hulp nodig bij huiswerkopdracht

Ik heb een hernia gehad op R5/L1 als ik het goed zeg.
Klachten: begon met lage rugpijn, alsof je verkeerd hebt lopen tillen. Dit werd in verloop van 4 weken behoorlijk veel erger. Na die 4 weken is de rugpijn verdwenen en kreeg ik pijn vanuit mijn rechterbil die helemaal doorliep tot onderin mn been. Deze pijn is te omschrijven als een hele erge constante steek recht door het been. Het maakte niet uit in welke houding ik mij bevond en wat ik aan het doen was. Ik heb toen via de huisarts pijnstillers gekregen en een doorverwijzing voor de fysio. Daar zeker 3 maanden gelopen en de pijn werd alleen maar erger en ik was geen minuut van de dag pijnloos. Na 6 maanden met klachten lopen ben ik terug gegaan naar de huisarts voor een doorverwijzing voor het ziekenhuis. Bij de neuroloog lichamelijk onderzoek gehad en mri scan en rontgenfoto. Hieruit kwam mijn hernia naar voren en werd ik doorverwezen naar de neurochirurg. Na een wachttijd van 8 weken werd ik geopereerd.
Ondertussen heb ik 2 keer last gehad van incontinentie van urine en ben ik ongeveer 8 keer door mijn been heen gezakt. De pijnstillers die ik heb gehad zijn: diclofenac, paracetamol met codeine en tramadol.
Tijdens de operatie is een sneetje van ong 5 cm gemaakt en is de hernia verwijdert. Na enkele uren mocht ik uit bed en vanaf toen op mijn zij draaien. De volgende dag mocht ik over de gangen lopen en de 3e dag traplopen en daarna naar huis. In het ziekenhuis heb ik de eerste 1,5 dag morfine injecties gehad en de 1e dag ook spierverslappers.
Thuis mocht ik eerst alleen veel lopen, zitten tijdens eten/drinken en liggen. Langzaam uitbouwen en steeds meer zelf doen. Nadat ik thuis ben gekomen heb ik geen pijnstillers meer nodig gehad en met behulp van fysio ben ik weer mobiel geworden. Na 2 maanden op controle bij de neurochirurg is alles helemaal goed gekeurd en mocht ik alles weer doen behalve zware dingen tillen.

Hoop dat je hier genoeg aan hebt en anders hoor ik het graag!

 

Heb iets meer als een hernia maar filter er maar uit wat je kan gebruiken..


Vanaf mijn 12e heb ik rugklachten, het begon met acute spit, toen diagnose scheuermann, maar toen er op mijn 17 e een mri werd gemaakt kwamen de boosdoeners aan het licht. 3 hernia's, op L3-L4, L4-L5 en L5- S1 en tja wat kunnen ze daarmee op die leeftijd.. Nou niets.

Mijn Klachten: beenpijn, trekkend en brandend van in mijn bil(ischias)tot in de teen naast de grote teen (altijd), op slot schieten dat was de spit, stekende pijn in mijn rug bij belasting de ene dag kon ik meer als de andere, zijn dagen geweest dat ik gewoon naar school kom maar ook dagen/weken dat ik alleen kon liggen en kruipend daar de wc. De langste tijd dat ik dat alleen kon was 7 mnd.door mijn linkerbeen heen zakken gebeurde egelmatig.

Ondertussen een heleboel fysio, manueel therapeut door de verkeerde belasting moesten de wervels in mijn nek ook regelmatig op de goede plek gezet worden.

Deze arts ( lazen we tig jaar later) heeft toen al gezien ereen keuze was hernia's opereren of wat doen aan de instabiliteit. Die zag dus al dat het niet goed stabiel was.

Toen na weer niet kunnen lopen voor die 7 mnd en zoeken naar een oplossing .. Ja, eindelijk wou iemand kijken.Dr..Iprenbug toen nog in assen, Hij heeft de hernia op L4-L5 weggehaald (microscopisch) en ik kon weer redelijk wat , wat een verademing. ben 2 dagen opgenomen geweest en dag na de operatie uit bed..daarna nog af en toe last, kon niet teveel doen, bij overbelasting werd de boel onstabiel.

Toen met 23 jaar vloog er weer een hernia in op L4-L5 doordat ik een kopje van tafel af tilde,weer stekende messcherpe pijnen, gelijk een linkerbeen waarvan ik niet meer op de hiel kon staan door de pijn in mijn ischias en daar het been vallen, mri gemaakt bij het mri centrum amsterdam en 2 wk later weer een operatie, deze keer endoscopisch en ik LIEP 3 uur later de kliniek uit waar ik binnenkwam met krukken . het ging redelijk goed daarna, mits ik bleef denken om teveel belasten, stess, traumas enz reageerde mijn rug allemaal op.

In allebei mijn zwangerschappen te kampen gehad met zware bekkeninstabiliteit, en premature weeen. colin heb ik trouwens tot 38 weken binnen weten te houden en Shannon wou na 35 weken en 3 dagen echt niet meer wachten, ze heeft 2 weken in ziekenhuis gelegen.

6 weken na haar thuis komst werd ik op zondag wakker, totaal verlamd behalve mijn rechterarm, dus naar ziekenhuis bleek puur van pijn te zijn. Een week opname en een neuroloog die het spieren vond, naar mediferia geweest (deze zeiden na mri bekijken dat het niet lekker zat er zit iets bij L5), in alkmaar bij pijnpoli geweest uieindelijk bij nedspine terecht gekomen .

En woehooee die KEKEN naar mijn mri , het is te triest voor woorden maar waar, EN vroeg waar wil je vanaf de beenpijn of rugpijn. Nou rugpijn .. ok dan is er nog maar 1 oplossing en waarschijnlijk weet je die al.vastzetten. en inderdaad een spondylodese, hij heeft ook iets zien zitten bij L5 en is zeer benieuwd wat hij vind hij vond het lijken op bot , maar zeidat kan haast niet op die plek. na een hele fijne discografie , was het dus heel duidelijk dat er echt niets anders meer is en dat die tussewervelschijven eruit moeten.

nu 5 wk na de operatie,waabijn L4-L5-S1 aan elkaar vastgezet zijn en de 2 tussenwervelschijven die daar tussen zaten verwijderd zijn. dat iets bij L5 was een vocht cyste en het gaat nu erg goed, ik heb nog nooit zonder pijn kunnen gaan zitten en opstaan kom ik nu achte, mijn been herstelt en de tussen wervelschijven kunnen dus nooit meer uitstulpen want die zijn eruit.

 

o ja de hernia l3-l4 is zelf weggegaan na de eerste operatie. l5-s1 heeft me nooit heeeeel veel klachten gegeven, waar schijf was wel zwaa beschadigd en verouderd.

 

Ik heb een hernia op L5-S1 (bulging li en re). Wanneer de klachten zijn begonnen kan ik niet goed zeggen omdat ik daarnaast ook nog flinke bekkeninstabiliteit heb.
Wat mijn klachten zijn: tintelingen in de voet beginnend en doortrekkend naar mn knie zowel li als re. uitstralende pijn dagelijks in mijn rechter been (bil, zijkant bovenbeen, zijkant onderbeen tot in mn voet)

22 sept heb ik een wortelblokkade met corticosteroïden gehad deze heeft niks geholpen.
21 nov nogmaals pijnpoli met dezelfde behandeling en deze lijkt nu aan te slaan. Ik heb op het moment weinig uitstralingspijn en de pijn is minder scherp

Ik hoop dat je hier wat aan hebt

succes