ik denk dat dit weer zo'n 'fase' is maar ik ben benieuwd of jullie dit herkennen en hoe jullie ermee omgaan. Sinds een paar weken is de vaste zin van mijn zoontje bij het naar bed brengen: 'mama doen'. Als z'n vader hem wil brengen dan breekt de hel los: gillen, huilen etc. Vind het op zich niet erg om te doen (wel vervelend voor mijn man), alleen wat als ik er een avondje niet ben? Gisteren was ik ff weg naar de buren en ik werd gebeld door m'n man omdat het niet ging. Nu denk ik: moeten we hem zijn zin geven of juist poot stijf houden dat papa hem naar bed brengt. Ik heb het idee dat ie een soort van verlatingsangst heeft, het is ook op andere momenten als ik hem wegbreng. Een maand geleden was het andersom papa voor en na
pff lastig deze fase, hier is het nl al voor de 2e keer zo. Alles is mama doen! en geef ik er niet aan toe is het ook schreeuwen en slaan... wat hier helpt is dat ik uit zicht ben dus ik ga wel eens in de keuken staan o.i.d. dan ziet mijn zoon mij niet en dan kan even iemand anders hem een schone luier om doen e.d. maar je gaf al aan dat dit bij jullie niet ging werken aangezien je bij de buren was
Mijn zoontje doet dit soms ook.. Hij heeft dan soms gewoon pech. Ik moet dan iets anders doen, wil het niet doen etc. Hij wordt naar bed gebracht door degene die WIJ bepalen. Soms krijgt hij dan wat hij wil en soms niet. Jammer dan. Op die manier leert hij dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen EN dat naar bed gebracht worden door de ander (want het kan ook andersom zijn) ook leuk en fijn is.
Pfff, nou, als het een fase is duurt deze bij ons wel heel erg lang!! Laura zit namelijk al 1 jaar en 5 maanden in die fase! En ze is nu 3 jaar en 4 maanden. Het gaat gelukkig wel goed als ik er niet ben! Dan mag papa wel in bad/bed doen. Maar als ze weet dat ik thuis ben, is het drama. Ook als ze 's-nachts wakker wordt en papa komt haar troosten, wordt ze dus echt hysterisch en kan ik er alsnog uit! Ik denk wel dat je man moet doorzetten. Je bent er niet dus is er geen keus! En niet bellen dat je thuis moet komen. Want dan kan jij straks helemaal niet meer weg!!
Mijn dochter zit al vanaf haar geboorte in deze fase ..... hihi! Het badderen mag nog wel door papa maar voor het laatste flesje (ja die krijgt ze nog), verhaaltje voorlezen en instoppen is het MAMAAAAAA. Maar wanneer ik weg ben dan doet papa het en ik kom echt niet terug naar huis om haar in te stoppen! Ze moet gewoon duidelijk weten dat papa haar dan naar bed brengt. En mama heeft dan ook echt even mamatijd nodig
Wij gaan er gewoon in mee zolang het kan. Milan zit eigenlijk ook al vanaf z'n geboorte in deze fase. Ik breng 'm dan ook elke avond naar bed. Maar als ik een keer weg ben (gebeurt maar heel sporadisch), dan doet papa het en is het ook prima. Hij zegt dan wel eerst dat ik moet komen, maargoed, hij moet ook leren dat dat niet altijd kan, en als ik er écht niet ben is dat natuurlijk makkelijker uit te leggen dan wanneer ik gewoon beneden op de bank zit .
ons zoontje van bijna 3 heeft dit ook al een aantal maanden hij wil alleen naar bed worden gebradcht door mama,als papa het doet is het hier ook heel hard huilen,schreeuwen en roepen op mama en dan is het uiteindelijk toch mama die zorgt dat hij gaat slapen Ik vraag me idd ook af wat als ik een avondje weg ben ( 1 keer per maand met vriendinnen ) en over 3 weken met de ouders van de ouderraad ik zie de bui al hangen maar hij zal toch moeten weten dat ook papa hem weleens in bed legt
hi! Mijn dochter heeft dit tot 2 maanden terug ook een hele tijd gehad, ze is bijna 2,5. Papa mocht niks en kreeg zelfs nog geen kusje. Papa is toen veel meer alleen met haar leuke dingen gaan doen (fietsen, zwemmen, naar de speeltuin enz.) en al na 1 week ging het veel beter en nu maakt het zelfs niets meer uit. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie rolverdeling is, maar bij ons is er nu duidelijke meer quality time tussen vader en dochter, en dat scheelt dag en nacht! Met het oog op de 2e die bijna komt, is dat ook wel handig. Als er echt iets is, vallen/eng dromen dan wil ze altijd bij mama, maar dat is denk ik de exclusiviteit van mama succes en hopelijk gaat het snel beter
Gelukkig is het alleen met naar bed brengen. Voor de rest speelt hij veel met papa en doen ze ook veel samen. Het zijn is idd op de moeilijke momenten dat mama gezocht wordt. En volgens mij op als ie een rustmomentje wil, met papa wordt het vaak wat wilder qua spel.
whahaah nou die fase duurt hier al 1.5 jaar en sinds kort weet hij te vertellen waarom hij nu liever heeft dat mama hem naar bed brengt. Mama leest mooier voor 8) Groetjes Anita