Beste verloskundige, Ik wil nog even een volgende zwangerschap afwachten voor ik naar de huisarts stap, maar zit toch een beetje met het volgende: Ik ben nu 3x zwanger geweest: de 1e keer resulteerde in een gezonde dochter, de 2e keer in een vroege miskraam met 5 weken, en de laatste keer (nu) in een semi-miskraam, ja hoe zeg je dat: eigenlijk werd ik gewoon op een normale tijd ongesteld, alleen dan met een positieve test iets daarvoor. Na de geboorte van mijn dochter heb ik heel wat ingrepen (geen operaties) gehad aan mijn baarmoeder, voor we aan een nieuwe zwangerschap begonnen heb ik me daarom ook wel zorgen gemaakt of het nog wel zou kunnen. Het zwanger worden lijkt echter niet het grootste probleem, het zwanger blijven gaat de afgelopen maanden iets minder soepel. Maar goed; het kan ook gewoon puur pech hebben zijn, natuurlijk. Is dit nu een reden voor (matige) zorg? Of is het hoogstwaarschijnlijk pure pech en een uitstekende kans dat de volgende zwangerschap wél goed gaat? Nogmaals, ik wil liever pas als de volgende óók weer mis zou gaan naar de huisarts gaan, dan wordt het echt structureel, maar ik vroeg het me toch af. Overigens ben ik 30 jaar, dus daar zal het waarschijnlijk niet aan liggen. Alvast bedankt voor jullie antwoord!
Hoi Emily27, je geeft inderdaad je eigen antwoorden al. Waarschijnlijk is het nog pech dat je miskramen hebt gehad. Je hebt ook wel heel vroeg positief getest bij de 2e miskraam. Veel vrouwen zouden niet eens hebben doorgehad dat ze zwanger waren en dachten gewoon ongesteld te zijn geworden. Ik weet natuurlijk niet wat voor ingrepen je hebt gehad, maar als het de kans op een miskraam zou verhogen hadden ze het er waarschijnlijk wel bij gezegd. Ik denk dat het een goed idee is om voor nog een zwangerschap te gaan, want de kans is toch gewoon heel groot dat dat wel goed gaat. Laat de moed niet zakken hoor. Ik snap dat het in je hoofd kan gaan zitten, maar lichamelijk is er nu nog niets aan de hand! Groeten Brigitte
Beste Brigitte, Sorry voor mijn late lezen van je reactie (ik wilde even afstand nemen van zp en het hele zwanger worden gebeuren). Ik weet dat ik erg vroeg positief testte bij de 2e miskraam, ik zou normaal gesproken ook niet eens dan al testen, maar ik kan slecht negeren dat mijn lichaam het me zo overduidelijk duidelijk maakt dat er iets zit (innestelingsbloeding, algeheel zwanger-gevoel, andere positie baarmoedermond, etc), en dan wil ik dat even 'bewijzen' met een test. Toen ik die test deed wist ik overigens gevoelsmatig al dat het niet goed zat, dus het was geen verrassing toen ik gewoon ongesteld werd. Ik ben blij te horen dat het niets zegt nu nog! Ik zou me er normaal gesproken denk ik ook niet zo'n zorgen om maken, maar omdat mijn cycli steeds raarder (lees: korter) lijken te worden ga ik me dan toch zorgen maken of het hormonaal allemaal wel klopt. Deze ronde bijvoorbeeld viel mijn eisprong al op dag 9, en mijn langste luteale fase tot nu toe is 12 dagen. Dat betekent dat het een cyclus van max. 21 dagen wordt. De afgelopen paar keer waren ook al vaak cycli van 22 dagen. Is dat niet te kort? Is je eisprong wel van voldoende 'kwaliteit' als je zulke korte cycli hebt? Vaak is het zo dat ik eerst een hele tijd (7 dagen of zoiets) ongesteld ben, en dan 2 dagen later alweer een eisprong heb. Voor mijn gevoel jaagt mijn lichaam die eitjes er nogal in een rap tempo doorheen . De ingrepen waren overigens 1. handmatig natasten voor placentaresten, 2. bakriballon (die zal niets uitmaken, lijkt me), 3. embolisatie van 2 slagaderen. Vooral die laatste ingreep is moeilijk om zeker van te weten wat het effect is, er is voor zover ik kan vinden maar 1 studie gedaan naar vruchtbaarheid bij vrouwen na embolisatie om fluxus te stoppen, en dat betrof een erg kleine onderzoekspopulatie (68 vrouwen), waarvan ook nog eens meer dan de helft van de vrouwen überhaupt geen 2e zwangerschap meer aandurfde. De vruchtbaarheidsproblemen die werden gerapporteerd betroffen vooral verminderd bloedverlies door verklevingen. Hier heb ik voor zover ik weet geen last van. Ik neem inderdaad aan dat deze ingrepen geen effect zullen hebben, dwz; ik kan me niet helemaal voorstellen hoe die effect hebben op de vroege miskramen. Hoogstens zouden ze effect kunnen hebben op het zwanger worden zelf, maar dat lijkt dus wel elke paar maanden een keer te lukken. Goed, sorry voor mijn lange bericht! Samengevat eigenlijk nog 1 vraag die ik heb, of die korte cycli geen probleem zijn dus (2e alinea). Rest vh bericht mag ook genegeerd worden, jullie hebben vast wel wat beters te doen .