Even verhaal kwijt

Zit hier al lang op het forum maar aangezien dit bericht iets teveel info bevat wil ik dit even anoniem doen.

Ik word GEK van mijn schoonzus...ze heeft nu al zo´n acht jaar iets met mijn broer en ik weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden met haar. Mijn broer en ik hadden altijd een hele goede band, samen met mijn zus waren we letterlijk drie handen op 1 buik. Tot mijn broer in de late puberteit kwam, zo rond zijn 18de begon hij zich enorm af te zetten tegen mijn ouders en hij heeft dingen gedaan die ik van mijn kind nooit zou pikken. Hij behandelde mijn ouders als voetveeg, verjaardagen deed hij niet aan tenzij hij zelf jarig was, het was altijd maar hebben hebben hebben. Ik zal nooit vergeten hoe hij letterlijk een verjaardagskadootje naar mijn moeder haar hoofd smeet ‘s avonds laat terwijl hij die hele dag nog geen boe of ba had gezegd. Er zijn zoveel kwetsende dingen geweest, als het mijn kind was geweest had ik eerlijk gezegd hem het huis uit gezet. Hij parasiteerde enorm op mijn ouders en jammer genoeg hebben zij veel te veel altijd gepikt om de lieve vrede te bewaren. Hij kon zeggen wat die wou, kreeg op zijn sodemieter maar vervolgens een week later deed die het weer. Zowel mijn zus als ik waren dan ook erg blij toen hij op zichzelf ging wonen. Nu heeft hij sinds acht jaar een vrouw leren kennen, eerste indruk leek zij hem in positieve zin te veranderen maar al na een half jaartje ongeveer zagen we hem weer vervallen in de vreselijk misbruikmakende etter die hij jaren geweest was... als zij erbij is voelt hij zich machtig en denkt alles maar te kunnen maken en te zeggen.
Als ze op bezoek waren bij mijn ouders had het altijd een reden, ze kwamen nooit zomaar langs. Of ze kwamen omdat mijn ouders (gek genoeg) hun uitnodigde om te komen eten. Nou zou je denken gezellig toch? Maar een etentje met hun loopt als volgt: Ze komen op zo’n moment binnen net voor etenstijd, gaan aan tafel zitten, klagen vervolgens over het eten. Dus stel we gaan fonduen dan is het niet goed want er is geen friet bij, stel we eten chinees is het niet goed als er geen ei bij zit..ik noem maar iets. NOOIT is het goed, echt nooit! Altijd iets te klagen of te zeiken. Vervolgens eten ze hun eten, niemand zegt bijna iets aan tafel en na het eten zijn ze weer weg. Ik snap mijn ouders wel dat ze hun best willen blijven doen voor ze maar hoelang ga je dit volhouden??
Zo’n vijf jaar geleden zijn ze getrouwd, ik werd overal buitengelaten en had meerdere malen aan de ceremoniemeester aangegeven het ook leuk te vinden om iets te doen. 2 dagen voor de bruiloft kreeg ik een bitcherige mail van de broer van schoonzus dat zij alles al geregeld hadden en ik er geen input meer in kon krijgen. Dat terwijl ik maanden ervoor er al continu naar vroeg. Prima! Ook al goed! Dan niet! Later kregen we te horen dat het toch wel jammer was dat onze familie erbij was..dan denk ik waar doe ik het voor?? Zo zijn er 1001 dingen te noemen. Een gezamelijke vakantie waarbij ik hoogzwanger liep. Er was 1 slaapkamer beneden en de rest boven maar schoonzus wou perse de slaapkamer beneden hebben want dat vond ze fijner als ze ‘s nachts naar de wc moest. Ik slikte alles maar in, mijn ouders idem maar er zijn zoveel van dit soort belachelijke ruzies geweest.
Vorig jaar escaleerde het, mijn broer heeft toen tegen mijn ouders gezegd dat hij en zijn vrouw liever voorlopig geen contact meer wouden hebben nadat mijn moeder had gezegd dat ze het niet leuk vond hoe hij zich gedroeg en ik een mail naar hem toe had gestuurd met de vraag waar hij toch mee bezig was...maar in zijn ogen gaven mijn ouders mijn zus en mij en onze kinderen meer aandacht dan aan mijn broer. Nu is het zo dat mijn ouders mijn zus en mij veel vaker zien en ook vaker op de kids passen omdat wij er zelf moeite voor doen! En onze ouders met respect behandelen! Maar goed.. mijn vader probeerde toen mijn broer te bellen om uitleg te vragen en hij had mijn ouders geblokkeerd op de telefoon, email etc. Zelfs de huislijn had hij laten blokkeren en als er iets zou zijn dan hadden ze pech gehad. Heb hem een mail gestuurd dat ik het schandalig vond hij hoe met ons gezin om ging en heb hem toen gezegd als hij de deur voor mijn neus dicht zou doen dit voorgoed zou zijn. Hij reageerde niet en ik heb hem toen een jaar niet meer gesproken.
Mijn ouders hebben echt alles op alles gezet om het contact te herstellen wat ook lukte na een paar maanden. Ik had echter zoiets van waarom zou ik? Na een tijd merkte ik dat mijn ouders er meer mee zaten dan dat ik ermee zat (je kent het, huilende moeder dat het ozo erg was) en begon op feestjes maar weer met hem te praten, zodat mn ouders ook weer blij waren dat er weer contact was.
Nu zijn we weer een tijd verder en contact loopt nog steeds hetzelfde, we zien elkaar bij m’n ouders voor de ozo gezellige etentjes en verder alleen op feesten. Nu zijn mijn ouders binnekort 50 jaar getrouwd. Ik heb een feest voor ze georganiseerd terwijl ik zelf financieel momenteel echt aan de grond zit, maar mijn ouders hebben alles voor ons over en zowel mijn zus als ik wouden dit echt voor hun doen. We hebben veel vrienden in deze branche zitten die ons hierbij konden helpen en we hebben aan mijn broer ook aangegeven dat we dit willen doen. Al met al zijn we rond de 200 euro pp kwijt als we uitgaan van mijn zus, broertje en ik. Ik heb mijn vakantie dit jaar geskipt zodat ik dit kon doen en ook aangegeven bij mijn broer als hij mee zou willen doen hieraan dat dit kon, als hij de middelen er niet voor had dat wij het alleen zouden doen. Hij begon meteen hoog van de berg te blazen dat hij wel een budget hiervoor zou hebben en dat ik het evt kon lenen als het meer zou worden bla bla bla.. hij liep op te scheppen dat ze net een nieuwe auto hadden en allerlei high tech spullen uit amerika hadden besteld en dat hij nog wel zo’n 300 euro budget makkelijk over zou hebben naast zijn vakantie uiteraard want ook dat moest tot drie keer toe herhaald worden. Nu hebben wij het feest al rond dus wij dachten dan mag jij het kado wel regelen. Krijg ik vervolgens een berichtje dat hij voor 100 euro een reischeque had gehaald en dat het budget nu toch echt op was..uh..ok..dan niet. Wij wouden een grote mand maken met allerlei leuke spulletjes er in en daar die reischeque in. Ok hij zou de mand maken dan.. krijg ik een berichtje dat hij voor 50 euro spullen had gekocht en stuurde een foto mee. Toevallig ben ik groot action fan en zag dus ook dat alles bij de action vandaan kwam en nog geen 10 euro bij elkaar was. Maar goed, ik zeg niks..ik laat het zo, ik haal zelf last minute (letterlijk) dus alles wel weer. Nu hadden mijn ouders een dag weg gepland en WEER komt schoonzus met opmerkingen als: we gaan toch wel ergens eten dan? waarom gaan we niet bij dat en dat restaurant? Onze familie doet altijd dit en dit met dit soort feesten. En ga zo maar door.. NOOIT is het goed als m’n ouders wat regelen en altijd heeft ze weer commentaar, kraakt ze alles af en weet tijdens dit soort dagen de sfeer weer goed te vergallen! Tijdens een vakantie kwam ik toevallig met mijn moeder tegelijkertijd de winkel uit gelopen, ik had een shirtje gekocht. Loopt ze naar m’n moeder en zegt: heeft ze dat zelf betaald? Echt..waar gaat het over!! Zo zijn er zoveel van dit soort voorbeelden..waarin ze echt gewoon een asociale is.
Wat moet ik hier nou mee?? Ik kan dit echt niet langer aanzien dat zo’n vreemd wicht mijn ouders continu loopt af te blaffen, te kleineren en letterlijk uit te lachen. Mijn broer voelt zich nu versterkt door haar en is nog erger dan ooit.. zij wil overduidelijk dat hij geen contact meer heeft met onze kant van de familie, dat blijkt ook uit tientallen voorbeelden en opmerkingen.. ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Als ik de banden breek zal dit alleen maar bij mijn ouders gigantisch zeer doen, als zij dit ook doen zien hun drie kleinkinderen dan niet meer en hun eigen zoon. Maar hoelang willen ze dit volhouden en zichzelf zo kapot maken? Ieder etentje en feestje loopt uit op ellende en tegenwoordig zijn we al ziek voor dat ze er zijn!

 

Oops sorry dat het verhaal zo lang is geworden!

 

Sorry maar ik lees uit dit verhaal toch iets anders. Volgens mij is je schoonzus niet de b*tch, maar je broer gewoon een l*l van een vent. En dit was al toen hij thuis woonde en voordat hij haar kende.

In zo'n geval hoe hard het dan ook is zal ik hem links laten liggen. Laat hem maar een tijdje zijn eigen ding doen en wie weet ziet hij dan in wat hij wel niet moet missen.

Wel rot zeg! Vooral ook voor je ouders. Lijkt me heel erg als je kind zo is!

 

Wow Girl; je hebt een enter-knop voor alinea's...!

Dat te hebben gezegd, ik heb het hele verhaal doorgelezen en ik vind het haast schandalig dat je enkel je schoonzus hierop aan kijkt, gezien jouw broer er zelf ook bij is en het toe laat. Ik zou mijn partner hier echt keihard op aanpakken als ik in diezelfde situatie zat - en of mijn partner er nou wel of niet blij mee is; wanneer ik goed contact met familie heb, heeft hij dat niet te verstoren of ertussen te zitten.

Ik vind dus dat de verantwoordelijkheid grotendeels bij hem ligt. En aan je verhaal op te merken denkt hij er redelijk makkelijk over; zoals jullie blokkeren en weg ermee. Nou, ik zou daar persoonlijk al verder geen energie meer in steken Iemand voor wie ik zo inwisselbaar ben, hoeft bij mij niet aan te komen. Ik zou het laten gaan, denken van: ze zijn perfect geschapen voor elkaar (schoonzus en jouw broer) en hen verder veel geluk wensen in hun leven, de eer aan jezelf houden en verder lekker doorleven, maar dan zonder hun aanwezigheid. Je mist er overduidelijk niks aan.

 

ik wilde het net zeggen van de alinea's.. haha en verder ook mee eens!

 

Hier ben ik heel makkelijk in. Als dit mij zo overkomen dan zou ik met een brok in mijn keel de band verbreken en dat aan je ouders uitleggen. Die kunnen alleen maar achter je beslissing staan omdat dat JOU beslissing is. Ik vind het niet normaal hoe hij en je schoonzus jullie behandelen en dat is nog op zijn zachts uitgedrukt. Misschien heeft je broer wel ergens een probleem mee maar als hij zo onvolwassen is om dat eerlijk en open te bespreken dan is het zo en is zo'n band voor mij niets waard.

Ik zelf zie mijn familie nauwelijks ... geen ruzie of iets dergelijks het loopt nu eenmaal zo. Maar als we elkaar zien is het goed. Dat houd in dat we drie keer per jaar ongeveer een leuke tijd hebben en de rest van het jaar doen we ons eigen ding.

Het lijkt me voor je ouders moeilijker dan voor jou. Die zullen zelf geen rust krijgen met het feit dat een band niet voor altijd is ... misschien eens met hen er over praten wat ze er van vinden en dat ze zeker weten wat jij over hen vind. Iedereen in zijn/haar waarde latend.

Sterkte dit zijn geen makkelijke dingen in het leven.

 

Ik lees ook dat jouw broer gewoon een *** van een vent is..

Sorry hoor maar volgens mij staat je schoonzus hierbuiten aangezien hij al lang van te voren zo was..

 

inderdaad , ookal doet het zeer , het is je broer die alles toelaat en vervolgens ook nog eens mee gaat doen! , aan de kant zetten , dit doet jullie ook geen goed , hij zou beter moeten weten , lijkt wel zen 2e pubertijd

 

Ik sluit me helemaal bij Joycey aan.
Je broer accepteert het. Hij zit fout.
Dat wicht voelt zich juist versterkt door hèm.

Ik heb ook zo'n schoonzus gehad en ik heb haar 5 jaar proberen te verdragen tot ik andere middelen moest inzetten.
Ik had er een dagtaak van gemaakt om die b*tch te elimineren. Het heeft z'n vruchten afgeworpen.

It takes one, to know one

 

Je broer is gewoon een idioot. Lekker laten gaan, misschien dat-ie ooit nog volwassen wordt...

 

Een schoonzus kan het wel verergeren.
Hier hebben wij al zeker 3 jaar geen contact meer met mijn zwager en schoonzus. Zonder aanwijsbare reden hebben ze al het contact verbroken. Liegen was ze goed in en hij weet niet alles. We hebben hun kindjes ook al zolang niet meer gezien.

Ik denk dat het beter is voor jou om het contact op een heel laag pitje te zetten, hij is een eikel en daar heb je niks aan.
Ik kan mij voorstellen dat het voor je ouders verschrikkelijk moet zijn maar voor hun kan je geen contact houden.

Denk even aan jezelf.

Ik lees dat hij al heel zijn leven zo is, lijkt mij niet dat hij snel zal veranderen en zijn bitch versterkt het alleen maar.

 

Ik moet me echt bij de dames aansluiten meis. Maar los daarvan, wat een slechte situatie voor jou en je ouders zeg.
Ik kan me voorstellen dat je ouders contact willen houden met hun zoon, maar hoeveel kan en hoeft een mens te pikken??

 

Tijdens het lezen dacht ik precies hetzelfde!
Volgens mij is je broer het probleem en niet je schoonzus...

 

Bizar verhaal... Maar je ben het eens met de opmerkingen hierboven.
Geloof dat je broer niet de meest sympathieke man op aarde is. Hoe durft hij?

 

Wauw wat een reacties en wat betreft de alinea's... Die zaten er in alleen ik had alles in een mailtje getikt om te copy/pasten. Mijn account was nog niet goedgekeurd en wou het alvast typen.
Had ook onder m'n eigen account kunnen doen maar in combi met mijn onderschrift werd ik dan te herkenbaar mochten ze zich vervelen en gaan zoeken

Ik weet dat het probleem bij mijn broer ligt maar wat ik ermee wil zeggen is dat mijn schoonzus dit gedrag vertienvoudigt.
Zij maakt opmerkingen naar mijn ouders toe die ik zelfs niet durf te maken..

Voorbeeld; zijn we een duur dagje uit op kosten van mijn ouders zegt ze: gaan we straks nog uit eten? Echt
Vanuit het niets..

Of ze komt bij m'n ouders binnen en gaat rustig m'n ouders post lezen als er wat open ligt. Zo heeft ze ook een keer de gsm van m'n moeder gepakt op moment dat we met z'n allen buiten zaten en haar whatsapp berichten zitten lezen.

M'n moeder heeft ze een keer keihard staan uitlachen omdat ze iets vroeg op computer gebied wat ik niet eens een vreemde vraag vond.

En ga zo maar door... M'n broer is een eikel maar met een flinke schop onder zijn hol was die nog enigszins te temmen maar sinds zij er is walsen ze echt nonstop keihard over m'n ouders heen.

Heb het er vanavond met m'n ouders over gehad en m'n moeder zegt dat ik het moet negeren, hij is nou eenmaal zo en zij kan wat betreft m'n ouders ook neervallen.
Maar hoelang kan ik dit negeren?
Moet ik dan toezien hoe zij samen mijn ouders kapot maken of toch zelf ingrijpen met gevolg dat er weer een grote ruzie komt?

Vriendlief loopt op z'n tandvlees als we daar zijn en ik heb het gevoel dat mede door mijn hormonen nu ik echt ieder moment de volle laag kan geven...

 

+1

Meis sterkte ermee, het is en zal altijd je broer blijven maar je gaat er aan onderdoor. Kies nu voor jezelf.
Ik hoop voor je ouders dat ze jou keuze zullen respecteren en begrijpen hoe moeilijk het voor hun ook zal zijn.

Dikke knuf