Mijn vader heeft ruim anderhalve maand geleden een zware beroerte gehad. Gevolg; verlamming rechts en flinke afasie. Hij boekt weinig vooruitgang, mijn moeder zit er doorheen. Mijn vader was voor zijn beroerte al flink invalide en nu dit. Iemand hier bekend met afasie? Hoe is het met die persoon nu?
Hallo, Allereerst wil ik even zeggen dat het echt heel naar is dat je vader een beroerte heeft gehad... dat moet voor je moeder echt zwaar zijn. Ik heb gewerkt met mensen die een cva hebben gehad en afasie hebben. Het herstel is echt zo ontzettend verschillend, het ligt er ook maar net aan welk gedeelte van je hersenen is aangedaan en in welke mate... en welke afasie heeft je vader? Wel is het zo dat er in het eerste half jaar de meeste verbetering kan optreden... Zit je vader nu in een revalidatiecentrum?
Hoi meis wat naar!! Mijn schoonvader heeft enkele maanden geleden een paar herseninfarcten gehad. Hierbij heeft hij ook last gekregen van afasie, in het begin dachten wij dit gaat echt niet meer goed komen. Maar nu half jaar later treed er wel degelijk verbetering op en met sprongen!! Maar dit verschilt heel erg per persoon natuurlijk. Daar sluit ik mij bij bleauappie aan. Veder merkte wij hier ook dat het niet alleen veel voor hem veranderen maar ook voor mijn schoonmoeder wat jij beschrijft had zij ook. Het is ook heel erg zwaar!! Wat bij mijn schoonmoeder hielp en helpt is dat zij af en toe iets voor zich zelf gaat doen wij 'passen' dan op. Sterkte!
Mijn moeder heeft 8 jaar geleden ook een flinke beroerte gehad. Het gevolg is dat ze aan 1 kant verlamd is en afasie heeft. De eerste periode heeft ze intensieve therapie gehad. Ze kan nu korte stukjes lopen met de stok (bijv naar de wc), maar praten kan ze helaas niet. Het communiceren is erg lastig, we werken veel met een boekje met plaatjes. Ook heeft ze een spreekcomputer al gebruikt ze die niet zo vaak. Ze is in die 8 jaar al vaak in het ziekenhuis geweest, ze pakt erg veel op.... Ook heb ik het idee dat ze iets 'simpeler' is geworden, ze snapt vaak iets niet of reageert soms als een klein kind. Nu heeft ze 3 dagen dagtherapie en vanaf morgen woont ze weer thuis bij mijn vader. Mijn vader kon de afgelopen 2 maanden niet vor haar zorgen doordat hij en scheurtje had bij zijn heup. Tijdens al die jaren heb ik ook genoeg mensen gezien die wel beter herstelden en op den duur bet konden praten. Al is de meeste vooruitgang te boeken in het eerste half jaar. Ik wil je alle sterkte wensen en als je vragen hebt dan mag je een pb sturen!
Mijn schoonvader had afasie nav meerdere hersenbloedingen. Hij was ook rechts verlamd, dit betekent dat hij links de bloeding had gehad. Dit verklaarde ook zijn afasie want hij spraak gedeelte schijnt aan de linker hersenkant te zitten. Na anderhalve maand is het nog te vroeg om in te schatten hoe de spraak wordt in de toekomst, hebben ze al geprobeerd met pictogrammen een "gesprek" te voeren? Dit wil bij sommige nog wel eens werken. Bij mijn schoonvader werkte dit niet want als je hoofd denkt aan tafel als je deur bedoelt dan is het ook een raadsel welk plaatje erbij hoort. Wat bij hem wel hielp was om te zeggen; loop er maar heen en wijs het ons aan. Vaak kwamen we er dan wel uit wat hij probeerde te zeggen. Succes en sterkte gewenst want dit is voor hem en jullie een hele zware tijd.
Hey meid, dank je wel. Ik durf niet precies te zeggen welk soort afasie. De testen die de logopediste afneemt zakt ie continu voor. Mn vader is nu thuis, eigenlijk tegen alle protocollen in.. maar op de revalidatie brak ie de tent af en is ie in goed overleg mee naar huis gekomen. Elke week komt er een verpleegkundige kijken hoe het er voor staat, kijkt ook naar de medicatie etc. Voor de rest hebben we fysio en logopedie aan huis gergeld van ma tot vr.
Hey meid, jou stukje pept me echt even op! Dat het nog alle kanten op kan gaan! De wil bij mijn vader is er, alleen zo sneu als het elke X niet lukt. Maar hij geeft niet op en blijft proberen. Ik had al enorm veel respect voor m, maar nu helemaal! We helpen zoveel mogelijk mee, lossen me moeder zoveel mogelijk af. As zaterdag hebben we een verassingsmiddag voor dr, mijn vriend en zwager gaan bij Mn vader zitten en Mn zussen en ik nemen ons moeder mee, even wat anders voor dr.
Hey meid dank je wel voor je reactie. Wat een ellende ook bij jullie. Zo te horen is jou moeder ook absoluut geen opgever. Maar wat fijn dat ze morgen weer lekker thuis is. Was jou moeder na haar cva snel in het ziekenhuis? Mijn vader kreeg hem smiddags om 12.45 en om 13.00 lag ie in de ambulance. Ze zeiden dat het eerste uur cruciaal is. Hij lag binnen het uur aan de belangrijke infusen etc, ze zeiden dat deze mensen vaak beter herstellen.. laten we hopen . Dank je wel meid.
Hey meid, verschrikkelijk is t. Mijn vader kan dingen ook niet goed uit elkaar houden. Maar hij zegt wel ineens tussendoor volle zinnen. Die wel passen bij de vraag die wij stellen. Maar dan zegt wen logopediste weer dat dit automatisme is. Elke X word je hoop de grond in geboord, maar toch heb ik vertrouwen in Mn vader. Hij heeft weleens vaker het onmogelijke bewezen naar een heel zwaar ongeluk. Hoop doet leven zeggen ze, daar houden we aan vast, hoe zwaar het soms ook is!
Mijn o.pa had het ook. Ongeveer 11,5 jaar geleden werd hij voor het eerst getroffen door een lichtere CVA. Toen had hij links verlamming en de spraak was weg. Door heel veel doorzetten en oefenen met de logopediste leerde hij weer wat zeggen. Het koste ontzettend veel moeite maar kleine zinnetjes lukten. Precies op het moment dat hij echt terug krabbelde kreeg hij een nieuwe veel zwaardere CVA. Dat is nu 11 jaar geleden. Dit keer was het serieus fout! De spraak was weg, links verlamd en hij kon niet meer slikken. Hij kreeg een sonde, eerst in de neus en later een PEG-sonde. De logopediste kwam dagelijks langs oefende superveel. Hij ging naar een verpleegkliniek maar daar kon het personeel niet veel met hem. Er moest eigenlijk constant iemand van de familie bij zijn. Dus na een week of 4 ging hij naar huis (hij kon gewoon lopen), hij ging wel nog een maand of 2 naar de dagopvang maar daar werden totaal geen vorderingen gemaakt. Dat werd gestopt en per toeval kwam een tijd later de (inmiddels bevriende logopediste uit het ziekenhuis langs). Die bereikte na twee huisbezoeken al resultaat! Ze zorgde ervoor dat hij in gezelschap wat kon drinken en kreeg hem weer aan het eten! Die logopediste bleef wekelijks komen. Een jaar of twee geleden ging hij lichamelijk achteruit. Hij viel af en het eten ging slecht. De logopediste bleef oefenen maar toen werd wel besloten de PEG-sonde weer in gebruik te nemen. Dat heeft hem nog iets meer als een jaar op de been gehouden. Vorig jaar is hij gestorven aan ouderdom. De logopediste van het ziekenhuis komt nog steeds geregeld bij mijn o.ma langs! Haar begeleiding was super. Een van mijn familieleden mag zich inmiddels afasie-specialist noemen, dus daardoor ook het nauwe contact met zh logopediste. Het zijn 10 hele zware jaren geweest. Als je vragen hebt mag je ze altijd stellen! Sterkte!!
het is inderdaad goed dat er zo snel hulp was bij je vader. Binnen dat eerste uur kan er een bepaalde medicatie worden gegeven waardoor mensen met een cva vaak meer herstel hebben!