Ik heb deze ook al in randomvragentopic gesteld. Als dubbel niet de bedoeling is dan zal ik er 1 verwijderen. Snapt iemand dit? Man en vrouw hadden 3 kinderen. Vrouw is overleden en in haar testament stond dat de kinderen pas hun kindsdeel erven na overlijden van vader. Vader houdt dus het vruchtgebruik over al het geld maar ook het huis etc. Kinderen vinden dit prima, willen ook dat hun vader goed en comfortabel leeft en evt bv aanpassingen in huis kan doen. Ze gunnen hun vader een fijne oude dag. En zijn ook echt happy met dat hun moeder dit zo voor hun vader wilde Maar Ook staat in het testament van moeder dat als vader ooit zou hertrouwen kinderen direct hun kindsdeel mogen opeisen. Hoe hier tegenaan te kijken? Als vader hertrouwt houdt hij dezelfde behoeftes lijkt me qua bv aanpassingen in huis. Bij trouwen op latere leeftijd is het niet het definitie zo dat het geld van de nieuwe vrouw dan daarvoor ingezet zal worden. Dat kan natuurlijk maar de meeste mensen houden op latere leeftijd hun financiën gescheiden. Waarom zou vader wel het vruchtgebruik en de kindsdelen van de kinderen tot zijn eigen dood mogen gebruiken als hij geen andere relatie heeft maar niet bij een nieuwe relatie? Wij komen er niet uit...
Ik denk dat de overledene wilde voorkomen dat de nieuwe echtgenote ook gebruik zou maken van het geld en huis? Stel hij komt eerder te overlijden dan zijn nieuwe echtgenote, wat gebeurt er dan met het huis bijvoorbeeld? Haar er dan uit zetten om hun kindsdeel op te eisen, lijkt me niet fair. Dus dan beter vooraf die financiële afhandeling van het kindsdeel regelen, dan ‘te laat’ en zo een mogelijk groot probleem creëren.
Ik denk om te voorkomen dat een nieuwe partner aanspraak kan maken op het geld en/of het kan gebruiken, zowel bij leven als na overlijden van vader. Als vader met deze nieuwe partner trouwt in gemeenschap van goederen maakt deze dan niet automatisch aanspraak op de gelden van zijn vorige vrouw? (Behalve bij clausule van uitsluiting misschien)
Wat een bijzondere vraag is dit weer. De moeder van de kinderen wilt voorkomen dat een evt nieuwe geregistreerde partner recht heeft op de erfenis bij overlijden vader. Mbt opeisen wat je hier zo neerzet zal vast niet zo in het testament staan en wie zijn “ we” in dit verhaal?
Wij noemde dat op de opleiding de kwaaie stiefouder clausule. Overigens een vrij normale clausule die ook heel wat ellende bespaard. Vader is de verbindende factor, als die overlijdt kan de verhouding tussen kinderen (met nog een aanspraak op de erfenis uit eerder overlijden van moeder) heeeeel anders worden.
Ok dus daarom bij nieuwe partner kindsdelen uitkeren? Maar dat zegt dan nog niks over de helft die vader nog achterlaat.
Waarom zou dat niet fair zijn. Het huis is afbetaald en was het huis vsn vader plus eerste vrouw. Bij overlijden man is dat huis niks vsn haar lijkt me.
Als de vader in gemeenschap van goederen trouwt is zijn huis ook meteen haar huis, dus als vader overlijdt erft zij zijn huis. En hebben de kinderen uit zijn eerste huwelijk het nakijken.
Ik krijg weer dat typische gevoel dat je tegen alle uitleg en redenen aan gaat trappen zonder enige grondslag of zelfreflecterend vermogen en dat het dus nauwelijks een oprechte vraag uit interesse en kenniswerving is.
Daar wil ik nog niet eens over nadenken, maar ik zou het heel erg vinden als mijn moeder eerder overlijdt dan haar nieuwe man. Hij is niet onaardig hoor, maar eigenlijk duld ik hem vanwege mijn moeder. Dan zegt mijn fatsoen dat ik normaal met hem om moet blijven gaan, maar het liefst zou ik hem dan een enkeltje richting zijn dochters geven en het huis van mijn moeder uit.
Zoals al eerder…. Wat als de vader dat niet meer kan…. En nee niet elke vader beschermt zijn kinderen. Er zijn genoeg vaders die geen vader willen zijn en dus niet om kijken naar hun kinderen. maar ik merk dat je ook hier weer alles draait en doet om maar te provoceren lijkt het. mijn advies blijft: vraag het aan de betrokkenen
Hij mag gewoon een nieuwe relatie hebben. Alleen heeft zij bij een huwelijk geen recht op dat financiële deel, wat in het testament staat. Dat gaat naar de kinderen. Lijkt me een prima fair afweging tijdens een huwelijk met kinderen, en wat je kunt afspreken voor je partner in je testament. Wat de nabestaanden verder doen moeten ze zelf hun keuzes in maken. Maar dit is zo vastgelegd. Een vader kan in zijn liefde voor een leuke nieuwe vrouw soms niet de beste keuze voor zijn kinderen maken. Evenals dat de kinderen soms een nieuwe vrouw niet accepteren. Dit zorgt er iig voor dat er over dit gedeelte iets is vastgelegd waar alle partijen zich aan moeten houden.
Als je het niet kan vragen staan de personen zo ver van je af dat je je er ook niet zo druk om hoeft te maken lijkt mij