Hoi, Mijn dochter is 4 en ze heeft een lief karakter met natuurlijk de ondeugden die bij een kleuter horen Ze is erg gevoelig, zo zijn nieuwe dingen altijd eng en moet ze daarom huilen. Sommige dingen durft ze gewoon niet te doen of ze roept al huilend dat ze het niet kan ik wil haar hier graag bij helpen maar weet niet zo goed hoe dit aan te pakken. Vanuit de psz kregen we bij het eindgesprek te horen dat het een pienter meisje is maar vaak kiest voor de zekerheid, ze schrikt snel en raakt overstuur van mensen die 'boos' zijn.Ook nu op de basisschool horen we dit terug. Als er bijvoorbeeld een kindje snel langs haar heen rent op het plein schrikt ze en zijn er dikke tranen. Ook spelletjes eindigen altijd in tranen omdat ze niet altijd kan winnen. En hoe vaak we ook uitleggen dat het niet erg is, dat er dingend zijn die ze nog kan leren etc etc... Soms moeten dingen nu eenmaal en de juf heeft ook niet alle tijd om zich te richten op mijn dochter ( logisch) We zijn net begonnen op ballet, heerlijk vindt ze het! Een stralend kopie tot het moment dat ze iets moet doen wat ze niet direct snapt. Haar balletjuf gaat hier goed mee om maar een leerling die elke keer moet huilen als ze iets niet durft of kan... Dochter zelf wil er heel graag mee door Doorgaan of toch stoppen? Geen uitdagingen meer aangaan of wat meer dwingen ? Ben benieuwd naar adviezen.
hoi als ik je berichtje zo lees den kik dat jou kindje hoog gevoelig is misschien moet je daar eens iets mee doen. er bestaan van die cursussen en zo voor de kinderen zelf en voor de ouders om daar goed mee om te gaan.. misschien kun je daar iets mee. ik lees ook veel overeenkomsten met mijn dochtertje die is ook overstuur als ze een ander kindje ziet huilen en ook als er iemand boos is op iemand anders. ook als er iets niet lukt dan gaat ze bijna huilen of ze zegt al gelijk dat het niet lukt. ik probeer haar er in te steunen maar ja het is erg moeilijk. ik weet dus ook niet of je wat hebt aan min opmerking maar ja ik dacht ik moet het wel even zeggen. heel veel succes zou ik zeggen
Bedankt voor je reactie! Eerlijk gezegd heb ik nooit aan hoogegevoelig gedacht, ik weet ook niet goed of dat het is. Maar idd net zoals bij jou dochter , huilen als andere kindjes huilen heel herkenbaar. Ze wil wel heel graag is niet extreem verlegen maar zodra er iets onverwachts gebeurt gast het mis.
In ieder geval niet meer troosten als ze snel van streek is of teleurgesteld. Ze moet dat zelf leren 'oplossen'. Het schijnt dat kinderen die niet altijd gesust en getroost worden, beter leren omgaan met stress en teleurstelling. Bij ons heeft dat wel geholpen.
Ow wat komt me dit verschrikkelijk bekend voor! Altijd alles uitleggen, als je nee zegt begint ze al te huilen, als haar zusje huilt huilt zij ook. Als iets niet wil lukken huilt ze idd ook maar ik had meer het idee dat dat komt omdat ze ongeduldig is, net als ik.... Dus gewoon gefrustreerd omdat het niet lukt. Als ze iets zegt en ik begrijp haar niet dan is het ook huilen.... Hierbij dacht ik ook dat het kwam omdat ze gefrustreerd is... Zou ik me namelijk heel goed kunnen voor stellen.
Herkenbaar dus lees ff mee Wat bij ons wel eens helpt is de eerste keer dingen samen doen en voorbeelden uitleggen maar ja dat zullen jullie ook doen Maar ik persoonlijk vind het wel Erg vermoeiend soms ..
Overigens... Huilen omdat een ander huilt kan best gevoeligheid zij Huilen omdat het niet lukt voordat je bent begonnen..... Ruikt meer naar perfectionisme/faalangst.
Ik wil haar niet dwingen maar probeer wel altijd te stimuleren. Zo waren we laatst op een markt waar ook een speelding stond. Dan vraagt ze of ze daar ook mag spelen en dat vindt ik prima. Ik ben in de buurt gaan zitten en heb gezegd dat ze er zo heen kan en dat ik haar zie en ze mij ook kan zien. Ik denk dat ze wel 3 keer is omgedraaid al twijfelend of ze wel alleen kon. Uiteindelijk lukt het dan toch en dan is ze trots op zichzelf en durft ze het de keer erop wel. Heel eerlijk erger ik me weleens aan het snelle huilen, en soms heb ik zoiets van: waar gaat het over?' Met negeren van het gedrag wordt het eigenlijk alleen maar erger. We proberen haar nu te leren dat ze op een andere manier iets duidelijk moet maken. Vind je het eng of durf je niet ? Dan kijk je gewoon even of je vraagt het aan iemand. Doet je broertje je zeer? Geef maar een kleine duwtje terug of zeg maar dat hij je geen pijn mag doen. Ik ben me eens gaan verdiepen in hooggevoelig en behalve de kleding die irriteert komt alles overeen. Stel dat dit het is, hoe kom ik daar met zekerheid achter ?
Het is breder dan alleen het perfectionistisch zijn, ze is ook heel gevoelig voor stemmingen en pikt van alles op. Er gaat zoveel rond in dat kleine koppie en daarnaast onthoud ze echt alles. Elke avond moeten we dus even de dag doornemen om even wat ruimte te krijgen in haar hoofd. Ze praat en vraagt de hele dag en gaat daar weer verder over nadenken. Laatst hadden we het over de maan en de ruimte, heelal etc. Een paar dagen later komt ze er dan weer op terug met een vraag omdat ze er verder over heeft nagedacht en er toch dingen niet duidelijk zijn. Eigenlijk hele normale kleuterdingen, maar ik merk wel dat het haar vaak belemmert.
Hoi, Als ik jouw verhaal lees dan denk ik dat ze inderdaad gevoelig is. En intelligent (ze denkt na over dingen die je verteld en stelt er vragen over). En faalangstig (niet willen verliezen, dingen niet willen proberen uit angst dat ze het niet kan). Ook denk ik dat je er heel goed mee om gaat. Stimuleren (zonder dwang). Naar haar luisteren en gevoel benoemen. Dat geeft haar het gevoel dat je haar serieus neemt. De dag doornemen 's avonds. Door veel te praten leert ze uiteindelijk hoe ze haar gevoelens kan uiten op een andere manier dan huilen. Ik zou zeker doorgaan met ballet. Ze vind het leuk. En ik denk dat het zeker ook kan helpen in haar zelfverzekerdheid. Hoe doet ze het verder op school? Heeft ze vriendinnetjes? Wat zegt de juf ervan?
Fijn dat je benoemt dat we zo goed bezig zijn Ik twijfel vaak of we het goed aanpakken en er komen natuurlijk vaak adviezen van mensen om me heen: ze is te lang enigst kind geweest tot familie die vindt dat ik veel harder moet zijn. Moeilijk! Op school gaat het goed, ze heeft het naar haar zin en vriendinnen. Die houvast heeft ze ook nodig, laatst moesten haar vriendinnen een taakje doen en zat haar favoriete tafel al vol dus moeste ergens alleen zitten en dan komen de tranen omdat ze niet alleen wil zijn. Gelukkig was er een vriendinnetje die dit zag en haar meenam naar het volle groepje en een stoel bijpakte Toen ze er net een paar dagen was deed de juf een spel, commando. Dus de juf zegt commando staan, alle kindjes gaan staan. Commando zit, alle kindjes gaan zitten etc. To de juf zei commando zit , staan. Dan moet je dus blijven zitten want de juf zegt er geen commando voor. Dochter ging dus staan en de kindjes moesten lachen. Nu wil ze niet meer met dat spel meedoen omdat dat eng is. Thuis oefen ik het met haar en leg haar uit hoe het spel werkt, wie weet doet ze binnenkort mee
Soms idd heel vermoeiend! Wat hier ook vaak gebeurd is... Als ze iets goed doet gaat ze voor zichzelf klappen haha en zegt dan, goed hè! Ze kan trouwens heel goed tegen drukte! Hoe harder de muziek hoe leuker ze het vind! Grote evenementen vind ze ook geweldig. Ze is laatst met oma en haar nichtje naar balorig geweest, ze heeft het er nog steeds over. Ze onthoud ook alles! Soms gewoon eng! Ze heeft een dino huisje en daar zit een ronde sticker op met groene takjes en rode besjes, zegt ze: kerstboom! OMG ik wist niet wat ik hoorde! Mijn kerstboom zag er niet zo uit en ik heb niets in huis wat er op lijkt! Maar ze had echt gelijk! Negeren en niet troosten maakt het hier ook alleen maar erger, resultaat is een driftbui waar je u tegen zegt! Ow wat lekker om dit te herkennen! Mijn meisje is 2,5 maar zo herkenbaar!
Zo is mijn oudste ook. Inmiddels ruim 5 jaar. Ze is volgens mij ook hooggevoelig. Op ballet gaat het heel goed. Dat is inmiddels zo bekend, maar zwemles is een drama. Ze kan het heel goed, als ze de bodem maar voelt. De juf moet ook geen onverwachte dingen doen, die ze nog niet gehad heeft, want dan is het echt drama met een grote D. Wij vragen altijd wel aan haar, waarom ze zo moet huilen en wat ze er dan eng aan vindt. Ze kan het best wel verwoorden, maar ja, hoe krijg je ze dan zo ver he, dat ze niet gelijk gaan huilen, maar toch proberen. Moeilijk hoor. Ik heb soms hoofdpijn van het denken, hoe ik haar weer ergens doorheen moet helpen. Ik ga er van uit, naarmate ze ouder wordt, ze het wel beter allemaal kan bevatten en dat ze dan minder onzeker wordt.
Je kan een test doen, zoals deze. Is je kind hoogsensitief? | Hooggevoelig Maar verder kan je er weinig mee. Alleen voor jezelf kan je er rekening mee houden.
Ik denk dat je zelf onbewust al datgene doet wat het beste werkt. Probleem is dat dat oudergevoel... Dat missen meeste andere mensen. En dat is lastig. Vooral als ze het niet snappen of niet zien... Want voor jou is he normaal en dus slecht uit te leggen
Zeker weten. Als ik bij zwemles weleens stiekem staat te kijken en dan zie ik het al misgaan. Ze doen dan, wat ze niet moeten doen, met gevolg, dat mijn dochter helemaal overstuur is en er niks meer mee te beginnen valt. Zo trok de zwemjuf mijn dochter ineens van de kant af, zo het water in, waar ze niet kan staan. Zulke dingen gaan bij de meeste kinderen wel goed. Misschien wel met angst, maar dan doen ze toch wat de juf zegt. Mijn dochter raak compleet in paniek. Lastig hoor, voor zo'n juf en voor mij, want ik weet nu al, dat zoiets niet gaat werken bij d'r.
ringeling: hoog gevoeligheid dat kun je niet laten meten en daar een uitslag van hebben helaas. maar zo als in de site die door gegeven is kun je daar een test doen en daar in kun je een hoop vinden. ik zou zeggen ga er eens op zoeken want zo ben ik er ook achter gekomen en dat heeft bij ons veel geholpen. nu moet ik er bij zeggen dat ik ook hoog gevoelig ben en daar dus wat makkelijker mee om lijk te gaan. ik handel dan ook heel erg uit gevoel naar mijn dochter en dat werp hier zijn vruchten af. nou ik hop dat ik je heb kunnen helpen en hopelijk kun je misschien uit je buurt help krijgen om het op een goede manier op te lossen. ik weet dat er cursussen zijn voor het omgaan met hoog gevoelige kinderen. sterkte
@ anica: fijn he, als je herkenbare dingen tegenkomt @ stroopie: ik zie ook echt wel een beetje op tegen zwemles, we wachten in ieder geval tot ze vijf is. Je cochter klinkt precies zoals de mijne reageert! @sherly: ik ga me er zeker in verdiepen, hoe reageer jij op het huilen? Leg je altijd uit en troost je of laat je haar ook weleens gaan? Ik ben niet altijd even geduldig merk ik...