Ik weet niet of ik de enigste ben maar heb net ff een dompertje gekregen, nu weet ik niet of het onder deze topic hoort hoor..weet anders niet goed waar ik het neermoet zetten.ff hart luchten Ik was van januari tot aan deze maand niet ongi geweest, vorige week werd ik wel ongi.Al die tijd toch denken dat ik zwanger zou kunne zijn maar testen wezen uit van niet. Mijn vriend begon een beetje aan het idee te wennen, dacht ik... Nu ben ik een maand geleden dus gestopt met de pil, om te ontpillen maar niet echt met de bedoeling om zwanger te worden maar wat wel mijn grote wens is.. Voor dat al dit gebeurde had mijn vriend al gezegt dat hij nog wou wachten, mischien 1 jaar of 2 jaar.prima.. Nu ik dus niet ongi werd hjad ik het gevoel dat we dichter bij elkaar kwamen en hij toch er gevoel voor kreeg.. Dus nu eenmal gestopt met de pil en wanneer de mensturatie (eergister,gister,vandaag) over was hebben wij het zonder condoom gedaan, eerst echt zonder, daarna zei hij "moet eigenlijk met ..maar het had toch niet veel zin meer'..dus steeds zonder gedaan.Dus ik nam ook aan dat hij er nu wel voor zou gaan dus heb het z'n beloop gelaten.. Ik heb hem verteld dat ik gependeld had en dat ie aangaf dat ik in mei zwanger zou worden..hij reageerde niet echt..hem nog eens laten zien en toen zei hij dat het niet de bedoeling zou zijn en mischien pas over 1 jaar of langer wil wachten. Hij zegt dat je minder dingen kunt doen en dus hij bang is zijn vrijheid te verliezen..en zijn leven zal erg veranderen..Ik begrijp em n iet zo goed..Ik zie het probleem niet zo 123.. Sinds ik dat gehoord heb heb ik zo rot gevoel en de waterlanders blijven maar komen.... Ik wil wel graag...het gevoel word steeds sterker..ligt het nou aan mij dat ik het verkeerd heb op gevat.. Mischien blaas ik het wel te veel op of zeur ik te veel. Ik word gauw 29, hoe lang zou het nog kunnen??? is dit nou zo gek? Zijn er meer met deze tegenvaller??
Tjee wat sneu zeg. Word het niet eens hoog tijd om dit met je vriend te bespreken? Ga hier niet tegenaan zitten hikken meid maar praat het uit. Hij heeft er zijn gedachten over maar jij hebt de jouwe. Voor allebei even veel respect hoor! Ik heb een ding in mijn leven geleerd en dat is praten. Ik ga niet zitten mokken maar ik ga praten. En ik denk wel eens dat ik hier iemand stapelgek maak met mijn gepraat. Af en toe wel erg direct hoor . Het is toch de enige manier om van je rot gevoel af te komen. Tja en leeftijd....ach ik ben 44 en ga er nu pas voor.... Liefs Karin
Heb je het goed met hem besproken dat jij nu eigenlijk al wel zou willen? Probeer een goed gesprek erover te hebben zonder dat je emotioneel wordt of met verwijten komt. Misschien moet hij ook aan het idee wennen dat jij al wel zover bent, geef hem dan de tijd erover na te denken. En stoppen met de pil en geen voorbehoedsmiddel gebruiken, is natuurlijk vragen om een zwangerschap. Succes!
hey meissie ...ik snap dat het een tegenvaller voor je is , maar aan de andere kant is het wel fijn dat hij het nu aangeeft .. het is zowiezo veel fijner als je er alletwee klaar voor bent ..je wordt 29 en dat is niet zo oud (hoop ik anders heb ik een probleem ) en wie weet zegt hij straks wel eerder dat hij er wel aan toe is ....huilen is een goede uitlaatklep dus laat gaan die tranen ...ik hoop dat er voor jullie snel een kindje bij zal komen ...greetz en een knuffel asjuh
Ik heb het geprobeerd om met hem te praten hierover, ik heb het volgens hem niet goed begrepen, communicatiefout..het gaat er nu dus om dat hij bang is zijn vrijheid te verliezen en dus geen leuke dingen meer kan doen in bv de vakantie.. Maar doordat hij het goed keurde zonder te doen (dus niet met woorden) ging ik er van uit dat hij er nu ook voor ging..dom dom.. Dus ik moet nu maar gewoon meer als een jaar wachten en mijn gevoel aan de kant zetten, voelt echt klote aan als ik eerst het gevoel had dat we er voor gingen en nu niet meer... Ik weet niet goed hoe ik het van me af moet zetten Bedankt voor je reactie Karin Liefs xxxx
Daar heb je ook gelijk in asjuh..bijde moeten er klaar voor zijn..al dacht ikdat deze week dat het zo was..maar ik moet wachten op zijn woorden dat hij dat graag wil..En die moeder gevoelens om er nog 1 bij te krijgen is zo sterk he...*zucht* ergens heb ik het idee dat hij er ook bang voor is.. Ok ik heb een zoon en weet wat het is..en het valt reuze mee maar hij nog niet..mischien de onwetenheid er reacties van anderen..ik weet het niet.. Maar t voelt zo rot..beetje hetzelfde idee van ik heb nu iets moois en het word je afgenomen.. Of mag ik niet zo denken? Lief van de reacties.dikke knuff XXX
Da's idd erg vervelend! Maar hoezo was je dan gestopt met de pil? Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Het is idd zo dat beiden het moeten willen.Maar natuurlijk ook dat beiden het niet willen.... Suc6 meid!
Heb je het goed met hem besproken dat jij nu eigenlijk al wel zou willen? Probeer een goed gesprek erover te hebben zonder dat je emotioneel wordt of met verwijten komt. Misschien moet hij ook aan het idee wennen dat jij al wel zover bent, geef hem dan de tijd erover na te denken. En stoppen met de pil en geen voorbehoedsmiddel gebruiken, is natuurlijk vragen om een zwangerschap. Succes! ****************************************** ja berbel dat heb ik hem ook verteld, dat het vragen is om zwangerschap en hij ook beter moest weten en wist waar hij aan begon,Ik heb het hem voor die tijd al verteld toen ik ongi was hier van de forum afgeplukt hoe lang zaad kan blijven leven in mijn lichaam ect.. Hij geeft aan dat het stom van hem was om het zonder te doen..maar hij er nog niet aan toe is.. maar ik schijn er een totaal andere inzicht hier over in te hebben dan hem..
ElviraR het zit namelijk zo,ik ben gestopt met de pil omdat ik 56 dagen over tijd was en al vele soorten pillen oa prikpil en het staafje heb gebruikt..ik ben overgestapt van de prikpil naar de yasminpil maar na 3 maand de pil gebruikt te hebben werd ik niet meer ongi. Nu leek het ons beter om mijn lichaam te ontpillen en dat ik mijn lichaam weer terug zou krijgen, ik bedoel dan die regelmaat ed vandaar ... Tja wat doe je als 1 wel wil en de ander niet???
Oh op die manier... Is idd erg moeilijk als 1 wel wil en de ander niet... Je hebt toch al een kind van 7...(sorry weet ff niet meer of t een jongen of meisje is nu ik hier zit te typen). Leeft hij/zij niet bij jullie in huis dan? Dan zou hij toch ook aan een leven met kinderen gewend moeten zijn? Hoe oud is je vriend? Voelt hij zich er te jong voor of zijn er gewoon nog heel veel dingen die hij graag zou willen doen? Mijn man reageerde altijd hetzelfde als ik erover begon. Gaf altijd aan graag kinderen te willen, MAAR nu nog niet. Hij praatte er ook altijd overheen. Ik ben er over blijven praten en heb hem aangegeven hoe ik erover dacht. Moet erbij zeggen dat hij voor alle belangrijke beslissingen ff tijd nodig heeft (zoals samenwonen, trouwen, enz). Hij zij altijd; ik heb er nog niet over nagedacht wanneer ik aan kinderen zou willen beginnen. Ik heb hem toen gevraagd of hij dit wel wilde doen. Uiteindelijk heeft hij zelf aangegeven dat het idd misschien wel 's tijd was. Nu kan het hem niet snel genoeg gaan!! Hij vind het maar lang duren. We zitten nu in ronde 6 (bijna7) Ik hoop dat jullie er ook uitkomen, maar ik weet hoe het voelt als je partner nog niet wil en jij wel...Heel veel sterkte meis!
Nee mijn zoon woont niet bij ons Elvira..hij komt eens in de 14 dagen bij ons, en ik gaf dat dus ook al aan bij hem, maar hij vind het toch anders.. Mijn vriend in 25 maar wil graag kids.. Net zoals het bij jou ging..hij praat er over heen of luisterd half.. Hij weet hoe ik erover denk en wat ik voel.. Maar ik heb nu het gevoel dat we er niet uitkomen..ik snap niet wat er zo drastich is wat veranderd, hij kan toch gewoon zijn dingen blijven doen? Sinds deze 2 maanden dacht ik echt dat hij wel wou, gaf hij mij het gevoel tenminste en nu dan die paar keer onveilig vrijen dan.. Ok niet met woorden gezegt maar stemde er mischien op die manier mee in..wist ik veel.. Ik was dol gelukkig..maar teon hij dat zei..net of er glas brak...uh??? mischien ben ik wel te ongeduldig..het is zo iets moois..verlang ik te veel van hem? Ik heb hem ook verteld dat het lang kan duren na dat ik gestopt ben met de pil, en mischien wanneer ik ontpilt ben tijd was..Hij gaf alleen aan dat het goed voor me lichaam was en verder wist hij het niet.. *ZUCHT*
Is idd erg lastig! En als je nu zwanger zou zijn van dat onveilige vrijen dan? Zou hij er dan wel blij mee zijn? Tja feit is dat hij er wel klaar voor moet zijn! Gewoon blijven aangeven hoe jij erover denkt en dat je hoopt dat hij er ook wat sneller klaar voor zal zijn.....hoop dat ie erover gaat nadenken en net zo snel bijdraait als mijn mannetje... Hij is wel 31, misschien dat ie daarom sneller is gaan denken van; oh ja, zo jong ben ik niet meer....
Nou het gekke is Elvira dat als ik nu zwanger zou zijn ...vind ie dat niet erg en zegt hij dat hij er erg blij mee zou zijn..het is zo tegenstrijdig :S Tja ik denk dat ik geen andere mogelijkheid heb..wachten.. Tnxx Elvira, knuff
Da's idd wel een beetje tegenstrijdig, maar wel fijn om te weten Je moet idd geduld hebben, maar dat wil niet zeggen dat je het er niet over kunt hebben! Zoals je net aangaf praat hij er ook overheen....probeer er gewoon regelmatig over te praten en de voors en tegens op een rij te zetten met elkaar. Wat vindt hij dan zo belangrijk wat alleen met zijn tweeen kan enz. Je moet een goed gevoel aan dat uiteindelijke gesprek overhouden, wat daar ook de uitkomst van is! Als hij je alles duidelijk kan aangeven, begrijp je zijn keuze misschien beter en kun je er (gedeeltelijk) achter staan dat jullie nog ff wachten... Ik hoop dat ik je een beetje op weg heb kunnen helpen en je frustratie iets heb kunnen verminderen. Ik duim voor je! Houd je me op de hoogte van de stand van zaken? Liefs Elvira!
Heel herkenbaar wat jullie allemaal schrijven. Mijn vriend heeft ook lang moeten wennen aan het idee. Hij zag het eerst helemaal niet zitten, maar naarmate ik het regelmatig eens ter sprake bracht, hoe meer hij eraan begon te wennen. Ik hoor het vaker (bv bij vriendinnen) dat de mannen even de tijd nodig hebben om aan het idee te wennen. We hebben veel gepraat en uiteindelijk begon hij er zelf over, pas wel op dat het geen strijd wordt, want dat lijkt me geen goede basis... heel veel succes groetjes kaily
mijn vriend was ook zo totdat ik twee weken terug dacht dat ik zwanger was. dat was niet zo en nu is hij er helemaal klaar voor hij wil dat ik numeteen zwanger ben.
Dankje elvira..het heeft me zeker wat geholpen, ik zal het nog eens met hem over hebben, en dat hij de voor en nadelen eens op schrijft en mij dan het duidelijk uitlegt zodat ik hem kan begrijpen.. Mischien is het voor mij makkelijker omdat ik al weet hoe alles gaat en het best meevalt..Tja mischien is het voor hem zeker wennen en wellicht een beetje angst..het stuk echt ouder worden.. Ik zal het rustig opbouwen..en proberen iets positiefs er in te zien wat hij zegt (al is het best moeilijk en tegenstrijdig),het verdrietige gevoel zal wel weg gaan naarmate het gesprek voor mijn gevoel goed is geweest, en dat is het op dit moment nog niet. En dan toch ergens (heeeel fout) stiekum hopen dat ik dan alsnog zwanger word/ben...erg he Dankje wel Elvira, lief van je..je hoort zeker hoe het afloopt! knuff Tnxxxxxxx all...dikke knuff xxx liefs
Nu maar hopen dat het gauw gebeurd he spooky *zucht* ik weet het ff niet meer..afwachten tot hij thuiskomt en zien waar het gesprek op eindigd..ik hou jullie zeker op de hoogte... Hele dikke knuff