Ja, ik ook. Vooral omdat het kennelijk wel indruk gemaakt heeft...en dat was volgens mij ook de insteek van TS. Ipv een saaie les, werd het een les waar zelfs de ouders over praten...lol! En in dit geval vind ik dat de betreffende ouders echt aan het zeuren waren...Jee..wat zullen ze wel niet doen als hun kindje niet op een verjaardagsfeestje uitgenodigd wordt? Dat is immers ook een beloning voor bepaald sociaal gedrag...Mag zeker ook niet? Want dan sluit je tenslotte ook kindjes buiten.
Ohhhhh neeeeeeee! Ernstig dit.... Dit vind ik gewoon eng! Hoe ver ga je als ouder? Is dit dan onze toekomst? Poep verwende kinderen (met dank aan de prins en prinsesjes-cultuur)die in de ogen van hun ouders nooooit wat verkeerd kunnen doen. Blegh!
ja en zo worden dus de cito toetsen alleen maar verhoogd en sneeuwt het jan modaal kind wat zo z,n best doet onder. sorry juf maar je had met mij ook geen leuke middag of een volgende middag gehad.
Maar TS sla je de kinderen ook over die een dijk van een werkhouding hebben, maar door bijvoorbeeld dyslexie het niet zo snel kunnen bijbenen en daardoor niet de 80 procent kunnen behalen?
Nee dat ben ik dus niet met jou eens, niet de manier hoe ts erover denkt in elk geval door dus automatisch te stellen dat degene met de hoge cijfers hun best hebben gedaan en die met lage cijfers dus niet. Het is niet aantoonbaar, werk dan gewoon met een cijfer en beloon niet het ene deel met snoep en het andere deel niet. Als er nl een kind tussen zit (of meerdere kinderen) die echt hun best hebben gedaan en de juf maakt zulk onderscheid, is dat absoluut niet eerlijk. Kijk ik naar mezelf en mijn oudste, ik leer heel makkelijk, nooit hoeven te blokken en ik had altijd 8 en en 9 ens. Mijn zoon is erg dyslectisch, heeft echt overal keihard op moeten blokken om eens een magere 6 te halen. Zouden wij samen dus in een klas hebben gezeten dan haalde ik het op mijn sloffen en kreeg dus een beloning. Hij daarentegen helemaal niets. Maar zeg eens heel eerlijk: Wie van de 2 heeft dat snoepje dan eigenlijk het meeste verdiend? Hij of ik ? En ik weet wel dat het in het leven op zich wel zo is, maar een juf hoort dit niet op zo'n manier aan te moedigen.
Dat je je aanpak nog hier durft neer te zetten, ik zou me echt schamen. Maar volgens mij is er echt iets mis met je denkwijze dat je dit als normaal ziet en dan ook nog eens niet snapt dat ouders hier kwaad om kunnen zijn. ERg leuk hoor dat je trakteert als een bepaalde percentage voldoende haalt. Ongezonde traktatie is ook niet erg. Maar dat je 10 van de zoveel leerlingen uitzondert, terwijl zij vast ook hun best hebben gedaan, BELACHELIJK. Vroeger was ik echt een studiepik op de basisschool, ik wilde alleen maar 8en op mijn rapport. Maar voor verkeer nooit meer dan een 4, had er gewoon geen gevoel voor. Was ik dan opeens een luie leerling? Kan toch dat je als leerling je uiterste best doet maar het nog steeds niet snapt. Als ouder zou ik ook echt woedend zijn en als directeur twijfelen aan je capaciteiten.
Belonen op werkhouding is het beste inderdaad! Voor prestatie worden ze beloond met het cijfer. Ik geef alle kinderen ook standaard een sticker, lettend op leervermogen, verbetering en werkhouding en niet op resultaat: procesgericht dus!
Overigens is een cijfer geen beloning, maar een manier om je kennis over een bepaalde leerstof te meten. Wanneer je een 2 haalt voor een toets is dat neit om jouw te straffen maar om jouw te laten weten hoeveel je weet over het stof. Echt dom als je dit anders ziet.
Huh, ik doe juist helemaal geen uitspraak over wie wel of niet zijn best gedaan heeft. Ik vind dat eigenlijk irrelevant voor deze kwestie. Voorbeeldje: Als je samen kindjes kiest voor het uitnodigen voor een verjaardagsfeestje zul je misschien ook wel dat kindje met asperger of anderszins moeilijk sociaal gedrag overslaan? En mss doet dat asperger-kindje ook wel heel goed zijn best...tja.. Hiermee wil ik aangeven dat we eigenlijk allemaal in meer of mindere mate op die manier kijken en beoordelen. En dan ben ik het eens met degene die schreef dat cijfers geven de enige objectief meetbare methode is die we nu eenmaal hebben. En dat we dus op basis daarvan belonen. Dat doen we in het onderwijs. En dat doen we ook in het bedrijfsleven. Wil je nog een voorbeeldje: Ook al doe je zo goed je best, als jij op school het gevraagde niveau niet haalt, blijf je zitten, of moet je naar een school met een lager niveau. En dat is ook niet leuk voor kinderen. Voor kinderen zijn dit gewoon teleurstellingen, maar wel die bij het leven horen. En (in mijn ogen) zou een goede opvoeder zijn kind hiermee om leren gaan.
Jeetje zeg wat een aanvallen. Iedereen maakt andere keuzes i. Haar vak. Ts kaart het aan en ik vind het echt absurd hoe fel en persoonlijk er gereageerd word. Respect is ver te zoeken evenals inlevingsvermogen. Maar goed dit is dus echt typerend voor de ouders van nu. Als ze zo nog lang doorgaan, wil er straks echt niemand meer voor de klas staan. En helaas mogen wij docenten de rollen niet omdraaien en de ouders vertellen dat ze verkeerde keuzes maken. Zou af en toe wel opluchten.
Ik heb medelijden met de kindjes die wel degelijk hun best hebben gedaan, inzet hebben getoond, en de test niet gehaald hebben. Geen traktatie en je dan nog eens een slechte leerling voelen! Je had het misschien anders aan kunnen pakken, of de hele klas een beloning of helemaal niet. Maar goed dit maakt je bent niet meteen een slechte juf, iedereen maakt weleens fouten in de ogen van ouders etc, maar dan hadden ze wel meteen een redelijk gesprek aan kunnen gaan wat jouw gedachte hierachter was.
Bij ons op school had je jaarlijks de handbal- (voor de meisjes) en de voetbal (voor de jongens) competities. Daar werden de kinderen die het hardst de bal konden gooien/trappen voor geselecteerd. Geloof me: ik lag er wéken vantevoren wakker van, ik wilde zó graag in dat team. Helaas ben ik fysiek altijd al een hark geweest, dus ik mocht er nooit bij. Qua taal/rekenen liep ik echter weer voorop. Zo blinkt ieder kind weer ergens in uit. Ik vind het heel ongezond dat men tegenwoordig probeert iedereen op de grote hoop te gooien...
Dat begrijpen we allemaal wel. Maar dank je wel dat je het nog eens uit komt leggen. Toch zit in een 9 meer beloning voor een kind dan in een 2. Tenminste, de meeste kinderen die ik ken, ervaren dat zo. Maar als jij of jouw kindje daar anders over denk, prima toch.
hier op school mogen geen uitnodigingen uitgedeeld worden dit moeten de ouders telefoon regelen. Ook worden de feestverhalen beperkt puur om de kinderen niet het gevoel toegeven buitengesloten te worden.
Ik vind dit best triest. (sterker nog: ik vind het héél triest, en een bewijs van de afstomping van onze samenleving - vooral geen gevoelens van teleurstelling/ blijheid/triomf etc. meer promoten) En waarom eigenlijk?
Het was maar een voorbeeldje. Dan is er wel weer wat anders waarin het verschil toch duidelijk naar voren komt: Bijvoorbeeld het kiezen van teamspelers bij gym. Ook daar zullen bepaalde kinderen veel vaker gekozen worden, en andere kinderen zich snel buitengesloten kunnen voelen, omdat ze altijd als laatst gekozen worden. Of is het kiezen van teams bij gym ook al afgeschaft? En kinderen weten onderling echt wel wie wel of niet populair is, wie wel of niet een feestje geeft en welk kind vaak uitgenodigd wordt. Ergens vind ik het hypocriet om te doen alsof de school hier geen rol in speelt. De school brengt immers de kinderen samen. Ik zou juist zaken als eindexamenfeestjes uitbundig vieren! Het is toch tof dat een kind zijn/haar diploma haalt? Een feest in het vooruitzicht van goede prestaties kan ook juist motiverend werken. Goede restulaten moet je gewoon vieren. Ook als school.
hier val ik even over en nee m,n zoon blijft absoluut niet zitten en gaat ook niet naar een andere school maar het is de school die zich in moet zetten voor het jan modaal kind. en als je een adhd of pddnos kind hebt is een teleurstelling groter dan een modaal kind en zit ik thuis met een erg frustie kind.