lieve meisjes, na 21 maanden ons best doen voor een beebje was het dan zover. afgelopen zondag op mijn 34e verjaaardag testte ik positief! we hadden er al 5 IUIs op zitten en 1 ICSI, en die was dus gelukt! wat waren we, en de opas en omas en vrienden, blij. gelukzalig! zondag en maandag een posi test, en het HCG ging van 9 naar 39. prima, hoewel ik het iets te langzaam vond gaan..... maar toen. mijn klachtjes (moe en emo) verdwenen, en dinsdag was de test vaag. donderdag 2x een supervage test en 1x helemaal nega. vandaag op HCG laten prikken: 1.7 kortom, het is al mis. maar nu mijn vraag, naast al ons verdriet: wat nu???? ik heb wel erg buikpijn, dat lijkt me een ' goed teken ' . word ik nu gewoon (soortvan) ongesteld? en moet ik erop letten of er ' iets ' meekomt om te laten onderzoeken? en als er niets gebeurt, wat dan?? en, wat ik het belangrijkste vind: wanneer begint de normale cyclus waarin wij voor de 2e IVF/ICSI kunnen gaan? mag dat al meteen? mag je deze MK als een ongesteldheid rekenen, komt er meteen weer een eitje? allemaal vragen die de gyn maandag wel zal kunnen beantwoorden, maar ik zit er nu zo mee de wolk was net zo roze als kort, en we zijn ontzettend verdrietig. maar we weten nu DAT en HOE we zwanger kunnen worden, en ik hoop dat als we dit weekend overleefd hebben, we weer verder kunnen gaan. het korte gevoel mama en papa te worden was verslavend en ik mis het nu al vreselijk. ik ben dankbaar voor afgelopen week, en de mooiste verjaardag van mijn leven en onze relatie. dat vergeten we nooit.. ik troost me er maar mee dat het babytje (of 2, er waren 2 embryos terug geplaatst) niet levensvatbaar was, dus wat dat betreft is het een goede move van moeder natuur. maar wel erg wreed. na zo lang. ik mis weer dat mensje dat nog niet , en nu ook niet meer, bestaat. maar we gaan vechten. we gaan er voor, als de tranen op(gedroogd) zijn. toch, MKmeisjes?
Ik zit ook midden in n miskraam. Begrijp je verdriet!! Ik wil je heel veel sterkte wensen. Kan helaas je vragen niet beantwoorden. Voor mij zou dit mijn eerste kindje worden. In augustus gestopt met de pil en gelijk de eerste ronde raak. Voelde me al zo gezegend dat het gelijk raak was. Maar helaas.........
Kling!!! Wat nu!! :'( Jeetje meid wat klote zeg!! Wil je heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven.. En ik hoop dat je de eerstvolgende ivf/icsi weer zwangert bent en dat t dan lekker 9maanden blijft zittenn.. Liefs Lauwtje
Jeetje klingel, wat zeg je dat mooi. Het is allemaal zo herkenbaar wat je zegt, het missen van dat gevoel van een mensje waar je je gelijk al aan hecht. Ook ik had na onze 3e IUI op NOD 3 keer een posi test, steeds een lichte maar goed, toch echt positief. Een week later begon de bloeding en was de test zo wit als sneeuw. Even over je vragen, ik werd gewoon ongesteld, ziekenhuis gebeld en ik kon 2 dagen later langskomen voor een echo om te zien of alles ok was. Ik nam aan dat dat dan ook gelijk weer de uitgangsecho was voor poging 4 en dat ik gelijk op dag 3 weer kon beginnen met hormonen. De echoscopiste had me nagekeken, alles was schoon en ze plande me alweer in voor een FM op dag 7. Nou moest ik ook nog even bij de gyn komen daarna, weer een nieuwe die ik nog niet had gezien. En hij vertelde mij doodleuk dat ik niet hoefde te beginnen met de hormonen en dat ik moest wachten op mijn menstruatie... Volgens hem was deze bloeding geen menstruatie maar een miskraam, en er zou dus geen ei rijpen tot ná een menstruatie. Eigenlijk vond ik het een vaag verhaal, en ik had ook de neiging om hem lekker te laten lullen en toch gewoon te beginnen, maar heb mijn eigenwijzheid aan de kant gezet en heb gewacht. Goed....nu ben ik dus van de week voor een intake geweest voor IVF, en bij deze doktor kreeg ik even een echo......knoeperd van een ei. Ik vertelde hem het verhaal van de gyn en hij keek er ook flink raar van op. Zoveel artsen zoveel theorieen kennelijk. Dus ja, het zal misschien een beetje afhangen van je arts, of die gelijk weer door wil gaan met de volgende poging. Mijn eigen logica zegt mij dat bij zo'n korte bevruchting gelijk een nieuw ei zal komen, en daar heb ik dus ook bewijs van in mijn geval, maar ieder lijf is toch anders wellicht. Ik voel heel erg met je mee, ik had ook zo sterk een achtbaan gevoel, de intense blijheid van een positieve test (na 7 jaar) een hele week in een soort roes rondlopen, is het écht??? En dan keihard naar beneden komen knallen...het doet goed zeer hè? Nou, 't is een heel verhaal geworden, hopelijk heb je er iets aan. Veel sterkte meid.
Lieve Klingel, Ik heb veel van je vragen denk ik al in ons schommeltopic beantwoord. Ik zal proberen om ook je andere vragen te beantwoorden met mijn 'miskramenkennis'. Het is nu nog echt een speldenknopje dus je zal het waarschijnlijk niet zien. Onderzoeken doen ze niet na de eerste miskraam. Ik denk dat je snel gaat bloeden doordat je hcg al zo laag is. Als je al buikpijn hebt, is het waarschijnlijk al wat aan het rommelen. Ik lees vaak dat meiden één cyclus moeten wachten voordat ze verder gaan met een nieuwe behandeling. Deze cyclus kan namelijk wat gaan afwijken (langer, korter, geen eisprong, wel eisprong, meer buikpijn etc.) en dat kan lastig zijn bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Misschien dat dok Antiek er anders overdenkt? Maandag bellen en uitleg eisen? Mijn ervaring is dat bij prille miskramen het nauwelijks invloed heeft op mijn cyclus en ik gewoon een ei krijg. De ene arts zegt dat je vruchtbaarder bent na een miskraam, maar de andere noemt het een fabel. Ik weet het niet goed, maar je kan altijd proberen om er gebruik van te maken. Lieve klingel, dikke knuffel!
Hoi Klingel, Wat een vreselijk verdrietig nieuws... Ik heb zelf een missed abortion gehad met 11 weken en een curretage, ik zal proberen een paar vragen van je te beantwoorden. Ik denk dat je heviger ongesteld gaat worden dan anders, met meer bloedverlies en meer krampen. Je bent zwanger geweest, dus je baarmoederslijmvlies is verdikt en er is een vruchtje, dus dan wordt afgestoten. Ik denk niet dat je iets terug zult zien van het vruchtje, omdat je nog niet zo lang zwanger was. Maar zeker weten doe ik het niet, want ik heb het zelf nog nooit meegemaakt. Misschien dat een ander die vraag voor je kan beantwoorden. Onderzoek wordt alleen gedaan als je een curretage hebt gehad, maar zo'n onderzoek stelt weinig voor en er komt eigenlijk nooit iets nuttigs uit. Als je lichaam het niet vanzelf afstoot, dan moet je een curretage ondergaan. Maar aangezien je HCG-waarde al bijna op 0 staat, denk ik dat het vanzelf op gang komt. Bij een missed abortion blijven het vruchtje en de placenta het zwangerschapshormoon produceren, waardoor er geen afstoting volgt. En dat is bij jou niet het geval, als je naar je dalende HCG-waarde kijkt. Na een miskraam is het gebruikelijk dat je een echo krijgt om te kijken of je baarmoeder weer helemaal schoon is. Dat gebeurt meestal een week of 4-6 na de miskraam. Na een miskraam kan je cyclus van slag zijn, dat is even afwachten. Je lichaam heeft even tijd nodig om te herstellen, dus je kunt nu niet meteen door met een behandeling. Maar over 2 maanden moet op zich wel kunnen, lijkt mij. Het rode bloedverlies van een miskraam tel je als begin van een nieuwe cyclus. Heel erg veel sterkte! Liefs, Jippie
Jeetje, wat vreselijk en verdrietig voor jullie zeg! Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke periode..
Oh Klingel, ik was zo blij voor je! Trees en anderen hebben denk ik je vragen al wel beantwoord, maar bij deze wens ik je alle kracht!
Klingel: had je al een krabbel gestuurd maar nogmaals heel veel sterkte. Ik begrijp dat de meeste vragen al beantwoord zijn dus daar zal ik je niet mee lastig vallen. Mijn 1e ivf poging is gewoon "mislukt" en ik begreep in het ziekenhuis dat er minimaal een cyclus tussen moet zitten voordat er bij mij een cryo teruggeplaatst kan worden. Voor een 2e poging werd mij zelf gemeld dat het wel 2 cyclussen kan duren. Ze willen dat je lichaam "rust" heeft voordat je weer opnieuw met de hormonen mag beginnen. Ik begrijp dat je zo snel mogelijk verder wilt (dat had ik ook met mijn ma op 10 weken) maar probeer het toch in elk geval zo goed mogelijk te verwerken. Het verdriet slijt langzaam en vergeten doe je je vlindertje nooit.
DAmn klingel dat is echt rot... Ik was zo blij voor je .. Zelf heb ik 2 weken geleden dat ik voor een mk gedoemd was. Na 9 maanden bleek het half september raak...heel pril. Nadien begon er bruinverlies en wat bloed. Op 1 okt, toen ik 6.5 week zou zwanger zijn, ging ik binnen voor een spoedecho.Daar bleek dat het vruchtzakje gestopt was met groeien op 4 weken. Ik heb een week bloedverlies gehad, zonder buikpijn iets meer dan gewone menstruatie maar nog te doen. Na die week kreeg ik ineen ongipijn en verloor ik grote stolsels en men vruchtzakje(ik herkende het door het vleeskleurig vliesje dat eraan hing). Sindsdien dus nu al een week bruin en bloedverlies maar veel minder. Gyn zei dat het er vanzelf allemaal af is gekomen, dat als het bloeden stopt alles weg is... Hij zei wle julle kunnen zwanger worden dat is positief. Veel sterkte meid! xxxxx
Klingel, wat ontzettend kl*te . Zo naar om na zo lang wachten keihard van je roze wolk afgegooid te worden... Ik zie erg veel verschillende antwoorden langskomen, dus het zal ook per ziekenhuis wel verschillen. Kan je dus alleen vertellen hoe het hier gegaan is. Na de eerste ICSI zwanger, bij 8 weken bleek het niet doorgegroeid te zijn sinds de echo met 5.5 week, maar mijn lichaam had dat nog niet door. Twee weken later curettage, en 5,5 week na de curettage weer ongesteld. Toen op controle geweest in het ziekenhuis voor een SIS-echo om te kijken of alles leeg was en er geen verklevingen oid waren. Na de 2e menstruatie na de curettage mocht ik beginnen met hormonen voor de cryo, op dag 19 TP gehad. Weer zwanger, weer fout, dit keer wel een spontane miskraam gehad met 8 weken. Een week later een echo gehad om te kijken of alles weg was, bleek niet volledig te zijn, dus alsnog een week daarna een curettage. In het AMC doen ze dus als je in het IVF/ICSI traject zit altijd wél controles om te kijken of je bm leeg is. Ik hoef nu na de 2e curettage niet nog een keer op controle, wel willen ze nu eerst verder onderzoek doen, dus wij gaan niet meteen weer door, maar als we dat wel zouden doen had ik 1 gewone cyclus moeten wachten (dus 2 menstruaties). Mijn miskraam was dus wat later, met 8 weken, maar van een vruchtje van 5 weken ofzo. Twee dagen erge buikkrampen gehad en elk uur een vol mega-maandverband, daarna nog 5 dagen gebloed als bij een gewone menstruatie. In de eerste 2 dagen veel stolsels verloren. Ik had beide keren vóór de eerstvolgende menstruatie wel weer een eisprong gehad, 2/3 weken na de curettage/miskraam. Vorige keer wilde ik - net als jij - ook het liefst zo snel mogelijk door, nu merk ik dat het eigenlijk wel fijn is even gedwongen pauze te nemen. Je bent al zo'n enorme rollercoaster doorgegaan met de hele behandeling, dan zwanger, dan een enorm verdriet... Ik had dat bij de 2e zwangerschap eigenlijk allemaal helemaal nog niet verwerkt (merk ik nu achteraf). Hoe dan ook heel veel sterkte nu, en straks met een volgende poging! Liefs
thanx allemaal.. @trees: aan jouw tips in ons schommeltopic heb ik inderdaad veel. ik hoop maar dat de ongi snel komt en dat we weer ' door ' kunnen.. @ik: heftig allemaal.. het is idd wel zo, dat het nu zwanger kunnen worden wel een positief iets is, alleen nu nog blijven he... @miepie: jeetje, ook al zo iets heftigs. wreed he, ben je zo lang bezig, maximaal in de achtbaan, en dan gaat t toch mis. je hebt gelijk, misschien is pauze wel okee. ik ben echt een notoire ' doorganer ' maar das niet altijd even handig voor jezelf. aan de ene kant relativeren we deze ellende met ergere verhalen, die we helaas ook kennen, maar soms komt je eigen verdriet en woede boven. vanmorgen heb ik in t bos jankend en brullend een boom aangevallen, de arme schat..... maar het luchtte wel op.... toch wil ik graag weer een poging doen, nu ik aan het magische ' zwangerzijn ' geroken heb. ik wens jullie allemaal veel sterkte, en snel weer een roze wolk van 9 maanden. heel veel liefs
Lieve Klingel, wat vind ik dit ontzettend verdrietig voor jullie. Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd. De antwoorden op je vragen heb ik helaas niet maar ik hoop dat het mensje dat je zo mist binnenkort in jullie leven komt. Knuffel voor jou en je lief..
Wat kl*te voor je! Ik vind het echt heeeel erg voor je (en je partner). Ik wil je heeeel veeel sterkte wensen! Liefs Inger
lief, thanx ik weet gewoon niet wat ik kan verwachten, en daar heb ik een ontzettende hekel aan. hoop dat het bloed snel komt en gaat, en dat alles in mn lijfje dan weer normaal is... en dat we verder kunnen.. hoe weet ik nog niet, meteen weer een icsi toestand of even rust of de enige cryo... moet mn hart maar volgen maar dat is juist even een beetje moeilijk te vangen. sip