en ik heb er echt gewoon zo geen zin in he! Is een broer van wim maar hebben er erg weinig contact mee, klikt gewoon niet erg. (hun hebben sowieso weinig contact met onze kant van de fam, haar kant weet ik niet) Eerst hadden ze een datum in december dus ik al blij dat ik paar maanden zou hebben om lichamelijk weer "op orde" te komen. Maar toen werd haar zusje zwanger en die is dus uitgerekend 1dag voor dat ze zouden trouwen. Heb er alle begrip voor dat ze dan de bruiloft daarvoor verzetten aangezien veel nog niet vast stond. Toen was het oktober, mwa, gaat nog wel, dan heb ik ongeveer 2 a 3 maanden, afhankelijk van welke datum hun hebben en of ik weer overtijd zou lopen. En toen werd het ineens 20 september 5 weken na mijn uitgerekende datum. Toen ben ik wel even boos geweest. Bruiloft verzetten voor een zwangerschap maar wel zo dicht op een andere zwangerschap plannen... (oke, hormonen speelde ook erg mee) Toen ik het er met as schoonzus over had dat ik het niet echt leuk vond omdat als ik, in het slechtste geval, 3 weken tijd zou hebben om te herstellen van een keizersnee. Krijg ik als reactie: maar je weet niet of je nu weer over tijd ga lopen en of het weer een keizersnee word. Nee inderdaad, en jij weet ook niet wanneer je zusje gaat bevallen! Als ze 2 maanden eerder of 2 weken later bevalt kan ze er vermoedelijk ook gewoon bij zijn. Uiteindelijk valt het mee hoor, ben 4 weken terug bevallen, voel me goed, Lydia is tevreden baby, lichamelijk ben ik helemaal hersteld, buik valt realistisch gezien ook nog mee (pas mn normale kleren alweer 2 weken, maar vind mn buik zelf nog dik, maar als ik lees/hoor dat andere dat nog niet kunnen...). En haar familie is gigantisch luidruchtig, iets waar ik ook slecht tegen kan met de huidige hormoontoestand in mn lijf Belde zwager vorige week op "of we tante... thuis willen ophalen want die heeft geen vervoer". Maar omdat we toen nog niet wisten waar we zouden liggen met schip hebben we daar geen afspraak over gemaakt. Nou lazen ze op hyves dat we vracht hadden (antwerpen naar maastricht) belt hij nog een keer met dezelfde vraag. Zeg tegen hem: wat denk je zelf? dat wij vanaf maastricht via nieuwerkerk a/d ijssel naar giessenburg gaan rijden? Ten eerste is dat gigantisch om, ten tweede hebben we 2 kleine ukkies die daar echt niet vrolijker van worden en ten derde moet er dan iemand achterin tussen de stoeltjes gaan zitten wat totaal niet fijn is! Kon hij opzich wel snappen maaaaaaar hij had beloofd dat ze gehaald zou worden! Zeg tegen hem: laat haar dan met de trein komen naar dichtsbijzijnste station, dan kan ze daar toch door iemand opgepikt worden? maar dat wilde hij niet want ze is al op leeftijd. Maar ondertussen reist ze nog wel regelmatig met trein en bus dus ik zie het probleem niet. (savonds word ze thuisgebracht door receptiegast) Maar nou is er ook ruzie in de familie, wil daar niet te ver over uitwijden, maar het heeft er in ieder geval toe geleidt dat schoonzus tijdelijk bij dr man weg was en ze (nog meer) door jeugdzorg in de gaten gehouden worden. Gewoon alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik er echt totaal geen zin in heb. Erg he Blijf het liefste gewoon hier, dat wim alleen gaat. Maar vind dat ik dat niet kan maken omdat alles goed gaat. moet nu nog een a4tje maken met een gedicht of wens ofzo iets en dat doet mn humeur ook neit goed want ik weet niet wat ik moet doen. Recept wat we moeten heb ik wel, maar wat ik nu als gedicht of wens moet gaan doen zo, dat lucht op
guppekop: ten eerste de wens. Het is jouw mans broer dus laat hem dat lekker doen ten tweede het ophalen: jammer maar helaas! ten derde de dag zelf: gewoon gaan en zoveel mogelijk proberen te genieten. Niemand verwacht dat je je oude figuur al weer terug hebt hoor! En een feestje is altijd wel leuk toch?
Nou dat is heel wat in je familie... Voor die wens of tekst gewoon even op Google kijken. Succes en maak er een leuke dag van morgen!
als ik jou was zou ik thuis blijven met de kids en je man alleen sturen (echt, zo doe ik het) en gewoon steken opdat je toch niet helemaal lekker ben (leugentje om bestwil) of voor de kids ofzo. En dan kan je man die vrouw makkelijker ophalen en kan ze voorin zitten en kan jij lekker genieten van je kroost en je vrije avond. Succes
Nou sorry Gup, als ik een baby van 4 (!) weken had zou ik het heel normaal vinden om nog niet naar zo'n drukke dag te gaan! Ik kon amper alles helder op een rijtje krijgen in mn hoofdvde eerste weken, dus een excuus om niet te gaan lijkt me heel normaal!
Kan je je oudste niet iets laten verven of kleuren? en dan google je nog ff voor een tekstje. Heeft je oudste ook iets leuks gedaan en heb jij niet teveel hoofdbrekens . Van die tante, jammer dan... En qua gevoel zou ik er ook niet onderuit kunnen, het is immers je zwager dus afzeggen zou ik zelf moeilijk vinden idd. en verder heb je met een klein kindje ook nog een excuus om weer eerder weg te gaan
Als jouw gevoel zegt dat je moet gaan, dan moet je gaan. 't Is wel een bruiloft, en voor hen is dat een enorm belangrijk gebeuren. Je hoeft natuurlijk niet de hele dag + avond, dat lijkt me wat veel van het goede met je jonge gezin. En als je het te zwaar vindt, heb je de best mogelijke reden om het af te zeggen. Over dat ophalen, tja, je zwager heeft iets beloofd, dan moet hij maar zien hoe hij die belofte inlost. Sterkte ermee. Hopelijk valt het mee, en wordt het nog een leuke dag.
tis niet zozeer dat ik het zwaar vind, maar heb gewoon geen zin daniel iets lsten tekenen is wel een idee ja! thanks!
Tsja soms moet je wel eens dingen doen waar je geen zin in hebt maar waar een ander wel waarde aan hecht. Familie/vrienden relaties zijn vaak een kwestie van geven en nemen Niet zeuren, gewoon gaan en je zal zien dat het nog reuze mee valt ook!