tenen te trappen, maar dat de ander ook een beetje toe geeft en niet op alle slakken zout legt (de lange tenen intrekt) over hoe ik een bepaald iets verwoord. Ik heb regelmatig het gevoel dat ik vaak de enige ben die zich omwille van de lieve vrede moet inleveren en vaak pas ik daarvoor en heb ik daardoor iets meer conflictsituaties. Erg vervelend, maar ik kan het mij niet meer permitteren om over mij heen te laten lopen zoals vroeger. Ik ben geen deurmat meer, ik heb bestaansrecht en ik mag, wil en zal gezien/gehoord worden. Ik ben alleen soms iets te hard doorgeschoten.
Ja ik ben assertief, soms iets te (ligt wel aan de persoon)! Maar ik weet gelukkig ook wanneer ik me in moet houden en even moet denken "leef en laten leven".
Ik ben wel assertief, maar ook zeker wel diplomatiek. Al heb ik dat laatste wel echt moeten leren hoor. Daarnaast weet ik ook dat ik niet altijd ergens mijn mening over hoef te geven. Soms is het beter om je gewoon afzijdig te houden en niks te zeggen.
Ja ben ik. Maar niet altijd op het goede moment. Ik ben een flap uit haar op de tong, hebben mij al menig maal in de problemen gebracht. Laat niet zonder meer over mij heen lopen. Als kind was ik super verlegen en zij niks. Nu wel, wel . kan ik mij n de hand nog druk om maken. Omdat ik verkeer uit de hoek kan komen. Meestal heb ik het wel goed. Maar twijfel na de hand daar nog wel eens aan. Zou op andere momenten juist beter voor mijn zelf moeten op komen eigenlijk. Wel geleerd om mij meer in te houden. Kost soms veel moeite.Wel trek ik meer mijn schouders op. Maar heb ik gelijk zal ik er voor door vechten zal wel mijn excuus aan bieden , maar laat mij niet zomaar bedonderen. Wel geef ik mensen heel verrijk kansen. Ook al deden ze mijn pijn. Ben niet haar dragend. Maar ben in staat om mijn fouten te erkennen. Heb inzicht in mijn kunnen. En dat voor iemand met borderline problemen , wat ben ik blij dat ik bijna 40 ben een kan zeggen alle rugzakken neem ik me in mijn ervaringen. En ben beter in staat om de knop te draaien en te denken. Prima als je iets vind ik denk anders. Dat maakt uit eindelijk niks uit. Mijn leven. Nu mijn keuzes. Maken mij strijd baar. Zoete verdere omwegen. Tik via mobiel sorry als het niet helemaal duidelijk is.
Hmm.. jij beschrijft mij. Ik ben precies zo. Ook ik kreeg de opmerking (op mn diploma uitreiking nog wel) dat ik subtieler met mn woordkeuze om moet gaan.
Soms ligt het eraan hoe je iets zegt ( de intonatie).En soms kunnen mensen er soms niet tegen dat je niet mee gaat in hun mening. Ik kan nu zelf beter voor mezelf opkomen dan vroeger en vaak vinden mensen het toch prettig als je eerlijk je mening geeft of voor jezelf opkomt maar er zijn altijd mensen die het je niet in dank afnemen.
Whahaha ik ook Mensen vonden mij vaak bot, te direct etc. Ik heb veel geleerd en onder andere dat wanneer jij je mond niet open trekt een ander het ook niet voor je doet. Tuurlijk kun je soms wat nuanceren maar ik waardeer duidelijkheid meer dan koetjes en kalfjes. Ben ook erg slecht in smalltalk, waardoor sommige mensen mij onaardig vinden.