Mijn dochtertje is 3 weken en heeft het af en toe nodig om huilend in slaap te vallen. Het is niet echt huilen maar jammeren. Meestal is ze binnen 5 minuten stil, maar vanavond duurde het 30 minuten waarin ze steeds even stil was en dan weer even jammert alsof ze er tegen vecht. Aan de ene kant wil ik er heen lopen, maar ben ik bang dat ze wakkerder wordt, aan de andere kant weet ik dat het elk moment stil kan zijn. Wat zouden jullie doen? Als ze echt zou huilen dan zou ik elke 5 minuten heen lopen.
3 weken? Niet laten huilen hoor, dat vind ik echt zielig. Hier staat een artikel over een onderzoek naar laten huilen. Klein stukje:
Mijn dochtertje is meestal ook aan het jammeren als ik dr in bed stop. Ik leg dr weg, troost haar en geef dr kusjes en dan ga ik weg. Ik kijk altijd even aan hoe het 'verloopt'. Gaat ze echt huilen dan ga ik terug en doe ik hetzelfde, waarna ze meestal wel stil is. Maar soms laat ik dr gewoon even een beetje jammeren. Want dan merk ik dat het steeds vermoeider begint te klinken hihi en dan valt ze daarna meestal zo in slaap. Ik denk dat jij het beste kan inschatten wat je moet doen. Ik weet bijvoorbeeld dat als mn dochtertje echt huilt, ik haar wel kan laten huilen maar dan raakt ze alleen maar overstuur. Als ik haar dan laat weten dat ik er ben en dat alles goed is, dan is het vaak ook zo weer over.. Maar drie weekjes is ook wel weer erg jong, en dan hebben ze nog even lekker knuffelen echt wel nodig.. Ik geloof niet zo in die 5-minuten huilen theorie ofzo. Ik kan er echt niet tegen als ze echt huilt. Dan kan ik dr niet laten liggen.. helemaal niet toen ze zo klein was!
Daarom zeg ik ook als ze echt gaat huilen dan ga ik er ook wel heen, maar dit heeft ze echt nodig om in slaap te komen. Het verwerken van de dag denk ik. In het begin liep ik er wel meteen heen, maar dan werd het vaak alleen maar erger of ze werd stil bij mij en als ik dan weer weg liep begon het op nieuw. Doordat ze steeds vaker stil is tussendoor weet ik ook dat ze wel moe is.
Ik snap wat je bedoelt maar mij is in het ziekenhuis verteld dat het helemaal geen kwaad kan. Ze moeten zichzelf kunnen redden als ze in slaap vallen ik liet/laat Lisa heel vaak 10min huilen en soms kan ze echt krijzen en als ik dan binnenkom krijg ik een big smile en dat deed ze al vanaf 3 dagen oud dus ik heb het mezelf afgeleerd
Volgens mij is dat nou net waar wij dan van mening verschillen. Baby's moeten zichzelf niet kunnen redden, vind ik. Zeker hele jonge baby's hebben recht op geborgenheid. Misschien is dat wel de reden dat je dochter begon te lachen als je binnenkwam. Ik geloof echt dat het niet goed is om je kind te laten huilen, 'experts' maken ons wel wijs dat het geen kwaad kan, maar het levert aantoonbaar meer stress op bij baby's. Het is niet voor niks dat het geluid van huilende baby's als meest storend wordt ervaren. Dat is heel (bio)logisch. Ik heb weleens het idee dat voor baby's hele andere omgangsvormen gelden dan voor volwassenen. Dat is niet altijd erg, het is tenslott eniet netjes als ik op willekeurige momenten ga boeren, maar ik zou het zelf heel vervelend vinden als ik compleet genegeerd werd als ik nieuw op een planeet kwam. En dat er dan heel af en toe iemand komt kijken terwijl ik geen besef van tijd heb. 2 minuten of een halfuur zeggen een baby echt niks namelijk. En dat tijdbesef leer je ze voor hun derde ook niet aan.
Ohjeej nee, een baby van 3 weken zou ik ook echt niet laten huilen. Ze heeft net 9 maanden lang veilig en warm en geborgen in je buik gezeten, en nu in een grote wereld. Ons zoontje heeft huilen ook vaak nodig om in slaap te vallen, maar het is pas van de laatste tijd dat wij hem even laten. Toen hij zo klein was echt niet. Ze zijn zo klein!
Ik loop altijd 2 keer om de tien minuten en dan om de 20 minuten ik aai hem over zn bol en zeg hem dat mama er wel is. wanneer hij dan nog huilt haal ik hem er even uit om te troosten en te knuffelen en leg ik hem weer terug.wanneer hij tien minuten stil is na het huilen dan loop ik ook altijd nog even om te kijken of hij lekker slaapt en meestal kijk ik wel vaker, wanneer hij goed slaapt merkt hij er niets van. En als ze gewoon huilen dan vallen ze wel in slaap, als ze krijsen kunnen ze last hebben van de darmpjes of misschien zit er nog wel een boertje dwars, dan haal ik hem er ook uit en hou hem rechtop tegen mij aan en loop even een rondje door het huis. meestal boert hij dan nog een keer of moet hij spugen en kan hij heerlijk slapen. Maar je moet doen wat jou gevoel zegt.
Owww nee hoor!! 3 weken is nog zoooooo klein.. 9 maanden bij jou gezeten.. Word op De aardkloot gelanceerd... Een HELEEEE gebeurtenis.. En heb je ook wel eens gedacht waarom ze stil is als ze bij jou is... Mamahonger misschien Ik laat mijn zoontje nog steeds niet huilen trouwens
Met drie weken is dat echt nog geen manipulatieve huil hoor, baby's van drie weken huilen met een reden. En aandacht en geborgenheid zijn net zo noodzakelijk als eten en een schone luier, dus in mijn ogen is vragen om aandacht op die leeftijd niet iets dat je 'af moet leren'. Ik laat mijn dochter nooit alleen als ze huilt, als ze in bed ligt, dan aai ik haar over haar hoofd en zing ik slaapliedjes, dan wordt ze meestal meteen rustig. Laten huilen zal vast ook betekenen dat ze in slaap valt, maar waarom haar die aandacht ontzeggen?
Ze zeggen ook dat ze als ze moe zijn je ze in bed moet leggen zodat ze zelf leren om in slaap te vallen, maar hoe doen jullie dat dan, want hier jammert ze dan ook.
Ik laat mijn zoontje ook niet huilen, toen hij wat kleiner was jammerde hij weleens en dan keek ik het gewoon even aan. Als hij harder ging huilen pakte ik hem op en troostte hem. En als hij lag te jammeren dan viel hij meestal binnen een paar minuten zelf in slaap. Nu huilt hij heel af en toe nog als hij naar bed moet, ook dan loop ik soms wel 2 of 3 keer naar boven. Het geeft mij een rot gevoel als ik mijn zoontje helemaal overstuur achter liet in zijn bedje. Ik weet niet of het daar mee te maken heeft, maar mijn zoontje is echt een heel makkelijk kind,huilt echt bijna nooit, is altijd vrolijk en slaapt erg goed en veel.
Wie is 'ze' ? Lekker laten praten joh! Als jou kindje nog niet uit zichzelf in slaap kan vallen.. neem het dan bij je en wieg het in slaap! Daar is niks mis mee! Heb je een schommelstoel op het kamertje staan? Is echt ideaal!!!
Met ze bedoel ik diverse mensen, maar ook mensen die met kinderen/baby's werken en er dus verstand van hebben. Ik heb geen schommelstoel helaas
Maar meid 'ze' weten niet wat het beste is voor jou kindje... ELK kindje is anders En op t cb horen ze ook overal verstand van te hebben en dag hebben ze ook niet... Dua DOE wat jij goed vind... En andere lekker laten gaan... Anderen hebben toch altijd wel op iets commentaar.... Die dingen waar jij het iver heb, zelf in slaap laten vallen e.d dan komt allemaal wel als ze wat ouder is... Ze is net 3 weken en heeft mama gewoon keihard nodig... Bedenk je dat ze helemaal NIETS kan he... Als ze een knuffel wil kan ze het niet zeggen of naar je toe lopen.. Dan huilt Ze
Niet laten huilen, 3 weken is nog zo klein! Zelfs bij 16 weken laten wij hem niet lang huilen! Bij ons helpt het heel erg om hem even uit zijn bedje te halen en tegen me aan te houden. Dan wordt hij rustig en valt vaak meteen in slaap. En ja, een beetje gemiemel, mag, maar echt huilen, nee!
Waarom moet een baby leren zelf en alleen in slaap te vallen? Wat ik nu ervaar is dat ze nu prima zelf in slaap kan vallen, zonder dat ik haar dat heb moeten leren. In het begin sliep ze vaak op me, of wiegde ik haar in slaap en legde haar dan in bed. Nu leg ik haar wakker in bed met speen en knuffeldoekje, en hop, ze gaat zonder te huilen slapen. Dat is gewoon iets waar veel baby's met drie weken nog niet aan toe zijn. (Mijn schoonvader zei dat ook altijd;'Gewoon laten huilen, ze moet leren alleen in slaap te vallen, anders kan ze dat als ze 18 is nog niet!' ... Pfff, moet ze dan ook niet al leren maar zichzelf aan te kleden? Anders kan ze dat als ze 18 is ook vast nog niet. Of moet ze dan niet ook al zindelijk zijn? Anders is ze vast met 18 ook nog niet uit de luiers... In mijn ogen is zelf leren slapen ook echt iets dat vanzelf komt. En natuurlijk kun je dingetjes uittesten, wat werkt wel en wat niet (hier werkt een knuffeltje dus erg goed!), maar in mijn ogen is laten huilen écht onnodig.)
Dat is dus die aangeleerde hulpeloosheid. Niks "zelf leren slapen", maar africhten totdat je kind doorheeft dat om hulp roepen geen zin heeft. Ik heb mijn dochter uren in de draagdoek gedragen, als je goed knoopt of een goede ssc hebt, is dat goed vol te houden en kun je zelf van alles doen. Je kunt er één huren om te proberen bij oa. www.babybij.nl. Het lijkt misschien duur, maar ik vond het de investering meer dan waard.
Ben zo blij om jullie reacties te lezen. Hidde huilde ook veel (achteraf veel pijn!) en mijn schoonvader zei steeds: "doe die babyfoon maar uit" Heel kwaad om geworden en nu hebben ze wel door dat hij de aandacht nodig had! Hij heeft vanzelf geleerd om te gaan slapen in zijn bedje. Met een beetje hulp van ons door naast hem te gaan zitten en hem te aaien als hij niet wilde slapen. Het kost tijd!