Of ben ik de enige rare die dat doet? Ik heb tijdens mijn vorige bevalling best veel herrie gemaakt.. Ik heb gegromd tijdens de ergste weeën en tijdens de persweeën een paar keer geschreeuwd (volgens mijn man, ik kan het me niet herinneren). Bij de laatste perswee heb ik ook gegild maar ik hoorde later van mijn man dat er toen een knip gezet werd, tja dan kan ik het me wel voorstellen dat ik gil . Maar nu moet ik over een maandje of acht weer bevallen, oh help, ik schaam me wel een beetje want de buuf kan mijn hele bevalling volgen, haha!
ik vind het wel grappig dat je gegromd heb maar ik ben niet zo ik heb geen kick gegeven tijdens men bijna 24uur duurende bevalling
Haha dat is helemaal het tegenovergestelde dan Mijn bevalling duurde in totaal maar acht uur dus ik was wel sneller klaar. Het zal deze keer nog wel sneller gaan denk ik dan.. Ik heb tijdens de persweeën geprobeerd om stil te zijn hoor want de vlos zei dat ik even geen geluid mocht maken zodat ik harder kon persen maar het lukte gewoon niet En dat puffen wat ze me wilden laten doen, ik kan dat niet! Ik voel me dan zo belachelijk.
haha ja dat puffen kan ik ook niet zo goed hoor en persween oooh jemig een hel !!! ik heb 4uur aan een stuk persweeen gehad ! maar toch nog steeds geen kick gegeven was best een brave vrouw hihi
Ik moest 4 uur pers weeen weg zugten en op het laatst kon ik niet meer puffen en zugten ik was ook aan het grommen! Tijdens het persen heb ik geen geluid gemaakt ook niet bij het staan van het hoofdje ook niet bij de knip volgens manlief zelf weet ik het ook niet meer.
ik kroop helemaal in mezelf dus heb juist geen geluid gemaakt. Maar zo gek vind ik het niet hoor. Ik zou me er niet voor schamen in ieder geval... o ik heb wel een keer een vrouw vreselijk horen gillen toen ik voor onderzoek op de verloskamers lag. Dus je bent niet de enige (maar volgens mij was het geen nederlands vrouw, ik hoorde gevloek in een andere taal en heel hard gillen )
Hier ook stil beide keren. Bij de 1e bevalling geloofde de verpleegkundige me niet dat ik weeen had want ik liep er zo lachend bij. grrrr tja ieder op z'n eigen manier he!
De eerste keer woonde ik 3 hoog op een flat en kon de mevr. op de eerste verdieping meegenieten vertelde ze later fijntjes. Schaamde me achteraf helemaal kapot. ik ging ook loze dingen roepen zoals: ik ga dood. Had totaal geen zin. Bij de tweede in het ziekenhuis voorgenomen niet zo te schreeuwen en het stiller te doen. Me op mezelf te concentreren. Dat lukte,..... tot ik anderhalf uur persweeen moest gaan ophouden. Toen kwamen er oerkreten vanuit mijn tenen en kon ik gewoon niet anders dan het uitschreeuwen van de pijn. O help, als ik hier weer teveel aan ga denken ga ik nooit bevallen van de derde.
Volgens mij is het heel normaal om even fijn de kamer bij elkaar te schreeuwen, zeker op het einde van je bevalling . Bij mij ging het allemaal heel goed tot ik op mij zij moest gaan liggen omdat mijn dochter niet goed gedraaid lag. Man, ik ging echt door de grond van de pijn en ik kon voor mijn gevoel geen kant op, dus heb ik maar lekker lopen gillen. Geloof ik. Ik zou het heel eerlijk gezegd niet eens meer precies weten. Maar stil is het niet de hele tijd geweest . En dat was echt geen aanstellerij, maar de pijn moest er gewoon op de een of andere manier uit....
tja, ik ging in een weeenstorm ineens van 3 naar 10 cm ontsluiting in een half uurtje tijd dus dat was even schreeuwen. Dacht dat er een trein uit me kwam joh! Niet eens van de pijn, die viel mee, maar die kracht! Man!
Ik ben in een klein uurtje bevallen, was erg heftig dus en heb dan ook het gevoel dat ze me aan de andere kant van het ziekenhuis nog hebben kunnen horen Ik heb veel en hard geschreeuwd
Haha, Chiggy, hier precies hetzelfde. WAAAAAAAARGH! Maar goed, dan heb je ook wat, een baby, heel snel (sorry, off-topic)
Ik heb na 2,5 uur persweeen wegblazen ook een paar keer een soort van gegromd En tijdens het persen maakte ik ook lawaai, ook een soort gegrom haha Gelukkig niet gegild ofzo..
Hier ook meer geluid gemaakt dan ik van mezelf zou verwachten... haha.. nou jammer dan.. zag op een gegeven moment ook echt sterretjes en alles werd zwart.. heb op het laatst ook gezegt toen dat hoofdje zo lang bleef staan.. trek dat kind eruit!
Ik heb vooral heel veel gezeurd dat ik niet meer wilde en echt niet meer kon. Ik was ook best wel kattig tegen iedereen, mn man zei zelfs achteraf dat ik beter maar even mn excuses kon aanbieden, wat ik trouwens netjes gedaan heb Maar goed wat wil je na 24 uur rugweeen en 5 kwartier persweeen? Tijdens het persen heb ik vast wel geschreeuwd, al kan ik me dat niet herinneren. Maar da's ook één van de redenen dat ik niet thuis wil bevallen. Ik zou me niet op mn gemak voelen en mezelf niet helemaal durven te laten gaan, ik zou veel te bang zijn dat de buren me kunnen horen of de mensen op straat.. Ik begrijp trouwens niet zo goed waarom sommigen zo trots zijn dat ze stil waren, iedereen beleeft het anders en uit de pijn anders! Ik ga in ieder geval de volgende keer zeker niet mn best doen om maar zo stil mogelijk te zijn!
Bij de eerste heb ik tijdens de persweeen behoorlijk geschreeuwd. Bij de tweede een stuk minder maar was echt van die koe geluiden aan het maken tijdens de laatste 2 centimeters. op de een of andere manier lukt het me niet om de pijn weg te zuchten zonder geluid. Mijn buren hebben mij bij de tweede ook gehoord en zaten vol spanning te wachten, ach ja boeiend. Mag best geluid maken als je zoveel pijn hebt.