Beste dames, Inmiddels zit ik in de laatste wachtweek van de IUI behandeling, mijn tiende iui al weer (vorige keer een miskraam geworden). En iedere keer weer opnieuw in de wachtweken ervaar ik stress (niet constant maar wel vaak!). Als ik aan het werk ben valt het mee, maar in vrije tijd wel veel last van de spanning. Ik voel de spanning vaak in mijn lichaam (als het ware een 'knoop' in de buik). Ik vraag me af of dit herkenbaar is? Stress voelen? Ik heb dan ook weer de angst dat het daarom niet gaat lukken.. :x Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er dames 'fluitend' door de wachtweken heen gaan? Hoe ervaren jullie het?
Zeker herkenbaar! Na al die teleurstellingen steeds wordt het ook steeds spannender! In de eerste rondes kun je nog denken 'volgende keer beter' , maar na tig rondes denk je dat niet meer! Ik probeer veel afleiding te zoeken en doe acupunctuur voor de ontspanning,maar helemaal geen spanning voelen lukt mij ook niet! Succes nog even op het wachtbankje!
Hier geen iui, maar een icsi-traject en dus ook die ellendige wachtweken. En ja, ik herken ook de stress die het geeft! De 1e wachtweek is vaak nog wel te doen, maar naarmate de testdatum dichterbij komt kan ik aan niks anders denken en ben ik enorm gefocust op mijn lijf en wat ik allemaal wel of niet voel. Ik kan inderdaad ook de 'knoop in je buik' voelen die jij omschrijft, vaak net onder mijn borst. Dus... Als iemand weet hoe je fluitend door de wachtweken kan komen, ik hou me aanbevolen! Maar geloof niet dat het echt kan. Wat Dame ook al zegt... Probeer wel afleiding te zoeken en leuke dingen te plannen, zodat de tijd wat sneller voorbij gaat. En misschien proberen toe te staan dat de stress er is, het accepteren voor jezelf. Ook niet makkelijk, maar mij helpt dat wel. Vaak 'vecht' ik tegen de stress die ik voel en kan het al een verademing zijn tegen mezelf te zeggen dat dit er nu eenmaal bij hoort en mezelf toe te staan met een dekentje op de bank voor de tv te kruipen. Succes!
Hier juist niet, in het begin had ik nog wel hoop, maar toen ronde na ronde verstreek en er geen enkele zwangerschap was werden de wachtweken een stuk makkelijker. Natuurlijk is het nooit leuk, maar de laatste wachtweken heb ik niet als zwaar ervaren. Ik zag het eerder als twee weken moeten wachten tot ik weer mocht spuiten Maar ik vrees dat de wachtweken met IVF wel erg heftig gaan worden, ik heb zelf het gevoel dat we daarmee wel kans hebben en hoop zorgt natuurlijk ook voor angst! Ik ga acupunctuur erbij doen, ze zeggen dat dit je rustiger en relaxter maakt. Misschien ook iets voor jou om te proberen?
Ik heb vorig jaar accupunctuur gedaan, ik merkte er persoonlijk helemaal niets van, daarom ben ik op een gegeven moment ook weer gestopt.
Vreselijk en herkenbaar. kan je geen tips geven. Alleen in je achterhoofd houden; lukt t met stress wel?! Denk dat iedereen die dit meemaakt stress heeft. Bij mij heeft acupunctuur juist wel geholpen. Was helemaal zen en toen is het gelukt. Misschien is yoga iets? en verder heel cliché: positief blijven. Succes in iedergeval!
Bedankt voor jullie reacties doet me "goed" dat ik niet de enige ben met hoge mate van spanning of en toe.