Moet even stoom afblazen: mijn zoontje van bijna 15 maanden is echt een schat van een jochie en ik vind hem heel erg lief, maar ik word wel af en toe stapelgek van hem de laatste week... het is echt alleen maar gemopper, gemekker, gezanik en gezeur... als maar alleen maar aan mijn benen hangen, overal om huilen, zich dramatisch ter aarde storten als iets niet lukt, en de hele tijd dingen doen die niet mogen: steeds maar weer met zijn vingertjes in het katteneten/kattenwater/de planten, en nog meer waar hij niet aan mag komen, de poes achterna zitten, enz. Voel me net een 'nee' machinetje. Afleiden werkte eerst nog wel, maar nu gaat hij gewoon meteen terug naar wat hij niet mag doen. Eten is ook een drama (is sowieso al niet zijn favo bezigheid maar nu is het wel heel erg). Zijn lunch en/of ontbijt en avondeten zit hij alleen maar wat mee te kliederen (zelfs als ik weet dat hij honger heeft). En slapen is echt een potje. Hij is de laatste week steeds om 6u wakker (gaat om 19.30u naar bed, en voorheen werd hij om 7.30u wakker). Meneer deed tot vorige week altijd nog twee slaapjes van 1.5 a 2 uur, maar weigert nu pertinent; als hij 1 keer 45 minuten slaapt op een dag is het veel. Met als gevolg dat hij dus helemaal superchagrijnig wordt. Heb al geprobeerd hem langer op te houden en naar 1 slaapje te gaan, maar dan wordt hij dus ook na 45 minuten wakker. Nu ligt hij al weer driekwartier in bed, zonder te gaan slapen (woon in Canada dus het is hier 15.30u)...hij huilt niet maar is wel de hele tijd aan het brabbelen (dus ik laat hem maar), terwijl ik weet dat hij omvalt van de slaap. Probeer me te houden aan de rust reinheid en regelmaat, maar dat werkt dus op het moment niet bepaald... Erg vermoeiend, ik hoop heel erg dat dit een fase is en dat we straks weer in wat rustiger (en gezelliger) vaarwater komen!
Hoi Siepie, ja zou kunnen... ben niet zo thuis in die theorie (heb het boek niet), dus weet niet of dat rond deze periode weer zo is... En: gefeliciteerd met je meisje!!! (dagje te laat...maar alsnog)
Herkenbaar meis! Alleen dat gejengel dan.. Hier ook gehad rond die tijd en na een paar weken was het weer over gelukkig.. Het ovegaan van twee naar een slaapje ging hier ook niet in een keer goed.. Dat duurde ong een week.. En nu slaapt ze soms steeds wat langer.. Kan je niet gaan wandelen overdag dat hij wat meer slaap krijgt? Zodat hij vrolijker wordt en uit die rotte cirkel komt.. ( als je snapt wat ik bedoel) Over het eten kan ik niks zeggen.. Dat heb ik gelukkig niet.. Sterkte meis!
Herkenbaar hoor. En wat betreft de sprongetjes: er is een sprong rond 15 maanden. Wij zitten nu net in de 17-maanden sprong. En dat jengelen en drammen en dramatische doet onze zoon ook in dergelijke fases. En dat kan flink vermoeiend zijn. Bij onze zoon helpt het om lekker actief te zijn, veel naar buiten te gaan en dingen te ondernemen, zoals bij vrienden langsgaan, andere omgeving etc. Onze zoon heeft tijdens dergelijke fases altijd behoefte aan wat meer aandacht en lichamelijk contact. Wij gaan daar wel in mee (tot zekere hoogte natuurlijk). Hij wil wat meer op schoot, boekje lezen, liedjes zingen etc. Na een tijdje gaat hij wel weer wat meer zelf spelen. Hoe lief ze ook zijn, soms kunnen ze je ook gillend gek krijgen... Succes!
Dank jullie voor de antwoorden! Ben blij dat het herkenbaar is, en een beetje bij de leeftijd hoort. Zou goed kunnen inderdaad, de 15 maanden sprong. Vandaag ging iets beter qua jengelen, al kan hij zich nog bar slecht zelf vermaken en is eten en slapen nog pet. Nou ja, het zal wel weer overgaan. En met iedere dag die voorbij gaat komt dat dichterbij!!