hallo, m,n zoontje wil avonds niet op bed, hij begint dit al te roepen zodra ik zeg mooi we gaan op bed. dan gaan we pyama aandoen tandenpoetsen zn broertje op bed brengen en dan is hij aan de beurt. hij zegt dan wel tig keer ik wil niet op bed ook tijdens het lezen en zingen daaarna volgt een knuffel en een kus gaan de lampjes aan en de tingelings, dan krijgt hij nog 1 kus en dan ga ik weg maar dan voltrekt zich het drama. hij word overstuur gaat jammeren en huilen dan leg je weer uit dat hij moet slapen en alle kindjes slapen nu, en dan gaat hij overgeven. kotst alles eronder, dit is nu al regelmatig gebeurt en ik vroeg me af hebben meer kids dit? en waarom doet hij dit? is het aandacht vragen? is het tijdrekken? is het stress? (drukke tijd nu) en wat kan ik eraan doen om het te voorkomen want ik ben het inmiddels wel zat dit gedrag
ik heb dit volgens mijn moeder vroeger ook gehad. alleen als ik naar school moest. mijn moeder moest toen van de dokter mij een emmer geven en zelf weg gaan. ik heb het daarna nooit meer gedaan. het was gewoon een manier om aandacht te trekken en niet naar school te hoeven. misschien kun je tegen hem zeggen dat je een emmer op de kamer neerzet en als hij moet overgeven het daarin te doen en zelf weg te gaan.
Hoe oud is hij? Mijn dochter kreeg tot anderhalf ongeveer zo erge driftbuien dat ze er wel eens van moest braken. Toen ze beter kon praten zijn die erge driftbuien overgegaan en het braken dus ook. Maar ik weet niet of hij door de driftigheid braakt of het bewust opwekt?
daar zat ook aan te denken.. als je nu eens een nachtlampje bij hem aan laat staan.. of misschien wilt hij ze bed op een andere plaats ofzoiets? dus dat er misschien iets in de kamer is wat hij eng vind of hem niet aanstaat?
hij heeft 2 nachtlampjes op de kamer ja bang maar waarvoor hij zegt steeds ik wil niet op bed ik wil spelen, dus ja. de laatste tijd is naar school brengen ook weer drama vooral als ik wegga, dan moet het mssch verlatingsangst zijn. en als er hem iets niet aanstaat op de kamer dan zegt ie het wel want daarin is hij nogal precies.
heb je er wel eens met hem over gehad waarom hij niet wil slapen in bed???? als ie bijna 4 is kan je daar toch wel een beetje over praten?? of zeg ik nu iets heel raars? (mijn dochtertjes is bijna 2..) ikzelf heb dit ook gedaan vroeger, als ik naar school moest... dit drama heeft tot groep 6 geduurd (schaam me er nu voor..)
Mijn zoontje doet dit ook wel eens, bij hem komt het dan omdat hij bang is. Van enge dromen of de harde wind of regen. Het helpt dan om er over te praten. De enge dromen jagen we zijn kamer uit. De wind is hij helaas nog steeds bang van.
Mijn zoontje is 17 maanden en kan ik helaas niet wakker in bed leggen en ook niet laten huilen als hij wakker wordt (is altijd al een slechte slapen geweest). Hij is echt vreselijk bang om alleen te zijn. Hij raakt dan zo overstuur dat hij dus ook alles onderkotst als we hem laten huilen dus dat doe ik niet meer. Ik heb hem eens stiekem bekeken hoe hij wakker wordt, hij rekt zich uit en kijkt om zich heen maar zodra hij ziet dat hij alleen is zie je echt een vreslijke angt in zijn ogen en daarna zet hij het op het brullen. Ik laat hem dan ook niet huilen en hij slaapt ook vaak tussen ons in. Ik ga er maar vanuit dat dit ooit overgaat. Ik denk altijd maar, ik ken geen enkele tiener die nog tussen zijn ouders in slaapt hihi.
thx voor jullie verhalen gisteravond ging alles goed ik heb alles zo geduldig mogelijk gedaan maar toen ik weg zou ik moet spugen heb m naar de badkamer gestuurd en daar spuugde hij de vloer onder. daarna heb ik hem weer op bed gebracht en dan begint ie met ma tingelings aan ma knuffel ma kus, ma weer weg en dan ben je nog niet op de helft van de trap of daar is ie weer. gek werd ik ervan en ben op een gegeven moment echt naar beneden gegaan om tot 100 te tellen. vanavond onder t eten zij hij al ik ga vanavond spugen. weer niks aan de hand bed ritueel gedaan en een emmer naast zn bed gezet voor als hij moest kotsen, tingelings aan gedaan nog een kus gegeven en toen ging hij spugen. daarna ben ik weg gegaan en nu is hij dus aan het schreeuwen, tieren en roepen naar mij, ja en wat moet je nu he wel of geen aandacht er aan besteden. ik heb n.l sterk het idee dat hij het overgeven bewust doet omdat hij ook zegt dat het overgeven leuk is.
meid, aan je verhalen te lezen denk ik ook dat hij het zelf doet en niet omdat hij bang is maar omdat hij naar beneden wil om te spelen en jou gewoon wil klieren. ik was er niet heen gegaan en ik had hem laten schreeuwen. en ik was een keer heel erg kwaad geworden. en duidelijk zeggen dat het nu een keer klaar moet wezen dat hij moet slapen en dat je hem nu niet meer wil horen. hoe is het nu?
gisteren al behoorlijk pist off op m geweest daarom ook maar naar beneden voor dit keer een 100 telling, hij had me volledig op de kast hart sloeg mij 288. binnen een kwartier was t stil vanavond, na het tieren en schelden heeft ie nog geroepen ma mag tingeling aan wel 5x maar daarna is ie op bed gegaan, emmer metkotst staat er dus nog vind ik morgen wel of vannacht (stinkt ook zo). dus ging aardig toppie
ja idd die vind je vanacht of morgen wel. het is zijn eigen schuld. je moet hem laten zien wie de baas is en dat is hij niet. ja misschien vind iedereen mij hier wel erg en veel te streng. maar ik vind dat een kind moet weten waar hij aan toe is. en jij laat dat zo goed zien. laat hem maar lekker te keer gaan maar het maakt niet uit wat je doet het word toch niet beter dus ik denk dat als jehem gewoon negeert dat het dan na een paar weken doorbijten vast goed moet komen. meid succes
poeh klinkt erg heftig zeg.... denk dat je idd nu moet doorzetten. succes joh, lijkt me echt niet leuk bah
heb van alles geprobeert en aan gedacht en niks hielp, ja ik op de kast en elek avond hier stoom zitten afblazen terwijl je al ziek bent en het zo in de keel hebt, heb nu dus ook geen stem meer over na gisteren. heb verhaal van iemand gelezen dat jongetje deed er de 1st avond 4 uur over daarna 2 uur, dan vind ik binnen een kwartier nog heilig en gelukkig werd z,n broertje er niet eens wakker van. morgen avond ben ik er niet das weer jammer maar zal instucties geven voor oma want die moet m nu niet gaan verwennnen, dit moeten we nu een aantal avonden door zetten.
Och meis wat een drama zeg. Hoe ging het met oma? Enne, hier van KDV tip gehad over het spugen: dat is inderdaad een aandacht vragende bewuste actie. Wij hebben geleerd te zeggen dat hij heel boos mag worden en mag gaan huilen, maar dat hij dan niet mag spugen. "Spugen is niet nodig, mama heeft je al gehoord. Mama weet al dat je boos bent." En zelf heel kordaat blijven volhouden, ook al bij kokhalsen stellig zeggen: "nee, je hoeft niet te spugen nu, zeg maar gewoon wat je wilt". En hem dan ondersteunen bij zijn frustratie, want dat is feitelijk wat hij wil. Dat hielp echt. Nu heeft hij nog wel driftbuien, maar hij spuugt niet meer, want hij weet dat het niet nodig is om zijn punt te maken. Veel kinderen doen dat omdat ze weten dat mama dan wel MOET reageren... Trouwens: als hij spuugt omdat hij ziek is, duidelijk troosten en zelf uitleggen dat dat normaal is en niet erg. Mijn zoontje kent nu echt het verschil tussen opzettelijk en onopzettelijk braken. Veel kids weten echt veel meer dan wij denken. Mijn zoontje is 3jr4mnd. Succes!