Sommige dames hier maken van een mug een olifant. Ze probeerde alleen maar iets uit. Ze ziet nu in dat het geen succes was dus klaar. Ik vind dat je als ouder eerst het probleem met de juf zelf moet oplossen en de juf een kans geven en niet gelijk naar de directeur gaan. De post waarin werd gevraag waar heb jij de pabo-diploma gedownload vind ik echt belachelijk. Dat ze een menselijke fout heeft gemaakt wil nog niet zeggen dat ze een slechte onderwijzeres is.
Waarschijnlijk behoorlijke mosterd na de maaltijd in deze topic, maar ik wil toch even kwijt dat ik zulke reacties echt vreselijk kinderachtig vind. En dan ook zeer goed begrijp dat leerkrachten tegenwoordig knetter gek worden van zulke ouders. Boos worden omdat 1 kind een snoepje (of je dat een juiste beloning vindt is een andere discussie) krijgt omdat ie een toets goed heeft gehad, en ander kind geen snoepje omdat ie minder heeft gescoord? En dan ook nog als ouder boos worden om de leerkracht? Waar maken mensen zich druk om tegenwoordig? kinderen die beter scoren op school krijgen nou eenmaal meer stickers, hogere punten, meer taken enz enz. Zo werkt dat nou eenmaal, beloning in deze maatschappij is niet altijd gebaseerd op 'je best doen', maar op het resultaat. Ik hoop dat de basisschool mijn kinderen helpt met de voorbereiding op tenminste de middelbare school. Of gaan de ouders dan ook boos naar de leraar omdat hun kind een 4 heeft gekregen, terwijl die echt zijn best had gedaan??
Eens! Je hoeft toch niet beloont te worden als je ietd niet haalt? Als je onvoldoendes heb en je krijgt geen diploma, moetrn ze die dan toch geven? Want je toonde goede inzet??
Ik heb niet alle pagina's gelezen, dat zijn er wat teveel om 7.30 s'morgens ik begrijp dat ts alleen de kinderen heeft beloond wat 80% gehaald hebben en dit vind ik verkeerd maar ik was niet naar haar leidinggevende gegaan, ik zou haar aangesproken hebben, zeker als het de eerste keer is. als het meerdere malen zou voorkomen had ik het wel gedaan. ik begrijp dat sommige kinderen gewoon laks zijn en het wel kunnen maar niet willen dus ik begrijp ts wel, je moet wat proberen,... het jammere is dat er ook kinderen zijn die willen maar niet kunnen en voor hun vind ik het erg, geloof me, als je kind echt wil leren maar niet kan kan het kind echt depressief worden, zeker als de andere kinderen beloond worden en je eigen kind niet, ook al deed hij/zij zo der best hmm ik moet mn bericht stoppen, zo te horen/ruiken is hier een pamper volgeduwd
Ik had deze post verkeerd gelezen en niet gefantaseerd Belachelijk om zoiets te suggereren zeg :x Ik las"waarschijnlijk hebben de kinderen die de norm niet haalde NIET hun best gedaan" Dat vond ik zo'n belachelijke opmerking, vandaar mijn felle post, sorry, sorry. Ondanks bovenstaande vind ik het wel gevaarlijk wat je hebt gedaan. Belonen voor goed werk is op zich is niet verkeerd, al zou ik daar eerlijk gezegd zelf geen snoepgoed voor hebben gekozen. Ik had denk ik (het was een oefentoets toch?) dan gezegd: omdat iedereen zo zijn best heeft gedaan gaan we nu een (iets leuks vul maar in) doen. Ik meende dat jij onder het mom van "eigen schuld dikke bult" snoepjes uitdeelde. En nee eerlijk is het niet, omdat zoals gezegd het ene kind alles op de sloffen haalt en het andere er kei en keihard voor moet werken. een sticker of compliment is in principe voldoende aanmoediging. Maar ik mag hopen dat je de zwakkere leerling wat sneller een sticker of krul geeft dan degene die alles uit zijn mouw schudt? Qua aanmoeding bedoel ik dit?
Hoi, Ik ben ook juf en zie wel twee kanten aan dit verhaal. Ten eerste vind ik het niet echt leuk voor de kinderen die misschien wel heeeel erg hun best hebben gedaan, maar niet de 80% norm hebben gehaald. Ik zou zelf nooit kinderen trakteren om hun goede prestatie. Eerder zou ik de hele klas bijvoorbeeld belonen wanneer van de hele klas 80% het gehaald zou hebben. Dan beloon je iedereen, omdat ze uiteindelijk toch ALLEMAAL hun best doen. Lijkt mij? Of heb ik het niet goed begrepen uit jouw verhaal? Ten tweede vind ik het wel kinderachtig van die moeder dat ze gelijk naar de directeur stapt. Als ik jou was zou ik die moeder daar zelf even vriendelijk op aanspreken. Je zou kunnen zeggen dat je graag van ouders zelf hoort wanneer ze ergens niet mee eens zijn, zodat je het SAMEN op kunt lossen. Je leert immers van elkaar. Tip: probeer niet boos hierom te blijven maar probeer die moeder te begrijpen en gewoon een gesprek met haar aan te gaan. Dat lijkt me de meest professionele manier om ermee om te gaan. Succes in ieder geval! Ik weet dat ouders het je soms lastig kunnen maken. Maar uiteindelijk zijn zij wel de professionals als het om hun kinderen gaat he?
Ik kan me situaties voorstellen waar het goed kan uitpakken en ik kan me msituaties voorstellen waarin dezelfde actie een zwaktebod is. Hangt enorm van de band die je met een klas hebt. Soms tref je zo'n groep waar elke dag een feestje is, waar het een plezier is de klas binnen te stappen. Als je dan trakteert, dan vier je samen dat je het zo leuk hebt. Je hebt ook van die groepen waar je geen grip op lijkt te krijgen, dan is trakteren gelijk aan omkopen, en help je jezelf van de wal in de sloot. Tenslotte heb je van die groepen waar een paar negatieve exemplaren in zitten die het voor de rest verknallen. In zo'n geval is trakteren en de negativo's voor straf uitsluiten van de traktatie iets dat soms werkt. Dat ouders mondiger lijken te worden heeft niet echt met de ouders te maken, maar met jezelf. Na een paar jaar werken viel zoiets me ook op. Maar ik ben in 1985 afgestudeerd aan de PA... Ik denk dat het er meer mee te maken heeft dat je als je wat ervarener bent je je dingen gaat veroorloven die je eerder niet zou doen, en omdat het beeld dat ouders van je krijgen (ervaren juf, daar verwacht je iets ander gedrag van als van een puppy net van de PABO). Als ik dit lees vraag ik me af of er een reden was om 10 kinderen te straffen voor het niet halen van de test?
Dat heb ik, ten koste van mijn jongste, te lang volgehouden. Zij is uiteindelijk zo getraumatiseerd door een vakgenoot dat ze ontleerde i.p.v. leerde, een jaar lang haar mond niet op school open deed, een enorme leesachterstand heeft opgelopen en een jaar nachtmerries had. Ik ben inmiddels 'the parent from hell' geworden als het om mijn kinderen gaat. Ik vind m'n kind belangrijker dan het ego van een vakgenoot (door schade en schande wijzer geworden...)
Ik vind dit net zoiets als de niveautoets....wat een kul. Je hebt 26 kinderen beloond en niet 10 kinderen gestraft. Ik denk dat er andere manieren zijn maar als je hier vindt dat je gestraft wordt...is er iets mis gegaan. En direct naar de directeur is gewoon irritant en nergens voor nodig....yech
[QUOTE=Agter;14515114 Voorbeeldje: Als je samen kindjes kiest voor het uitnodigen voor een verjaardagsfeestje zul je misschien ook wel dat kindje met asperger of anderszins moeilijk sociaal gedrag overslaan? En mss doet dat asperger-kindje ook wel heel goed zijn best...tja.. Wat een vreemde opmerking zeg en wat ontzettend bevooroordeeld Mijn kind mocht altijd zijn VRIENDJES uitnodigen, ongeacht kleur, geslacht of misschien asperger. De kans dat die hier komen is overigens ook behoorlijk groot, aangezien mijn zoon in het speciaal onderwijs zit, en ongeveer de hele klas bestaat uit ADHD ers en PDD NOS-sers. Het is maar wat je gewend bent als moeder en hoe je ermee om gaat. Het is te hopen dat jouw kindje dit niet heeft, aangezien jij er volgens mij totaal niet mee zou weten om te gaan, met je "tja". Daar heb je nogal wat aan in "het bedrijfsleven".
En dat is in mijn opinie de compleet verkeerde kant die het onderwijs in Nederland momenteel op gaat. Een CITO-geile Inspectie die niet doorheeft dat ze voor het karretje van de commerciele belangen van educatieve uitgevers gespannen staan... De vrijheid van onderwijs binnen scholen staat momenteel enorm onder druk. Een kleutergroep kan niet 'professioneel' meer draaien als er geen Ko, Piramide of ander duur pakket gekocht is en alle formuliertjes tot op de komma ingevuld worden. De 'kwaliteit' van het leesonderwijs wordt in twijfel getrokken als er geen VLL gebruikt wordt en ga maar door. Iemand suggereerde hier om verkeersles buiten op straat te geven. En ja, waarschijnlijk leren kinderen dan meer. Maar de Inspectie zal het afkeuren, omdat je geen methode hebt die je kunt afsluiten met een gestandaardiseerde toets met 80% norm waarvan je de resultaten in het LVS kunt pluggen.
En dat wreekt zich in het vervolgonderwijs...scholen worden afgerekend op hun examenscores, dus ook al heb je VWO of HAVO-potentie, tegenwoordig word je heel snel 'afgestroomd' naar een lager niveau. En stapelen omhoog is tegenwoordig heel wat lastiger i.v.m. 30 jaar geleden.
Ik vind dit niet eerlijk maar goed. Ik was een leerling die kei hard moest werken voor een 6. Mijn buurman lette nooit op en had altijd 9 en 10 gescoord. Hij zou in dit systeem van jou een snoepje krijgen terwijl ik de geen ben die kei hard geblokt heeft maar niet beloond wordt. Denk dat mijn moeder dit ook niet op prijs had gesteld . Mijn zusje had altijd 8 tot 10 op haar rapport maar deed nooit wat en spijbelde altijd en is zelfs van havo naar vmbo gegaan omdat dat makkelijker was. Ik zat na school 2 uur te leren, deed altijd mijn huiswerk, spijbelde nooit, in de pauze werkte en leerde ik ipv de school afbreken en kreeg met geluk een voldoende. Ik kon ivbo maar met hard leren ben ik geslaagd voor vmbo b/c. Zelfde geslaagd dus als mijn zus maar terwijl zij er niks voor heeft gedaan heb ik mijn suf gestudeerd . Voor de een een 9 is voor een ander een 6. Oneerlijk dus. Je had het beter aan kunnen pakken met bijv als 70% een Voldoende haaks krijgt iederen wat lekkers. Als de juf zoiets zou flikken bij mijn kinderen zou ik ook werk hier van maken. Mijn leraar in groep 8 beloonde mijn net zo goed voor een 6 als de buurman comentaar kreeg op een 6 want hij jij veel beter. Dat is eerlijk. Kijk per kind wat goed is of slecht.
En nou maar hopen dat deze boze ouder dit niet thuis aan de eettafel heeft besproken met haar kind erbij.... Als kinderen ruiken dat school en ouders niet hetzelfde denken....
Nou, ik heb nooit stickers gebruikt bij het zindelijk worden en ik vid het geen goede aanpak! Zindelijk worden is iets wat leuk voor je is, je hoeft geen luiers meer aan, je laat zien dat je groot bent, en je doet wat er van je verwacht wordt. Ik liet mijn kinderen merken dat ik blij met ze was en dat ik ze groot vond toen ze zindelijk werden. Maar ik heb ze nooit hoeven om te kopen met stickers!