Ik ben op het moment ruim 12 weken zwanger van ons 4de kindje. Ik zorg de gehele dag voor onze 3 kindjes (tweeling van 3 en zoontje van bijna 2) en werk 2 avondjes in de week van 18.00 tot 23.00. Dit omdat overdag werken geen optie is ivm oppas. Nu ging dit altijd prima maar ik merk dat ik het nu niet meer trek. Ik ben gewoon op aan het eind van de middag/begin van de avond. Ik lig op de avonden dat ik vrij ben om 7 uur al in bed en slaap dan ook echt tot de volgende ochtend. Nu zit ik er alleen heel erg mee wat ik moet wat betreft werk.. Vervangend werk gaat dus ook lastig maar voor nu al ziek melden is ook zo wat... Moet waarschijnlijk wel al veel eerder stoppen ivm kans op extreme vroeggeboorte en in de vorige zwangerschappen ook vroegtijdige weeën gehad, bekkeninstabiliteit vanaf de 16 weken, veel harde buiken en kans op scheuren van de baarmoeder in de laatste weken.
Tsja , wat niet gaat voor je dat gaat niet. Daar moet je je echt geen zorgen over maken , als jij vind dat je je ziek moet melden omdat je het echt niet trekt dan is dat verstandig , jij weet het beste hoe je je voelt een ander kan dat niet voor je bepalen . Misschien kan je er nog met je leidinggevende over praten? Sowieso goed dat die er in iedergeval vanaf weet? Ik duim voor je op een goede gezonde zwangerschap zonder gedoe dit keer Heel erg veel succes en geniet ondanks alles van je zwangerschap!!
Heb je al een gesprek gehad met je leidinggevende? Wellicht dat er iets anders mogelijk is? Als dat niet zo is, is ziekmelden wellicht verstandiger. Je merkt zelf wat je wel en niet kunt!
Een afspraak maken met je bedrijfsarts en met hem/haar een plan maken hoe je met werk omgaat in deze zwangerschap. Ikzelf ben met mijn eerste zwangerschap bevallen met 21 weken en heb de daaropvolgende zwangerschappen altijd in overleg met de bedrijfsarts gewerkt. Daarnaast eens hulp gaan vragen in je omgeving. Misschien vinden de grootouders het heel leuk om jouw gedurende de dag te komen ondersteunen. Ook zou je kunnen overwegen om je tweeling een paar ochtenden per week naar de peuterspeelzaal te laten gaan.
Als ik jou was zou ik inderdaad overleggen met je verloskundige/gynaecoloog en/of de bedrijfsarts wat verstandig is. Je hebt natuurlijk wel kans dat de ergste vermoeidheid wat beter wordt als je straks in het tweede trimester zit. En misschien kan je man je ook het een en ander uit handen nemen zodra hij thuis is? Bijvoorbeeld wat huishoudelijke taken en koken, zodat jij je kunt focussen op je kindjes?
Ik zou me gewoon ziekmelden hoor, als zwangere voel je je vaak bezwaard om dat te doen en gaan ww maar door. Twn koste van onszelf, waarom zouden we dat doen? Waarschijnlijk is de vermoeidheid over een paar weken minder maar met nog meer kindjes in huis nooit helemaal zoals je je zou wille n voelen.
Lijkt me heel zwaar meid!! Ik heb ook risico op vroeggeboorte en heb besloten met 12-13 weken helemaal te stoppen met lichamelijk werk. Ik zou jou het advies willen geven om lekker naar je lichaam te luisteren en grof gezegd even scheit te hebben aan wat anderen daarvan vinden. Ik zou me ziekmelden en mijn rust zoveel mogelijk pakken!
IK vind wel dat er echt sprake moet zijn van ziekte voor je je ziek meldt. En zwanger is niet automatisch ziek. Je kunt beter in gesprek gaan met je werkgever en met je man hoe hij jou thuis kan ontlasten. Lijkt me erg pittig drie jonge kids plus een zwangerschap maar daar hoeft een werkgever niet onnodig voor op te draaien. Bedoel dit niet gemeen maar kijk naar de mogelijkheden en ook wat je thuis kunt veranderen om wel gewoon te kunnen werken zolang je niet ziek bent maar vermoeid.
Je kunt gewone vermoeidheid niet vergelijken met zwangerschapsvermoeidheid hoor. Dat voelt echt totaal anders en werkt sons bijna verlammend. Heel wat anders dan de vermoeidheid vanwege korte nachten of een druk gezin o.i.d. Uiteindelijk komt het erop neer of je (lichamelijk en geestelijk) in staat bent om je werk te doen en zwangerschapsvermoeidheid van de eerste weken kan dat enorm beperken.
Sarah28, klopt. Al denk ik dat de vermeoeidheid van gebroken nachten eht wel in de buurt komt. Maar daarom moet je ook kijken wat je thuis kunt doen. En ik weet ook niet of de zwangerschappen allemaal gepland zijn maar je lichaam heeft ook rust nodig ertussen.
Heb ondertussen een gesprek gehad met mijn leidinggevende en zij was heel duidelijk.. Geen twijfel ik moet stoppen. Van de duizeligheid val ik soms bijna om en dit is niet verantwoord (werk in de zorg). Ben enigszins wel blij en opgelucht dat zij hierin zo duidelijk was nu ondertussen een paar dagen thuis en geeft zoveel rust (geestelijk). Vandaag ook weer bij de gyn geweest en ook zij zei fijn dat je al gestopt bent! Is voor je lichaam veel beter. En anders had dit waarschijnlijk over 4 weken gemoeten net als de voorgaande keren. Thuis word de situatie niet rustiger, mijn man moet gewoon werken en kan niet minder ivm het financiele plaatje en familie vangt op waar nodig maar werken ook zelf en passen al op met ziekenhuisafspraken ect. Keuze was heel bewust voor een 4e btw. Dat het druk is wisten we maar in oktober gaan de twins naar school en de jongste 1 ochtendje naar de peuterspeelzaal dat zal heel veel schelen. Is anders dan nu 3 kindjes fulltime thuis
Goed dat je voor jezelf hebt gekozen. En je bent ook niemand een verklaring verschuldigd. Een zwangerschap vergt nogal wat van je lichaam en jouw lichaam geeft duidelijk aan dat het niet gaat. Of dat nou geestelijk of lichamelijk is. Ik word nog al moe van mensen die zeggen dat een zwangerschap geen ziekte is of dat je niet echt ziek bent. Nee het is geen griep of gebroken been. Maar als je klachten hebt ben je wel degelijk “ziek” en bovendien is de combinatie van al kinderen hebben en werken ook nog extra belastend tijdens een volgende zwangerschap. En als mensen dan zeggen je kiest er zelf voor of je weet dat het zwaar is en je dan maar geen kinderen meer moet krijgen verdienen al helemaal een deur in hun gezicht. Soms zijn mensen zo vreselijk kort door de bocht maar helaas is een inlevingsvermogen dan ook niet voor iedereen weggelegd. Sterkte met je verdere zwangerschap!
Nee hoor, als je zwanger bent ben je ook gewoon niet ziek tenzij je ziek wordt door de zwangerschap. Maar het staag niet gelijk aan elkaar. Daarnaast is het soms verstandig om voor de volgende baby je lichaam eerst weer te laten herstellen zodat je lichaam alles beter aan kan. Ik wilde na mijn tweede ook graag snel een derde maar dat werd me steek afgeraden door de vk. Uiteindelijk is het nu 7 jaar later geworden. Ik ben blij voor Wepie dat ze eruit is gekomen met haar leidinggevende maar ik bedoel bovenstaande goed omdat een zwangerschap gewoon heel veel van je lichaam vergt. Vooral als je zware zwangerschappen hebt. Natuurlijk hft ts niks aan deze boodschap maar dit is mijn persoonlijke mening.
Verstandig dat je gestopt bent. Ik ben met 21 weken zwanger deels in de ziektewet gegaan. Ik heb 2 kids van net 5 jaar en 3 jaar en was/ben ook echt doodop smiddags. Ik viel vaak bijna om op het werk. Ook in overleg werk ik tot op heden halve dagen en kan smiddags dus bij slapen terwijl kids op school en opvang zitten. Ik voelde me ook erg bezwaard en heeft echt weken geduurd voordat ik dit durfde te vragen maar is echt veel beter zo. Je krijgt je uren ook gewoon doorbetaald als je ziek bent door zwangerschap. En ben het met je eens, een 3e of 4e is echt veel zwaarder omdat je ook nog zorg hebt voor je andere kindjes. En elke zwangerschap is ook anders. Mijn oudste 2 schelen maar 19 maanden maar ik was van de 2e lang niet zo moe, had best veel energie tot het eind! Nergens last van gehad. Dus 2 kort op elkaar wil ook niks zeggen...nu zit er 3,5 jaar tussen de jongste 2 maar het voelt deze keer echt 100x zwaarder
Ja klopt. Ik had bij mijn vorige zwangerschap het ook minder zwaar dan nu terwijl er toen 1 jaar minder lang tussen zat en ik toen 2 kids had van 1 jaar! En nu 2 van 3,5 en 1 van 2 dus veel minder tillen ect dan toen..