Op een gegeven moment dat kriebelt het weer voor een tweede kleintje. Ik ben nog lang niet zo ver, geen idee of het ooit zal komen ook... maar vraag aan de ervaringsdeskundigen die het al wel hebben gehad wanneer dat was, hoe voelde dat kriebelen. Achtergrond van de vraag is dat mijn wensenlijstje (en anders wel die van mijn partner)zegt dat ik een tweede kindje op een gegeven moment zou willen in mijn leven (leuk een brusje voor mijn kleine lieverd), maar na de zwangerschap en de bevalling van de eerste zie ik dat echt niet zitten! (ja, ben nog bezig met mijn 9 maanden af... maar gaat dit ooit uit je gedachten??)
Ik ervaar het een beetje hetzelfde als het proces voorafgaand aan mijn eerste zwangerschap: ik wist al heel lang dat ik kinderen wilde, maar wanneer dan, dat was inderdaad zo'n rationeel gebeuren van lijstjes ('voors en tegens voor nu, straks of nog later', zeg maar). Hoe moest ik nou ooit goed kiezen wanneer Het Moment gekomen was? Gelukkig kwam toen op een gegeven moment mijn gevoel om de hoek kijken: opeens voelde ik dat ik het liever NU dan morgen wilde! En toen waren de lijstjes met voors en tegens opeens niet meer relevant. De 'keus' voor wanneer het tijd is voor een tweede verloopt denk ik net zo: eerst is het een rationeel proces met lijstjes voors en tegens en dan opeens Weet je het gewoon: de tijd is gekomen: NU willen we een tweede kindje! Ik herken het erg dat ik na de geboorte van ons meisje rationeel wel wist dat ik later nog een brusje voor haar hoopte te krijgen, maar emotioneel en fysiek was ik daar echt nog láng niet aan toe. Eerst lichamelijk herstellen en 1000% genieten van dat prachtige kind dat bij ons was gekomen. De gedachte van 'nog echt even geen tweede kindje hoor!' heeft een heel aantal maanden geduurd. Maar dat gevoel sleet langzaam en er kwam stukje bij beetje weer meer plek voor de wens voor een brusje. Eerst als rationele gedachte ('dat wilde ik toch altijd en het is zo leuk voor haar'), maar ook steeds meer op een emotioneel vlak. Zodra daar het echte verlangen bij komt, dus het gevoel zoals ik dat ook voor de eerste zwangerschap ervaren heb, dan weet ik dat het tijd is om er echt voor te gaan! Zo sta ik er tenminste in. Mijn antwoord op je vraag is dan ook: ja, ik herken wat je schrijft over het een half jaar na de bevalling echt nog niet zien zitten om aan een tweede te beginnen en dit is bij mij over gegaan! Hoe is bij jou het proces verlopen voorafgaand aan je eerste zwangerschap? De kans is groot dat je weer ditzelfde proces zal doorlopen, denk ik.