Vraagje 2de kindje

Tussen mijn dochters zit ruim 1,5 jaar en dat doe ik dus nooit weer! Wat een hel zeg. Moet zeggen dat het nú wel leuk is maar ja dan zijn ze dus al een heel stuk ouder.... Onthoud wel dat die hele drukke periode ook weer voorbij gaat.

 

Mijn vriend twijfelt nog over een tweede (we zijn net van de radicale "nee" af, dus ik ben al heel blij), maar wij wachten nog wel een jaar met stoppen van de pil.
Wij willen er ongeveer een jaar of 3 - 3,5 tussen hebben. Ook omdat mijn vriend zijn "rust" erg lief heeft.
Mijn vorige zwangerschap was ook niet heel makkelijk met ook veel ziekenhuisopnames, dus vind ik het zelf ook wel een prettiger idee dat mijn 1e dan al wat zelfstandiger is.

Mijn neefje is net zo oud als mijn zoontje (schelen 8 dagen) en mijn schoonzusje is nu 7 weken zwanger. Als ik nu al hoor wat er allemaal geregeld moet worden dan ben ik blij dat we nog ff wachten en van alles maar 1 nodig hebben...

 

ik kan alleen tot nog toe spreken... dus tot 16 weken zwangerschap.
De 1e weken waren zwáár. Ik was zo ontzettend moe. Bij m'n 1e zwangerschap lag ik dus lekker op bed en bracht ik soms een dag lezend in bed door. Dat gaat nu dus niet. Dus voor m'n man was het even ook even een stapje extra zetten, want als hij thuis kwam was ik zó kapot, dat ik eigenlijk niets meer deed (behalve snel wat eten koken). En ik lag dus een aantal keer om 7 uur op bed en regelmatig om half 9 .
Gelukkig werd dat na 12 weken minder.
Verder heb ik deze zwangerschap eigenlijk al vanaf 9 weken last van mijn bekken. In heel lichte mate nog, maar zodra ik een drukke dag heb, levert dat veel pijn op. Ik let dus goed op (moet ik sowieso altijd al doen, dus dat scheelt misschien). Onze dochter til ik zo min mogelijk, die klimt veel zelf en loopt gelukkig ook goed.
Op de momenten dat ze een 'draken-dag' heeft, en telkens in woede op de grond gaat liggen is het weer even extra zwaar, maar verder is het voorlopig nog prima te doen.
De zwangerschap was hier (nog) niet gepland overigens, ik had nog een jaartje willen wachten. En ik zie ook wel wat op tegen die eerste periode met gebroken nachten en onze oudste die standaard tussen 6.30 en 7.00 uur wakker wordt. Maar we zien wel hoe het gaat. Het zal vast wel goedkomen, simpelweg omdat dat moet .
Deze zwangerschap gaat alles trouwens wel een stuk onbewuster dan bij de 1e. Toen wist ik continue precies hoe lang ik zwanger was, wanneer ik afspraken had etc. Maar dat heb ik nu niet. Ik moet telkens goed nadenken en ben eigenlijk meer bezig met onze oudste, dan met dit ukkie in mijn buik. Misschien wordt dat anders als ik echt beweging ga voelen, maar misschien ook niet, want de oudste blijft haar aandacht wel opeisen denk ik

 

Hier zit er iets minder dan 2 jaar tussen.
Ze zullen in de zelfde leeftijdsfase zitten en dan heb je vaak dezelfde interesses, kunnen ze lekker met elkaar spelen etc. Al is het natuurlijk nooit een garantie dat ze goed met elkaar op kunnen schieten .
Rust is nu toch al ver te zoeken, dus ik heb gewoon liever even 1 erg drukke periode en dat ik straks later twee kinderen heb die naar de basisschool gaan, uit de luiers zijn en ik ook mijn oude werk weer op kan pakken, want met een kleintje werk ik gewoon minder.
Oh ja, als je man denkt de aandacht niet goed te kunnen verdelen, ik dacht dat dat van tevoren ook wel een probleem zou zijn of dat ik nooit zoveel van een ander zou kunnen houden als van de eerste, maar ik houd net zo veel van allebei en tja, de een moet wel eens op de ander wachten, maar that's life!
De eerste zwangerschap was best zwaar, deze zwangerschap viel me reuze mee, alleen de laatste twee weken waren niet fijn. Als je zwangerschap niet lekker verloopt, is het vast zwaar met nog een kleintje.
Ik ben blij met de situatie zoals die nu is, al is het wel heel druk!

 

Hier zit er ruim 2,5 jaar tussen. Laatste maand van de zwangerschap en de eerste 3 maanden na de bevalling waren zwaar, maar toch ook weer niet dat ik zou zeggen 'nooit weer'! Komt ook wel omdat de tweede een makkelijk ventje is, snel tevreden. En nu is hij 8 maanden en ik kan eigenlijk niet zeggen dat ik het nu zoveel drukker heb dan met 1 kind.

 

Hier zit er 17 maanden tussen en wat Tjessia ook al zegt, dit is een HEL!! En ik ben helaas nog niet in de echt fijne periode terecht gekomen. Dus zeker wat meer tijd er tussen laten.

En wat voordelen of nadelen zijn van een tweede? Denk dat dat echt heel persoonlijk is. Wat ik wel als voordeel zie, hoe vervelend ook voor ons haha, ze leren "veilig" ruzie maken, ze moeten leren delen, ze moeten leren wachten. En eigenlijk nooit alleen he.

 

Mijn oudste was 2 jaar en 8 maanden toen de tweede geboren werd, dat vind ik ook een mooi leeftijdsverschil. Ik zie op mijn werk (kdv) zoveel moeders bij wie de oudste net twee jaar is als de tweede geboren wordt en vrijwel allemaal hebben ze het er moeilijk mee: de combinatie van de eerste peuterpuberteitsfase en een baby.
Het enige wat ik zwaar vond was dat de oudste zijn middagslaapje liet vallen (en echt, ik heb veel geprobeerd om hem toch te laten slapen) toen ik halverwege de zwangerschap was en de dagen me toch te lang werden, zonder de nodige 'lunchbreak'. Verder heb ik nergens last van, behalve dan dat het appartement steeds weer een troepje is, omdat ik het gewoon wat drukker heb met twee kinderen en het hier eigenlijk te klein aan het worden is. En, heel soms bekruipt me de gedachte dat het misschien wel nòg beter had geweest als de oudste al naar de kleuterschool ging, zodat hij in zijn jonge leventje nog altijd alles kon doen en alle aandacht kon krijgen, zonder echt rekening te moeten houden met zijn broertje (die bijvoorbeeld nog niet mee kan op de fiets, zodat we met koninginnedag niet naar de grootste activiteiten konden, omdat ik geen auto heb en het te ver was om te lopen)...

 

Ik ben nog maar net zwanger maar vind het erg zwaar. Mijn dochter is 2 jaar en 2 maanden en lekker aan het peuterpuberen. Ik ben heeeeel moe en misselijk, dochterlief slaapt sinds 4 weken niet meer overdag. Daarnaast werk ik ook nog. Ik hoop dat het over een paar weken beter wordt

 

Tussen mijn kids zit 13,5 maand en in het begin vond ik het wel even zwaar maar na een paar maanden ging het eigenlijk vanzelf en nu ze wat ouder zijn is het helemaal geweldig, ze zijn altijd met elkaar aan het spelen en tuurlijk ook ruzie maken maar dat hoort erbij.

 

Ik ben nu 32 weken zwanger van mijn tweede en mijn dochtertje is nu 15 maanden oud. En hoe leuk ik het ook vind om zo weinig leeftijdsverschil te hebben, het is best zwaar tot nu toe!!

Mijn dochtertje slaapt als ik geluk heb 1x een uurtje op de dag en soms helemaal niet . De eerste 3 maanden waren echt heel zwaar omdat ik zo beroerd en moe was en nu de laatste 10 weken in gaan heb ik het alweer zwaar. Alleen er tussen in had ik genoeg energie. Mijn dochtertje loopt nu ook 1.5 maand zelf aan de ene kant makkelijk (ivm tillen) en aan de andere kant blijf je nu achter haar aanrennen. Bij een eventuele volgende laat ik echt wat meer tijd tussen zitten. Als ik me continu hetzelfde zou voelen zoals de middelste 3 maanden tijdens de zwangerschap, dan vind ik het wel te doen, maar nu ben ik echt kapot

 

Ik ben nu 10 weken zwanger en mijn zoontje is bijna 2 jaar..
Eind November wordt de kleine geboren en mijn zoontje wordt dan ongeveer 2,5 jaar en in januari gaat Isa naar het kleuterschool. Dus dat vind ik wel fijn.. Dan ben ik alleen thuis met de kleine.

Met Isa is mijn zwangerschap wel vermoeiend..

 

Onze dochter is nu 18 maanden en zal ongeveer 23 maanden zijn als de 2de geboren wordt. Deze zwangerschap valt me ook wel iets zwaarder omdat als ik misselijk of moe ben het allemaal gewoon doorgaat. Maar dat hoort er gewoon bij, wij hebben zelf bewust voor deze zwangerschap gekozen dus ik neem het allemaal voor lief. En als de kleine straks geboren is zal het ook allemaal wel goed komen ja het zal best zwaar zijn die eerste periode maar nu heb ik ook geregeld gebroken nachten dus daar zit ik nu nog in...

 

Het kan heel pittig zijn! Onze dochter en zoon zit 20 maanden tussen, nog geeneens echt extreem ofzo ik heb netjes uitgezwangerd maar toch was deze zwangerschap zwaar maar niet perse door het zwanger zijn maar doordat we een hele vervelende zwangerschap hadden (met de kans op een ongezond kindje) dat hakte er flink in en hierdoor heeft ons zoontje (vind ik) wel eens wat in moeten leveren qua aandacht die hij eigenlijk wel verdiende, niet dat ie perse slecht behandeld is maar als ik het over zou moeten doen had ik langer gewacht, bv pas begonnen met de tweede ene jaartje later.

Nu is onze zoon ook langzaam met praten en communiceren (bleek dat hij maar 25% hoorde dus was wel verklaarbaar) maar dat was ook niet handig, hij had ook niet goed het besef dat hij een zusje kreeg en/of dat mama zwanger was..

Wij zouden eigenlijk niet voor een derde gaan maar de optie staat toch nog steeds open nu maar dan pas als de jongste op PSZ zit!!

 

Tussen mijn kinderen zit 2 jaar en 8 maanden. Een mooi leeftijdsverschil omdat de oudste al wat zelfstandiger was (zindelijk, zelf aan- en uitkleden, goed lopen, praten etc).

Ik vind twee kids een stuk drukker dan één. Je hoort wel eens van mensen dat ze de tweede erbij doen, maar dat vind ik echt niet. Omdat de oudste niet meer slaapt heb ik overdag echt nooit meer rust. Aandacht verdelen etc. daar vind je wel je weg in. En de was... daar komt nu echt geen eind meer aan.

Pim

 

Op zich het moeder zelf worden is een hele grote factor bij voor het eerste mama worden, bij de tweede gaat dat meer vanzelf, de tweede gaat ook meer in het ritme mee van het gezin..

MAAR met 1 kindje heb je nog zoveel rust!! (dat waardeerde ik ook niet toen ik nog "maar" eentje had) je kon veel makkelijker weg, nu na dat ze 1 is geworden gaat het wel weer en lopen de schema's gelijk maar als baby zijnde dan sliep zij was de oudste wakker en zo heel de dag liep het vaak langs elkaar heen en ga je niet zo makkelijk meer weg, sommige mensen doen dat wel maar ik niet, omdat ik vind dat rust en regelmaat heel belangrijk zijn en ja dan heb je wel eens beperkingen, dat maakt niet zo uit want ben toch heel de dag thuis voor ze maar kan soms wel eens onhandig zijn..

Ook even bijslapen is er niet meer bij vaak als je 2 kids hebt...

Ik vond bij het hebben van 1 kindje echt veel meer rust en relax en die komt pas nu weer een beetje terug nu de jongste 1 jaar is...

 

Hier is de oudste trouwens 2 jaar en 8 maanden maar heeft nog steeds verplicht 2 uurtjes rusten per dag op zijn kamer hoor, of hij dat nu wil of niet. (hij mag ook even rustig boekje lezen ofzo maar vaak geeft hij toch eraan toe en slaapt ie nog even..

 

Ik weet het nog niet hoe het is met 2 kindjes maar ik ben wel blij dat we nog even hebben gewacht tot Isabella meer zelfstandig is.

Ze kan al alleen naar de wc en ook al alleen de trap op en af.
Verder ook beter kenbaar maken wat ze wel of niet wil.

Er zit straks 3 jaar en 3 maanden tussen en dat vind ik erg fijn.