Mijn dochtertje is nu twee maanden. Vanochtend had ik haar gevoed en daarna gaf ik haar aan mijn moeder. Zij hield Yara tegen haar aan. Omdat mijn moeder haar gezichtje wilde zien ging ze Yara van zich afhouden. Yara keek naar mij moeder, daarna naar mij, daarna naar mijn moeder en kreeg toen toch een pruillip ! Ze keek me heeeeeeeeel verdrietig en verwijtend aan en van die traantjes welden op in haar ogen. Ze probeerde zich nog even groot te houden (die pruillip werd alsmaar groter) en begon toen heeeeeeeeel verdrietig te huilen . Zo had ik haar nog nooit horen huilen. Daarna overgepakt en bij mij werd ze stil. Kan dat al zo vroeg? Kunnen ze al zo vroeg herkennen? En dat terwijl een vriendin van me deze week zei dat het voor Yara toch niet uitmaakt wie haar verzorgd. WEL DUS! (was een beetje chagrijnig over die uitspraak )
Dat gaat heel snel hoor. Ik moest laatst een paar uurtjes de deur uit, dus m'n zoon bij m'n ouders gebracht om even op te passen. Het begon goed, maar op het eind niet meer. Dat was huilen huilen huilen, totdat ik er weer was. En hij is nog maar vier weken oud! Maak je er niet te druk om, als je het niet uitprobeert dan weet je het niet. En de ene keer kan ze er meer last van hebben dan de andere keer.
Hey, Dat kan hoor! Geef je bv? Mijn zoontje lachte voor het eerst op 6 weken, ze zien al hoor op die leeftijd en de geur van mama die kunnen ze onderscheiden als geen ander. Gr.
Ja hoor, dat kan heel goed. Marleen was op die leeftijd eenkenning naar papa toe. Dat is nu over, maar van andere mensen moet ze nog steeds niets hebben.
Sven begint de laatste weken ook steeds eenkenniger te worden. Zolang hij bij mij is is het goed, maar zodra iemand anders hem op schoot heeft komt die pruillip weer en is het huilen geblazen. Aan de ene kant natuurlijk een fijn gevoel dat hij bij mij dan weer stil wordt, maar ook wel moeilijk. zelfs bij opa en oma moet hij huilen. Volgende week moet ik weer gaan werken, maar nu vind ik het alleen maar moeilijker. vind het zo zielig voor hem hoewel ik ook wel weet dat het na een tijdje wel over gaat. Hij moet gewoon elke keer weer even wennen aan iemand anders.
ja dat had mijn ventje ook in het begin mss ook rond die leeftijd maar dat heeft hij maar heel even gehad....precies zoals je zegt echt heel zielig huilen als hij bij een ander zat maar was gelukkig gauw weer voorbij nu lacht ie bij iedereen op schoot
Jarissa was ook vroeg eenkennig maar dat duurde kort. Nog steeds merk ik dat ze op mij en papa anders reageert maar ze vindt het ook geen enkel probleem om bij een ander te zijn.
Sjonge, ik wist nooit dat het al zo vroeg kon! Ik dacht altijd dat het na een half jaar een beetje begint te komen. Nou ja, dan kan ik daar rekening meehouden. Ik ben ook niet het type die Yara van hand naar hand geeft en de eerste weken was ze erg onrustig, dan doe je dat al helemaal niet. En ik geef borstvoeding, als iemand anders haar een keer eten geeft dan is het haar papa met afgekolfde melk. Zo heel veel verschillende geuren en gezichten kent ze dus nog niet.