Ik raakte tijdens de zwangerschap van de eerste werkeloos. Geen ww omdat ik zelf gegaan ben na 8 weken van 48 uur in 4 dagen zonder dat ze er iets aan deden Wij hebben toen de keuze gemaakt dat ik thuis zou blijven. En dat is ondertussen 5 jaar geleden. Hoe we die keuze gemaakt hebben toch door rekenen rekenen en nog een keer rekenen. Mijn man verdiende toen 800 minder in de maand maar met wat aanpassingen als in onnodige uitgaven (loterijen dure abonnementen dat oorzaken) hielden we ongeveer een 500 euro over voor de boodschappen. Dit was voor ons meer dan genoeg. Toen we er achter kwamen dat we als ik zou blijven werken na kinderopvang kosten 50 euro meer zouden overhouden was voor ons de keuze zo gemaakt. En nu 5 jaar later is het voor ons niet meer rendabel dat ik ga werken mijn man is veel meer gaan verdienen en we zijn goedkoper gaan wonen. Waardoor we dus meer overhouden dan als ik ga werken omdat ik nu ook de algemene heffing nog krijg.
Persoonlijk zou ik dit soort beslissingen niet nemen nu je nog zwanger bent. Je denkt vaak anders over dingen en ( en dan spreek ik voor mijzelf) je bent in sommige dingen wat minder gemotiveerd. Als je nu al de helft van je ww nodig hebt om rond te komen zonder ana je spaarrekening te komen dan zal dat er straks niet beter op worden. Als de baby er eenmaal is ben je nl nog meer geld kwijt. Daarnaast weet jen u nog niet of thuisblijf moeder wel iets voor je is...dat kun je denk ik pas inschatten na een tijdje..dus nu nog niet je kruit verschieten en zoals hierboven al werd gezegd..je hebt straks zwangerschaps verlof bevallings verlof enzo...kijk daarna maar eens rustig verder
Verstandig advies. Ik ga hierin mee. Ik kan me voorstellen dat het erg ontmoedigend kan zijn om steeds weer afgewezen te worden, maarrrr.... Stel dit soort beslissingen even uit tot na de bevalling. Wie weet denk je er dan heel anders over. Natuurlijk is het niet verkeerd om je te oriënteren en goed te kijken naar de eventuele financiële gevolgen. Succes met het maken van een keuze!
Op moment dat je afhankelijk bent van je spaarrekening om rond te kunnen komen, dan lukt het dus niet om rond te komen van één salaris. Uiteindelijk zal de pot dus leeg zijn.
Ja, er moet dan inderdaad nog wel een en ander gebeuren en veranderen... Het is ook niet mijn bedoeling om morgen het UWV te bellen en me af te melden, maar ik ben gewoon benieuwd welke stappen andere dames hebben gezet om zo ver te komen. Een flinke buffer zou me in elk geval al veel zekerheid geven, zodat ik in dure maanden wat kan bijpakken... Maar hoe groot zou zo'n buffer dan moeten zijn, dat weet ik dus niet... Op dit moment zouden we 2 jaar lang elke maand het bedrag wat we nu tekort komen van die bufferrekening kunnen pakken. Daarna zou het geld op zijn... maar tegelijk is onze hypotheek tegen die tijd ook gedaald en verdient mijn man hopelijk weer wat meer, waardoor we minder vaak hoeven terug te vallen op de spaarrekening... Dat zijn allemaal dingen die dan zo door mijn hoofd gaan... Maar ik beloof dat ik er pas écht aan zal beginnen als mijn zwangerschapsverlof voorbij is want het kunnen ook de hormonen zijn, natuurlijk!
Ja je zou inderdaad een aparte rekening kunnen doen waar je je zelf in principe nog van betaalt wat je tekort komt Maar eerst maar eens op een rijtje zetten of en wat je tekort komt. Dat kan door alle vaste lasten te invertariseren en daarna de variabelen schatten ( boodschappen, benzine/diesel, cadeautjes en overig)
Ik zou (persoonlijk!) een buffer die richting 10.000 gaat wel een prettig idee vinden. Verder: denk er inderdaad goed over na, zet alle voor- en nadelen naast elkaar, bekijk goed het financiële plaatje, etc. Ik kan me de overweging goed voorstellen, al zou ik er niet zo snel voor gekozen hebben. Maar goed, ergens is dat ook makkelijk praten voor iemand die werk heeft, dat snap ik wel
Herkenbaar ja Mensen weten altijd alles beter tot ze zelf in die situatie komen dan piepen ze wel anders. Ik ben gewend om te werken vanaf mijn 15e (bijbaan en vanaf 19 fulltime) en nu ben ik voor het eerst in mijn leven dus gewoon al 14 maanden werkloos. Maar om ontopic te blijven : Ik zou die WW gewoon blijven houden. 1x per week solliciteren is peanuts. Van dat geld een spaarpotje maken en als het dan afgelopen is (voor ieder gewerkt jaar krijg je een maand WW) dan kijken wat je doet. Zelf solliciteer ik zo'n 4x in de week maar ben al maanden nergens meer op gesprek geweest, het is hopeloos. Maar ik zou mijn recht op WW zeker niet opzeggen. Spaar dan het geld in een potje voor slechte tijden. En het leven als huismama went wel. Eerlijk is eerlijk, ik geniet meer van mijn kinderen nu ik fulltime thuis ben. Al zou ik nu wel weer een beetje mijn vleugels willen strekken om het zo te zeggen
Dit dus. En wat betreft dat neerkijken als je een uitkering geniet. Mensen zeuren ook als je thuisblijft en op de centen van je partner teert. Dus het is toch nooit goed.
Volg idd vooral je hart! Ik heb altijd thuisblijfmoeder willen worden. En toen mijn contract afliep met 24 weken zwangerschap was dat dus perfect timing! Wel heb ik mijn WW opgemaakt (huplakee in de hypotheek). Financieel kan het makkie op 1 salaris, dat is wel een belangrijk puntje natuurlijk.. Solliciteren heeft nu natuurlijk geen enkel nut. Dat zag het UWV bij mij ook in en met een week of 32 kreeg ik dan ook ontheffing. Krijg je die niet, dan zou ik gewoon 4 netwerk gesprekken invullen. Heb je met iemand gesproken met een baan? gevraagd hoe het op het werk gaat? Hoppakeeee een netwerkgesprek. Wat betreft het solliciteren, steek er maar niet teveel energie in nu. Volg verder zoveel mogelijk je hart, binnen de grenzen van je budget
Wij hebben alles uitgerekend ZONDER een buffer, want wat als die buffer leeg is? Kan je dan nog steeds je gezin onderhouden?
helemaal zonder buffer redden we het zo'n... maand? Maar gelukkig hebben we wel een buffer, alleen mijn man noemt het 'het zwarte gat', want alles wat in de buffer gaat, komt er nooit meer uit Op basis van de maandelijke inkomsten redden we het niet, maar in combinatie met de belastingteruggaaf, eindejaarsbonus en vakantiegeld misschien wel, misschien niet... Ik ga het eens uitrekenen
Je moet per maand dus over kunnen houden wat jij nu aan inkomen verwerft! Je kan wel op je spaargeld gaan teren, maar dat gaat een keer op. En je zal zien; je koelkast, wasmachine en dak moeten tegelijk gerepareerd worden. Je mag niet al je spaarcenten wegleggen voor dagelijkse uitgaven. En kan je dan nog op vakantie? Er komt straks een baby aan, die kost ook weer meer geld. Reken alleen al eens uit wat luiers of voeding kosten!
De rede dat wij er voor gekozen hebben was een andere dan dat het bij jou is. Met onze oudste dochter ging het qua gezondheid niet zo goed. Naar de opa's en oma's was geen optie omdat die allemaal nog werkten en we moesten op een gegeven moment zo vaak thuis blijven of vervangende opvang regelen dat we er helemaal gestrest van werden. Wij hadden een behoorlijk grote buffer dus ook als m'n man werkeloos zou worden zouden we het nog wel een tijdje uit kunnen zingen. Wij hebben gekeken naar hoe we vaste lasten terug konden dringen (abbo's, verzekeringen, telefoon en internet) Toen hebben we gekeken naar het salaris van mijn man, voorlopige teruggave en toeslagen. Daar onze vaste lasten van af getrokken en gekeken wat we over hielden. In eerste instantie heb ik toen echt alle luxe dingen gelaten. Ben goedkopere boodschappen gaan doen (ook niet meer alles voorgesneden enzo) kochten veel 2e hands en deden alleen nog gratis of hele goedkope uitjes. Ik heb ervaren dat ik wel echt creatief werd in oplossingen toen we minder te besteden kregen. Langzaamaan is er toch weer wat luxe bijgekomen omdat we daar nog wel wat ruimte voor hadden. Inmiddels is onze buffer maar minimaal gezakt, iets van 500 hebben we ingeteerd, en dat ondanks een verbouwing. O ja,de keuze speelde in de zwangerschap van de tweede maar wel heb ik inderdaad de beslissing toen uitgesteld totdat ik bevallen was. Succes met je keuze!
Knap van jullie, Anita! Ik heb net gekeken hoe en wat, en tot eind 2014 zouden we, als we niet verdergaan met sparen, gewoon op de oude voet door kunnen leven op basis van wat we nu uitgeven. (Ik kon dit zo snel uitrekenen omdat ik al werk met maandbudgetten, dus heb die even omgezet naar jaarbudgetten en alle inkomsten ook opgezocht, dus inclusief HRA en kinderbijslag) Daarna zou het moeilijker kunnen worden, maar tot nu toe heeft mijn man elk jaar wel een flinke salarisverhoging gehad... Alleen wil ik daar niet teveel op rekenen, eigenlijk...
Gelukkig nog niet in de branche waar mijn man werkt... Maar inderdaad, door de crisis wil ik er niet teveel op rekenen, want ondanks dat het nu echt heel goed gaat bij het bedrijf waar hij werkt, kan dat ook zomaar opeens omslaan...