Haai dames.. ik ben bezig met de minor kind in zorg, en nu moet ik samen met een studiegenootje een uiteenzetting maken, waarin wij een onderzoeksvraag beantwoorden, Onze uiteenzetting gaat over het syndroom van down en de begeleiding daarvan zowel van de ouders (al vanaf een negatieve screening uitslag of verhoogde kans) als van het kindje zelf. De vraag: stel dat er tijdens de combinatietest blijkt dat je een verhoogde kans hebt op een kindje met het syndroom van down. Je besluit een vruchtwaterpunctie te doen die bevestigd dat je kindje inderdaad deze aandoening heeft. Wat zouden jullie op dat moment besluiten? Even ter note, het is niet bedoel als discussie topic, ik ben puur benieuwd naar uitkomst van de poll. Alvast bedankt!! Groetjes Muis
Beetje moeilijk, want wij laten geen prenatale screening doen. Maar zou dus hoe dan ook besluiten dat het kindje welkom is.
Moeilijk...zoiets moet je meemaken om er iets over te kunnen zeggen denk ik. Zou dus echt niet weten wat we zouden doen....
Wij riepen altijd heel hard dat wij dan de zwangerschap zouden laten afbreken. Dat wij dat echt niet wilden. We weten wat het is, ik heb een oom met down. En nog een gehandicapte neef. Maar... wij hebben helemaal geen combinatietest gedaan omdat we geen punctie wilden. Te veel risico voor het kind. daarmee zeggen we in feite dat we het kind ook met Down accepteren. Met 26 weken had onze kleine een groeiachterstand en besprak de arts de kleine kans op Down weer en evt de optie om alsnog een punctie te doen. Wederom hebben we dat afgewezen, zeker aangezien de kleine nu gewoon zo bij ons hoort... dat het onnodig moeilijk zou zijn als we te horen kregen dat ze Down heeft. Ze is zoals ze is! Het voelt echter goed, dus ik verwacht gewoon een gezond kindje.
het ligt er denk ik ook aan in welke mate... heeft t een hartafwijking en nog meerdere afwijkingen waardoor het kind veel zorg nodig heeft? ik ben pas bevallen van mn 3e kindje en ben er toen meer over na gaan denken. stel je voor dat dat kind iets ernstigs zou hebben. verandert ook het leven van mn andere 2 kinderen...minder aandacht enz. later misschien ook een hoop zorgen als wij er niet meer zijn enz. wil ik dat mn andere 2 kinderen aandoen....ik weet het niet
Ik snap dat de vraag voor je studie is, maar eerlijk gezegd denk ik dat je werkelijk niet kunt zeggen wat je zou doen als je nooit in dat schuitje hebt gezeten. Je kunt nu zeggen: 'Alles is welkom', maar als je na een punctie geinformeerd wordt over alle mogelijke complicaties en problemen, toch besluiten het kindje niet te houden. Of andersom: Zeker weten dat een kindje met down te erg is om geboren te laten worden, maar als je eenmaal leven hebt gevoeld het toch niet over je hart verkrijgen het weg te laten halen...
wij hebben bewust geen combinatietest laten doen omdat we van tevoren al wisten dat we met een eventuele slechte uitkomst toch niets zouden doen. Het zou ons alleen maar een vervelend gevoel bij de zwangerschap geven. Het kindje is welkom zoals het is, ook al weten we uit onze omgeving dat het best zwaar is om een gehandicapt kind te krijgen, wij zijn al super gelukkig dat we uberhaupt kinderen kunnen krijgen.
Helemaal mee eens! Ik zei altijd dat ik een kindje met down niet zou laten konen, maar toen bij onze oudste down werd vermoed veranderde ik ineens van gedachten! Gelukkig bleek hij gezond. Maar de uitslag zal niet echt waarheidsgetrouw zijn.
Die optie is er toch ook in de poll, dat je het niet zeker weet? Wij weten namelijk wel zeker dat we een zwangerschap zullen voortzetten ondanks een kindje met het downsyndroom. We hebben bewust geen prenatale screening gedaan. En de zwangerschap afbreken gaat in strijd met ons geloof, dus wij weten het wel 100 procent zeker.
Ik zou hem doorzetten! Waarom? Omdat ik jaren bezig ben geweest dmv een IVF traject om zwanger te raken. In mijn ogen is het dan hypocriet de zwangerschap af te breken. Kindje met down of een gezond kindje, het is iets van ons samen, iets waar we jaren voor hebben gevochten. Maar dit is enkel m'n mening!
ik zou de zwangerschap doorzetten... elk kind is uniek. En geen geconstateerde down wil ook niet zeggen dat je een 100% gezond krijgt. In het leven heb je geen enkele garanties Wij om die reden ook bewust geen combitest gedaan.
Luffie, ik bedoel dus eigenlijk dat iedereen die stellig voor of tegen kiest, dit eigenlijk helemaal niet zeker kan weten. Bijna iedereen zou 'ik weet het niet' in moeten vullen (met uitzondering van mensen die bewust geen combinatietest oid laten doen). De uitslag van de poll is hierdoor mi bij voorbaat al onbetrouwbaar. Eigenlijk zou je de vraag opnieuw moeten formuleren en dan alleen stellen aan vrouwen die werkelijk voor die keuze staan/hebben gestaan. Dat geeft een eerlijk beeld. Alleen zij hebben echt recht van spreken.
Absoluut mee eens! Om deze reden gezegt niet weten wat te doen. Zoiets weet je denk nl nooit zeker tot het je overkomt. Wij hebben geen prenatale screening laten doen, maar doen wel een 20-weken echo. Toch, zekerheid heb je nooit. Je kindje kan gezond worden geboren, maar erna iets krijgen.
Ik denk dat ik zoiets pas kan beslissen als ik daadwerkelijk in die situatie zit, dus ik heb op de laatste optie gestemd. Ik ben niet tegen abortus, maar ik weet niet of ik het syndroom van Down voor mezelf een reden zou vinden om abortus te plegen. Ligt écht aan de situatie, als op de echo's verder alles goed is (geen ernstige hartaandoeningen oid), is het natuurlijk weer heel anders dan wanneer ze op de echo wél ernstige zaken vinden die invloed zouden hebben op het leven (en lijden?) van het kindje. Mja, voor mij nu dus echt onmogelijk daar een besluit over te nemen. (Mijn moeder heeft jarenlang gewerkt met mensen - veelal kinderen - met het syndroom van Down met ernstige medische problemen. Dus ernstige hartafwijkingen die niet operatief gecorrigeerd konden worden, bijvoorbeeld. Maar ook zeer ernstige verstandelijke beperkingen (soms echt bedlegerig, amper tot geen contact kunnen maken). Als kind ging ik wel eens mee naar haar werk. Daardoor heb ik bij het syndroom van Down niet alleen de 'knuffelkindjes' in mijn hoofd, de goedlachse lieverdjes... ik ken ook de kinderen die écht niks kunnen, die ernstig ziek zijn, de volwassenen die echt hun eigen kracht niet kennen en simpelweg écht gevaarlijk zijn als ze boos worden... Zoiets kun je natuurlijk niet voorspellen op basis van een echo, maar ik zou die kans wel meewegen in mijn besluit...)
hier zou het ook welkom zijn. ook bewust geen combi test laten doen. elk kindje is uniek en wij zouden er helemaal voor gaan gezond of niet helemaal gezond.
Bij ons was de uitslag 1-54 op Down. Niet lang over nagedacht,kindje is welkom. We hebben geen VWP laten doen ivm mogelijke risico's voor het kindje en we wilden het toch laten komen. Dus eigenlijk nog steeds niets definitief, wel een aandoening gevonden waarvoor de kleine snel na de geboorte geopereerd zal moeten worden. Deze aandoening komt veel vaker voor bij Downkindjes dan bij andere kindjes. Was aan de en kant geen moeilijke keuze, aan de andere kant wel veel twijfel omdat we het niet zeker weten maar daar hebben we tenslotte zelf voor gekozen. Al weet je na een VWP of je kindje down heeft,de gradatie weet je dan nog niet.
Ik denk ook dat je deze vraag pas kunt beantwoorden als je echt voor de keuze staat. Wij hebben gekozen om de combinatietest te doen en bij een slechte uitslag de zwangerschap niet af te breken. Maar de uitslag was 1:612, wat geen verhoogde kans betekent, maar geen garantie geeft op een gezond kindje. Op dit moment zeggen wij dat we accepteren wat God ons geeft. Geen vwp dus.
Ik heb ik weet het niet ingevuld. Bij onze zoon hebben we geen screening laten doen. Ik wil die keuze niet maken. En wat een ander doet, moet ze zelf weten. Maar voor mij persoonlijk vnd ik dat de keuze er niet eens moet zijn. Er zijn meer opties dan alleen maar 'gezond' of 'down'. Je hebt niet te kiezen wat voor kind je krijgt. Bovendien sta ik niet achter de manier van testen. De combinatietest is maar een stukje statistiek. En de punctie is dan wel betrouwbaar, maar niet veilig genoeg. Aan de ene kant ben ik dus heel stellig. Maar aan de andere kant, toen ik een tijdje terug in verwachting was van een eeneiige tweeling** heb ik wel even getwijfeld of we toch niet de test zouden moeten doen. We hebben al een zoontje. Een kindje erbij heeft natuurlijk sowieso ook een impact op zijn leven, maar we hopen natuurlijk dat dit vooral een positief iets is. Maar ineens twee broertjes of zusje met down erbij? Wat doet dat met hem en zijn leven? Hadden we dan alle kindjes de zorg en aandacht kunnen geven die ze nodig hebben en verdienen? Bij een eerste kindje (of twee tegelijk) zou ik deze twijfel niet gehad hebben. Ik ben vrij stellig, wij kiezen ervoor om zwanger te worden. Je weet niet of het mag lukken en 'wat' je dan krijgt. Daar kies je voor. Maar ik ben toch in een situatie gekomen waar ik twijfelde. En zo zullen er meer redenen of situaties zijn waarin er onzekerheid bestaat wat de beste keuze is.