Hallo dames, Ik ben nu zwanger van mijn tweede en omdat mijn eerste te vroeg geboren is, ben ik niet echt "ontspannen zwanger!". Mijn eerste is geboren bij 33 weken (alles is achteraf goed gekomen hoor) maar ik ben nu zo bang dat deze nóg vroeger komt. vooral omdat bij mij alle tekenen van een aanstaande bevalling gemist zijn (ze waren er achteraf wel), dus vertrouwen is er niet. Wie van jullie heeft ook een eerste (eerdere) gehad die te vroeg kwam en is daarna nog zwanger geweest. Hoe is het bij jullie gegaan met de tweede? en konden jullie het wél van je af zetten? Plientje
Hi, Er valt toch niets van te zeggen. Bij mij zeiden ze met de 20 weken echo dat ik een zeer verhoogde kans had op een extreme vroeggeboorte (nog voor 28 weken), omdat mijn baarmoedermond zeer verkort was. Uiteindelijk een gespannen zwangerschap gehad en Dewi, zij besloot 2 dagen te laat te komen (gelukkig!). Tijdens mijn zwangerschap veel gelezen en veel verhalen tegen gekomen waarbij de 1e te vroeg en de 2e te laat. Ik zou het wel met je gyn en VK bespreken. Probeer toch te ontspannen en te genieten van je zwangerschap! Groetjes!
Hey Je bericht lijkt wel op mijn eerdere forumbericht. Ik ben bevallen van een dochtertje met 27 weken (!) Gelukkig was alles goed gekomen ook en is ze nu een vrolijke drukke peuter. Nu ben ik weer zwanger en was ook bang hoor. Toen ik de 27 weken passeerde, vierde we een klein feestje hihi, maar week later kreeg ik griep en kreeg ik harde buiken. Ik ben toen gelijk op gaan bellen en mocht meteen naar het ziekenhuis aan de CTG. En ja, de weeen waren begonnen! Ik was wel op tijd dit keer omdat ik bij mijn eerste niet eens wist dat dat weeen waren. Dus nu ben ik er erg scherp op. Ik had geen ontsluiting (later een halve) en moest gelijk aan de weeenremmers. Na een week mocht ik weer naar huis omdat ik nergens meer last van had. Dat omdat ik op tijd bij was. Tot nu toe gaat alles prima en lekker rustig. Ik ben nu al 33 weken zwanger en heb het gevoel dat deze beeb tot de 40 weken blijf zitten. Geen zorgen dus en niet twijfelen als je iets te veel harde buiken ofzo heb, gelijk bellen actie ondernemen voordat het te laat is. Groetjes, Mandy
Hoi, Mijn verhaal is bijna hetzelfde als het jouwe. Mijn zoontje is ook bij 33 weken geboren en achteraf waren er dus ook al bepaalde zaken die te maken hadden met een beginnende bevalling. In augustus vorig jaar is onze 2e zoon geboren na 39 wk en 3 dg. Deze vent is geboren d.m.v. een inleiding. Onze verloskundige kon zich inleven in het feit dat we weer bang waren voor een vroeggeboorte. Na de 25e week mochten we dan ook vaker op controle komen. De tijd naar de 33 weken toe is erg spannend. Daarna ga je echt afwachten wanneer de kleine komt. Dit was voor onze verloskundige reden om toch in te leiden, ook omdat hij een groot kindje verwachtte. Wie weet wanneer de kleine anders was gekomen. Bespreek je angst gewoon met je VK of gyneacoloog en vraag of je wat vaker op controle mag komen. Wij mochten ook altijd bellen als we het niet vertrouwden. Probeer in ieder geval te genieten van je zwangerschap. Ik heb overigens wel een fikse klap gehad tijdens mijn kraamtijd van de 2e, aangezien we bij de 1e dus geen kraamtijd hebben gehad. Gelukkig zagen de kraamverpleegkundige en VK dit op tijd en heb ik extra hormonen en nog andere pillen gehad. Mocht je dit ook ervaren, maak het bespreekbaar. Je mag me ook altijd PB-en als je nog vragen hebt. Gr. Patricia
hoi Onze dochter is met 34 weken geboren,gelukkig was alles oke,maar ja nu ben ik zwanger van de tweede en hoop toch dat het langer blijft zitten als 34 weken,dan zou ik al heel blij zijn.Ben al 2 x bij de gyn geweest en hij zegt dat het toch niet weer hoeft te gebeuren.Maar echt bang ervoor ben ik niet anders zou ik ook niet echt kunnen genieten van de zwangerschap.Dus probeer dat ook zou ik zeggen al is dat mischien wel moeilijk.Het zou zonde van je zwangerschap zijn,want het is iets heel moois.succes groetjes maica
BEdankt voro jullie reacties: ze doen me echt goed. Tis gewoon een groot gevecht met jezelf en ik voel dat ik het op dit moment mentaal maar slecht kan dragen, zeker nu ik ook weer harde buiken heb. Deze week mag ik gelukkig naar de vk. Ik zal heel blij zijn als ik de 33 wkn grens gepasseerd ben, tot die tijd probeer ik de stress de baas te blijven. plientje
Hier ook iemand die nu zwanger is van de tweede. Sam is geboren met 30w1d. Ik had Pre-Eclampsie/HELLP dus een duidelijke reden van de vroeggeboorte. Ik loop nu onder controle bij de gyn, en kom daar tot 35 weken elke twee weken en daarna elke week. Ik word echt super goed begeleid door hem. Ook wordt er regelmatig bloed en urine gecontroleerd om er zo maar op tijd bij te zijn. Ook slik ik behoorlijk wat medicijnen om het zo veel mogelijk te voorkomen. Maar ik heb nog steeds wel een beetje het gevoel dat de kleine te vroeg komt (meer dat ik ziek wordt eigenlijk), maar ik heb wel vertrouwen in mijn gyn. Hierdoor kan ik echt genieten van de zwangerschap. En dat is iets wat ik bij Sam niet heb gedaan. Ik leef overigens erg toe naar 6 maart, dat is omgerekend de dag dat Sam gehaald moest worden.
mijn vriendin kreeg haar eerste met 38.3w en nu loopt ze alweer een week overtijd. Dus het kán ook anders gaan!