He dames, Ik ben nu 22weken zwanger en ben wat onzeker over of alles wel gaat lukken eens de baby er is. Het is onze eerste kleine en moeten alles nog leren maar ja, hoe weet je dat er iets scheelt ofnie? Maar dat zal wel normaal zijn zeker? Er zijn moeders die zeggen: geniet van je zwangerschap! Zoooo een mooie tijd! Wel...de eerste keer dat ik de baby voelde schoppen...zalig! En soms moet ik ook lachen als de baby kweet ni wat bezig is in mn buik Maar wat bedoelen ze nu met genieten??? Als ik niets voel in mn buik, dan leef ik zoals anders..werken, huishouden doen etc...Het is niet dat ik constant rondloop van: woehoe! Ben wel trots op mn buikje, laat die graag zien, maar sommige mensen laten me twijfelen...ben ik dan abnormaal dat ik ni altijd over de baby praat of daar de hele dag mee bezig ben?? En dan krijg ik een schuldgevoel...zo van: sebiet denkt die baby dat hij/zij niet welkom is ofzo... Snappen jullie wat ik bedoel?Ben ik abnormaal? alvast bedankt voor de reacties
dit is toch normaal? En wat betreft als de baby geboren is: Al doende leer je... Toen onze dochter klein was, belde ik wat sneller de dokter dan nu. Dezelfde klachten of dingetjes, kan ik nu verklaren. Verder hebben we veel geleerd van de kraamverzorgende, waar je op moet letten etc als zij er niet meer is. In een week kun je een hoop leren hoor . Wat dat betreft was ik blij dat m'n man die week ook thuis was, want zo heeft hij ook een boel geleerd van de kraamverzorgende. Maar je groeit er vanzelf in hoor. Die onzekerheid af en toe, hoort er helaas bij. Echt onbezorgd, kun je nooit meer echt zijn vind ik, omdat je de zorg voor je kindje hebt. Klinkt wat negatief , maar dat is het niet hoor. De zorg voor je kindje is zo bijzonder uiteindelijk.
thanks... Tja, sommigen zijn zooo euforisch dat ze mij doen twijfelen omdat ik wel blij ben maar niet voor t minste lig te bellen of vertellen. Ok, dan ga ik die kraamverzorger goed in t oog houden hihi. Ja bezorgd ben je sowieso voor de rest van je leven eh. Dat is waar!
Volgens mij is het vrij normaal, hoewel ook mijn omgeving vond dat ik er 'niet genoeg mee bezig was'. Bij mij werd de aandacht voor de baby vanzelf meer, naarmate de zwangerschap vordert ben je je gewoon meer bewust van je buik en het kindje dat erin zit. Dat is volgens mij de natuurlijke gang van zaken hoor! En tot mn eigen verbazing ben ik nu met weinig anders bezig, rusten, eten en dingen regelen voordat de baby komt. Daar draait mijn dag vooral om nu. Maar 10 weken geleden echt nog niet hoor.
Blijg vooral jezelf....wat maakt het nu uit hoeveel je ermee bezig bent? Is daar dan een regel voor? hahahaha laat je niet gek maken!
Ale, dan ben ik niet de enige hihi. Ja mijn hormonen zullen er wel wat mee te maken hebben zeker? Komt wel in orde
Genieten van 'de zwangerschap' heb ik ook nooit begrepen en doe ik nog steeds niet. Geniet alleen van het gewiebel in mijn buik. Vanaf 20weken (na de echo) ongeveer begon ik me ook pas veel bezig te houden met alles omtrent de uitzet en de baby etc. Zat echt continu op websites te zoeken naar kleertjes, spulletjes, baby info etc. en genoot daar ook echt volop van. Maar moet nu zeggen dat ik sinds week 31 plotseling dat gevoel ben kwijtgeraakt en ik ineens niet meer zoveel zin heb op zoek te gaan naar goede koopjes, kleertjes etc. Heb nu zoiets van: laat haar eerst maar komen, dan zien we wel wat we nodig hebben en hoe we het gaan doen. Het schommelt dus ontzettend, maar daardoor maak ik me nog geen zorgen of ik wel blij genoeg ben met mijn zwangerschap hoor!
@Cindy: ja, genieten van de rust zeker? @Emmamick: Ja, ik heb dat nu ook sinds enkele weken dat ik pas kleren etc koop. En ik ga ook niet alles in 1 keer hebben, want als de kleine er is, weet je pas hoe groot hij of zij is he
@Sjan nou dat het gewoon erg bijzonder is zwanger zijn en alles wat daar omheen hangt.... Tja die rust ik vindt het juist erg fijn die drukte
hihi, het is onze eerste kleine en dat prutske is zeker welkom! Een goede vriendin van me haar kleintje...echt zooo grappig eh als je die ziet groeien! Eerste stapjes, eerste lachje, eerste zinnetjes, niet te doen
ja het is soms ook wel vermoeiend en moeilijk, vooral als je weer zwanger bent. Maar je kind maakt zoveeeeeeel goed!!!